Το σχολείο μας από τον Ιανουάριο του 2016 συμμετέχει σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα ERASMUS PLUS με τίτλο “Intercultural Competences in Vocational Education”, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια προηγούμενου προγράμματος και σκοπό έχει την εφαρμογή στην τάξη μεθόδων διδασκαλίας που καλλιεργούν την ανεκτικότητα, το σεβασμό και την ευρωπαϊκή συνείδηση. Οι μέθοδοι αυτοί είναι καινοτόμες και η επιτυχία τους αξιολογείται σε τάξεις σχολείων των 8 διαφορετικών χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα (Γερμανία, Πορτογαλία, Αυστρία, Τσεχία, Τουρκία, Ιταλία, Ρουμανία και Ελλάδα). Το εν λόγω πρόγραμμα περιλαμβάνει εργαστήρια εκπαιδευτικών (WORKSHOPS), καθώς και μετακινήσεις 2 μαθητών με έναν εκπαιδευτικό. Εκτός από σχολεία συμμετέχουν δύο εκπαιδευτικοί οργανισμοί (Γερμανία, Ιταλία) και μία εταιρεία (WEQUA, Γερμανία). Το σχολείο μας εκτός των άλλων δραστηριοτήτων έχει επιλεγεί για να φιλοξενήσει το τρίτο εργαστήριο εκπαιδευτικών στις 17-19 Οκτωβρίου 2016, ενώ το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου θα υποδεχτεί μαθητές από την Πορτογαλία και την Ιταλία για μια εβδομάδα γεμάτη…εκπαιδευτικές εκπλήξεις και…προκλήσεις!

 1ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ  

2ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΧΙΑ

Με αφορμή την Ημέρα της ποίησης οι μαθητές του σχολείου μας συμμετείχαν σε δραστηριότητες στο πλαίσιο των οποίων αξιοποίησαν τα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου, «Άσπρη είναι» και του Τάσου Λειβαδίτη, «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος», προκειμένου να σχεδιάσουν τα δικά τους πανό με στίχους από τα ποιήματα και λέξεις σχετικά με την ανεκτικότητα και το σεβασμό. Οι μαθητές της Β’ Λυκείου φωτογραφήθηκαν στην αυλή του σχολείου σχηματίζοντας με τις τσάντες και τα σώματά τους δύο λέξεις, το  «ΕΓΩ» και το «ΕΣΥ». Η αφόρμηση για τη δράση αυτή προήλθε από το ποίημα του Γερμανού ιερέα Martin Niemoeller. Στόχος της δράσης αυτής ήταν να δείξουν πως ο κάθε άνθρωπος μπορεί να βρεθεί κάποια στιγμή στη ζωή του υπό διωγμό ή να «γευτεί» την περιθωριοποίηση με αφορμή τις ιδέες του, την εξωτερική του εμφάνιση, τη θρησκεία του, την καταγωγή του και κάθε τι που τον διαφοροποιεί από το σύνολο.

«Αν θέλουμε», λοιπόν, «να λεγόμαστε άνθρωποι» θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε μέσα από τους άλλους, να νιώθουμε με την ψυχή τους και να σκεφτόμαστε με το μυαλό μας. «Δεν έχεις καιρό…δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου, αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος».