2046 (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

2046
Σκηνοθέτης	Γουόνγκ Καρ Γουάι
Παραγωγός	Γουόνγκ Καρ Γουάι
Σενάριο	Γουόνγκ Καρ Γουάι
Πρωταγωνιστούν	Τόνι Λιούνγκ Τσίου Γουάι, Ζανγκ Ζιγί, Γκονγκ Λι, Φέι Γουόνγκ, Τακούγια Κιμούρα, Μάγκι Τσενγκ
Πρώτη προβολή	2004
Μουσική	Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι
Διάρκεια	129 λεπτά
Γλώσσα	Καντονέζικα, Ιαπωνικά, Μανδαρίνικα
Σελίδα IMDb
Σελίδα Cine.gr

2046 είναι ο τίτλος κινέζικης ταινίας, παραγωγής 2004, σε σκηνοθεσία Γουόνγκ Καρ Γουάι και με πρωταγωνιστές τους Τόνι Λιούνγκ Τσίου Γουάι, Ζανγκ Ζιγί, Γκονγκ Λι, Φέι Γουόνγκ και Τακούγια Κιμούρα.

[Επεξεργασία] Υπόθεση

Η ταινία μπορεί να θεωρηθεί συνέχεια της προηγούμενης ταινίας του Γουόνγκ Καρ Γουάι Ερωτική Επιθυμία (In the Mood for Love), καθώς περιγράφει την ιστορία του ίδιου πρωταγωνιστή, του Τσόου (τον υποδύεται και πάλι ο Τόνι Λιούνγκ Τσίου Γουάι), από τη στιγμή που επιστρέφει από τη Σινγκαπούρη, όπου εργαζόταν ως συγγραφέας, στο Χονγκ Κονγκ, και νοικιάζει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο Oriental με τον αριθμό 2047, ακριβώς απέναντι δηλαδή από το δωμάτιο με τον αριθμό 2046. Ο αριθμός 2046 έχει ιδιαίτερη σημασία για τον πρωταγωνιστή, καθώς συναντιόταν σε δωμάτιο ξενοδοχείου με τον αριθμό αυτό με τη Σου Λι Ζεν για να γράψουν ένα μυθιστόρημα πολεμικών τεχνών. Η Σου Λι Ζεν (την οποία υποδυόταν η Μάγκι Τσενγκ (Maggie Cheung) στην ταινία Ερωτική Επιθυμία) ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του, που όμως δεν ευδοκίμησε ποτέ και στην οποία ο Τσόου είναι ακόμα προσκολλημένος. Καθώς η ταινία εξελίσσεται, παρακολουθούμε τις σχέσεις του Τσόου με διάφορες γυναίκες, που όμως δεν καταφέρνουν να τον κάνουν να ξεχάσει την Σου Λι Ζεν. Παράλληλα, ο Τσόυ ξεκινάει να γράφει ένα φουτουριστικό μυθιστόρημα με τον τίτλο 2046. Στο μυθιστόρημα αυτό “2046” ονομάζεται μια πόλη στην οποία καταφεύγουν οι άνθρωποι για να βρουν τις χαμένες τους αναμνήσεις. Σύμφωνα με τον Τσόου, στην πόλη “2046” “τίποτα δεν αλλάζει και όποιος φτάνει εκεί δεν γυρίζει πίσω ποτέ”.
Το αισθητικό αποτέλεσμα της ταινίας είναι εκπληκτικό. Ο φωτισμός, η φωτογραφία και η μουσική συμβάλλουν στη λυρική, μελαγχολική ατμόσφαιρα της ταινίας και πολλά από τα πλάνα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν έργα τέχνης. Το κεντρικό μουσικό θέμα έχει συνθέσει ο Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι. Μάλιστα, το σάουντρακ της ταινίας βραβεύτηκε στα Golden Horse Awards στην Ταϊβάν και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Χονγκ Κονγκ.

[Επεξεργασία] Εξωτερικές συνδέσεις

• Επίσημο site
• http://www.sonyclassics.com/2046/main.html
• http://www.cinemascope.gr/movies/2004/2046.shtml
• Κριτική της ταινίας στο Rotten Tomatoes

[Επεξεργασία] Δείτε επίσης

• Επίσημο site της ταινίας Ερωτική επιθυμία
• Συνέντευξη του Τόνι Λιούνγκ Τσίου Γουάι

Ανακτήθηκε από “http://el.wikipedia.org/wiki/2046_(%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B1)“

http://www.youtube.com/watch?v=XxQPtvhLoWE&feature=related

         “UN HOMME ET UNE FEMME” (“ΈΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ”)

Η φωτογραφία είναι από: www.lovefilm.com/lovefilm/images/products/5/13185-large.jpg

     Δραματική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία Κλόντ Λελούς  με τους Ανούκ Αιμέ και τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Ατμοσφαιρική ταινία δοσμένη με έναν διαφορετικό τρόπο, όσον αφορά τη σκηνοθετική ματιά και υπέροχη χαρακτηριστική μουσική του Φράνσις Λάι. . .

ΥΠΟΘΕΣΗ: Η Αν, μία νεαρή χήρα που έχασε τον κασκαντέρ άντρα της στο πλατό, γνωρίζει τον Ζαν Λουί, έναν οδηγό ράλι που η γυναίκα του αυτοκτόνησε. . .

     Συναντιούνται για πρώτη φορά στο σχολείο των παιδιών τους και ταξιδεύουν για Παρίσι μαζί όταν η Αν χάνει το τρένο της επιστροφής. . .

http://sevenfilms.blogspot.com/2009/08/1966.html

         Ο Μιχάλης Παυλής γεννήθηκε στο Βόλο το 1968 και είναι απόφοιτος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης . Εκτός από την καλλιτεχνική του δραστηριότητα, εργάζεται και ως Συντηρητής Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης.

Παρουσίασε το εικαστικό του έργο  σε ατομικές εκθέσεις και ομαδικές ανά την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, στο Κέντρο Τέχνης Ντε Κίρικο, στο Μουσείο Μαραθώνιου Δρόμου του Δήμου Μαραθώνα, στο Μύλο της Θεσσαλονίκης, στην Ηλεία και αλλού με μεγάλη επιτυχία.

Ο Τύπος έχει ασχοληθεί με το ζωγράφο Μιχάλη Παυλή , το έργο του και τις διακρίσεις που έχει αποσπάσει. . . Μία από τις σημαντικότερες είναι και η διάκριση στη 2η Πανελλήνια Εκθεση της ΑΔΕΔΥ, που πραγματοποιήθηκε στις 3 με 6 Νοεμβρίου 2004 στο Ζάππειο Μέγαρο, με πρωτοβουλεία της Γραμματείας Πολιτισμού της ΑΔΕΔΥ.

Εν μέσω 300 περίπου συμμετοχών από κάθε γωνιά της Ελλάδας ο βολιώτης δημιουργός απέσπασε ένα εκ των δώδεκα βραβείων που απονεμήθηκαν και το έργο του κόσμησε το ημερολόγιο της ΑΔΕΔΥ ΓΙΑ ΤΟ 2005.

Ανθρωποι της Τέχνης έχουν ασχοληθεί με το βολιώτη ζωγράφο, όπως η Ιστορικός – Κοινωνιολόγος Τέχνης Δραντάκη Χρύσα που έγραψε:

” Η αναφορά στο λόγο είναι υποχρεωτική, για να δει κανείς βαθύτερα το έργο του Μιχάλη Παυλή, ωστόσο δεν είναι η κυρίαρχη, εφόσον τον κύριο λόγο έχει η ζωγραφική από την υλική αλλά και την  ουσιαστική της πλευρά. Ζωγραφικά έργα, που εντυπωσιάζουν και ελκύουν με τα καθαρά και έντονα χρώματά τους χώρίς να πάσχουν συνθετικά αλλά μάλλον και στη συνθεσή τους να είναι εξίσου ευρηματικά. Χρωματική ποικιλία με άρτια τεχνική απόδοση. Ανάμιξη σωστής ρεαλιστικής γραφής, με αφαιρετικά στοιχεία στο σύνολο της σύνθεσης. Τέλεια σύνδεση, τέλος, της εικόνας με τις εννοιακές αναφορές. Στη ζωγραφική του Μιχάλη Παυλή ο λόγος και το πνεύμα δένεται πρωτότυπα με την εικαστική έκφραση και αυτό είναι το ζητούμενο.”

Ο Τέλλος Φίλης γράφει:

…” Ο Μιχάλης Παυλής διαλύοντας τα αρχέτυπα, δημιουργεί τα δεδομένα για μία πορεία προς την αλήθεια, μέσα μας, λειτουργώντας σαν φάρος του απαραίτητου και του αναγκαίου, σε μία καθημερινότητα του περιττού που μας αγκαλιάζει και μας αδρανοποιεί.

