Το πρόγραμμα με τίτλο “Αλληλοσεβασμός και Διαφορετικότητα στο Νηπιαγωγείο” εντάσσεται στον κύκλο “Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ: Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη”. Πιο συγκεκριμένα, ανήκει στην επιμέρους θεματική ενότητα της προώθησης του αλληλοσεβασμού και της διαφορετικότητας. Σκοπός του προγράμματος είναι να προωθήσει το σεβασμό στον Εαυτό και στον Άλλον, καθώς και την έννοια και την αξία της διαφορετικότητας.

Επιμέρους στόχοι του προγράμματος:

• Να αναπτύξουν τα παιδιά θετική αυτοεικόνα
• Να απαριθμούν θετικές ιδιότητες ως χαρακτήρες και δεξιότητες που έχουν τα ίδια
• Να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ως ξεχωριστό άτομο
• Να παρατηρούν και να εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές στο περιβάλλον μέσα από φωτογραφίες ζώων ή φυτών
• Να παρατηρούν και να εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές στους ανθρώπους
• Να αναγνωρίζουν την αξία της διαφορετικότητας
• Να υιοθετήσουν θετική στάση και ανοχή απέναντι στο διαφορετικό
• Να αξιολογήσουν τη δράση τους

1ο Εργαστήριο

Αισθητικοκινητικές δράσεις για το δέσιμο της ομάδας και το ζέσταμα του σώματος: Μέσα από διάφορα μουσικοκινητικά και ομαδικά παιχνίδια, καθώς και από την ανάγνωση του βιβλίου “Μ’ αυτή τη μπάλα παίζουμε όλοι!” -μια ιστορία που μας μιλάει για την καλοσύνη και για το πώς αυτή μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, τονώσαμε τους δεσμούς της ομάδας. 

“Το κάτι άλλο”: Η ανάγνωση και η επεξεργασία του παραμυθιού “Το κάτι άλλο” της Κέιβ Κάθριν αποτέλεσε την αφόρμηση του εργαστηρίου. Μέσα από διάφορες ερωτήσεις κατά την αρχή, τη διάρκεια και το τέλος της ανάγνωσης του παραμυθιού, αλλά και μέσα από τη δραματοποίησή του με τα παιδιά, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η διαφορετικότητά μας είναι αυτή που μας κάνει μοναδικούς  και ότι από το κάθε άνθρωπο μπορούμε να μάθουμε και να κερδίσουμε πράγματα!

2ο Εργαστήριο

Το δέντρο της ομάδας μας: Τα παιδιά σχεδίασαν το περίγραμμα του χεριού τους και ζωγράφισαν στο εσωτερικό του κάτι που τους αρέσει να κάνουν. Έπειτα, μετά από συζήτηση στην ολομέλεια καταγράψαμε τους κανόνες εύρυθμης λειτουργίας της ομάδας, τους οποίους τα παιδιά ζωγράφισαν, δημιουργώντας το Συμβόλαιο της Ομάδας.

Το παζλ του εαυτού μου: Κάθε παιδί μέσα σε ένα κομμάτι παζλ αποτύπωσε με σχέδιο ό,τι το κάνει μοναδικό. Ύστερα, παρατηρώντας όλα τα κομμάτια γνωρίσαμε καλύτερα τους συμμαθητές/-τριες μας αναγνωρίζοντας θετικά χαρακτηριστικά που βλέπουμε και θαυμάζουμε σε εκείνους/-ες.

3ο Εργαστήριο

Με αφορμή το παραμύθι “Καλλιτέχνης” του Ed Vere είδαμε τη δύναμη του να πιστεύουμε στον εαυτό μας, του να αναγνωρίζουμε όσα μας κάνουν μοναδικούς ως κάτι που μας γεμίζει με χαρά την οποία μπορούμε να μοιραστούμε με τους άλλους. Φτιάξαμε, ύστερα, ως καλλιτέχνες τη δική μας πόλη.

