Μια νύχτα του έτους 1865 ο Όσιος Σεραφείμ παρουσιάστηκε στον ύπνο του ευσεβούς γέροντα Παναγιώτη Μελετόπουλου και του είπε: «Γέροντα, στον τόπο που ο Γ.Α. σταυλίζει τα βόδια του και κάτω από το σημείο της πάχνης, 600 μέτρα έξω από το χωριό Δερβισιάδες και προς τη νότια πλευρά αυτού, σε βάθος 5 μέτρων βρίσκεται θαμμένη μια μικρή εκκλησία, μέσα στην οποία βρίσκεται η θαυματουργός εικόνα μου. Φρόντισε με τη συνεργασία του Δημάρχου για την εκταφή της. Μην το αμελήσεις!»

Ο γέροντας θεώρησε το όραμά του σύνηθες όνειρο και δεν έδωσε σημασία. Έτσι σε καμιά ενέργεια δεν προέβη. Την επόμενη νύχτα ο Όσιος παρουσιάστηκε και πάλι στον ύπνο του γέροντα και του επανέλαβε όσα και την προηγούμενη νύχτα του είχε πει, αλλά και πάλι ο γέροντας θεώρησε το όραμά του σύνηθες όνειρο και δεν έκανε τίποτα.

Η αδιαφορία του γέρο-Παναγιώτη στις εντολές του Οσίου κατά τα δύο προηγούμενα οράματα στεναχώρησαν τον Όσιο, ο οποίος του παρουσιάστηκε για τρίτη συνεχή βραδιά  με συμπεριφορά προστακτική: «Γέροντα, είμαι ο Όσιος Σεραφείμ. Με το ξημέρωμα της ημέρας οπωσδήποτε, θα πρέπει να ξεκινήσει η εκσκαφή για να εξέλθει από τη γη η θαμμένη εκκλησία και η θαυματουργός εικόνα μου. Και στη συνέχεια, δίπλα από το σημείο της ευρέσεώς της να χτίσετε μια μεγάλη εκκλησία στην οποία θα δώσετε το όνομά μου.»

Πεπεισμένος πλέον ο γέρος ότι πρόκειται περί  θεϊκού ονείρου, με το φως της ημέρας μετέβη στο Δήμαρχο αλλά η ανταπόκριση του Δημάρχου ήταν αρνητική.

Ύστερα από αυτό εστράφη στους κατοίκους και τους ενημέρωσε για ό, τι είχε συμβεί ζητώντας τους βοήθεια. Ύστερα από αυτό 20-30 παλικάρια έφτασαν στο συγκεκριμένο σημείο κι άρχισαν την εκσκαφή.

Κατά τη διάρκεια της εκσκαφής , ο ιδιοκτήτης του στάβλου ομολόγησε ότι τα βόδια του, που σταύλιζαν στο συγκεκριμένο χώρο, έδειχναν περίεργη συμπεριφορά, γι’ αυτό αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το στάβλο.

Κι ενώ η εκσκαφή είχε προχωρήσει αρκετά, κάποιος διερχόμενος με το άλογό του βλέποντας τις εργασίες ειρωνεύτηκε και εξύβρισε το γέροντα. Τα σαγόνια του όμως γύρισαν στο σβέρκο κι έντρομος μετανόησε.

Όταν οι εργαζόμενοι έφτασαν σε βάθος 5 μέτρων αποκαλύφθηκε ολόκληρος ο ναός, ο οποίος ήταν ρωμαϊκής κατασκευής και έλαμψε η θαυματουργός εικόνα του Οσίου Σεραφείμ. Η μορφή του Αγίου είναι ζωγραφισμένη πάνω σε πέτρινη πλάκα.

Το γεγονός της ανεύρεσης πολύ σύντομα μαθεύτηκε και οι κάτοικοι των γύρω χωριών έσπευσαν σε προσκύνημα. Σε επόμενες εκδηλώσεις παρευρέθη και ο Δήμαρχος ο οποίος εις μετάνοιαν, κάλυψε ολόκληρη τη δαπάνη ανακαίνισης του εντός της γης ιερού ναΐσκου του Οσίου, του ονομαζόμενου σήμερα «Εύρεση». Έπειτα, χτίστηκε δίπλα  Εκκλησία και της δόθηκε το όνομα του Οσίου Σεραφείμ.

Γύρω από τη νεοκτιθείσα εκκλησία κάτοικοι άρχισαν να χτίζουν καινούρια σπίτια κι έτσι δημιουργήθηκε ένα νέο χωριό: ο Άγιος Σεραφείμ.

Το χωριό τιμά τον Όσιο Σεραφείμ την ημέρα της κοίμησής του, 6  Μαΐου.

Πηγή: ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΚΑΙ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΔΟΜΒΟΪΤΟΥ, Χρήστου Γ. Ευσταθίου, Εκδόσεις ΔΕΥΤΕΡΑ, 2014