Αφορμή για να ασχοληθούμε με τους πλανήτες και το ηλιακό μας σύστημα , στάθηκε το <Βιαστικό αστεράκι των Χριστουγέννων>, που δεν πρόλαβε να μιλήσει και να συναντήσει όλους τους πλανήτες στον ουρανό.

Έτσι θελήσαμε να μάθουμε αν συνέχιζε το ταξίδι του ποιους άλλους πλανήτες θα συναντούσε και ποιους αστερισμούς.

Καταγράψαμε και ζωγραφίσαμε αυτούς που συνάντησε.

Έτσι αναζητήσαμε πληροφορίες για τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και τους γνωρίσαμε όλους έναν έναν.

 

 

Εκτυπώσαμε τους πλανήτες και  τους βάλαμε στην σειρά ανάλογα με την θέση που έχει ο καθένας σε σχέση με τον ήλιο.

 

Τους αριθμήσαμε   από το 1 έως το 9 γράψαμε στον υπολογιστή τα ονόματά τους

και μετά τους ταξινομήσαμε από τον μεγαλύτερο προς τον μικρότερο.

Αντιστοιχίσαμε πλανήτη με αρχικό γράμμα.

 

Αποτυπώσαμε στο χαρτόνι τη θέση των πλανητών σε σχέση με τον ήλιο.

 

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε τους πλανήτες με τη μέθοδο της εφημερίδας και χρησιμοποιώντας την κόλλα σε φουσκωμένα μπαλόνια.

 

 

Αφήσαμε τους πλανήτες μας να στεγνώσουν για 3 μέρες και μετά ανοίγοντας το πάνω μέρος από το μπαλόνι το αφαιρέσαμε και βάψαμε τους πλανήτες με τα ανάλογα χρώματα.

 

 

Βάλαμε πάλι τούς πλανήτες να στεγνώσουν και διαβάσαμε αρκετά βιβλία που φέρανε τα παιδιά από το σπίτι για τους πλανήτες και τις κινήσεις που κάνουνε σε σχέση με τον ήλιο και των εαυτό τους.

Φτιάξαμε με τους δικούς μας τώρα πλανήτες το ηλιακό σύστημα και τις κινήσεις της γης γύρω από τον ήλιο και τον εαυτό της  ερμηνεύοντας το φαινόμενο της διαδοχής της μέρας και της νύχτας και των εποχών. Μάθαμε πόσο χρόνο χρειάζεται για την κάθε της περιστροφή.

 

και τους κρεμάσαμε ψηλά για να κάνουνε παρέα το βιαστικό αστεράκι.

Και έτοιμο το Ηλιακό μας σύστημα.

Το φτιάξαμε και σε κολάζ.

 

 

Εκείνες τις μέρες έτυχε να συμβεί και ένα σπάνιο φαινόμενο.

Το Σούπερ μπλε ματωμένο φεγγάρι. Έτσι ασχοληθήκαμε και με το φεγγάρι και τους αστερισμούς που υπάρχουν στον ουρανό.

Φτιάξαμε το αστρικό σύστημα.

Μιλήσαμε για το φεγγάρι και τις φάσεις του φεγγαριού.

Διαβάσαμε τη Μυγδαλιά και το Φεγγάρι. Το φεγγάρι αγαπάει την αμυγδαλιά και κάθε φορά που την σκέφτεται κοκκινίζει.

Έτσι εξηγούσαν τα παλιά τα χρόνια το  <Ματωμένο φεγγάρι>.

Είδαμε εικόνες στο διαδίκτυο από το φαινόμενο αυτό και πολλά παιδιά μας το περιγράψανε που το είδανε εκείνο το βράδυ.

Είδαμε και διαβάσαμε πως συμβαίνει αυτό το σπάνιο φαινόμενο.

Μέσα από το <θα κατεβάσω το φεγγάρι> ένα πολύ τρυφερό βιβλίο καταλάβαμε και μάθαμε ότι το φεγγάρι δεν μπορεί να κατέβει στη γη.

Έτσι πρέπει αν θέλουμε να το γνωρίσουμε από κοντά πρέπει να πάμε εμείς σε αυτό.

Πως όμως;

 

Η Σκάλα της Αγάπης και ο Φεγγαροσκεπαστής μας δύο υπέροχα βιβλία μας δίνουν την πρώτη λύση για να φτάσουμε στο φεγγάρι.

  

Φτιάξαμε μια σκάλα από ανθρώπους πιασμένοι χέρι – χέρι. Για να φτάσουμε στο φεγγάρι χρειάζεται ΑΓΑΠΗ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΘΕΛΗΣΗ, ΥΠΟΜΟΝΗ , ΕΠΙΜΟΝΗ, ΠΙΣΤΗ, ΦΙΛΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

Όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας και τα όνειρά μας. Να φτάσουμε στο φεγγάρι.

Ο δεύτερος τρόπος είναι η Επιστήμη, η εξέλιξη και η τεχνολογία.

Φτιάξαμε το διαστημόπλοιο μας, βάλαμε και τις στολές μας και ξεκινήσαμε το ταξίδι μας για το διάστημα.

Τι είδαμε στο διάστημα που ταξιδέψαμε και πως περάσαμε;

ΟΙ ταξιδιώτες του ονείρου όταν επέστρεψαν μας δώσανε συνέντευξη και φτιάξαμε και βιβλίο με τις αναφορές τους.

    

 

Διαβάσαμε το βιβλίο <Ο δράκος που έφαγε τον ήλιο> και εξηγήσαμε το φαινόμενο της <έκλειψης ηλίου>.

Είδαμε και στο διαδίκτυο ανάλογες αναρτήσεις.

 

Κάναμε και το πείραμα στο σχολείο.

 

Δουλέψαμε φύλλα εργασίας.

Και στο τέλος η μελισσούλα μας μας ταξίδεψε στο ηλιακό μας σύστημα , με ένα ακόμη επιτραπέζιο που φτιάξαμε με τα παιδιά.