Τι είναι η ψηφιακή αφήγηση;
Είναι ένα ψηφιακό εργαλείο που δίνει στα άτομα τις δεξιότητες να πουν τη δική τους προσωπική ιστορία σε μια ταινία δύο λεπτών. Οι συμμετέχοντες εκπαιδεύονται ώστε να χρησιμοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία για να φτιάξουν μικρές ηχητικές-οπτικές ιστορίες συνήθως για τη ζωή τους. Είναι όμως κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας. Αποτελεί στην πραγματικότητα ένα ισχυρό μέσο προσωπικής
έκφρασης που παρέχει το μέσο να ακουστεί και να προβληθεί οποιοσδήποτε. Οι επιστήμονες ορίζουν την ψηφιακή αφήγηση ως τον συνδυασμό της παραδοσιακής προφορικής αφήγησης με πολυμέσα του 21ου αιώνα και σύγχρονα εργαλεία τηλεπικοινωνίας ενώ αντιμετωπίζεται εδώ και χρόνια ως μια νέα μορφή τέχνης που χρησιμοποιεί την εικόνα, το βίντεο και την αφήγηση.
Ιστορία της ψηφιακής αφήγησης
Πρωτοποριακό ήταν το μοντέλο του Joe Lamber στο Κέντρο Ψηφιακής Αφήγησης στις ΗΠΑ. Ένα από τα πρώτα κινήματα ήταν το History Workshop της δεκαετίας του ΄70, το οποίο χρησιμοποίησε κασέτες για την καταγραφή των προφορικών ιστοριών ατόμων από την εργατική τάξη.
Βασικές αφετηρίες…
- Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν μια ατομική έκφραση
- Κάθε άτομο έχει τη δική του οπτική γωνία
- Κάθε άτομο έχει το δικό του ύφος γλώσσας
- Η ανάμνηση είναι το κέντρο του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου
- Η ακρόαση είναι ουσιαστική έκφραση συμπαράστασης
Οφέλη για τους συμμετέχοντες, την τοπική κοινωνία
- Ενισχύει τον εκδημοκρατισμό του πολιτισμού καθώς δίνει τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες να μιλήσουν και να ακουστούν.
- Η αφήγηση ιστοριών είναι πολύ οικεία σε όλους μας αφού εντασσόμαστε από την
- πρώτη στιγμή της γέννησής μας σε ένα δίκτυο ιστοριών (οικογένεια, σχολείο κλπ).
- Διευκολύνει την επαφή και την επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους.
- Επιτρέπει στους ανθρώπους να κατανοούν τον κόσμο γύρω τους.
- Ξεκλειδώνει τόσο το μυαλό όσο και την καρδιά των ανθρώπων και τους δίνουν την ευκαιρία να αισθάνονται ότι ανήκουν, εντάσσονται κάπου.
- Είναι μια τεχνική για το σπάσιμο των φραγμών καθώς παράγει «ομιλητικά μέσα ενημέρωσης» διευκολύνοντας την προβολή των ανθρώπων μέσω των ΜΜΕ.
- Είναι ένα μέσο για την επέκταση της ψηφιακής ικανότητας «γραφής» και «ανάγνωσης».
- Βοηθάει τους νεαρούς συμμετέχοντες να αποκτήσουν ψηφιακές και άλλες δεξιότητες που θα τους χρειαστούν στη ζωή τους ως ενήλικες.
- Η ψηφιακή αφήγηση ενισχύει την αυτοεκτίμηση. Οι αφηγητές έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση.
- Βοηθά ομάδες ανθρώπων να ξεφύγουν από τον κοινωνικό αποκλεισμό.
- Δίνει τη δυνατότητα στα άτομα να χρησιμοποιήσουν τις δικές τους πηγές για να πουν μια προσωπική ιστορία, να εκφράσουν τις απόψεις τους και να οικοδομήσουν τη δική τους κατανόηση για τον κόσμο.
- Με λίγα λόγια μέσα από την ανταλλαγή τέτοιων ιστοριών, γνωρίζουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον, τις τοπικές μας κοινωνίες, τον κόσμο που μας περιβάλλει και φυσικά τους εαυτούς μας. Η γνώση της ιστορίας κάποιου άλλου μας επιτρέπει να κάνουν συνδέσεις των συνθηκών ζωής του και των δικών μας συνθηκών ζωής. Τέτοιες συνδέσεις επιτρέπουν το γεφύρωμα κοινωνικών διαφορών και τον εντοπισμό όλων αυτών –των πολλών- που μας συνδέουν.
Αναδημοσίευση από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Βέροιας (https://www.libver.gr/%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%86%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7/ )