Οι Ρωμαίοι ως τα τέλη του 3ου αι. π.Χ. κυριάρχησαν στην Ιταλία και, αφού νίκησαν τους Καρχηδόνιους, επέκτειναν την κυριαρχία τους στη δυτική Μεσόγειο. Σταδιακά απέκτησαν συνείδηση της δύναμης τους και θέλησαν να επεκταθούν προς όλες τις κατευθύνσεις και να διαμορφώσουν την πολιτική κατάσταση των γειτονικών λαών ανάλογα με τα συμφέροντά τους.
Τα κίνητρα των μεγάλων κατακτήσεων ήταν ποικίλα, για παράδειγμα στην Ανατολή ήταν η πολυτέλεια των ελληνιστικών βασιλείων, καθώς και οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί, ενώ στη Δυτική Ευρώπη, η επιθυμία εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων σε συνδυασμό με την αδυναμία των κελτικών φυλών να αντισταθούν.
Ως τα τέλη του 2ου αι. π.Χ., η ρωμαϊκή κυριαρχία εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση και με διάρκεια τόση που ποτέ άλλοτε άλλη εξουσία δεν είχε επιβληθεί. Στον σχηματισμό αλλά και στη διαμόρφωση του μεγάλου σε έκταση ρωμαϊκού κράτους ο ρόλος του στρατού αποδείχθηκε πρωταγωνιστικός.
Με τη μάχη στη Λευκόπετρα της Κορίνθου (146 π.Χ.) οι Ρωμαίοι θέτουν υπό τον έλεγχό τους ολόκληρη την Ελλάδα. Η Ελλάδα καθίσταται Ρωμαϊκή επαρχία.
Χαρακτηριστικά:
- Το πέρασμα από το π.Χ. στο μ.Χ. Το μ.Χ. συνιστά τη συντομογραφία για το «μετά Χριστόν» και δηλώνει την περίοδο από την γέννηση του Ιησού Χριστού και έπειτα. Αρχίζει από το έτος 1 και συνεχίζει έως σήμερα και προς το μέλλον. Αντίστοιχα η περίοδος πριν τη γέννηση του Χριστού σημαίνεται ως π.Χ. (προ Χριστού) και ξεκινά από το 1 π.Χ., δηλαδή ένα έτος πριν τη γέννηση του Χριστού και συνεχίζει προς το παρελθόν. Αυτός ο τρόπος μέτρησης του χρόνου χρησιμοποιείται στην πλειονότητα των χριστιανικών κρατών του κόσμου.
- Το Διάταγμα των Μεδιολάνων 313 μ.Χ.: τερματίστηκαν οι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών υπηκόων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Η μεταφορά του κέντρου (της πρωτεύουσας) της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη το 324 μ.
- Τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης έγιναν στις 11 Μαΐου του 330 μ.Χ.
