Μαθητούδια και γονείς, 

Φύγαμε, για μια διασκεδαστική επανάληψη των γραμμάτων, στο σπίτι νούμερο 2; Θα την κάνουμε με  το ζευγάρι γραμμάτων Γ-γ και Δ-δ. Περιμένουμε τα κόμικ των 2 ιστοριών ζωγραφισμένα από τα χεράκια σας, στο e-mail του σχολείου ή με κάθε πρόσφορο μέσο, με το οποίο επικοινωνούμε αυτές τις ημέρες, εφόσον το επιθυμείτε. Τα βήματα μας:

• Διαβάζουμε την σύντομη ιστορία και συζητάμε, το μήνυμα που μας στέλνει.
• Δίνουμε στην ιστορία ένα διαφορετικό τέλος.
• Εστιάζουμε στις λέξεις της ιστορίας, που αρχίζουν από το γράμμα με το οποίο ασχολείται και τις ψάχνουμε, αν μπορούμε, στην επιφάνεια της οθόνης. Ακούμε την φωνή του γράμματος. Γράφουμε το γράμμα, κεφαλαίο και μικρό.
  
• Εάν έχετε εκτυπωτή στο σπίτι, εκτυπώνετε την εικόνα κόμικ που συνοδεύει την ιστορία και την ζωγραφίζετε. Αν όχι, μπορείτε να φτιάξετε μαζί το δικό σας ασπρόμαυρο ή έγχρωμο κόμικ. 😉
  
• Παρακολουθούμε μαζί στα επισυναπτόμενα σύντομα βίντεο, διαφορετικές ιστορίες για τα γράμματα της επανάληψης μας. Έχουν πρωταγωνιστές ζώα. 💡 Το μαθησιακό ταξίδι μας στον κόσμο των γραμμάτων, την τρέχουσα σχολική χρονιά είχε θέμα: «Κάθε γραμμα ένα ζώο». Τα παιδιά θα ταυτιστούν!  Πηγή: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
  

Η Ιστορία του γράμματος Γ-γ.

Γράμμα Γ, γ.

Η γάτα που είπε ψέματα.

Γράφει η: Σκαντζή Κατερίνα, Στα σκίτσα η: Φωτεινή Ιερεμία.

Μια φορά και ένα καιρό, σε μια φάρμα με πολλά άλλα ζώα μαζί, ζούσε μια γάτα η Γωγώ. Ζούσε εκεί και ένα γουρούνι, που το έλεγαν Ρούντι. Όλα τα ζώα της φάρμας, τα φρόντιζε και τα αγαπούσε, η γιαγιά Μαρίνα.

Αγαπούσε όμως λίγο περισσότερο τον Ρούντι και τον αγκάλιαζε λίγο πιο συχνά, από τα άλλα ζώα. Κι εκείνος το ίδιο. Την βοηθούσε κάθε μέρα, σε όλες τις δουλειές και ήταν πολύ υπάκουος.

Η γάτα η Γωγώ, ένοιωθε την ζήλια να της τρυπά την καρδιά σαν βελόνα, όταν έβλεπε τον Ρούντι στην αγκαλιά της γιαγιάς Μαρίνας. Έτσι μια μέρα, για να κάνει την γιαγιά Μαρίνα να μην αγαπά τον Ρούντι πιο πολύ, έριξε πάνω της το γάλα που της είχε βάλει στο πιατάκι της, το πρωί η γιαγιά. Ζεστό όπως ήταν το γάλα την έκαψε, μα εκείνη είπε ψέματα πως της το έριξε πάνω της ο Ρούντι. Για κακή της τύχη όμως, η γιαγιά την είχε δει να το κάνει από το παράθυρο της κουζίνας και της είπε πως είναι πολύ κακό κι επικίνδυνο, να λες ψέματα.

Της έβαλε πάγο στο κάψιμο και της έδωσε μια μαγική γόμα, για να σβήσει την ζήλια από την καρδιά της. Της εξήγησε πως δεν είναι δα και τόσο φοβερό, να αγαπάμε κάποιον ή κάποια λίγο πιο πολύ, κάποιες φορές, στην ζωή μας. Της έδωσε πολλά φιλιά…

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς, αγαπησιάρικα!

• Ο γουρλομάτης γάιδαρος.

Η Ιστορία του γράμματος Δ-δ.

Γράμμα Δ, δ.

Ο Διονύσης, το Ξεφτέρι.

Γράφει η: Σκαντζή Κατερίνα, Στα σκίτσα η: Φωτεινή Ιερεμία.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Διονύσης. Ο Διονύσης ήταν μαθητής της Ά Δημοτικού. Και ήταν ξεφτέρι στο σχολείο, γιατί πρόσεχε στο μάθημα και διάβαζε πολύ, στο σπίτι. Διάβαζε και στα διαλλείματα, χωρίς να παίζει με τα άλλα παιδιά. Εκείνα τον κορόιδευαν και του άρπαζαν τα γυαλιά της μυωπίας. Για να γλυτώσει την κοροϊδία, ανέβαινε και κρύβονταν στα δέντρα της αυλής. Τα μεσημέρια που γυρνούσε στο σπίτι, κλείνονταν στο δωμάτιο του, δεν ήθελε να φάει το μεσημεριανό του και έκλαιγε πολύ. Στην μαμά του δεν έλεγε τίποτα.

Μια ημέρα ένα αγόρι από την τάξη του, ο Δημήτρης τον κορόιδεψε τόσο πολύ, ώστε ο Διονύσης δεν άντεξε και τον δάγκωσε τόσο δυνατά, που άρχισε να τρέχει από τον χέρι του Δημήτρη αίμα. Η δασκάλα τους, η κυρία Δώρα, τους τιμώρησε και κάλεσε και των δύο τους γονείς στο σχολείο, για να τους μιλήσει.

Αφού εξήγησε στους γονείς τι συνέβη, ζήτησε από όλα τα παιδιά της τάξης να μην κοροϊδέψουν ποτέ ξανά τον Διονύση και κανένα άλλο παιδί, σε ολόκληρο το σχολείο. Μετά από λίγες μέρες, ο Διονύσης είχε τα γενέθλια του. Έφερε στη τάξη μια τούρτα, τα παιδιά του χάρισαν δώρα και πολλά φιλιά. Από εκείνη την μέρα και μετά, ο Διονύσης έπαιζε μαζί τους στην αυλή και μερικές φορές βοηθούσε τα άλλα παιδιά στα μαθήματα, στα οποία συνέχιζε να είναι ξεφτέρι…

Έζησαν αυτοί καλά και εμείς, ξεφτερικά!    

• Ο δακρυσμένος δράκος.

Καλή επιτυχία!