Οικογενειακές Παραδόσεις
Στα πλαίσια των δραστικών μέτρων που πήρε η Ελληνική Κυβέρνηση, όπως και οι Κυβερνήσεις πολλών άλλων χωρών, για να περιορίσει την εξάπλωση του κοροναϊού 2019 nCoV, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ.
Αδιαμφισβήτητα η πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση μας προκαλεί ανησυχία αλλά μας δίνει συνάμα την ευκαιρία να περάσουμε περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μας.
«Η οικογένεια είναι ένας σημαντικός κοινωνικός θεσμός … που συναντάται σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες από τα πανάρχαια χρόνια … και αποτελεί το θεμέλιο της οργάνωσής τους.
Οι άνθρωποι ζούμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας ή και ολόκληρη τη ζωή μας μέσα σε μια οικογένεια. Η οικογένεια φροντίζει για την ανατροφή των παιδιών, ικανοποιώντας τις φυσιολογικές τους ανάγκες. Ταυτόχρονα, μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον όταν κυριαρχούν η αγάπη, ο σεβασμός και η κατανόηση, τα άτομα ωριμάζουν πνευματικά και ψυχικά και αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον κόσμο πρώτα μέσα από την οικογένεια. Η οικογένεια μας διαπαιδαγωγεί και μας βοηθά να αποκτήσουμε αξίες και αρχές, μας διδάσκει να αναλαμβάνουμε ευθύνες, πρωτοβουλίες κ.λπ.
Μέσα στην οικογένεια διαμορφώνουμε τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις και μαθαίνουμε ότι είμαστε πολιτικά όντα, δηλαδή πλασμένοι να ζούμε σε οργανωμένες κοινωνίες. Έτσι, μεγαλώνοντας μπορούμε να συμμετέχουμε σε μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι το σχολείο, ο χώρος εργασίας, η εκκλησία κ.λπ» (Πηγή: ebooks.edu.gr)
Έρευνες έχουν δείξει πως υγιέστερες, λειτουργικά καλύτερες και ευτυχέστερες είναι οι οικογένειες που μοιράζονται οικογενειακές συνήθειες και παραδόσεις. Οι σχέσεις ανάμεσα στα μέλη τους είναι καλύτερες, οι δεσμοί τους ισχυρότεροι και τα παιδιά παρουσιάζουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Οι οικογενειακές παραδόσεις συμβάλλουν τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική υγεία των μελών της οικογένειας.
«Στη σημερινή εποχή που όλα συνεχώς αλλάζουν και οι οικογένειες λίγο ή πολύ διακατέχονται από αισθήματα αβεβαιότητας, οι οικογενειακές παραδόσεις είναι όλο και πιο ωφέλιμες. Είναι αυτές που δημιουργούν μια στερεή βάση μέσα στο χρόνο, μια βάση ασφάλειας από όπου μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη.
Τι εννοούμε όμως οικογενειακές παραδόσεις;
Είναι οι συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα που μοιράζεται η κάθε οικογένεια, ο τρόπος της να εκφράζεται και να συμπεριφέρεται σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Οι παραδόσεις εμπερικλείουν καθιερωμένες οικογενειακές συναντήσεις, τελετουργίες, ιστορίες με αστείους χαρακτήρες, σημαντικά γεγονότα της οικογένειας, αγαπημένες μουσικές ή γευστικές συνήθειες και τόσα άλλα που μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά. Δίνουν στα μέλη της κάθε οικογένειας την αίσθηση της συνοχής, της συνέχειας και της σταθερότητας, και δημιουργούν την ιδιαίτερη οικογενειακή ταυτότητα, επιτρέποντας να λέμε “εμείς έτσι είμαστε/ έτσι κάνουμε στην οικογένειά μας”.
Η κάθε οικογένεια έχει τις πολύ δικές της ιδιαίτερες συνήθειες και τελετουργίες…και αυτές οι επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες γίνονται το μέσο με το οποίο τα παιδιά μπορούν να χτίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης και ασφάλειας με τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας. Οι οικογενειακές τελετουργίες αν και συχνά φαίνονται ως τυπικές υποχρεώσεις, είναι ευκαιρίες για επαφή, αποδοχή και αγάπη, από τις οποίες τα παιδιά, αλλά και όλοι μας, μπορούμε να γίνουμε πιο πλούσιοι συναισθηματικά και ψυχικά.» (Ι.Μπλέκα, Οικογενειακές Παραδόσεις, Δεκ. 2013)
Εν μέσω “καραντίνας” λοιπόν, ας εκμεταλλευτούμε το χρόνο που μας χαρίζεται και που δε θα διαθέταμε σε κανονικές συνθήκες, για να φτιάξουμε ή να εμπλουτίσουμε τις Οικογενειακές μας Παραδόσεις.
Οικογενειακή Παράδοση είναι ή μπορεί να είναι:
• το στρώσιμο του τραπεζιού πριν από ένα οικογενειακό γεύμα (τα παιδιά ετοίμασαν τόσο όμορφα το τραπέζι της Τσικνοπέμπτης στο Νηπιαγωγείο!),
• η προετοιμασία του φαγητού,
• η σύναξη γύρω από το τραπέζι για να φάμε και να μοιραστούμε τα νέα μας, χωρίς να αποσπά την προσοχή μας η τηλεόραση ή το κινητό μας τηλέφωνο,
• η συμμετοχή όλων στις δουλειές του νοικοκυριού,
• το διάβασμα ή η διήγηση μιας μικρής ιστορίας κάθε βράδυ,
• ένα νανούρισμα κι ένα γλυκό φιλί (ή ακόμα καλύτερα, πολλά φιλιά!!!) πριν τον ύπνο,
• η παρακολούθηση μιας ταινίας το Σαββατοκύριακο,
• ένας σύντομος περίπατος ή παιχνίδια στην αυλή, όταν ο καιρός είναι καλός,
• ένα επιτραπέζιο παιχνίδι,
ή καθετί άλλο που μπορούμε να κάνουμε ΟΛΟΙ μαζί.
