Μήνας: Αύγουστος 2015

Επιλογή και αρμοδιότητες του Υπευθύνου Σχολικού Εργαστηρίου Φυσικών
Επιστημών (ΥΣΕΦΕ)

141842/Γ7/3-10-2013

Διευκρινίσεις για τις εγκυκλίους επιλογής και αρμοδιοτήτων των Υπευθύνων Σχολικών Εργαστηρίων Πληροφορικής και Εφαρμογών Η/Υ (ΣΕΠΕΗΥ) των Γυμνασίων, Γενικών Λυκείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και των Υπευθύνων Σχολικών Εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών (ΣΕΦΕ).

114540/Γ7/27-9-2012
Διευκρινίσεις για τις εγκυκλίους επιλογής και αρμοδιoτήτων των Υπευθύνων Σχολικών Εργαστηρίων Πληροφορικής και Εφαρμογών Η/Υ (ΣΕΠΕΗΥ) των Γυμνασίων, Γενικών Λυκείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και των Υπευθύνων Σχολικών Εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών (ΣΕΦΕ).
131773/Γ7/22-11-2005
Μη αλλαγή χρήσης των εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών Επιστημών των σχολείων.

 

 

στην ύλη της Γ΄Λυκείου από τη φετεινή χρονιά προστέθηκε και η χημική ισσοροπία
για τις ασκήσεις και τις ερωτήσεις πατήστε εδώ

χρωμικά και διχρωμικά σε χημική ισσοροπία

Στον περιοδικό πίνακα βρίσκεται κάτω από το ευρώπιο γι αυτό και πήρε το όνομα μιας άλλης ηπείρου.
Το αμερίκιο είναι το μόνο συνθετικό στοιχείο που έχει βρει εφαρμογές στα σπίτια μας, όπου ένας τυπικός ανιχνευτής καπνού χρησιμοποιεί ₂₄₁Am στη μορφή του διοξείδιου του αμερίκιου ως πηγή ιονίζουσας ακτινοβολίας.
Η ποσότητα αμερίκιου σε ένα κοινό νέο ανιχνευτή καπνού είναι 1 microcurie (37 kBq) ή 0.28 microgram.
Η ακτινοβολία περνά από έναν θάλαμο ιονισμού, ένα μέρος μεταξύ δύο ηλεκτροδίων γεμάτο αέρα, που επιτρέπει να περνά ένα μικρό,σταθερό ρεύμα μεταξύ των ηλεκτροδίων.
Όταν εισέρχεται καπνός στα ηλεκτρόδια απορροφά τα σωματίδια α κάτι το οποίο μειώνει τον ιονισμό και επηρρεάζει το ρεύμα ενεργοποιώντας το συναγερμό.
Σε σύγκριση με τους εναλλακτικούς οπτικούς ανιχνευτές καπνού, ο ανιχνευτής καπνού ιονισμού είναι φθηνότερος και μπορεί να ανιχνεύσει σωματίδια τα οποία είναι πολύ μικρά για να προκαλέσουν σημαντική διασπορά φωτός, όμως είναι πιο επιρρεπής σε λανθασμένους συναγερμούς.

περιοδικός πίνακας
πηγή http://el.wikipedia.org

Β γενικής χημεία
1^ο μάθημα
γεγονότα το 1828 , χρονιά που παρασκευάστηκε στο εργαστήριο η πρώτη οργανική ένωση : η ουρία

απόσπασμα από το σχολικό βιβλίο.
• Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, οι χημικοί πίστευαν ότι, για να συντεθεί μία οργανική ουσία, ήταν απαραίτητη η ζωική δύναμη (vis vitalis),την οποία διαθέτουν μόνο οι ζωντανοί οργανισμοί. Δηλαδή, επικρατούσε η βιταλιστική θεωρία, ότι οι ουσίες χωρίζονται σε ανόργανες και οργανικές και ότι, μόνο σε ζωντανούς οργανισμούς μπορούν να συντεθούν οι οργανικές ουσίες.
To 1828 ο Wohler ανακάλυψε, ότι μία οργανική ουσία μπορεί να παρασκευασθεί εργαστηριακά.