Ας τον ακολουθήσουμε.

Το πραγματικό φως πάντα προστάτευε τους ανθρώπους από το μαρασμό.”

Το έργο του Μιχάλη Παυλή κοσμεί αρκετές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΤΑΛΩΣ ΤΟ ΡΟΜΠΟΤ

Περιγραφή

Ηλιακός θεός που ξέπεσε σε ήρωα, είναι ο Τάλως, μας λέει ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς. Λέει ότι Τάλως σημαίνει ήλιος, και υπάρχουν και άλλα στοιχεία που συνηγορούν στη θεώρηση αυτή. Η σχέση του με το χαλκό και με τη φωτιά, η περιφορά του γύρω από την Κρήτη σε κανονικά διαστήματα, τρεις φορές το χρόνο, δηλαδή και τις τρεις εποχές, σύμφωνα με το ημερολογιακό πρότυπο, που φυσικά είναι προσδιορισμένο από το ρόλο του ήλιου. Και επίσης η ιδιότητα του ως κριτή, όπως ο ήλιος βλέπει και κρίνει από ψηλά τις πράξεις των ανθρώπων.
Το Ρομπότ Τάλως ήταν ένα γιγάντιο πλάσμα με κορμί από μπρούντζο, πολύ γρήγορο και δυνατό, ”έμψυχος” φύλακας της Κρήτης. Είχε όμως ένα αδύναμο σημείο στο σώμα του. Ένα χάλκινο καρφί ήταν σφηνωμένο στο άκρο της μοναδικής του φλέβας, που ξεκινούσε από τον αυχένα και κατέληγε στον αστράγαλο του. Το μπρούντζινο σώμα του κρατιόταν ζωντανό από το ιχώρ, το ολύμπιο αίμα που έρεε μέσα στη φλέβα του.

Προέλευση

Υπάρχουν διάφορες απόψεις για την καταγωγή του, η οποία κατά μια άποψη σχετίζεται με το μύθο της αρπαγής της Ευρώπης. Ο Δίας έκλεψε την όμορφη κόρη του Αγήνορα από την Τύρο ή τη Σιδώνα, αφού την ξεγέλασε μεταμφιεσμένος σε ταύρο. Την οδήγησε στο νυφικό κρεβάτι κάτω από τη σκιά ενός πλάτανου της Γόρτυνας. Μετά της προσέφερε τρία δώρα, ένα σκύλο που ποτέ δεν του ξέφυγε τίποτα, μια φαρέτρα με αλάνθαστα βέλη και ένα χάλκινο γίγαντα, τον προστάτη της Κρήτης Τάλω. Υπάρχουν και άλλες απόψεις για την καταγωγή του. Ο Απολλόδωρος λέει ότι τον είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος, ο θεός της φωτιάς και του σιδήρου και τον είχε χαρίσει στον Μίνωα για να φρουρεί την Κρήτη. Άλλοι λένε πως είναι γιος του Κρητός, και πως ο Κρής ήταν γιος του Δια και μιας νύμφης. Ακόμα λένε ότι ο γίγαντας αυτός ανήκε στην φυλή των ανθρώπων της χάλκινης εποχής. Τέλος για άλλους ήταν αδελφός του Ροδάμανθυ, τρίτος αδελφός του Μίνωα ή αξιωματούχος στην υπηρεσία του.

