Δημοσιεύθηκε στην Περιβάλλον

Εναλλακτικές πηγές ενέργειας.

Οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας, συχνά αποτελούν τη σημαντικότερη ίσως προσπάθεια για την επίλυση δύο βασικών προβλημάτων του πλανήτη: τη σταδιακή μείωση των αποθεμάτων των παραδοσιακών πηγών ενέργειας και τη μείωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος από τη χρήση τους. Έτσι για την αντιμετώπιση του εν λόγω προβλήματος έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες για τη χρήση εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Παραδείγματα τέτοιων μορφών ενέργειας είναι:

Γεωθερμική ενέργεια η οποία προέρχεται από το εσωτερικό της γης. Η ενέργεια αυτή σχετίζεται με την ηφαιστειότητα και τις ειδικότερες γεωλογικές και γεωτεκτονικές συνθήκες της κάθε περιοχής. Έτσι με την βοήθεια ατμοστροβίλων μετατρέπεται η θερμική ενέργεια σε ηλεκτρική.

Αιολική ενέργεια η οποία  δημιουργείται έμμεσα από την ηλιακή ακτινοβολία δημιουργώντας έτσι τους ανέμους. Με τη βοήθεια τεράστιων ανεμογεννητριών παράγεται ηλεκτρισμός από την κινητική ενέργεια του ανέμου που κινεί τον έλικα της γεννήτριας.

Ηλιακή ενέργεια  την οποία ο άνθρωπος μπορεί να εκμεταλλευτεί με ποικίλους τρόπους.

Υδροηλεκτρική ενέργεια η οποία παράγεται όταν η κινητική ενέργεια του νερού περνάει μέσα από έναν υδροστρόβιλο και μετατρέπεται σε ηλεκτρική.

Ενέργεια Βιομάζας η οποία περιλαμβάνει οποιοδήποτε υλικό προέρχεται άμεσα ή έμμεσα από το ζωικό ή το φυτικό κόσμο ή από ενεργειακές καλλιέργειες (φυτείες που προορίζονται για παραγωγή ενέργειας), τα υποπροϊόντα και κατάλοιπα της δασικής, αγροτικής και αλιευτικής παραγωγής, αλλά και το βιολογικής προέλευσης μέρος των αστικών λυμάτων και σκουπιδιών.   ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ Β3

Δημοσιεύθηκε στην Περιβάλλον

Αειφορική διαχείριση απορριμμάτων

Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες της Ε.Ε. η οποία παράγει αρκετά μεγάλο όγκο απορριμμάτων που ξεπερνάει τους  730.000 τόνους ετησίως.

Τι συμβαίνει όμως με αυτά τα σκουπίδια; Τα απορρίμματα αυτά θάβονται σε έναν μεγάλο χώρο κατάλληλα διαμορφωμένο που χρησιμοποιείται για την εναπόθεση αστικών στερεών αποβλήτων επί του εδάφους, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά και οι αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Ο χώρος αυτός ονομάζεται ΧΥΤΑ. Σε εκείνον τον χώρο τα απορρίμματα διαστρώνονται, συμπιέζονται, και στο τέλος της ημέρας σκεπάζονται με αδρανές υλικό (συνήθως χώμα).

Αυτός ο τρόπος είναι ο πιο εύκολος στο να ξεφορτωθούμε τα απορρίμματα, όμως δεν είναι καθόλου υγιεινός προς το περιβάλλον καθώς σε περίπτωση που κλείσει η ΧΥΤΑ η γη μπορεί να είναι ακατάλληλη για κάποιες χρήσεις, λόγω ρύπανσης.

Γι’ αυτό υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις,, όπως η καύση των σκουπιδιών με σκοπό την ανάκτηση ενέργειας. Καίγοντας τα απορρίμματα δεν παράγεται μεθάνιο, η καύση μπορεί να παράγει 5 φορές περισσότερη ενέργεια ανά τόνο απορριμμάτων σε σχέση με την εκμετάλλευση βιοαερίου από ΧΥΤΑ, ελαττώνεται ο όγκος των απορριμμάτων προς τελική απόθεση έως μέχρι και 90% και τέλος είναι εφικτή η ανάκτηση κάποιων υλικών (π.χ. μετάλλων) από το στερεό υπόλειμμα της καύσης.

Δέσποινα Παπακώστα Β1

Δημοσιεύθηκε στην Λογοτεχνία

Ο αγώνας

Ο Αγώνας

Αγωνίζομαι για κείνους που δεν έχουν τύχη

Παλεύω  γι΄αυτούς που την αλήθεια δεν ξέρουν

Τραγουδώ για την αύρα του φεγγαριού  που

Με σκεπάζει  τις κρύες νύχτες

Πολεμώ  μαζί με αυτούς που στους δρόμους

Χύνονται κάθε μέρα

Υπερασπίζομαι  αυτούς που κάθε μέρα  σκοτώνονται

Απ’ την πατρίδα που αγαπούν

Ψάχνω τον ήλιο της αληθείας που έχει  ξεχάσει

Να ανατείλει

Φωνάζω  για την οργή που κρύβω μέσα μου.

Διονύσης Τσιριγώτης Β4

Δημοσιεύθηκε στην Λογοτεχνία

Καβάφης και Αλεξάνδρεια

Ο Καβάφης έχει ιδιαίτερη αγάπη για την πόλη στην οποία γεννήθηκε και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Γι’ αυτό άλλωστε η Αλεξάνδρεια αποτελεί το ζωτικό χώρο δράσης και τον κεντρικό άξονα, στον οποίο στηρίζονται αξιόλογα ποιήματά του. Βέβαια, επειδή ο ποιητής εμπνέεται συχνά από ιστορικά θέματα και μεταφέρει τον αναγνώστη στο παρελθόν με το έργο του, οι αναφορές στη γενέτειρά του είναι μάλλον συνειρμικές παρά περιγραφικές και στόχο έχουν να εμπλουτίσουν  τους στίχους με την ομορφιά και την ελληνικότητα της πόλης.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά τα οποία αποδίδει ο Καβάφης στην πόλη με το ποίημα «Μύρης Αλεξάνδρεια του 340 μ.Χ».  Στο ερωτικό αυτό ποίημα μεταφερόμαστε στα χρόνια που ο χριστιανισμός είχε πλέον επικρατήσει, με τον ποιητή να μιλά συγκινημένος για το θάνατο του πολυαγαπημένου φίλου του Μύρη, η μνήμη του οποίου όμως βεβηλώνεται από την έντονη θρησκευτικότητα των συγγενών του. Έτσι, όταν ο Καβάφης αρχίζει να αμφιβάλει για την προσήλωση του Μύρη στον έκλυτο τρόπο ζωής που ακολουθούσαν οι δύο φίλοι, η Αλεξάνδρεια παρουσιάζεται ως η πόλη του παγανισμού, του ανορθόδοξου ερωτισμού και της παράδοσης στις άνομες απολαύσεις (« Ὅταν στόν Ποσειδῶνα κάμναμε σπονδές,/τραβήχτηκε π’ τόν κύκλο μας, κ’ στρεψε λλο τό βλέμμα.»).
  Σε παρόμοια περίοδο παρακμής και βαθύτερα στο παρελθόν της πόλης τοποθετούνται και οι «Αλεξανδρινοί Βασιλείς» και συγκεκριμένα στα χρόνια της Κλεοπάτρας Ζ’ , όπου ο Καβάφης εξυμνεί για τελευταία φορά τη λαμπρότητα και την ομορφιά της πόλης, λίγα χρόνια πριν η Αίγυπτος γίνει πλέον τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Εδώ ο ποιητής χαρίζει στον αναγνώστη εικόνες ασύγκριτης ποιητικότητας και ομορφιάς για την Αλεξάνδρεια περιγράφοντας τις τελετές της Κλεοπάτρας, την πολυτέλεια των αυλικών,το γαλάζιο ουρανό και το Αλεξανδρινό Γυμνάσιο «θριαμβικό κατόρθωμα της τέχνης»
Η Αλεξάνδρεια εξυψώνεται βέβαια στο αριστουργηματικό «Ἁπολείπειν ο θεός Αντώνιον». Όλα όσα ο Αντώνιος πόθησε στη ζωή του χάνονται και ο ίδιος καλείται να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του μπροστά στην απώλεια · η Αλεξάνδρεια αποκτά συμβολικό χαρακτήρα αντιπροσωπεύοντας τα όνειρα και τις επιθυμίες κάθε ανθρώπου. Εδώ πια η πόλη παύει να αποτελεί αποκλειστικά χώρο διαδραμάτισης των γεγονότων και συνδέεται με ανώτερες ανθρώπινες αξίες.(« Σάν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,/ σάν που ταιριάζει σε πού ἀξιώθηκες μιά τέτοια πόλι»)
Η Αλεξάνδρεια λοιπόν, η αγαπημένη πόλη που με δυσκολία αποχωριζόταν ο ποιητής, όχι μόνο κυριαρχεί στο ποιητικό του έργο, αλλά αποτελεί παράλληλα και ένα από τα ωραιότερα σύμβολα της ποίησής του.

ΗΛΙΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Β4