Η 3η μέρα του Δεκέμβρη παιδιά είναι αφιερωμένη από όλο τον κόσμο στους ανθρώπους με αναπηρία . Τι σημαίνει όμως αναπηρία;; και πως συμβαίνει;;
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τις μορφές αναπηρίας.
Υπάρχουν άνθρωποι που είτε γεννήθηκαν με αναπηρία, είτε αργότερα στη διάρκεια της ζωής τους για κάποιο λόγο έμειναν ανάπηροι. Μπορεί δηλαδή από κάποιο ατύχημα ή από κάποια σοβαρή αρρώστια κάποια μέρη του σώματός τους να σταμάτησαν να δουλεύουν όπως πριν.
Έτσι κάποιοι συνάνθρωποί μας , ακόμα και μικρά παιδιά, αντιμετωπίζουν σήμερα προβλήματα με την κίνησή τους, δηλαδή κινητικά, κάποιοι άλλοι δε μπορούν να δουν ή βλέπουν πολύ λίγο, έχουν δηλαδή προβλήματα όρασης, κάποιοι άλλοι δε μπορούν να ακούσουν ή ακούνε πολύ λίγο, έχουν δηλαδή προβλήματα ακοής , κάποιοι άλλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να καταλάβουν τον κόσμο μας ,γιατί ο εγκέφαλός τους δεν είχε ολοκληρωθεί πριν γεννηθούν, έχουν δηλαδή μαθησιακές δυσκολίες, άλλοι γεννήθηκαν με νοητική υστέρηση και κάποιοι άλλοι άνθρωποι έχουν διάφορες διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές όπως ο αυτισμός.
Ας ξεκινήσουμε με τα κινητικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που δε μπορούν να περπατήσουν και χρησιμοποιούν αναπηρικό καροτσάκι. Δείτε τις παρακάτω εικόνες.
Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αναπηρικά καροτσάκια συχνά δε μπορούν να μετακινηθούν με ευκολία μέσα σε ένα χωριό ή μια πόλη. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν παντού “ράμπες” για να κατεβαίνουν από τα πεζοδρόμια όταν χρειάζεται ή δε μπορούν να πηγαίνουν σε κάποια κτήρια που έχουν μόνο σκάλες.
Πολλές φορές τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στους δρόμους δεν τους αφήνουν καν χώρο για να κατέβουνε από τις ράμπες και άλλες φορές πάλι τα αυτοκίνητα παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια, εκεί δηλαδή που θα πρεπε να κινούνται οι πεζοί και οι ανάπηροι. Αυτό κάνει τους ανθρώπους αυτούς να στεναχωριούνται και να απογοητεύονται και να μη θέλουν να βγουν έξω από το σπίτι τους. Έτσι απομονώνονται και νιώθουν μεγάλη μοναξιά.
Ας δούμε τα παρακάτω βίντεο παιδιά.
Δείτε και εδώ.
Ας δούμε τις παρακάτω φωτογραφίες. Τι βλέπουμε;;;
Οι άνθρωπο με αναπηρία είναι απλά διαφορετικοί αλλά είμαστε όλοι ίσοι , με απίστευτες δυνατότητες να κάνουμε ότι αγαπάμε κι ονειρευόμαστε !!!
“Είμαστε όλοι διαφορετικοί και αυτό είναι ωραίο !! Αν ήμασταν όλοι ίδιοι….η ζωή θα ήταν πολύ βαρετή !!”
Τι μπορούμε να κάνουμε μαζί:
Δείτε κι εδώ ένα υπέροχο και συγκινητικό βίντεο παιδιά !
Εκτός από τα κινητικά προβλήματα , υπάρχουν και τα προβλήματα με την όραση που αντιμετωπίζουν κάποιοι συνάνθρωποι μας . Μπορεί να μην βλέπουν καλά ή μπορεί να μην βλέπουν καθόλου, είναι δηλαδή ή αμβλύωπες ή τυφλοί. Αν κλείσουμε τα μάτια μας δοκιμαστικά και προσπαθήσουμε να κινηθούμε μέσα στο σπίτι μας έτσι θα δούμε πόσο δύσκολο κι επικίνδυνο είναι! Μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε πόσα προβλήματα αντιμετωπίζουν καθημερινά στη ζωή τους. Είναι οι άνθρωποι με το λευκό μπαστούνι ή το σκύλο που μπορεί να δούμε να κρατούν από μια ειδική λαβή και να τους οδηγούν στο δρόμο.
Ας δούμε τις παρακάτω φωτογραφίες.
Δείτε παιδιά ένα ΤΕΛΕΙΟ βίντεο με ένα 
τον Pip (κάντε κλικ πάνω στο σκυλάκι)
Για να μπορούν να τα καταφέρουν με τις καθημερινές ασχολίες τους χρειάστηκαν πολλή βοήθεια και ειδικό σχολείο, τη “Σχολή Τυφλών”, όπου μάθανε πως να ντύνονται, να μαγειρεύουν, να κάνουν καθημερινές δουλειές στο σπίτι, πως να περπατάνε με το λευκό μπαστούνι, ή το σκύλο έξω και όλααα τα άλλα που κάνουμε όλοι μας. Μάθανε και να διαβάζουν με ένα διαφορετικό τρόπο, με τη γραφή και ανάγνωση Braille. Είναι ένας τρόπος γραφής με κουκκίδες, που με τα δάχτυλά τους τις αγγίζουν οι τυφλοί και μπορούν έτσι να σχηματίσουν λέξεις και φράσεις. Υπάρχουν ειδικές γραφομηχανές που χρησιμοποιούνται γι αυτή τη γραφή και ολόκληρα βιβλία γράφονται με αυτό τον τρόπο και διαβάζονται από τους τυφλούς . Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες.
