Τα περιστατικά εκφοβισμού και βίας γίνονται ολοένα και πιο συχνά στις σχολικές μονάδες της Ελληνικής Επικράτειας γεγονός που ανησυχεί και προβληματίζει τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας και τους υποχρεώνει να δράσουν άμεσα. Τα σχολεία είναι μέρος της κοινωνίας και όπως είναι φυσικό αντανακλούν ή αναπαράγουν την βία που επικρατεί σε αυτήν ακόμα και μέσα στις οικογένειες των μαθητών. Η βία και ο εκφοβισμός στα σχολεία έχει διάφορες μορφές. Μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει την σωματική βία που εκφράζεται με σπρωξίματα στην πιο ήπια εκδοχή και μπορεί να φτάσει σε πιο ακραίες μορφές που θέτουν σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των μαθητών. Μια άλλη μορφή βίας είναι η λεκτική βία που μεταξύ των άλλων εκδηλώνεται με χειρονομίες, περιπαιχτικές εκφράσεις και ύβρεις. Επίσης και η διάδοση φημών και η συναισθηματική κακομεταχείριση αποτελούν μορφές βίας.
Εξαιτίας της σπουδαιότητας και της επικινδυνότητας του φαινομένου έχουν ασχοληθεί πάρα πολύ ειδικοί από την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και από άλλους επιστημονικούς φορείς. Η αντιμετώπιση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού αφορά τόσο την πρόληψή του αλλά και δράσεις για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Η ενεργός συμμετοχή και συνεργασία όλων των μερών της εκπαιδευτικής κοινότητας άλλα και των έμμεσα εμπλεκομένων στα περιστατικά της βία και του εκφοβισμού στα σχολεία αποτελεί πλέον αναγκαιότητα. Ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί, που είναι οι πιο άμεσα εμπλεκόμενοι, θα πρέπει να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για να αντιμετωπίζουν τα φαινόμενα βίας και εκφοβισμού.
Βασικός πυρήνας της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι ο Διευθυντής του σχολείου. Είναι ο μαέστρος που θα καθοδηγήσει και θα εμπνεύσει τα εμπλεκόμενα μέρη του σχολείου. Είναι αυτός που θα κληθεί να λάβει τις κατάλληλες εκπαιδευτικές αποφάσεις και να οργανώσει τις διάφορες κοινωνικοπαιδαγωγικές δράσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου.