Τις πρώτες μέρες στο σχολείο μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε και να γράφουμε το όνομά μας. Μέσα από το όνομά τους τα παιδιά αρχίζουν να αναγνωρίζουν την ταυτότητά τους και να νιώθουν μοναδικά. Μέσα από το παιχνίδι η διαδικασία αυτή γίνεται ευχάριστη και δημιουργική!
Η 1η Οκτωβρίου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων ή Τρίτης Ηλικίας. Σήμερα λοιπόν γιορτάζει η γιαγιά και ο παππούς.
Με αφορμή την ημέρα αυτή θα πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε την προσφορά και τη σοφία αυτών των ανθρώπων. Εμείς στο νηπιαγωγείο μας συζητήσαμε για τον παππού και τη γιαγιά μας, γιατί τους αγαπάμε και γιατί μας αρέσει να είμαστε μαζί τους. Ζωγραφίσαμε πορτραίτα, τραγουδήσαμε και κατασκευάσαμε καρτούλες-δωράκια, μάθαμε να γράφουμε τις λεξούλες παππούς και γιαγιά για να δείξουμε την παντοτινή μας αγάπη και τον σεβασμό στην Τρίτη Ηλικία.
Χρόνια πολλά παππού!
Χρόνια πολλά γιαγιά!
Η 27η Σεπτεμβρίου έχει οριστεί ως Πανελλήνια μέρα σχολικού αθλητισμού και στο νηπιαγωγείο μας υλοποιήσαμε αθλητικές δράσεις και δραστηριότητες εντός και εκτός τάξης. Προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τα οφέλη και τη σημασία της φυσικής δραστηριότητας, της σωματικής άσκησης και του αθλητισμού για την υγεία και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Είδαμε πρωταθλητές στο άλμα επι κοντώ, άλμα εις ύψος, συγχρονισμένη κολύμβηση, κρίκους κ. ά. να αγωνίζονται, και δοκιμάσαμε και εμείς να γίνουμε πρωταθλητές. Ασκηθήκαμε και χορέψαμε.
Στο τέλος της δράσης, κερδίσαμε με την συμμετοχή μας “Βραβείο Συμμετοχής” στην ημέρα αυτή.
Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο είναι αυτές που θα μας κάνουν να αγαπήσουμε το σχολείο, αλλά και να μάθουμε πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε αυτό το καινούριο περιβάλλον. Γιατί όπως σε όλους τους χώρους, έτσι και στο σχολείο λειτουργούμε με κανόνες και σωστές συμπεριφορές!
Δείξαμε στα παιδιά διάφορες εικόνες με σωστή και λάθος συμπεριφορά στο σχολείο και συζητήσαμε για αυτές. Τα παιδιά από μόνα τους αναγνώρισαν τις σωστές και λάθος συμπεριφορές. Έπειτα ζωγραφίσαμε τους κανόνες και τους κολλήσαμε στον τοίχο ώστε να τους θυμόμαστε πάντα! Και φυσικά φτιάξαμε και συμβόλαιο για το πώς καθόμαστε στην παρεούλα μας!
Τα χεράκια δεν χτυπάνε, τα χεράκια αγαπάνε!
Καθημερινά δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά να εκφραστούν θετικά και να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις με τους συμμαθητές μέσα από διάφορες δραστηριότητες. Συγκεντρωθήκαμε στην παρεούλα και διαβάσαμε το εξαιρετικό βιβλίο που περνά με πολύ όμορφο τρόπο ένα υπέροχο μήνυμα στα παιδιά:
“Τα χεράκια δεν χτυπάνε τα χεράκια αγαπάνε”
Μετά την αφήγηση του παραμυθιού προβληματιστήκαμε και συζητήσαμε τι μπορούμε να κάνουμε με τα χεράκια μας. Έπειτα αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια αφίσα με τα χεράκια μας. Σχεδιάσαμε μια μεγάλη καρδιά πάνω στην οποία καταγράψαμε τις σκέψεις μας:
Τα χέρια είναι για να φτιάχνουμε κάστρα, να χαϊδεύουμε σκυλάκια, να κολυμπάμε , να ντυνόμαστε, να τρώμε, να κάνουμε εργασίες, να στέλνουμε φιλάκια, να παίζουμε, να αγκαλιάζουμε!
Γλυκά λογάκια
Διαβάσαμε την Ιστορία της νεράιδας Ευγενίας που μας έφερε στην τάξη τα Ευγενικά λογάκια. Ποιες είναι αυτές οι γλυκές λεξούλες που πρέπει να υιοθετήσουμε στο λεξιλόγιό μας, για να είμαστε ευγενικοί;
Γιατί πρέπει να τις χρησιμοποιούμε;
Μιλήσαμε με τα παιδιά για τα ευγενικά και όμορφα λογάκια — εκείνα τα μικρά μαγικά λόγια που κάνουν τη μέρα μας πιο φωτεινή και την καρδιά μας πιο χαρούμενη.
Συζητήσαμε όλοι μαζί για το πώς νιώθουμε όταν ακούμε κάποιον να μας λέει ένα «ευχαριστώ», ένα «μπράβο», ένα «σε αγαπώ» ή ένα «σε παρακαλώ». Τα παιδιά ανακάλυψαν πως τα γλυκά λόγια είναι σαν καραμελίτσες· γεμίζουν τη ψυχή μας με γλύκα και κάνουν τους φίλους μας να χαμογελούν! 😊
Έπειτα, αποφασίσαμε να φτιάξουμε το «Βάζο της Αγάπης»!
Σε ένα μεγάλο χαρτόνι, δημιουργήσαμε το δικό μας πολύχρωμο βάζο και μέσα του «κλείσαμε» τις καραμελίτσες με τα όμορφα λογάκια που σκεφτήκαμε όλοι μαζί. Κάθε καραμελίτσα κρύβει μέσα της μια καλή κουβέντα, μια πράξη αγάπης ή έναν τρόπο να δείξουμε καλοσύνη.
Το «Βάζο της Αγάπης» θα μας θυμίζει κάθε μέρα πόσο σημαντικό είναι να μιλάμε γλυκά, να φερόμαστε όμορφα και να σκορπίζουμε
καλοσύνη γύρω μας! 🌈💕
Φτιάξαμε ατομικές εργασίες. Συζητήσαμε…, καταγράψαμε…., κόψαμε…., αντιστοιχήσαμε … ζωγραφίσαμε…, μάθαμε!
Φουσκώσαμε μπαλόνι και επάνω γράψαμε τα λογάκια που μας τσαλακώνουν την ψυχούλα μας…και τα σκάσαμε ώστε να τα ξεχάσουμε και να μην τα ξανά πούμε ποτέ και σε κανέναν. Φυσικά οι κακές λεξούλες κατέληξαν στα σκουπίδια!
