Η νηπιαγωγός εμπλούτισε τη γωνιά της γραφής και ανάγνωσης με διάφορες εικόνες, δύο βιβλία και αφίσα με θέμα το Παρίσι και παρατήρησε την αλληλεπίδραση των παιδιών με τα υλικά την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων.
Στη συνέχεια, στη γωνιά της συζήτησης ζήτησε από τα παιδιά να φέρουν αυτά τα υλικά και τα ενέπλεξε σε σχετική συζήτηση. Ρώτησε τα παιδιά “τί νομίζετε ότι θα κάνουμε με αυτά τα υλικά;” Τα παιδιά εξέφρασαν τις ιδέες τους, τις οποίες κατέγραψε η νηπιαγωγός στον πίνακα:
Στη συνέχεια, η νηπιαγωγός πρότεινε να παίξουν το παιχνίδι «Η πόλη του Παρισιού». Απήγγειλε το ποίημα παραθέτοντας σχετικές εικόνες:
«Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ»
Στην πόλη του Παρισιού υπάρχει ένα δρομάκι,
σ’ αυτό το δρομάκι υπάρχει ένα σπιτάκι,
σ’ αυτό το σπιτάκι υπάρχει ένα καμαράκι,
σ’ αυτό το καμαράκι υπάρχει ένα κλουβάκι,
σ’ αυτό το κλουβάκι υπάρχει ένα πουλάκι,
σ’ αυτό το πουλάκι υπάρχει ένα καρδουλάκι,
σ’ αυτό το καρδουλάκι υπάρχει ένα γραμματάκι,
και σ’ αυτό το γραμματάκι υπάρχει κάτι σαν παραμυθάκι.
———————————
Το παραμυθάκι είναι μεσ’ στο γραμματάκι,
Το γραμματάκι είναι μες’ στο καρδουλάκι,
Το καρδουλάκι είναι μέσα στο πουλάκι,
Το πουλάκι είναι μέσα στο κλουβάκι,
Το κλουβάκι είναι μεσ’ στο καμαράκι,
Το καμαράκι είναι μέσα στο σπιτάκι,
Το σπιτάκι είναι μέσα στο δρομάκι,
Το δρομάκι είναι στο Παρίσι, τη μεγάλη πόλη,
Κι η ιστορία εδώ τελειώνει. (Γ. Κρόκος, «Τα τραγούδια του ήλιου»)
Έκανε επίδειξη μια-δυο φορές «ξεχνώντας» τις επίμαχες λέξεις για να προκαλέσει τα παιδιά να εμπλακούν. Πρότεινε στα παιδιά να βάλουν κι εκείνα στη σειρά τις εικόνες ανά ομάδα λέγοντας τις λέξεις.
Στη συνέχεια, παρουσίασε ένα “μαγικό” μολύβι, που είχε κάποια μηνύματα για τα παιδιά. Το μολύβι πυροδότησε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το αν είναι μαγικό, αν το μήνυμα το έγραψε το ίδιο το μολύβι ή η κυρία ή μήπως ο …σύζυγος της κυρίας. Η κυρία αντέστρεψε τα ερωτήματα των παιδιών: “Τι νομίζετε εσείς; Γιατί; ” “Ότι δεν είναι μαγικό”- απάντησαν-“υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια μολύβια στα βιβλιοπωλεία”. Η κυρία επαίνεσε τα παιδιά για την εξυπνάδα τους και τα ρώτησε αν πιστεύουν ότι μαγικό είναι ένα μολύβι, που βγάζει λαγούς από το καπέλο ή αν είναι μαγικό, επειδή μπορεί να επηρεάζει θετικά τους άλλους. “Τόση ώρα συζητάμε για ένα μολύβι, αυτό δεν είναι μαγεία;” Έπειτα, διάβασε το μήνυμα του μολυβιού, που αφορούσε σε παιχνίδι με τα υποκοριστικά των λέξεων.
Στο τέλος της δραστηριότητας αυτοαξιολογήθηκαν, επιστρέφοντας στις ιδέες, που είχαν εκφράσει αρχικά για το εποπτικό υλικό. Η κυρία ρώτησε τα παιδιά: “Τί κάνατε τελικά με αυτά τα υλικά, που έφερα στην τάξη; Μαντέψατε σωστά; Τί μάθατε; Πώς το μάθατε;” Είδαν και φωτογραφίες από το κινητικό παιχνίδι και σχολίασαν σχετικά.
Οι δραστηριότητες για το Παρίσι συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες. Διαβάστηκαν τα βιβλία για την πόλη του Παρισιού και είδαν βίντεο με τα αξιοθέατά του. Οργάνωσαν όλο το πλήθος των πληροφοριών για το Παρίσι σύμφωνα με το μοντέλο Frayer (Πεντέρη κ.ά., 2022, a, σ.172), που απεικονίζεται σε σχετική φωτογραφία παρακάτω. Τοποθετήθηκε μια φωτογραφία της πόλης στο κέντρο και στο άνω δεξί τεταρτημόριο ζωγράφισαν τα χαρακτηριστικά του Παρισιού, όπως απεικονίζονταν στη φωτογραφία αλλά και σε άλλες που υπήρχαν στον πίνακα (πύργος, του Άϊφελ, Σηκουάνας, Αψίδα του Θριάμβου, γαλλική σημαία). Στο κάτω δεξί τεταρτημόριο ζωγράφισαν κάποια “παραδείγματα” για την πόλη, δηλ. ό,τι γνώριζαν γι’αυτή, αλλά δεν απεικονίζονταν στη φωτογραφία στο κέντρο ή σε κάποια άλλη φωτογραφία στον πίνακα (τα γαλλικά τυριά ή τα καπέλα, που παρέπεμπαν στη γαλλική κουζίνα και στη μόδα). Στο αριστερό κάτω τεταρτημόριο ζωγράφισαν τα “μη παραδείγματα”, δηλ. ό,τι υπάρχει στη φωτογραφία και δεν αποτελεί διακριτικό χαρακτηριστικό του Παρισιού (ήλιος, σύννεφα, φύλλα των δέντρων). Η νηπιαγωγός πρότεινε στα παιδιά να ζωγραφίσουν το Παρίσι, πράγμα που έκαναν με μεγάλο ενθουσιασμό και τα ιχνογραφήματά τους διακρίνονταν για την αρτιότητα με την οποία αναπαρέστησαν τη γαλλική πρωτεύουσα. Στο τέλος, επιλέχθηκε με λάχνισμα μια ζωγραφιά και τοποθετήθηκε στο άνω αριστερό τεταρτημόριο του γραφικού οργανωτή Frayer ως ο “Ορισμός του Παρισιού”.
Μια αφίσα του Παρισιού, που υπήρχε στον πίνακα αναφοράς, έδωσε το έναυσμα στα παιδιά να συνθέσουν σε μικρές ομάδες από μια αφίσα. Πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία για να επιλέξουν την πιο άρτια και τα δεδομένα της ψηφοφορίας αποτυπώθηκαν σε ραβδόγραμμα. Όλες οι αφίσες απεικόνιζαν χαρακτηριστικά αξιοθέτα του Παρισιού όπως: πύργος του Άϊφελ, Σηκουάνας, Παναγία των Παρισίων, καπέλα (ως σύμβολο της βιομηχανίας μόδας), τυριά (ως σύμβολο της γαλλικής κουζίνας), σημαία της Γαλλίας, συντριβάνια, γεφυράκια κ.α.
Την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων τα παιδιά έπαιξαν με σχετικά διαδραστικά φύλλα εργασίας και παζλ, που δημιούργησε η νηπιαγωγός και τα ενσωμάτωσε σε διαδραστική αφίσα, που παρατίθεται παρακάτω.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Κρόκου, Γ. (1978). Τα τραγούδια του ήλιου
Μουρούτη-Γκενάκου, Ζ. (1995). Η ελληνική γλώσσα και το μικρό παιδί
Πεντέρη, Ε., Χλαπάνα, Ε., Μέλλιου, Κ., Φιλιππίδη, Α., & Μαρινάτου, Θ. (2022), Οδηγός Νηπιαγωγού – Υποστηρικτικό Υλικό ΠΥΞΙΔΑ Θεωρητικό και Μεθοδολογικό Πλαίσιο – Πρακτικές Εφαρμογές και Διδακτικοί Σχεδιασμοί. Στο πλαίσιο της Πράξης «Αναβάθμιση των Προγραμμάτων Σπουδών και Δημιουργία Εκπαιδευτικού Υλικού Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» του ΙΕΠ με MIS 5035542.
Πεντέρη, Ε., Χλαπάνα, Ε., Μέλλιου, Κ., Φιλιππίδη, Α., & Μαρινάτου, Θ. (2022). Πρόγραμμα Σπουδών Για την Προσχολική Εκπαίδευση – Διευρυμένη Εκδοχή (2η Έκδοση, 2022 ΙΕΠ). Στο πλαίσιο της Πράξης «Αναβάθμιση των Προγραμμάτων Σπουδών και Δημιουργία Εκπαιδευτικού Υλικού Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» του ΙΕΠ με MIS 5035542.