Ρόλος

Κατά τον Πλάτωνα, δίπλα στον Ροδάμανθυ, που ήταν φύλακας των νόμων μέσα στην πόλη, ο Μίνωας ανέθεσε το ίδιο καθήκον στον Τάλω για τις άλλες περιοχές της Κρήτης. Πράγματι ο Τάλως πέρναγε τρεις φορές τον χρόνο από όλα τα χωριά της Κρήτης, επιβλέποντας την εκτέλεση των νόμων. Τους κουβάλαγε παντού μαζί του στην πλάτη του, χαραγμένους σε χάλκινα πινάκια. Μεταγενέστεροι συγγραφείς μη μπορώντας να πιστέψουν ότι υπήρχε χάλκινος άνθρωπος, είπαν ότι λόγω των πλακών που κουβαλούσε ονομάστηκε έτσι. Ο Τάλως σύμφωνα με τον μύθο είχε προικιστεί με καταπληκτική ευκινησία, πράγμα που του επέτρεπε να φτάνει ταχύτατα σε όλα τα σημεία της Κρήτης. Λέγανε μάλιστα πως ήταν φτερωτός. Δεν είχε όπλα, ήταν όμως ικανός να τα βάλει μόνος του με οποιονδήποτε στόλο. Έδιωχνε, με κομμάτια βράχων που εκσφενδόνιζε από τη στεριά τους ξένους που επιχειρούσαν να αποβιβαστούν στο νησί. Και αν κάποιο πλοίο κατάφερνε να φτάσει στις ακτές, πάλι ο Τάλως ήταν εκείνος που δεν άφηνε τον εχθρό να προχωρήσει. Συνήθιζε να μπαίνει μέσα στην φωτιά και να πυρακτώνει το κορμί του. Ό,τι ακουμπούσε το πυρακτωμένο μέταλλο του κορμιού του, αμέσως το έκαιγε. Έτσι πυρακτωμένος πλησίαζε τους εχθρούς, τους αγκάλιαζε σφιχτά και τους έκαιγε.

Ιστορίες

Ο μύθος του Τάλω ήταν αγαπητός στην Κρήτη, όπως αγαπητός ήταν και ο ίδιος ο ήρωας. Οι κάτοικοι της Φαιστού έβαλαν το ανάγλυφο του στα νομίσματα του κράτους τους. Απεικονίζεται σ’ αυτά νέος, γυμνός και με φτερά στους ώμους. Έτσι, ίσως, ερμήνευσαν τη γρηγοράδα του να προλαβαίνει και να περιδιαβαίνει τρεις φορές τη μέρα την Κρήτη και να την προστατεύει από εχθρικές επιδρομές ή τις επιδρομές των πειρατών.
Θα φύλαγε αιώνια το νησί της Κρήτης, αν δεν βρισκόταν μια μάγισσα, ανιψιά της βασίλισσας Πασιφάης, να τον παραπλανήσει και να τον θανατώσει με πονηριά. Ο Τάλως έριχνε βράχους στην “Αργώ” το πλοίο των Αργοναυτών, και δεν τους άφηνε να πλησιάσουν το νησί. Τότε η Μήδεια μάγεψε με τα λόγια της τον καλοκάγαθο γίγαντα από μακριά και τον έκανε ανήμπορο να κινηθεί, ή κατά άλλους του υποσχέθηκε την αθανασία. Έτσι κατάφερε να τον πλησιάσει και να του τραβήξει το καρφί από τον αστράγαλο του, που προστάτευε το ιχώρ να μη χυθεί. Το θεϊκό υγρό χύθηκε χάμω σαν λιωμένο μολύβι και ο Τάλως σωριάστηκε νεκρός σαν πελώριο πεύκο. Άλλοι λένε πως η Μήδεια ξέκανε τον Τάλω βάζοντας του μανία, και άλλοι πως τον χτύπησε με τόξο ο Ποίας, ο πατέρας του Φιλοκτήτη.

Βιβλιογραφία

1. “Κρητική Μυθολογία”, Νίκος Ψυλλάκης, εκδόσεις ΚΑΡΜΑΝΩΡ, σελ.: 136-141
2. “Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία”, Ζ. Ρίσπεν, Εκδόσεις Αυλός, Τόμος Β, σελ.: 204, 248
3. “Ελληνική Μυθολογία”, Εκδοτική Αθηνών, Τόμος 3, σελ.: 267-268

4. Το βρήκα στα άρθρα του esoterica.gr

ΤΑΛΩΣ ΤΟ ΡΟΜΠΟΤ

Περιγραφή

Ηλιακός θεός που ξέπεσε σε ήρωα, είναι ο Τάλως, μας λέει ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς. Λέει ότι Τάλως σημαίνει ήλιος, και υπάρχουν και άλλα στοιχεία που συνηγορούν στη θεώρηση αυτή. Η σχέση του με το χαλκό και με τη φωτιά, η περιφορά του γύρω από την Κρήτη σε κανονικά διαστήματα, τρεις φορές το χρόνο, δηλαδή και τις τρεις εποχές, σύμφωνα με το ημερολογιακό πρότυπο, που φυσικά είναι προσδιορισμένο από το ρόλο του ήλιου. Και επίσης η ιδιότητα του ως κριτή, όπως ο ήλιος βλέπει και κρίνει από ψηλά τις πράξεις των ανθρώπων.
Το Ρομπότ Τάλως ήταν ένα γιγάντιο πλάσμα με κορμί από μπρούντζο, πολύ γρήγορο και δυνατό, ”έμψυχος” φύλακας της Κρήτης. Είχε όμως ένα αδύναμο σημείο στο σώμα του. Ένα χάλκινο καρφί ήταν σφηνωμένο στο άκρο της μοναδικής του φλέβας, που ξεκινούσε από τον αυχένα και κατέληγε στον αστράγαλο του. Το μπρούντζινο σώμα του κρατιόταν ζωντανό από το ιχώρ, το ολύμπιο αίμα που έρεε μέσα στη φλέβα του.

