Εργασίες
Σχεδιαστική απόδοση δωματίου με σημείο φυγής
Σχεδιάζουμε ένα σημείο (Σημείο Φυγής) στη μέση του χαρτιού μας και προς τα επάνω. Φέρνουμε δύο ευθείες από το ΣΦ προς τις κάτω γωνίες του χαρτιού. Στο τρίγωνο που δημιούργησαν οι γραμμές, φέρνουμε μία οριζόντια ευθεία (ΑΒ) χωρίζοντάς το στη μέση. Από τα σημεία Α και Β φέρνουμε δύο κάθετες γραμμές προς τα επάνω, τις οποίες ενώνουμε με μία οριζόντια ευθεία (ΓΔ) σε ύψος ανάμεσα στο ΣΦ και στο επάνω άκρο του χαρτιού. Ενώνουμε το σημείο ΣΦ με το σημείο Γ προεκτείνοντας την ευθεία μέχρι επάνω και κάνουμε το ίδιο για το σημείο Δ. Το ορθογώνιο σχήμα ΑΒΔΓ είναι ο απέναντι τοίχος στο προοπτικό σχέδιο του δωματίου, οπότε σβήνουμε ό,τι υπάρχει μέσα του, εκτός από το ΣΦ.
Μετά επεξεργαζόμαστε το τραπέζιο σχήμα στο κάτω μέρος του χαρτιού που είναι το πάτωμα, σχεδιάζοντας το πλακόστρωτο. Χωρίζουμε τη γραμμή ΑΒ σε 8 ίσα μέρη με σημεία και ενώνουμε το ΣΦ με κάθε ένα από αυτά τα σημεία, προεκτείνοντας τις ευθείες μέχρι κάτω. Φέρνουμε τρεις-τέσσερις οριζόντιες και παράλληλες γραμμές στην ΑΒ ως εξής: η πρώτη να απέχει από την ΑΒ ένα εκατοστό, η δεύτερη να απέχει από την πρώτη λίγο περισσότερο, η τρίτη να απέχει από τη δεύτερη ακόμα πιο πολύ και ούτω καθ’εξής. Σβήνουμε ό,τι υπάρχει μέσα στο ΑΒΔΓ.
Στη συνέχεια στον έναν πλαϊνό τοίχο του δωματίου (δεξιά) σχεδιάζουμε την πόρτα. Φέρνουμε ευθεία από το ΣΦ προς τα δεξιά, υπολογίζοντας πως με αυτή τη γραμμή δηλώνουμε το ύψος της πόρτας. Ανάλογα με το σχέδιό μας αυτή η γραμμή μπορεί να είναι οριζόντια ή να έχει ελαφρά κλίση προς τα επάνω ή προς τα κάτω. Μετά φέρνουμε δύο κατακόρυφες γραμμές ξεκινώντας από την κάτω γραμμή του τοίχου και μέχρι τη γραμμή του ύψους της πόρτας, ώστε να διαμορφώσουμε το πλάτος της. Σβήνουμε ό,τι υπάρχει μέσα στο ΑΒΔΓ.
Στον άλλον πλαϊνό τοίχο του δωματίου (αριστερά) σχεδιάζουμε το παράθυρο. Φέρνουμε δύο ευθείες από το ΣΦ προς τα αριστερά, υπολογίζοντας πως με αυτές τις γραμμές δηλώνουμε το ύψος του παραθύρου και μετά φέρνουμε δύο-τρεις κατακόρυφες γραμμές από την κάτω γραμμή στην επάνω, ώστε να χωρίσουμε το παράθυρο σε μέρη (όσα μας χωράνε). Σβήνουμε ό,τι υπάρχει μέσα στο ΑΒΔΓ.
Όπως διαμορφώσαμε το πάτωμα με το πλακόστρωτο, μπορούμε να διαμορφώσουμε το ταβάνι του δωματίου με ξύλινες τάβλες. Επίσης, στο πάτωμα μπορούμε επάνω από το πλακόστρωτο «να στρώσουμε» ένα χαλί, προσθέτοντας τις γραμμές που χρειάζονται και προσέχοντας να κάνουμε τα σχέδια του χαλιού με βάση την προοπτική παραμόρφωση, ενώ σβήνουμε γραμμές από το πλακόστρωτο που κρύβει το χαλί.
Τέλος, σχεδιάζουμε έναν μεγάλο πίνακα στον απέναντι τοίχο ή δύο μικρότερους, χωρίς καμία παραμόρφωση, αφού ο απέναντι τοίχος (και ό,τι βρίσκεται επάνω του) δεν παραμορφώνεται αλλά παραμένει ορθογώνιο παραλληλόγραμμο.
Χρωματίζουμε όπως αρμόζει σε έναν εσωτερικό χώρο.
Γκερνίκα-Πικάσο. Ανάλυση έργου και ανάθεση εργασίας
Ο Πικάσο είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της τέχνης του 20ού αιώνα, δημιουργός του Κυβισμού (μαζί με τον Ζορζ Μπρακ) που με το πολύμορφο έργο του συνέβαλε στη διαμόρφωση και εξέλιξη της Μοντέρνας και Σύγχρονης τέχνης.
Ο πατέρας του ονομαζόταν Χοσέ Ρουίζ ε Μπλάσκο και ήταν επίσης ζωγράφος, ενώ μητέρα του ήταν η Μαρία Πικάσο για Λόπεζ. Τα πρώτα έργα του τα υπέγραφε ως Ρουίζ Μπλάσκο αλλά από το 1901 άρχισε να χρησιμοποιεί το όνομα της μητέρας του.
Σε πολύ μικρή ηλικία έδειξε δείγματα του ταλέντου του, με πρώτο του δάσκαλο τον πατέρα του. Το 1892 η οικογένειά του μετακόμισε στη Λα Κορούνια, όπου σπούδασε στην τοπική Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1895, όταν ο πατέρας του έγινε καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης, μπήκε και ο Πικάσο με εισαγωγικές εξετάσεις. Αργότερα, του δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσει ανώτερες σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία Σαν Φερνάντο της Μαδρίτης, ωστόσο τις εγκατέλειψε στη διάρκεια του πρώτου έτους. Επέστρεψε στη Βαρκελώνη το 1899, συναναστράφηκε με εκπροσώπους της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας της εποχής του, εγκατέλειψε τον κλασικισμό και άρχισε να πειραματίζεται με νέες τεχνοτροπίες. Το 1900 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και συγκεκριμένα στη Μονμάρτρη, όπου έζησε και δημιούργησε το τεράστιο σε πλήθος και μορφές έργο του.
Ο Πικάσο ήταν εξαιρετικά ταλαντούχος ως σχεδιαστής και πάνω απ’ όλα υπήρξε ζωγράφος. Απέδωσε σύνθετες σκηνές ως απλές γεωμετρικές μορφές αλλά δημιούργησε και μεγαλοπρεπή ρεαλιστικά πορτραίτα. Εργάστηκε εξίσου με ελαιογραφίες, υδατογραφίες, παστέλ, κάρβουνο, μολύβι και μελάνι. Δημιούργησε μικρά κεραμικά και χάλκινα γλυπτά και έγραψε ποιήματα. Διάφορα έργα του Πικάσο συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο ακριβά έργα τέχνης στον κόσμο και πολλά κοσμούν τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.
Πέθανε σε ηλικία 92 ετών.
Η «Γκερνίκα» του Πάμπλο Πικάσο είναι ένα έργο βασισμένο σε πραγματικό γεγονός, το βομβαρδισμό της ισπανικής πόλης Γκερνίκα από τους Γερμανούς το 1936, στον ισπανικό εμφύλιο. Σε ένα χώρο με λιτή χρωματική γκάμα (αποχρώσεις άσπρου, μαύρου και γκρι) βλέπουμε ένα συνονθύλευμα από ανθρώπους και ζώα που σπαράζουν από τη φρίκη της καταστροφής, του τρόμου και του θανάτου. Η σύνθεση βασίζεται στη συνεκτική λειτουργία ενός μεγάλου τριγώνου, σαν αέτωμα αρχαίου ναού. Στην κορυφή του βρίσκεται η λάμπα πετρελαίου που την προτείνει ένα χέρι σαν να θέλει να φωτίσει μέσα στο χάος. Αριστερά της κορυφής του υπάρχει μια τεράστια λάμπα (κατά μια ερμηνεία είναι η βόμβα και κατά άλλη το μάτι του θεού). Στο πρώτο επίπεδο βλέπουμε τον πεσμένο ήρωα, σαν κομμάτια σπασμένου αγάλματος, που ακόμα κρατάει το σπασμένο σπαθί του. Το κέντρο καταλαμβάνεται από ένα άλογο (ζώο του πολέμου), που, με τα δόντια και τη γλώσσα του βγαλμένα έξω, σφαδάζει από τον πόνο, καθώς ένα κοντάρι το έχει πληγώσει θανάσιμα στα πλευρά (ενδεχομένως συμβολίζει το βασανισμένο λαό). Αριστερά εικονίζεται ο ταύρος ακίνητος (κατά μια ερμηνεία είναι ο εχθρός, ο φασισμός, η αγριότητα, ο σκοταδισμός και κατά άλλη η ίδια η Ισπανία που επιβιώνει μετά από αυτή την τραγωδία). Η μάνα που καταρρακωμένη κλαίει κουβαλώντας το νεκρό παιδί της, η γυναίκα που με έντονο διασκελισμό έρχεται προς το κέντρο για να κλάψει το νεκρό πολεμιστή και η άλλη πίσω της που την έχουν τυλίξει οι φλόγες μέσα σε ένα σπίτι με ανοιχτό παράθυρο είναι στοιχεία της ίδιας αυτής τραγωδίας με το βλέμμα του καλλιτέχνη. Το έργο μπορεί να εξέφρασε ένα συγκεκριμένο γεγονός, γρήγορα όμως θεωρήθηκε ένας παγκόσμιος ύμνος ενάντια στη θηριωδία του πολέμου.
Μελετώντας καθένα από τα στοιχεία που αποτελούν τον πίνακα “Γκερνίκα” του Πικάσο, επιλέξτε ένα απο αυτά και χρησιμοποιώντας περιορισμένη γκάμα χρωμάτων (διαβαθμίσεις του γκρί) προσπαθήστε να το αποδόσετε σε μεγαλύτερη διάσταση στο χαρτί σας
Πρόσφατα σχόλια