Σήμερα λοιπόν, μαμά και μπαμπά, μπορείτε να μιλήσετε στα παιδιά σας για την δική σας οικογένεια. Μιλήστε τους για τους γονείς σας, τα αδέρφια σας, τους παππούδες σας, τους συγγενείς σας.
Διηγηθείτε τους ιστορίες από τη δική σας παιδική ηλικία, από τη ζωή σας στο σπίτι και στο σχολείο. Μιλήστε τους για τις σκανταλιές σας, για αυτά που σας άρεσαν κι αυτά που σας φόβιζαν (είναι τόσο ενθαρρυντικό να ανακαλύπτεις πως οι «παντοδύναμοι» γονείς σου ήταν κι αυτοί παιδιά που φοβούνταν…).Τηλεφωνήστε στους παππούδες και τις γιαγιάδες και ζητήστε τους να σας θυμίσουν μια ιστορία από τα παλιά (και μην ξεχάσετε να τους πείτε πόσο πολύ τους αγαπάτε ♥♥♥)
Αν τα παιδιά θέλουν, μπορούν να ζωγραφίσουν ό,τι τους άρεσε από τις ιστορίες που τους διηγηθήκατε.
Και τώρα, ώρα για παιχνίδι. Ας φτιάξουμε ένα παζλ. Είναι έργο του πολύ γνωστού λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου. Δείχνει μια οικογένεια που γιορτάζει το Πάσχα.
Καλημέρα !!!
Καλημέρα !!!
Ας πούμε όλοι ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ο καθένας από το σπίτι του, με το πολύ ωραίο τραγούδι «Καλημέρα» από το cd «Λάχανα και Χάχανα» του Τάσου Ιωαννίδη
Σας άρεσε;
Συζητήστε με τη μαμά και το μπαμπά σε ποιούς θα θέλατε να πείτε καλημέρα.
Αν θέλετε μπορείτε να τους ζωγραφίσετε και να γράψετε «Καλημέρα», όπως μπορείτε.
Συμβουλές για τους γονείς:
Τα παιδιά πρέπει να ενθαρρύνονται να ζωγραφίσουν μόνα τους ό,τι και όπως θέλουν. Μην περιορίζετε το παιδί σας. Αφήστε το να επιλέξει μόνο του τι θέλει να ζωγραφίσει και τι χρώματα θέλει να χρησιμοποιήσει. Δείξτε εμπιστοσύνη στις ικανότητες του και επιβραβεύστε το έργο του. Έτσι ενισχύετε την αυτοπεποίθηση του. Όταν ολοκληρώσει το έργο του, συζητήστε τί ζωγράφισε. Θα σας εντυπωσιάσει η φαντασία του και ο αυθορμητισμός του.
Ο διάσημος ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης, ποιητής, σκηνογράφος και δραματουργός Πάμπλο Πικάσο έλεγε: «Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης μεγαλώνοντας» και «Μου πήρε τέσσερα χρόνια να ζωγραφίσω σαν το Ραφαήλ, αλλά μια ολόκληρη ζωή για να ζωγραφίσω σαν παιδί».
Όταν τα παιδιά προσπαθούν να γράψουν μία λέξη, μπορούμε να την επαναλάβουμε μαζί τους τονίζοντας κάθε συλλαβή χωριστά (π.χ. «ΚΑ-ΛΗ-ΜΕ-ΡΑ») και να ζητήσουμε να γράψουν ό,τι ακούν. Είναι μια διαδικασία με την οποία τα παιδιά είναι εξοικειωμένα. Μην ξαφνιαστείτε αν το παιδί σας γράφει χρησιμοποιώντας μόνο σύμφωνα (π.χ. «Κ Λ Μ Ρ » αντί για «ΚΑΛΗΜΕΡΑ»). Μπορείτε να το παροτρύνετε να βρει το φωνήεν που λείπει, επαναλαμβάνοντας τη συλλαβή (π.χ. «ΚΑ») και ρωτώντας «Τί φωνάζει;» (γιατί όπως θα σας εξηγήσει, «τα φωνήεντα φωνάζουν!»).
Στο Νηπιαγωγείο μαθαίνουμε πως κάθε γράμμα έχει ένα όνομα (π.χ. «άλφα») και μια φωνούλα («α»). Όταν βοηθάμε τα παιδιά να γράψουν χρησιμοποιούμε τις «φωνούλες» των γραμμάτων.
Ένα παιχνίδι που παίζουμε συχνά στο Νηπιαγωγείο και μπορείτε να παίξετε όλοι μαζί, είναι να βρείτε λέξεις που αρχίζουν από ένα γράμμα. Για παράδειγμα: «Ας βρούμε λέξεις που αρχίζουν από “o” (και όχι “όμικρον”)». Με τον τρόπο αυτό καλλιεργούμε τη φωνημική επίγνωση και προετοιμάζουμε τα παιδιά για τη γραφή και την ανάγνωση.