Προέλευση

Υπάρχουν διάφορες απόψεις για την καταγωγή του, η οποία κατά μια άποψη σχετίζεται με το μύθο της αρπαγής της Ευρώπης. Ο Δίας έκλεψε την όμορφη κόρη του Αγήνορα από την Τύρο ή τη Σιδώνα, αφού την ξεγέλασε μεταμφιεσμένος σε ταύρο. Την οδήγησε στο νυφικό κρεβάτι κάτω από τη σκιά ενός πλάτανου της Γόρτυνας. Μετά της προσέφερε τρία δώρα, ένα σκύλο που ποτέ δεν του ξέφυγε τίποτα, μια φαρέτρα με αλάνθαστα βέλη και ένα χάλκινο γίγαντα, τον προστάτη της Κρήτης Τάλω. Υπάρχουν και άλλες απόψεις για την καταγωγή του. Ο Απολλόδωρος λέει ότι τον είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος, ο θεός της φωτιάς και του σιδήρου και τον είχε χαρίσει στον Μίνωα για να φρουρεί την Κρήτη. Άλλοι λένε πως είναι γιος του Κρητός, και πως ο Κρής ήταν γιος του Δια και μιας νύμφης. Ακόμα λένε ότι ο γίγαντας αυτός ανήκε στην φυλή των ανθρώπων της χάλκινης εποχής. Τέλος για άλλους ήταν αδελφός του Ροδάμανθυ, τρίτος αδελφός του Μίνωα ή αξιωματούχος στην υπηρεσία του.

Ρόλος

Κατά τον Πλάτωνα, δίπλα στον Ροδάμανθυ, που ήταν φύλακας των νόμων μέσα στην πόλη, ο Μίνωας ανέθεσε το ίδιο καθήκον στον Τάλω για τις άλλες περιοχές της Κρήτης. Πράγματι ο Τάλως πέρναγε τρεις φορές τον χρόνο από όλα τα χωριά της Κρήτης, επιβλέποντας την εκτέλεση των νόμων. Τους κουβάλαγε παντού μαζί του στην πλάτη του, χαραγμένους σε χάλκινα πινάκια. Μεταγενέστεροι συγγραφείς μη μπορώντας να πιστέψουν ότι υπήρχε χάλκινος άνθρωπος, είπαν ότι λόγω των πλακών που κουβαλούσε ονομάστηκε έτσι. Ο Τάλως σύμφωνα με τον μύθο είχε προικιστεί με καταπληκτική ευκινησία, πράγμα που του επέτρεπε να φτάνει ταχύτατα σε όλα τα σημεία της Κρήτης. Λέγανε μάλιστα πως ήταν φτερωτός. Δεν είχε όπλα, ήταν όμως ικανός να τα βάλει μόνος του με οποιονδήποτε στόλο. Έδιωχνε, με κομμάτια βράχων που εκσφενδόνιζε από τη στεριά τους ξένους που επιχειρούσαν να αποβιβαστούν στο νησί. Και αν κάποιο πλοίο κατάφερνε να φτάσει στις ακτές, πάλι ο Τάλως ήταν εκείνος που δεν άφηνε τον εχθρό να προχωρήσει. Συνήθιζε να μπαίνει μέσα στην φωτιά και να πυρακτώνει το κορμί του. Ό,τι ακουμπούσε το πυρακτωμένο μέταλλο του κορμιού του, αμέσως το έκαιγε. Έτσι πυρακτωμένος πλησίαζε τους εχθρούς, τους αγκάλιαζε σφιχτά και τους έκαιγε.

