Άκτιο
Το Άκτιο ή Πούντα είναι το ακροτελεύτιο ακρωτήριο, της ομώνυμης χερσονήσου της Ακαρνανίας, στην είσοδο του Αμβρακικού κόλπου. Είναι το βορειότερο άκρο της διχαλωτής χερσονήσου της Στέρνας. Η χερσόνησος αυτή, καθώς στρέφεται προς τα βόρεια, πλησιάζει την απέναντι προσχωσιγενή χερσόνησο της Πρέβεζας και αφήνει ένα μικρό δίαυλο ο οποίος αποτελεί και την είσοδο στον Αμβρακικό κόλπο. Απέχει μόλις 725 μέτρα από την Πρέβεζα, και περίπου 15 χιλιόμετρα από την Βόνιτσα. Ο πληθυσμός του οικισμού, σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ήταν 200 κάτοικοι. Ένα από χαρακτηριστικά της περιοχής είναι οι τρεις υφάλµυρες παράκτιες λίµνες που συνδέονται µέσο καναλιών µε τη θάλασσα και χρησιµοποιούνται ως ιχθυοτροφεία.
Ιστορία
Το Άκτιο ήταν εμπορικό λιμάνι των Ανακτόριων στο Ιόνιο πέλαγος, πολύ γνωστό για το εκεί περίφημο ιερό του Απόλλωνα (Στραβ. Χ,2,7: «… Ανακτόριον επί χερσονήσου ιδρυμένον, Ακτίου πλησίον…Ομώνυμος δε λέγεται το τε ιερόν του Ακτίου Απόλλωνος και η άκρα η ποιούσα το στόμα του κόλπου έχουσα και λιμένα εκτός…») και τους αγώνες (τα Άκτια) που τελούνταν εδώ. Ορισμένες αρχαίες πηγές (όπως ο Πλίνιος , ο Τάκιτος και ο μεταγενέστερος Στέφανος ο Βυζάντιος) το αναφέρουν ως πόλη, ενώ ο Στράβωνας (Χ, 2, 7), που αποτελεί πιο αξιόπιστη πηγή από τις προηγούμενες, το χαρακτηρίζει ως «χωρίον». Πάντως, φαίνεται πως το Άκτιο ουδέποτε αναδείχτηκε σε οικισμό. Ο εντοπισμός εδώ μιας αγροτικής έπαυλης (villa rustica), πιθανώς του 2ου-3ου μ.Χ. αιώνα, δείχνει καθαρά ότι εξακολούθησε, σε όλη την αυτοκρατορική περίοδο, να παραμένει ένα απλό «χωρίον» και ένας ιστορικός και λατρευτικός τόπος.