Στην Σπυριδούλα
Στην Σπυριδούλα ….. 11/9/2018
Μαζί τους οι νεκροί δεν σε παίρνουν.
Σε ξαφνιάζουν μονάχα, όταν σ’ αφήνουν.
Κι εκείνη -εκείνη!- τώρα δα
τον νου μας αγγίζει:
Η φωνή της αντίλαλος
Στης ψυχής μας το μέσα,
Το γέλιο το δικό της σταλιά στην οδύνη
Κι απ τα μάτια της το φως παραδίδει.
Μια ανάμνηση έγινε
να μας λέει :
Αγαπώ και προσφέρω,
Συμβουλεύω, διδάσκω
Και στη μάχη παλεύω.
Στα λουλούδια μου όμως
Που τόσο λατρεύω
Ανάλαφρη τώρα
Σας χαιρετώ
Και για πάντα πηγαίνω.
