Κακονίκου Χριστίνα Ευαγγελία

Στον καθρέφτη με αντικρύζω και ύστερα με ζωγραφίζω…

Στο πλαίσιο γνωριμίας των πρώτων ημερών, αφού συστηθήκαμε και ξανασυστηθήκαμε… έφτασε η ώρα να μιλήσουμε για τα “χαρίσματά” μας. Τι όμορφο μας χαρακτηρίζει; Όχι ! Πριν μιλήσουμε εμείς για τα χαρίσματά μας, ας μιλήσουν οι φίλοι μας γι’αυτά! Τα παιδιά παρακινήθηκαν να περογράψουν τους φίλους τους και τα χαρίσματά τους και τα όμορφα λογάκια μας έγιναν απαλά αγκαθάκια με όμορφα λογάκια… (4 Οκτωβρίου: Ημέρα των ζώων)

Αφού μαζέψαμε φύλλα από την αυλή του νηπιαγωγείου, φτιάξαμε ένα φθινοπωρινό δεντράκι

Τα πρώτα ψαλιδίσματα για φέτος ήταν παιχνιδιάρικα και άρεσαν πάρα πολύ στα παιδιά! Για να κουρέψουμε… να ψαλιδίσουμε εννοώ!

Το πριν…

Και το μετά…

Αφού παρατήρησαν πολλά παιδιά την αλλαγή του καιρού αλλά και της αυλής που ξαφνικά άρχισε να έχει πολλά πεσμένα φύλλα, βγήκαμε να εξερευνήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Φθινόπωρο, αέρας, βροχή, γαλότσες, ομπρέλες, σχολεία και πολλά ακόμα ανέφεραν τα παιδιά. Αφού ψάξαμε για “θησαυρούς” της φύσης, κάναμε και μια κατασκευή χρησιμοποιώντας πινέλο και … φύλλα από την αυλή.

Αφού διαβάσαμε ένα πολύ ωραίο παραμύθι που βρήκα στο διαδίκτυο… εκφράσαμε τα συναισθήματα μας τα οποία είναι κοινά σε γενικές γραμμές με τον ήρωα του παραμυθιού, τον μικρό Οδυσσέα.

Και ξαφνικά… ο βατραχούλης ήρθε επίσκεψη στην τάξη μας αφού είναι το αγαπημένο κουκλάκι της κυρίας. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να φέρουν τα δικά τους αγαπημένα κουκλάκια και να μας μιλήσουν για αυτά.

Στο τέλος, κάναμε και μια κατασκευή με τον βατραχούλη που τόσο αγαπήσαμε και εκείνος, δεν έλειπε στιγμή από την τάξη!

Αφού μιλήσαμε για το πόσο σπουδαία ομάδα είμαστε, αποφασίσαμε ότι κάποιος θα πρέπει να βοηθάει λίγο παραπάνω στην οργάνωση της τάξης. Για να είμαστε δίκαιοι και για να γινόμαστε όλοι μας συχνά βοηθοί, φέτος θα εφαρμόσουμε την τακτική ο βοηθός/ υπεύθυνος της μέρας να “τραβάει ξυλάκι” για την επόμενη ημέρα!  Τι είναι το ξυλάκι; Ένα μικρό ξυλάκι που πάνω του έχει ένα ματάκι και φυσικά ένα… ονοματάκι!