Η απαγορευμένη εκπαίδευση…
Έχετε σκεφτεί τι θα ήθελαν να μας πουν οι μαθητές μας πραγματικά; Τι σκέφτονται για εμάς, πώς μας βλέπουν, τι νιώθουν, τι θέλουν;
Ένα ισπανικό φιλμ με τον τίτλο “Η απαγορευμένη εκπαίδευση” έρχεται να ταράξει τα ήσυχα, βολεμένα νερά μας. Να μας ξυπνήσει, να μας βάλει σε σκέψεις και ίσως να μας εμπνεύσει…
Γιατί κάπου εκει μέσα θα αναγνωρίσουμε κάποιο μαθητή μας, κάποιον καθηγητής μας, τον γονιό μας, κάποιο περιστατικό που ζήσαμε και τελικά τον εαυτό μας σαν μαθητές, σαν γονείς, σαν δάσκαλοι.
Θα μας δείξει τι θέλουν οι μαθητές μας, πώς μας βλέπουν, τι σκέφτονται και τελικά θα μας προβληματισεί ποια είναι η σημασία της εκπαίδευσης. Τι προσφέρουμε εμείς στα παιδιά μας και τι τελικά “παίρνουν” απο εμάς.
“Σήμερα η εκπαίδευση είναι απαγορευμένη. Πολύ λίγα από όσα συμβαίνουν στο σχολείο μας είναι πραγματικά σημαντικά και αυτό που πραγματικά έχει σημασία δεν είναι γραμμένο πουθενά.
Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη ζωή;
Πώς θα αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες;
Δεν ξέρουμε. Δε μας το έχουν διδάξει αυτό.
Πάντα μιλούν για εκπαίδευση, πρόοδο, δημοκρατία, ελευθερία, έναν καλύτερο κόσμο, αλλά τίποτα από αυτά δεν υφίστανται μέσα στην τάξη. Μας διδάσκουν να είμαστε χωριστά μεταξύ μας και να ανταγωνιζόμαστε για στόχους άνευ αξίας. Ούτε οι γονείς ούτε οι εκπαιδευτικοί μας ακούν ποτέ. Ποτέ δε ζητούν τη γνώμη μας. Δεν έχουν ιδέα τι αισθανόμαστε, τι πιστεύουμε, τι θέλουμε να κάνουμε.
Δε θα ήταν υπέροχο να επιλέγαμε εμείς να πηγαίναμε σχολείο κάθε μέρα;
Αν ήταν δική μας επιλογή όχι τον γονιών μας;
Αν το σχολείο ήταν ένα όμορφο μέρος για να χαίρεσαι, να παίζεις, να νιώθεις ελεύθερος μέσα σ’ αυτό;
Ένα μέρος όπου να επιλέγεις τι να να μάθεις και πώς να το μάθεις.
Εξ’ αιτίας όλων αυτών λέμε φτάνει πια!
Σταματήστε να αποφασίζετε για εμάς, σταματήστε να μας βαθμολογείτε, σταματήστε να μας επιβάλλεστε. Ούτε η επιστήμη ούτε οι εξετάσεις ούτε οι βαθμοί μπορούν να μας οριοθετήσουν. Εμείς θα αποφασίσουμε τι θέλουμε να γίνουμε, τι να κάνουμε, πώς να αισθανόμαστε ή τι να σκεφτόμαστε.
Πιστεύουμε ότι η εκπαίδευση είναι απαγορευμένη. Όχι λόγω των οικογενειών ούτε λόγω των παιδιών ή των καθηγητών.
Όλοι μας απαγορεύουμε την εκπαίδευση.
Κάθε φορά που επιλέγουμε να γυρνάμε την πλάτη αντί να επιλέγουμε να ακούμε.
Κάθε φορά που επιλέγουμε τον τελικό στόχο αντί της διαδρομής.
Κάθε φορά που αφήνουμε τα πάντα ίδια αντί να δοκιμάσουμε κάτι νέο.
Είτε είσαι δάσκαλος. Είτε είσαι μαθητής. Είτε είσαι γονεάς. Όποιος κι αν είσαι, βοήθησέ μας. Η εκπαίδευση πρέπει να προχωρήσει μπροστά. Πρέπει να αναπτυχθεί. Πρέπει να αλλάξει.
Λίγο πριν ξεκινήσει μια νέα σχολική χρονιά κι όλοι ετοιμαζουμε τάξεις, θρανία, υλικά και βιβλία…μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε και στάση;
“Η ταινία «Η απαγορευμένη εκπαίδευση» (Πρωτότυπος τίτλος στην ισπανική: “La Educación Prohibida”) είναι ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ το οποίο προβλήθηκε το 2012. Η ταινία παρουσιάζει εναλλακτικέςμεθόδους διδασκαλίας – εκπαίδευσης στην Λατινική Αμερική και την Ισπανία, οι οποίες περιλαμβάνουν εκπαιδευτικές προσεγγίσεις όπως η λαϊκή επιμόρφωση, το σύστημα Μοντεσόρι, η προοδευτική εκπαίδευση, η εκπαίδευση Βάλντορφ και η κατ’ οίκον διδασκαλία.
“Η ταινία «Η απαγορευμένη εκπαίδευση» (Πρωτότυπος τίτλος στην ισπανική: “La Educación Prohibida”) είναι ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ το οποίο προβλήθηκε το 2012. Η ταινία παρουσιάζει εναλλακτικέςμεθόδους διδασκαλίας – εκπαίδευσης στην Λατινική Αμερική και την Ισπανία, οι οποίες περιλαμβάνουν εκπαιδευτικές προσεγγίσεις όπως η λαϊκή επιμόρφωση, το σύστημα Μοντεσόρι, η προοδευτική εκπαίδευση, η εκπαίδευση Βάλντορφ και η κατ’ οίκον διδασκαλία.
Το ντοκιμαντέρ χωρίζεται σε 10 θεματικά επεισόδια, που το καθένα παρουσιάζει διαφορετικές πτυχές της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, πολλές από τις οποίες αφορούν και την ελληνική εκπαίδευση.
Η ιστορία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, η εξουσία και η δύναμη στα σχολεία, η αξιολόγηση και ο διαχωρισμός των μαθητών, η κοινωνική λειτουργία της εκπαίδευσης, καθώς και ο ρόλος των εκπαιδευτικών και των οικογενειών αποτελούν βασικές θεματικές ενότητες του ντοκιμαντέρ.
H αισθητική της ταινίας παρουσιάζει σημαντικό ενδιαφέρον, με αρκετά επεισόδια κινουμένων σχεδίων και μια φανταστική δραματοποιημένη ιστορία που συνδέει τα επεισόδια.” (Φ.Στεφανίδης)