Σύνδρομο facebookικού άγχους
Ξεκίνησε ύπουλα… Έψαχνα τα σημεία με wi-fi, κοίταζα αν έχω ενημερώσεις, αναζητούσα τα νεότερα… Και τότε κατάλαβα. Πάσχω από facebookίτιδα. Το δικό μου πρόβλημα δεν είναι ούτε τα like ούτε τα σχόλια ούτε τα selfie και διάφορα παρόμοια. Το δικό μου θέμα είναι το σύνδρομο Ντα Βίντσι που αρχίζει να με κατακλύζει. Να τα μάθω όλα, να ξέρω κάθε νέο επιστημονικό επίτευγμα, κάθε ανάρτηση φιλολογικού site ή blog, να γνωρίζω την επικαιρότητα γιατί βγαίνουν και τα θέματα έκθεσης μέσα από εκεί. Αναρωτιέται κανείς ο δικός μας σκληρός δίσκος ως πού θα αντέξει και πού θα βρούμε και έξτρα μνήμη να φορτώσουμε. Λοιπόν, συνάδελφοι (και μη, αν υφίστανται στο δίκτυο), Ντα Βίντσι δεν θα γίνουμε, εδώ καλά καλά και φιλόλογοι με το ζόρι είμαστε. Α, και ψάχνοντας να στολίσω το άρθρο με εικόνα και ήχο, διαπίστωσα ότι ο όρος “facebook anxiety” έχει κάνει διεθνή καριέρα καιρό τώρα…
