Σήμερα διαβάσαμε το παιδικό βιβλίο “Ο Σπόρος της Ειρήνης” της Ίζαμπελ Πιν, το οποίο αφηγείται τη διαμάχη μεταξύ δύο εχθρικών λαών, των σκαθαριών και των σκαραβαίων, που ζουν σε αντίθετες πλευρές ενός συνόρου. Η σύγκρουση ξεκινά όταν ένας σπόρος κερασιάς πέφτει ακριβώς πάνω στη γραμμή του συνόρου, με κάθε πλευρά να τον διεκδικεί, οδηγώντας σε αδιέξοδες διαπραγματεύσεις και προετοιμασίες για πόλεμο. Ενώ οι λαοί ετοιμάζονται για μάχη, ο σπόρος τελικά φυτρώνει και γίνεται ένα δέντρο. Η κερασιά ανθίζει και δίνει πολλά κεράσια, αρκετά για να μοιραστούν όλοι. Το μήνυμα είναι ότι η συνεργασία και η ειρήνη, αντί του πολέμου, μπορούν να οδηγήσουν σε κοινή ευημερία και να ξεπεράσουν τη διαμάχη.

Η διδακτική ενότητα επικεντρώθηκε στην επέτειο του ΟΧΙ και στο μήνυμα της Ειρήνης μέσα από ποικίλες δραστηριότητες. Αρχικά, οι μαθητές υλοποίησαν μια κατασκευή της ελληνικής σημαίας και της λέξης ΟΧΙ χρησιμοποιώντας φασόλια. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν ρολό χαρτιού υγείας για να φτιάξουν έναν πρωτότυπο στρατιώτη. Σε φύλλο εργασίας, αναγνώρισαν τα βασικά στοιχεία της επετείου, όπως την ελληνική σημαία, τον στρατιώτης, το περιστέρι κλπ.. Η ενότητα ολοκληρώθηκε με την παρακολούθηση του κουκλοθεάτρου «Το κανόνι της Ειρήνης», όπου το αρχικά θυμωμένο και πολεμοχαρές Κανόνι, που απειλούσε τη Μαργαρίτα, τελικά υποχώρησε μπροστά στο θάρρος και την επιμονή της Μαργαρίτας για φιλία και ειρήνη, αποδεχόμενο στο τέλος την ειρηνική συνύπαρξη.

Στο νηπιαγωγείο μας, η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου ζωντάνεψε μέσα από τα χέρια και τη φαντασία των παιδιών! Δεν μάθαμε απλώς για την ιστορία, αλλά γίναμε κι εμείς κομμάτι της, με έναν πολύ ξεχωριστό τρόπο.

Όταν τα Γράμματα Φώναξαν «ΑΕΡΑ!»
Θέλαμε να αποτυπώσουμε το μεγάλο και γενναίο «ΟΧΙ» που είπαν οι Έλληνες πριν πολλά χρόνια. Και τι καλύτερο από το να μεταμορφώσουμε τα ίδια τα γράμματα σε ήρωες; Τα παιδιά δημιούργησαν το «ΟΧΙ» με τέτοιο τρόπο που τα γράμματα έμοιαζαν με μικρούς στρατιώτες, έτοιμους να φωνάξουν με όλη τους τη δύναμη: «ΑΕΡΑ!». Ήταν σαν να ζωντάνεψε η φωνή των Ελλήνων στρατιωτών μέσα από τα έργα τους!

Εμπνευσμένοι από τον γνωστό ζωγράφο Αλέξανδρο Αλεξανδράκη και τον δικό του πίνακα που δείχνει τους Έλληνες στρατιώτες να πολεμούν στα βουνά, τα παιδιά πήραν τα χρώματα και  ζωγράφισαν τη δική τους εκδοχή του πίνακα, βάζοντας όλη τους τη φαντασία και το συναίσθημα. Έτσι, ο καθένας μας μπόρεσε να “ταξιδέψει” πίσω στον χρόνο και να νιώσει τη δύναμη και τη γενναιότητα εκείνης της εποχής.

Πώς ξεκίνησαν όλα; Ήταν μια σκοτεινή περίοδος στην Ευρώπη. Ο αρχηγός της Ιταλίας, ο  Μουσολίνι, ήθελε να μεγαλώσει τη χώρα του και να αποκτήσει περισσότερη δύναμη. Γι’ αυτό, στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ζήτησε από τον τότε αρχηγό της Ελλάδας, τον  Μεταξά, να τον αφήσει να περάσει τα στρατεύματά του μέσα από την Ελλάδα. Όμως, ο Μεταξάς, εκπροσωπώντας όλους τους Έλληνες, έδωσε μια απάντηση που έμεινε στην ιστορία και έγινε σύμβολο γενναιότητας: «ΟΧΙ!» Δεν φοβήθηκαν να σταθούν απέναντι σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο. Οι Έλληνες στρατιώτες πήγαν στα βουνά, όπως βλέπουμε και στον πίνακα του Αλεξανδράκη και στις ζωγραφιές των παιδιών, και πολέμησαν με μεγάλη γενναιότητα για να προστατεύσουν την πατρίδα μας. Και αυτή τη γενναιότητα, αυτή τη δύναμη του «ΟΧΙ», γιορτάζουμε κάθε χρόνο!

Αφού μαζευτήκαμε όλοι μαζί στην παρεούλα μας, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για όλες τις υπέροχες εμπειρίες που ζήσαμε μέσα από τη δράση μας “Μια Γειτονιά για Όλους”. Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή για να θυμηθούμε, να μοιραστούμε και να μάθουμε ακόμα περισσότερα!

Σταθήκαμε σε όσα παρατηρήσαμε γύρω μας, σε όσα καινούργια πράγματα μάθαμε για τους φίλους μας, στις υπέροχες ιδέες και λύσεις που δώσαμε, αλλά και στο πόσο σημαντικό ήταν που μπορέσαμε να ενημερώσουμε και άλλους για αυτό το τόσο σπουδαίο θέμα.

Στο τέλος, κάναμε τρεις πολύ σημαντικές ερωτήσεις, που μας βοήθησαν να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει να ζούμε σε μια γειτονιά όπου όλοι χωράμε:

1. «Τι έμαθα για τους φίλους μας με αναπηρία;» Μάθαμε ότι ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ! Όλοι έχουμε τα ίδια συναισθήματα, μας αρέσουν τα παιχνίδια και μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Μερικές φορές, κάποιοι φίλοι μας μπορεί να χρειάζονται λίγη παραπάνω βοήθεια, όπως όταν χρησιμοποιούν αμαξίδιο, αλλά αυτό δεν τους κάνει καθόλου διαφορετικούς από εμάς!
2. «Τι με έκανε να νιώσω πιο χαρούμενος/η;» Όλοι νιώσαμε μεγάλη χαρά όταν ΒΟΗΘΗΣΑΜΕ! Νιώσαμε χαρούμενοι όταν παίξαμε με όλους τους φίλους μας, όταν βοηθήσαμε κάποιον να περάσει ένα εμπόδιο και όταν είδαμε ότι όλοι γελούσαμε μαζί. Είναι ωραίο να βοηθάς και να βλέπεις τους άλλους χαρούμενους!
3. «Πώς μπορώ να βοηθήσω από σήμερα;» Από σήμερα κιόλας, μπορούμε να κάνουμε πολλά! Θα προσέχουμε να μην αφήνουμε πράγματα στον διάδρομο ή στον δρόμο, θα ρωτάμε τους φίλους μας αν χρειάζονται βοήθεια, θα μιλάμε πάντα με ευγένεια και, φυσικά, θα παίζουμε με όλους! Και το πιο σημαντικό: θα ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ και για τα εμπόδια που μπορεί να βρίσκουν, για να γίνουν όλα καλύτερα για όλους στη γειτονιά μας!

Τέλος, δημιουργήθηκε μια κάρτα που δείχνει τον κεντρικό δρόμο της Δημητσάνας, όπου ένα παιδί σε αναπηρικό αμαξίδιο νιώθει χαρά που μπορεί να μετακινηθεί στην όμορφη πόλη μας. Το μήνυμά της είναι : “Η Δημητσάνα αξίζει για όλους”! Πρόκειται για ένα δημιουργικό κολλάζ αποτελούμενο από ζωγραφιές των παιδιών με φόντο τις ομορφιές του τόπου μας.

Στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας «Χρώματα – Σχήματα», το Νηπιαγωγείο μας συμμετείχε ενεργά στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Προγραμματισμού (EU Code Week) με την καινοτόμο δραστηριότητα: “Ζωγραφίζω, όπως ο Μοντριάν” (Κωδικός: cw25-OkV5V).

Η δράση επικεντρώθηκε στη γνωριμία με τον Ολλανδό ζωγράφο Πιέτ Μοντριάν και το καλλιτεχνικό ρεύμα του Νεοπλαστικισμού (De Stijl). Οι μαθητές έμαθαν ότι ο Μοντριάν επιδίωκε την απόλυτη απλότητα και δομή στην τέχνη, χρησιμοποιώντας μόνο ευθείες γραμμές (οριζόντιες και κάθετες) για να δημιουργήσει ένα πλέγμα, και περιοριζόταν στα τρία βασικά χρώματα – κόκκινο, μπλε και κίτρινο – μαζί με το μαύρο για τις γραμμές και το λευκό για το φόντο. Ο στόχος του ήταν η επίτευξη ισορροπίας και αρμονίας μέσω αυτών των αυστηρών, αλλά καθαρών, στοιχείων.

Αυτή η δομημένη καλλιτεχνική προσέγγιση μετατράπηκε σε μια διαδικασία προγραμματιστικής σκέψης (unplugged coding). Οι μαθητές κλήθηκαν να αναλάβουν τον ρόλο του “προγραμματιστή” και να αποκωδικοποιήσουν έναν χρωματικό κώδικα που τους δόθηκε, ώστε να χρωματίσουν φύλλα εργασίας που μιμούνται τη συγκεκριμένη τεχνοτροπία.

Ο κώδικας που χρησιμοποιήθηκε ήταν σαφής και αριθμητικός: ο αριθμός 1 σήμαινε λευκό χρώμα, το 2 κόκκινο, το 3 μπλε, το 4 κίτρινο και το 5 μαύρο. Εφαρμόζοντας αυτές τις «εντολές» σε πλέγματα, τα νήπια παρατήρησαν πως διάφορες εικόνες (όπως ζωάκια) μπορούσαν να δημιουργηθούν από τη συνδυαστική χρήση των κωδικών μέσα σε τετράγωνα και ορθογώνια παραλληλόγραμμα, αναγνωρίζοντας παράλληλα την επανάληψη των μοτίβων.

Η δραστηριότητα αυτή αποτέλεσε μια σημαντική γεωμετρική συνέχεια, καθώς τα νήπια, έχοντας ήδη εξοικειωθεί με τον κύκλο μέσα από το παραμύθι “Η Τελεία”, γνώρισαν και εδραίωσαν τώρα το τετράγωνο και το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο ως βασικά δομικά στοιχεία. Μέσω της κωδικοποίησης, ενισχύθηκε η λογικομαθηματική σκέψη και η ικανότητα εκτέλεσης αλγοριθμικών οδηγιών, αποδεικνύοντας ότι η τέχνη μπορεί να γίνει ένα παιχνίδι δομής και λογικής, εισάγοντας τα νήπια στις βασικές έννοιες του προγραμματισμού χωρίς υπολογιστή.

Η παρουσίαση της δράσης «Μια γειτονιά για όλους» από τα νήπια του Νηπιαγωγείου Δημητσάνας στους μαθητές/τριες της Γ’ και Δ’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Δημητσάνας υπήρξε μια ουσιαστική ενέργεια διάχυσης, επιτυγχάνοντας πλήρως τους στόχους της επικοινωνίας και της ευαισθητοποίησης.

Οι κύριοι στόχοι της δράσης, που αφορούσαν στην κατανόηση των προβλημάτων προσβασιμότητας και τη διάδοση ενός μηνύματος ισότητας και σεβασμού, επιτεύχθηκαν μέσω μιας ολοκληρωμένης παρουσίασης:

• Ανάδειξη Προβλήματος: Τα νήπια, χρησιμοποιώντας εικόνες και βασιζόμενα στις παρατηρήσεις από την περιήγησή τους στα στενά της Δημητσάνας μέσω Google maps, παρουσίασαν με απλό τρόπο τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν άτομα με δυσκολίες στην όραση, στη βάδιση, ηλικιωμένοι ή γονείς με μωρά (π.χ. σκαλιά, παρκαρισμένα αυτοκίνητα, έλλειψη πεζοδρομίων, ραμπών ή κουπαστής). Αυτή η τεκμηριωμένη προσέγγιση έθεσε τις βάσεις για έναν ουσιαστικό προβληματισμό.
• Προβολή Λύσης (Μακέτα): Η μακέτα που δημιούργησαν, η οποία ενσωμάτωνε λύσεις όπως πλακίδια-οδηγούς, ράμπες και θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ, λειτούργησε ως απτό επιχείρημα για το πώς μπορεί να γίνει μια γειτονιά πιο φιλική και προσβάσιμη. Η έκθεση της μακέτας μετέτρεψε τη μάθηση σε πρακτική πρόταση.
  
• Διάδοση Μηνύματος Ισότητας: Η διανομή του φυλλαδίου που αναδείκνυε τη δύναμη των ατόμων με αναπηρία ενίσχυσε το κεντρικό μήνυμα: “Όλοι είμαστε ίσοι“. Η πρόσθετη χρήση της νοηματικής γλώσσας για τη μετάδοση του μηνύματος (Όλοι είμαστε ίσοι) ενίσχυσε τη διάχυση, προσέθεσε μια διάσταση ολιστικής συμπερίληψης και επέδειξε τις μαθησιακές εμπειρίες των νηπίων.
  

Η παρουσίαση κέντρισε το ενδιαφέρον των μαθητών/τριών του Δημοτικού, οδηγώντας σε ενεργό συμμετοχή και ουσιαστικό προβληματισμό.

• Τα μεγαλύτερα παιδιά έλαβαν πληροφορίες με σαφήνεια και άμεσα, γεγονός που προκάλεσε την ενεργοποίηση της ενσυναίσθησής τους. Η επαφή με τη μακέτα και τις εικόνες επέτρεψε στα παιδιά του Δημοτικού να δουν την καθημερινότητα από τη σκοπιά κάποιου που αντιμετωπίζει δυσκολίες.
• Η επίσκεψη ενισχύει τη συνεργασία μεταξύ των βαθμίδων (Νηπιαγωγείο – Δημοτικό), προάγοντας την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη και στις δύο ομάδες.

Λήψη αρχείου

Σήμερα, στην τάξη μας, τα νήπια είχαν μια συναρπαστική γνωριμία: συνάντησαν τους Υπερασπιστές της Γνώσης και του Δικαίου, μια ηρωική ομάδα αφοσιωμένη στην ευημερία των παιδιών! Μέσα από τις ιστορίες του Μπόρζι (Φύλακας της Εκπαίδευσης), της Φελίς (Πρεσβευτής της Ισότητας) και του Ίντρι (Προστάτης της Υγείας και της Ευτυχίας), τα παιδιά εξερεύνησαν βασικές αξίες και έννοιες.

Η γνωριμία με τους ήρωες λειτούργησε ως εξαιρετική αφορμή για να ενισχύσουμε σημαντικούς παιδαγωγικούς στόχους. Ειδικότερα, εστιάσαμε στην ανάπτυξη της κοινωνικής και συναισθηματικής νοημοσύνης μέσω της Φελίς και της μάχης της για την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Παράλληλα, ο Μπόρζι ενέπνευσε την καλλιέργεια της περιέργειας και της αγάπης για τη μάθηση, ενώ ο Ίντρι έφερε στο προσκήνιο την αξία της υγείας.

Με αφορμή τη λατρεία της Φελίς για το νερό και τις σωματικές δραστηριότητες του Ίντρι, προχωρήσαμε σε δύο σημαντικές δράσεις. Αρχικά, δημιουργήσαμε στην τάξη τη «Γωνιά Ενυδάτωσης», ένα σημείο που φιλοξενεί τα παγουρίνια όλων μας. Θεσπίσαμε το «διάλειμμα νερού» κατά τη διάρκεια του μαθήματος, με στόχο την προαγωγή υγιεινών συνηθειών και την κατανόηση της σημασίας της ενυδάτωσης για την υγεία και την πνευματική απόδοση.

Στη συνέχεια, παίρνοντας έμπνευση από τις αγαπημένες λιχουδιές των ηρώων –τα υγιεινά σνακ του Μπόρζι και τα ισορροπημένα γεύματα του Ίντρι– τα νήπια χρωμάτισαν το «ουράνιο τόξο της σωστής διατροφής». Αυτή η δραστηριότητα υπηρέτησε τον παιδαγωγικό στόχο της ανάπτυξης της γνώσης για την υγιεινή διατροφή, βοηθώντας τα παιδιά να αναγνωρίσουν τα διαφορετικά είδη τροφών (φρούτα, λαχανικά κ.λπ.) και τα οφέλη τους, μέσα από το παιχνίδι των χρωμάτων. Το ολοκληρωμένο και πλαστικοποιημένο «ουράνιο τόξο» θα χρησιμοποιείται πλέον ως σουπλά στο πρωινό και μεσημεριανό γεύμα, ενισχύοντας τη σύνδεση της μάθησης με την καθημερινή ρουτίνα και τη συνειδητοποίηση των διατροφικών επιλογών.

Μέσα από τη συγκεκριμένη δράση του Ενεργού Πολίτη, τα νήπια κατανόησαν την έννοια της ισότητας αλλά και της διαφορετικότητας και πρότειναν το σύνθημα «ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ», το οποίο συνέδεσαν με τον τίτλο της δράσης “Μια γειτονιά για όλους”! Τα παιδιά κατάλαβαν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα στη συμμετοχή και το παιχνίδι, και ότι η γειτονιά πρέπει να είναι φτιαγμένη για να εξυπηρετεί τις ανάγκες όλων. Αντιλήφθηκαν τη σημασία του σεβασμού στη διαφορετικότητα, βλέποντας άτομα με κινητικά προβλήματα ή προβλήματα όρασης ως σούπερ ήρωες, αναγνωρίζοντας έτσι τη δύναμη και τις ικανότητες αυτών των ατόμων.

Αναζητήσαμε εικόνες στο διαδίκτυο προκειμένου να δημιουργηθεί έντυπο υλικό ενημερωτικού χαρακτήρα και ευαισθητοποίησης, ώστε να απλωθεί η πληροφορία και έξω από την τάξη μας.

Δημιουργία Υλικού και Διάχυση

Για την επικοινωνία και τη διάχυση των μηνυμάτων τους, τα νήπια δημιούργησαν ποικίλο υλικό:

1. Φυλλάδια και Αφίσα: Δημιουργήθηκαν αφίσες και φυλλάδια με απλά μηνύματα και σχέδια των παιδιών. Στο υλικό αυτό συμπεριλήφθηκε το σύνθημα «ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ» και φωτογραφία των νηπίων που το έδειχναν στη νοηματική γλώσσα.
2. 
3. Κατασκευές: Κατασκευάστηκε ένα αναπηρικό αμαξίδιο από καπάκια μπουκαλιών, τονίζοντας με απτό τρόπο την ανάγκη για προσβάσιμους χώρους.
4. Εικονογράφηση: Το έντυπο υλικό εμπλουτίστηκε με εικόνες ατόμων με αναπηρία ως «σούπερ ήρωες», καθώς και με σχετικές ζωγραφιές των παιδιών.

   Το σύνολο του υλικού είχε ως σκοπό την ενημέρωση των γονέων και των μαθητών/τριών του Δημοτικού Σχολείου Δημητσάνας.

Δημοσιοποίηση

Η δράση δημοσιοποιήθηκε μέσω φωτογραφιών, βίντεο  στην ιστοσελίδα/blog του σχολείου, ολοκληρώνοντας έτσι τη δράση ως «Ενεργοί Πολίτες». Τα νήπια έδειξαν πώς η ευαισθητοποίηση και η δράση μπορούν να κάνουν τη γειτονιά τους ένα καλύτερο μέρος για όλους.

Στην τάξη μας αφιερώσαμε τον χρόνο που απαιτείται για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε όσα μάθαμε μέσω της δράσης του ενεργού πολίτη «Μια Γειτονιά για Όλους», κατά την οποία τα παιδιά κατανόησαν τι σημαίνει να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς εμπόδια.

Στη Θέση του Άλλου: Ενσυναίσθηση σε Δράση

Ξεκινήσαμε με βιωματικές ασκήσεις, όπως η Δραματοποίηση με αμαξίδιο ή η «τυφλή διαδρομή». Αυτές οι δράσεις είχαν ως στόχο την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, καθώς τα παιδιά βίωσαν πρακτικά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι άνθρωποι με κινητικές ή άλλες αναπηρίες. Ήταν μια συγκινητική στιγμή όπου ένιωσαν πόσο δύσκολη μπορεί να είναι μια απλή διαδρομή.

Σχεδιάζοντας έναν Καλύτερο Κόσμο: Η Μακέτα της Δημητσάνας

Στη συνέχεια, εργαστήκαμε συλλογικά για να φτιάξουμε τη Μακέτα της «Ιδανικής Γειτονιάς». Ο στόχος μας ήταν η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της συλλογικότητας. Τα παιδιά σχεδίασαν μια γειτονιά που να είναι προσβάσιμη για όλους, προσθέτοντας ράμπες, ειδικές διαβάσεις και χώρους στάθμευσης ΑμεΑ, μαθαίνοντας έτσι τους βασικούς κανόνες της Καθολικής Προσβασιμότητας.

Τέχνη, Τεχνολογία και Μουσική

• Χρησιμοποιήσαμε την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) για να συνθέσουμε τους δικούς μας στίχους. Η δράση αυτή στόχευε στην ενίσχυση της δημιουργικότητας και τη σύνδεση της τεχνολογίας με κοινωνικά θέματα, δίνοντας στα παιδιά τη δυνατότητα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
  Οι στίχοι του τραγουδιού μας είναι οι παρακάτω:

  Με βήμα ίσως πιο αργό, μα καρδιά δυνατή, κρατούν τη φλόγα της ζωής με άδολη πνοή. Στον κόσμο αυτόν τον άστατο, που βιάζεται πολύ, μας δείχνουν το νόημα της κάθε αληθινής στιγμής.
  Στα μάτια τους φωλιάζει μια αγάπη καθαρή, που σπάει κάθε εμπόδιο, κάθε γκρίζα γραμμή.
  Δεν είναι η αναπηρία που ορίζει την ψυχή, μονάχα η αντοχή τους σε κάθε δυσκολία.
  Ζητούν απ’ όλους σεβασμό, ισότιμη ματιά, να πέσουν οι αόρατοι τοίχοι, η  σκιά.
  Γιατί ο καθένας έχει δικαίωμα στη χαρά, και η διαφορετικότητα είναι μόνο ομορφιά.

• Ακολουθήσαμε τον ρυθμό του τραγουδιού μας με τίτλο “Δύναμη Ψυχής” με τα μουσικά όργανα της τάξης, ενισχύοντας τον συντονισμό και την ομαδικότητα μέσω της μουσικής έκφρασης.

Ο Τοίχος του Αναστοχασμού: Η Δύναμη της Φωνής

Κλείσαμε τη δράση μας με τον «Τοίχο Αναστοχασμού», όπου τα παιδιά κατέγραψαν τα συναισθήματά τους. Σκοπός αυτής της διαδικασίας ήταν η ενθάρρυνση της έκφρασης συναισθημάτων και η συνειδητοποίηση της αξίας της δράσης τους.

Η περηφάνια ενός παιδιού αποτυπώθηκε στη φράση: «Νιώθω περήφανος που φτιάξαμε σε μακέτα τη Δημητσάνα και μπορούμε να δείξουμε ότι μπορούν να γίνουν αλλαγές στη γειτονιά μας για να μπορούν άνθρωποι με δυσκολίες να την γνωρίσουν.»

Είναι σαφές ότι τα παιδιά όχι μόνο κατανόησαν την έννοια της προσβασιμότητας, αλλά ένοιωσαν και τη δύναμη που έχουν να προτείνουν και να δημιουργούν έναν καλύτερο κόσμο για όλους!