Η γραφή Braille βρίσκεται πια σε όλες τις συσκευασίες των φαρμάκων και σε πολλές συσκευασίες προϊόντων του σούπερ μάρκετ, ώστε να μπορούν να επιλέγουν τα προϊόντα που χρειάζονται.
Για να περπατάνε με ασφάλεια στα πεζοδρόμια έχουν φτιαχτεί ειδικά μονοπάτια με πλάκες πεζοδρομίου χαραγμένες έτσι ώστε να τους οδηγούν με τη χρήση βέβαια του λευκού μπαστουνιού τους.
Για να περάσουν απέναντι από τις διαβάσεις στους μεγάλους δρόμους των πόλεων, έχουν τοποθετηθεί σε πολύ κεντρικά σημεία φανάρια για τυφλούς που έχουν ένα ήχο όση ώρα το φανάρι είναι πράσινο για να περάσουν οι πεζοί.
Για να μπορούν επίσης να “βλέπουν” με την αφή τους ότι βρίσκεται στα μουσεία, έχουν φτιαχτεί μουσεία αφής σε διάφορες πόλεις του κόσμου.
Δείτε ένα ωραίο βίντεο που περιγράφει πως λειτουργεί ένα Μουσείο Αφής.
Ας μιλήσουμε τώρα λίγο και για τους ανθρώπους που έχουν προβλήματα ακοής, τους κωφούς ή βαρήκοους, όταν ακούνε πολύ λίγο. Πολλοί γεννήθηκαν έτσι με αποτέλεσμα να μην μπορούν να μάθουν και να μιλάνε, αφού όταν ήταν μωράκια δεν άκουγαν τη φωνή της μαμάς και του μπαμπά τους που προσπαθούσαν να τους μάθουν να λένε λεξούλες, όπως ακριβώς μάθατε και σεις παιδιά να μιλάτε, αλλά και όλοι μας.
Για να μπορούν να επικοινωνήσουν έτσι με τους άλλους μάθανε τη νοηματική γλώσσα, όπου με διάφορες κινήσεις των χεριών τους αλλά και με το “διάβασμα” των χειλιών αυτών που μιλάνε μπορούν να συνεννοηθούν με τους άλλους ανθρώπους που κι εκείνοι ξέρουν την ίδια γλώσσα.
Έχουμε όλοι δει στα δελτία των ειδήσεων στην τηλεόραση κάποιους ανθρώπους δίπλα να κάνουν διάφορες κινήσεις με τα χέρια τους . Είναι το δελτίο ειδήσεων στη νοηματική γλώσσα για τους κωφούς. Οι βαρήκοοι που ακούνε αλλά όχι καλά, μπορούν να χρησιμοποιούν τα ακουστικά βαρηκοΐας στα αυτιά τους κι έτσι να ακούνε καλύτερα.
Δείτε τα παρακάτω δυο βίντεο που περιγράφουν όσα είπαμε πιο πάνω.
Εκτός από τις παραπάνω μορφές αναπηρίας υπάρχουν κι άλλες που δε φαίνονται αμέσως με τα μάτια.
Έχουν να κάνουν με τον τρόπο που σκέφτονται και καταλαβαίνουν τον κόσμο μας οι άνθρωποι με αυτής της μορφής αναπηρία. Οι άνθρωποι με νοητική υστέρηση, με διάφορα σύνδρομα όπως το σύνδρομο Down, δεν μαθαίνουν όπως εμείς και δυσκολεύονται πολύ σε απλές ακόμα καθημερινές δραστηριότητες. Από παιδιά πηγαίνουν συνήθως σε “Ειδικά σχολεία” Συνήθως οι άνθρωποι με τέτοια προβλήματα, έχουν και κάποια κινητικά προβλήματα κι αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή τους, όσο και των οικογενειών τους που πρέπει πάντα να ναι δίπλα τους και να τους στηρίζουν για όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Τα τελευταία χρόνια ακούμε όλο και περισσότερο πως πολλά παιδιά έχουν αυτισμό και δε μπορούν να παρακολουθήσουν στο σχολείο τα μαθήματά τους όπως τα άλλα παιδιά, γι αυτό και χρειάζονται κάποιο εκπαιδευτικό να ναι συνέχεια δίπλα τους και να τους βοηθάει.
Ας δούμε τα παρακάτω βίντεο παιδιά.
Μπορούμε να δούμε τις διαδραστικές δραστηρίοτητες για το ίδιο θέμα που ετοίμασε η εξαιρετική συνάδελφος Τάνια Μάνεση.
Ας κλείσουμε το αφιέρωμά μας στους ανθρώπους με αναπηρία με το παρακάτω τραγούδι παιδιά.
ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ – ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ
