Η σχολική διαδικασία ξεκινά ήδη από το προνήπιο και κορυφώνεται με την κατάκτηση της σχολικής ετοιμότητας για να ενταχθεί το παιδί στην Α’ Δημοτικού.

Επίσης, καθοριστική είναι η Γ’ Δημοτικού που ξεκινά η αφηγηματική ροή (με μαθήματα όπως η Ιστορία),  το αφηγηματικό λεξιλόγιο, τα προβλήματα στα Μαθηματικά. Στην Στ’ Δημοτικού λίγο πριν το Γυμνάσιο είναι μια άλλη έντονη περίοδος “κρίσης”.

Οι γονείς πρέπει να αποταθούν σε κάποιον ειδικό, για κατά το δυνατόν έγκαιρη παρέμβαση, όταν τα παιδιά τους παρουσιάζουν κατ΄επανάληψη ορισμένες ή όλες τις ακόλουθες συμπεριφορές:

• Παιδί παρορμητικό με χαμηλή οργάνωση που δεν συγκεντρώνεται, δεν ολοκληρώνει δραστηριότητα ή χρειάζεται βοήθεια.
• Μειωμένη απόδοση στο σχολείο που μπορεί να σχετίζεται με άσχημα γράμματα, με διατήρηση αποστάσεων μεταξύ γραμμάτων, λέξεων, δυσκολεύεται στην αντιγραφή από πίνακα ή βιβλίο, παράλειψη γραμμάτων, συλλαβών, λέξεων, καθρεφτισμοί γραμμάτων (π.χ. 3-ε), κακή σύλληψη μολυβιού κλπ.
• Δεν περιμένει τη σειρά του, ενοχλεί την τάξη.
• Εμφανίζει αδικαιολόγητες εκρήξεις θυμού, επιθετική συμπεριφορά ή γίνεται ο γελωτοποιός της τάξης.
• Παίζει με συγκεκριμένο επαναλαμβανόμενο τρόπο.
• Δεν δέχεται ή δυσανασχετεί σε αλλαγές της ρουτίνας του.
• Δεν διατηρεί βλεμματική επαφή.
• Επαναλαμβάνει λέξεις ή φράσεις.
• Δυσκολεύεται σε κοινωνική συνδιαλλαγή με συνομηλίκους.

Είναι σκόπιμο, συμπεριφορές ή δυσκολίες που εντοπίζονται να αξιολογούνται από ειδικό, ώστε να αποφεύγονται τα αυθαίρετα συμπεράσματα και να δίνεται ουσιαστική, αν χρειάζεται, βοήθεια στο παιδί. Επίσης πολύ σημαντική είναι η επικοινωνία με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού.