της Μαριάννας Αποστόλου
Θέλω να είμαι ο αυγερινός
στης αυγής το γλυκό ξημέρωμα
Θέλω να είμαι το ολόγιομο φεγγάρι
στης νύχτας το πυκνό σκοτάδι
Θέλω να είμαι το δροσερό αεράκι
στην κάψα του καλοκαιριού
Θέλω να είμαι τα κοκκινωπά φύλλα
στη μελαγχολία του φθινοπώρου
Θέλω να είμαι το θρόισμα των φύλλων
στο καρτέρι του θηράματος
Θέλω να είμαι σιέστα
στην κούραση του μεσημεριού
Θέλω να είμαι το οικογενειακό δείπνο
για τη γιορτή των γενεθλίων σου
Θέλω να είμαι η γλυκιά αγκαλιά
που απαλύνει κάθε δυνατό πόνο
Θέλω να είμαι το χέρι που θα σε βαστά
στης ζωής το μεγάλο γκρεμό
Θέλω να είμαι ο γρήγορος παλμός
στης καρδιάς τον άταχτο χτύπο
Θέλω να είμαι το πιο φοβερό τσουνάμι
στην ανία της καθημερινότητας
Θέλω να είμαι η σύντροφός σου
που θα γίνει βάλσαμο της ζωής σου.
