Στις 11 Απριλίου 2024, οι μαθητές της Α’ Λυκείου επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο για να πραγματοποιηθεί η τριήμερη εκδρομή μας, που από την αρχή της χρονιάς περιμέναμε με τόση ανυπομονησία. Με τους συνοδούς καθηγητές μας και τις καρδιές μας γεμάτες χαρά, είχαμε προορισμό την Ξάνθη και σκοπό όχι μόνο τη διασκέδαση, αλλά και την απόκτηση γνώσεων. Παρότι αντιμετωπίσαμε αρκετές δυσκολίες για την υλοποίηση αυτής της εκδρομής, τώρα είμαστε παρά μόνο κάτι ώρες μακριά από τα μέρη που πριν λίγες εβδομάδες, μόνο μπορούσαμε να ονειρευτούμε.

Την πρώτη μέρα της εκδρομής αποφασίσαμε να επισκεφθούμε την Καβάλα, εφόσον ο δρόμος για την Ξάνθη ήταν μακρύς και κανένας μας δεν θα άντεχε τόσες ώρες μέσα στο λεωφορείο. Μετά από αρκετό χρόνο, φτάσαμε στον πρώτο μας προορισμό και μπήκαμε επίσημα στο πνεύμα της εκδρομής: ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο της Αμφίπολης. Γνωστή ως μια σημαντική τοποθεσία  για την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας, η Αμφίπολη σίγουρα μας εντυπωσίασε όλους, με το ενδιαφέρον παρελθόν της. Αυτό το ενδιαφέρον ενισχύθηκε όταν ξεναγηθήκαμε στο αρχαιολογικό μουσείο της περιοχής αυτής. Μαθαίνοντας και βλέποντας για την ζωή και την ιστορία των ανθρώπων αυτού του τόπου, αποκτήσαμε νέες γνώσεις για το παρελθόν μας. Μετά από αυτή την εκπληκτική εμπειρία της Αμφίπολης, φτάσαμε στην Καβάλα γεμάτοι χαρά, όπου μας δόθηκε χρόνος να εξερευνήσουμε το Ιστορικό κέντρο και την Παλιά Πόλη. Παρόλο που ο χρόνος αυτός ήταν περιορισμένος, πιστεύω αξιοποιήθηκε σωστά, εφόσον διασκεδάσαμε και χαλαρώσαμε όλοι μας. Τώρα που η μέρα κόντευε στο τέλος της, φτάσαμε επιτέλους στο ξενοδοχείο στην Ξάνθη, όπου κοιμηθήκαμε για να έχουμε ενέργεια την επόμενη μέρα. Έτσι, η πρώτη μέρα της εκδρομής πέρασε και όλοι μας περιμέναμε με αγωνία τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Την επόμενη μέρα, όπου πλέον βρισκόμασταν στην Ξάνθη, ήμασταν έτοιμοι να συνεχίσουμε την εκδρομή μας, που μέχρι στιγμής είχαμε λατρέψει. Ξυπνήσαμε νωρίς για να φάμε το πρωινό του ξενοδοχείου και να αναχωρήσουμε για το Πόρτο Λάγος, που βρίσκεται στη λίμνη Βιστωνίδα. Εκεί επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου, ένα μοναστήρι το οποίο είναι κτισμένο πάνω σε δύο μικρά νησιά. Στο πρώτο νησί βρισκόταν το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, ενώ στο δεύτερο το παρεκκλήσι της Παναγίας Παντάνασσας. Αυτά τα δύο νησιά ενώνονταν με δυο ξύλινες γέφυρες, μια που συνδέει το μοναστήρι με την στεριά και μια που συνδέει το παρεκλήσι με το μοναστήρι. Για τους περισσότερους, αν όχι όλους από εμάς, αυτό το θέαμα μας εξέπληξε, μιας και ήταν κάτι αρκετά πρωτότυπο που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ. Αφότου βιώσαμε αυτή την  εκπληκτική εμπειρία στο μοναστήρι, κατευθυνθήκαμε προς το πασίγνωστο «Σπίτι της Σκιάς». Πρόκειται για ένα διαφορετικό είδος μοντέρνου μουσείου, όπου ο καλλιτέχνης και δημιουργός του, ο Τριαντάφυλλος Βαϊτσης, χρησιμοποιεί διάφορα υλικά, είτε σκουπίδια είτε καθημερινά αντικείμενα, για να δημιουργήσει μια εικόνα με τη βοήθεια της σκιάς τους. Αυτό το διαφορετικό είδος τέχνης μας έκανε όλους εντύπωση, μιας και δεν είχαμε ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Αργότερα, είχαμε χρόνο να περιηγηθούμε στην Παλιά πόλη και το ιστορικό κέντρο της Ξάνθης, όπου αντικρίσασμε την πραγματική ομορφιά της. Στη συνέχεια, η τελευταία μας δραστηριότητα ήταν να βγούμε όλοι μαζί για δείπνο σε ένα όμορφο εστιατόριο, όπου μπορέσαμε να απολαύσουμε την τελευταία μας νύχτα στην Ξάνθη. Με την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο, η δεύτερη μέρα της εκδρομής τελείωσε και ήταν εξίσου απολαυστική.

Την τρίτη και τελευταία μέρα της εκδρομής το πρόγραμμα ήταν πιο χαλαρό, εφόσον έπρεπε να αναχωρίσουμε νωρίς απο την Ξάνθη για να φτάσουμε στη Λευκάδα στην ώρα μας. Ξυπνώντας ακόμη νωρίτερα αυτή τη μέρα, μπήκαμε στο λεωφορείο με τελευταίο προορισμό τη Θεσσαλονίκη, όπου είχαμε αρκετό ελεύθερο χρόνο για να ψωνίσουμε και να διασκεδάσουμε στο εμπορικό κέντρο της συμπρωτεύουσας, το «Κόσμος». Με τη λήξη του ελεύθερού μας χρόνου, ανεβήκαμε στο λεωφορείο για να επιστρέψουμε στην Λευκάδα. Παρόλο που ήμασταν στεναχωρημένοι που η εκδρομή μας τελείωσε, η ικανοποίηση και η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Έτσι, νωρίς το βράδυ φτάσαμε στο Νυδρί και η εκδρομή μας είχε επίσημα ολοκληρωθεί.

Κλείνοντας, θέλω να τονίσω τη σημασία των εκπαιδευτικών εκδρομών. Από την αρχή του γυμνασίου μέχρι και τώρα που τελειώνω την Α’ Λυκείου, κάθε εκπαιδευτική εκδρομή που έχω πάει ήταν ξεχωριστή και αξιομνημόνευτη. Έκτος από την ψυχαγωγία των μαθητών, ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι των εκδρομών είναι γνώσεις που αποκτάμε μέσα από αυτές. Επιπλέον, οι δεσμοί που αναπτύσουν μεταξύ τους τα παιδιά, όχι μόνο με τους συμμαθητές τους αλλά πολλές φορές και με τους καθηγητές τους, παραμένουν αξέχαστοι. Όταν πια οι μαθητές τελειώσουν το σχολείο και αποφασίσουν τι θέλουν να ακολουθήσουν στην ζωή τους, οι αναμνήσεις των σχολικών εκδρομών θα μείνουν μαζί τους.

Συντάκτης άρθρου: Γιάννης Κ. (μαθητής Α΄ λυκείου).