Η δύσκολη χρονιά της πανδημίας

    Όλος ο κόσμος βιώνει σήμερα μία κρίση που προκαλείται από την πανδημία του κορωνοϊού και της κοινωνικής αποστασιοποίησης. Δοκιμάζονται ένα σύνολο βασικών συστημάτων στη σύγχρονη κοινωνία και ο αντίκτυπος αυτής της συνθήκης φέρνει έντονη επιρροή και αλλαγές στην ψυχική μας υγεία.

     Όταν τα  μικρά παιδιά είναι σε δύσκολη ψυχική κατάσταση, δεν έχουν μάθει να εκφράζονται λεκτικά και να επικοινωνούν τη δυσκολία τους και το συναισθηματικό τους βάρος, συνήθως έμμεσα στο σώμα τους και σε συμπεριφορές .Όπως για παράδειγμα:

1.Παλινδρόμηση: Συμπεριφορές που πιστεύαμε ότι το παιδί είχε αφήσει πίσω αναπτυξιακά, μπορεί ξαφνικά να επανεμφανιστούν. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει το πιπίλισμα του δαχτύλου, την ανάγκη ενός συμβολικού αντικειμένου-παιχνιδιού για συναισθηματική ανακούφιση, βρέξιμο του κρεβατιού κλπ.  Νιώθει άγχος και αβεβαιότητα και συμβαίνει κάτι τέτοιο.

2.Αλλαγές στη διάθεση: Οι συμπεριφορές που χρειάζεται να παρατηρήσετε περιλαμβάνουν εκρήξεις θυμού, ξαφνικές στιγμές κλάματος, ευερεθιστότητα, απώλεια ενδιαφέροντος για αγαπημένες δραστηριότητες και απομόνωση από άλλους.

3. Εκδραμάτιση: Οι γονείς μπορεί να παρατηρήσουν μια αύξηση στη διαταραχή της διάθεσης,  τις συναισθηματικές εκρήξεις λόγω του άγχους της κατάστασης. Τα παιδιά μπορεί να αρχίσουν να πιέζουν τα όρια, να εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα επιθετικότητας, να μην υπακούσουν σε οδηγίες κλπ.

4. Τάση για προσκόλληση: Ίσως να παρατηρήσετε αύξηση της προσκολλημένης συμπεριφοράς.

5. Ανάγκη για επιβεβαίωση-καθησυχασμό:Τα παιδιά μπορεί να εκφράσουν ανησυχία για την υγεία τους ή για τους άλλους, το μέλλον ή ακόμη και το θάνατο.

    Όπως στο σπίτι έτσι και στο νηπιαγωγείο αντιμετωπίσαμε φέτος από την αρχή της χρονιάς πολλές δυσκολίες στην προσαρμογή των παιδιών. Η προπέρσινη αποχή τους από δραστηριότητες (φοίτηση σε παιδικό σταθμό, κοινωνικές συναναστροφές κλπ) και η περσινή λειψή χρονιά με τα άνοιξε -κλείσε και την τηλεκπαίδευση  δημιούργησαν πέρα από όλα τα άλλα μια μεγάλη υστέρηση στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων στα παιδιά της προσχολικής ηλικίας. Στόχος μας φέτος να καλύψουμε αυτό το κενό για να μπορέσουν τα παιδιά μας να έχουν μία ομαλή κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη που αποτελεί κατά τη γνώμη μου τη βάση και για τη νοητική τους εξέλιξη και  μαθησιακή πρόοδο.