Αυτό το πέτυχε τυχαία, κατά την παρασκευή της οργανικής ένωσης ουρία, με θέρμανση κυανικού αμμωνίου. Από τότε άνοιξε ο δρόμος της οργανικής σύνθεσης, της εργαστηριακής δηλαδή παρασκευής οργανικών ενώσεων, ενώ η βιταλιστική αντίληψη τέθηκε οριστικά στο περιθώριο των εξελίξεων.Στο πρώτο δημοσίευμα ο Wöhler ανέφερε: «Το μη αναμενόμενο αποτέλεσμα αποτελεί αξιοσημείωτο γεγονός, επειδή συνιστά παράδειγμα τεχνητής παραγωγής μιας οργανικής δηλαδή ζωικής ουσίας».

τότε

1828
• Γεννιέται ο Ρώσος συγγραφέας και φιλόσοφος Λέων Τολστόι.
-Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του – είχε πει.

Διαβάστε περισσότερα “Το 1828 η πρώτη οργανική ουσία παρασκευάζεται στο εργαστήριο”

Χαλκός

Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ο χαλκός είναι το πρώτο από τα μέταλλα που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για την κατασκευή σκευών, εργαλείων και όπλων. Εκτιμάται ότι ο χαλκός έγινε γνωστός περίπου το 9.000 π.Χ., πιθανόν επειδή απαντά ως αυτοφυής και δεν απαιτεί μεταλλουργική διαδικασία για την παρασκευή του σε καθαρή μορφή.
H χρήση καθαρού χαλκού ήταν γνωστή στη Μικρά Ασία από το 6.500 π.Χ. ενώ από τα μέσα της 4ης χιλιετίας άρχισε ν΄ αναπτύσσεται η μεταλλουργία που προκάλεσε και την αστικοποίηση της Μεσοποταμίας. Περί το 3.000 π.Χ. η χρήση χαλκού ήταν πλήρως διαδεδομένη στην Εγγύς Ανατολή. Η χρήση του ορείχαλκου ήταν ευρύτερα διαδεδομένη στη 2η χιλιετία μέχρι την 1η όπου ακολούθησε η ευρύτερη χρήση του σιδήρου.
Μια ταινία που μας οδηγεί σε ένα διαχρονικό ταξίδι στην ιστορία και την τέχνη του χαλκού, του πρώτου μετάλλου που άρχισε να χρησιμοποιείται από το νεολιθικό άνθρωπο. Η ιστορία του χαλκού ξετυλίγεται στο πέρασμα του χρόνου μέσα από μια σειρά διαφορετικών χρήσεων και αξιοποιήσεών του.
http://www.edutv.gr/component/k2/xalkos-kai-fotia

Το αγγλικό του όνομα copper προκύπτει από το λατινικό Cuprum, λέξη η οποία με τη σειρά της προέρχεται από το νησί της Κύπρου, όπου και εξορυσσόταν κατά την ρωμαϊκή εποχή.
Δεν είναι ιδιαίτερα δραστικό μέταλλο γι’ αυτό και δεν αντιδρά εύκολα με άλλα στοιχεία και δεν χρησιμοποιείται ευρέως ως αναγωγικό. Στον ατμοσφαιρικό αέρα καλύπτεται αρχικά από οξείδιό του, το οποίο, με το διοξείδιο του άνθρακα μετατρέπεται σε ανθρακικό χαλκό, προσδίνοντάς του πρασινωπό χρώμα.

Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Εδιμβούργου

Αντιδρά με οξυγόνο, θείο και αλογόνα προς τις αντίστοιχες ενώσεις. Δεν προσβάλλεται από αραιά οξέα ούτε από πυκνό θειικό οξύ, προσβάλλεται από το νιτρικό οξύ (HNO3).
O χαλκός είναι βιοστατικό στοιχείο, δηλαδή παρεμποδίζει την ανάπτυξη μικροοργανισμών στην επιφάνειά του. Λόγω αυτής της ιδιότητας του, χρησιμοποιείται για την κατασκευή βιοστατικών ινών, για πόμολα θυρών και φίλτρων σε κλιματιστικά, ιδιαίτερα σε νοσοκομειακές εγκαταστάσεις. Παλαιότερα είχε χρησιμοποιηθεί και στην ναυπηγική, επειδή δεν επέτρεπε την ανάπτυξη θαλάσσιων οργανισμών στα ύφαλα των πλοίων.

Αντίγραφο αρχαίου ελληνικού δίσκου φτιαγμένο από κρατέρωμα (5,7 kg). Γλυπτοθήκη του Μονάχου.

Διαβάστε περισσότερα “χαλκός το πρώτο μέταλλο που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος και το πρώτο βιοστατικό”