«Η αραχνούλα»

Υλικά: ένα κουβάρι μάλλινη κλωστή .

Καθόμαστε σε κύκλο μαζί με τα νήπια. Τυλίγουμε την άκρη της κλωστής στο δάκτυλό μας και λέμε: «Με λένε….. Είμαι μια αραχνούλα, είμαι μοναχούλα και θέλω να αποκτήσω φίλους. Θα απλώσω τον ιστό μου και θα αγκαλιάσω τους φίλους μου». Με τη συνέχεια του κουβαριού τυλίγουμε το δακτυλάκι ενός νηπίου και ρωτάμε: «Θέλεις να γίνουμε φίλοι; Με λένε…… εσένα πως σε λένε;». Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο ακόμα τυλίγοντας με την κλωστή του κουβαριού τα δακτυλάκια όλων των παιδιών. Ύστερα παίζουμε με τον ιστό της αράχνης σηκώνοντας τα χέρια μας όλοι μαζί ή κατεβάζοντάς τα.

Τρέχω-τρέχω

Είμαστε σε κύκλο. Ένας στη μέση πλησιάζει κάποιον τραγουδώντας:

Τρέχω τρέχω και καλπάζω
και σε σένα σταματώ
χάρισέ μου το όνομα σου
για να το ‘χω φυλαχτό.

Αυτός που το λέει μπαίνει μπροστά, επαναλαμβάνει το τραγούδι και έτσι σχηματίζουμε τρενάκι λέγοντας όλα τα ονόματα.

Προέκταση παιχνιδιού:

Χτυπάμε ρυθμό στο τύμπανο λέγοντας:

«Όταν παίζει η μουσική
πάω εδώ, πάω εκεί
όταν πάψει η μουσική
εκτελώ την εντολή»

Στο σταμάτημα δίνουμε εντολές όπου ακουμπάμε τη μύτη μας, τον ώμο μας ή το χέρι κάποιου άλλου, τον αγκώνα κτλ.

Πολύχρωμα μπαλόνια 

Σκορπίζουμε τα μπαλόνια στο πάτωμα. Τα μπαλόνια είναι όσα και τα παιδιά και ανά ζεύγη στα χρώματα. Η μουσική ξεκινά και τα παιδιά κινούνται στο χώρο. Όταν σταματήσει η μουσική, τα παιδιά πιάνουν από ένα μπαλόνι και προσπαθούν να βρούνε κάποιο παιδί που κρατά το ίδιο χρώμα μπαλόνι. Μόλις το βρουν…….συστήνονται !!!

Παραλλαγή: Αντί για μπαλόνια σχεδιάζουμε σε διάφορα χρώματα καρδιές που κόβουμε στη μέση και τα παιδιά ψάχνουν να βρουν το ταίρι τους.

Ζάρι γνωριμίας