4ο Εργαστήριο

Ομοιότητες και διαφορές στο περιβάλλον (ζώα): Τα παιδιά επέλεξαν αγαπημένα τους ζώα και αφού τα εκτυπώσαμε, παίξαμε ένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού με αυτά στην τάξη. Αφού τα βρήκαν όλα, παρατήρησαν τα χαρακτηριστικά τους και συζητήσαμε στην ολομέλεια ποιες ομοιότητες και ποιες διαφορές εντοπίζουν. Καταγράψαμε τις παρατηρήσεις τους δημιουργώντας μια αφίσα. 

5ο Εργαστήριο

Ομοιότητες και διαφορές στους ανθρώπους: Τα παιδιά παρατήρησαν πίνακες με προσωπογραφίες του Picasso. Κάθε παιδί διάλεξε μία προσωπογραφία και τις αντάλλαξαν μεταξύ τους, λέγοντας τι σκέφτονται για αυτή, τι τους αρέσει και τι όχι…

6ο Εργαστήριο

Διαβάζοντας το βιβλίο “Μια καμηλοπάρδαλη με λαιμουδένιο… λαιμό” του John Jory συζητήσαμε την αξία της διαφορετικότητας. Το βιβλίο αποτέλεσε αφορμή για να εκφράσουμε όσα ίσως δεν μας αρέσουν σε εμάς, τα οποία όπως μας κάνουν να ξεχωρίζουμε και είναι σημαντικό να τα αγκαλιάζουμε. Μάλιστα, δημιουργήσαμε μια καμηλοπάρδαλη με ψηλό λαιμό ως μέτρο, για να μετράμε το ύψος μας. Να ένα στοιχείο που αλλάζει στον εαυτό μας συνεχώς και μπορούμε να το μετρήσουμε. Πώς άραγε γίνεται η σωστή μέτρηση του ύψους; Ποια βήματα πρέπει να ακολουθήσουμε; Πολλές ιδέες, δοκιμές και λάθη, παρατηρήσεις και διορθώσεις που έκαναν μεταξύ τους και τελικά… τα αποτελέσματα.

7ο Εργαστήριο

“Τι θα συνέβαινε σε έναν κόσμο που όλα θα ήταν ίδια;”: Οι πίνακες του Έλληνα ζωγράφου, γλύπτη και χαράκτη, Γιάννη Γαΐτη, μας προβλημάτισαν σχετικά με το πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν ήμασταν όλοι ίδιοι. Ο προβληματισμός αυτός μας οδήγησε στη δημιουργία παγωμένων εικόνων, τις οποίες φωτογραφίσαμε και παρατηρήσαμε. Μάλλον αδιάφορος ένας τέτοιος κόσμος… Αυτό ήταν το συμπέρασμά τους.

Έτσι, ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας και τον τοποθετήσαμε κάπου εκεί ανάμεσα σε όλους τους ίδιους που και ο ζωγράφος στηλιτεύει, διαμαρτυρόμενος για τη μαζοποίηση του σύγχρονου ανθρώπου. Γράψαμε τη φράση “Είμαι μοναδικός/-ή”, για να μην το ξεχάσουμε ποτέ!

8ο Εργαστήριο

Ολοκληρώνοντας το εργαστήριο, τα παιδιά απάντησαν στην ερώτηση “Τι μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω τη λέξη “διαφορετικότητα;”. Μέσα από το σχέδιο μπορέσαμε να αντιληφθούμε πώς έχουν εννοιολογήσει τη “διαφορετικότητα”. “Χωρίς πόδια”… “Χωρίς χέρια”… “Σε αναπηρικό αμαξίδιο…” “Με άλλο χρώμα δέρματος…” “Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός…”

Αυτο-αξιολόγηση

Τα παιδιά με τη βοήθεια του φύλλου εργασίας που δημιουργήσαμε με εικόνες αναστοχάστηκαν τη δράση τους και την αξιολόγησαν.