Ιστορίες

Ο μύθος του Τάλω ήταν αγαπητός στην Κρήτη, όπως αγαπητός ήταν και ο ίδιος ο ήρωας. Οι κάτοικοι της Φαιστού έβαλαν το ανάγλυφο του στα νομίσματα του κράτους τους. Απεικονίζεται σ’ αυτά νέος, γυμνός και με φτερά στους ώμους. Έτσι, ίσως, ερμήνευσαν τη γρηγοράδα του να προλαβαίνει και να περιδιαβαίνει τρεις φορές τη μέρα την Κρήτη και να την προστατεύει από εχθρικές επιδρομές ή τις επιδρομές των πειρατών.
Θα φύλαγε αιώνια το νησί της Κρήτης, αν δεν βρισκόταν μια μάγισσα, ανιψιά της βασίλισσας Πασιφάης, να τον παραπλανήσει και να τον θανατώσει με πονηριά. Ο Τάλως έριχνε βράχους στην “Αργώ” το πλοίο των Αργοναυτών, και δεν τους άφηνε να πλησιάσουν το νησί. Τότε η Μήδεια μάγεψε με τα λόγια της τον καλοκάγαθο γίγαντα από μακριά και τον έκανε ανήμπορο να κινηθεί, ή κατά άλλους του υποσχέθηκε την αθανασία. Έτσι κατάφερε να τον πλησιάσει και να του τραβήξει το καρφί από τον αστράγαλο του, που προστάτευε το ιχώρ να μη χυθεί. Το θεϊκό υγρό χύθηκε χάμω σαν λιωμένο μολύβι και ο Τάλως σωριάστηκε νεκρός σαν πελώριο πεύκο. Άλλοι λένε πως η Μήδεια ξέκανε τον Τάλω βάζοντας του μανία, και άλλοι πως τον χτύπησε με τόξο ο Ποίας, ο πατέρας του Φιλοκτήτη.

Βιβλιογραφία

1. “Κρητική Μυθολογία”, Νίκος Ψυλλάκης, εκδόσεις ΚΑΡΜΑΝΩΡ, σελ.: 136-141
2. “Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία”, Ζ. Ρίσπεν, Εκδόσεις Αυλός, Τόμος Β, σελ.: 204, 248
3. “Ελληνική Μυθολογία”, Εκδοτική Αθηνών, Τόμος 3, σελ.: 267-268

4. Το βρήκα στα άρθρα του esoterica.gr

Το 007 παραπέμπει στις ταινίες του James Bond όμως η αλήθεια κρύβεται αλλού. . .

Αν δεχθούμε ιστορικό ..ανάλογο του Τζέημς Μποντ, υπάρχει Αλλά, θα πάμε επί βασιλείας της …άλλης Ελισάβετ!

Το όνομα του ήταν …Dee. John Dee!

Ο John Dee, Βασιλικός Αστρολόγος (Royal Astrologer to Queen Elizabeth 1) ήταν και κατάσκοπος και υπέγραφε τις αναφορές του ως ” 007″ {…In Dee’s private communications with the Queen, the secret name identifying him to Queen Elizabeth is believed to have been none other than that of 007. In Hort’s biography of Dee, it mentions only a “journey on some unnamed business of the Queen’s.” }

John Dee (13 July 1527 – 1608 or 1609) ιδε και σχετική ..society http://www.johndee.org/

Επίσης, μαθηματικός και γεωμέτρης (εισήγαγε την Ευκλείδιο γεωμετρία στην αγγλική γλωσσα) είχε παθος με την αστρολογία και την αριθμολογία (numerology) Εισηγαγε το μυστικό συμβολο Sigillum Dei Aemeth, που περιείχε τα 7 ονοματα του Θεού
Περί ..007 ακόμα: The 007 was the insignia number that Elizabeth was to use for private communiques between her Court and Dee.
Dee signed his letters with two circles symbolising his own two eyes and indicating that he was the secret eyes of the Queen.The two circles are guarded by what may be considered a square root sign or an elongated seven. For Dee, seven was a sacred cabbalistic and lucky number.(Richard Deacon) [εικονα κατωτερω]

http://www.youtube.com/watch?v=RbPdjS2GvgM

Σε αυτό το blog θα υπάρχουν, συνήθως , ενημερώσεις πάνω στη μουσική, τη ζωγραφική, την ποίηση και γενικά σε κάθε μορφή τέχνης!

Αυτό το blog θα ενημερώνεται σύχνα με θέματα που αφορούν τη μουσική κυρίως από την επόμενη σχολική χρονιά 2010-2011