Στο μάθημα της Λογοτεχνίας το λαϊκό παραμύθι ¨Το πιο γλυκό ψωμί” ενέπνευσε τους μαθητές της Α τάξης και με την καθοδήγηση της φιλολόγου του μαθήματος, Μυτιληναίου Ευγενίας, άφησαν τη φαντασία τους ελέυθερη κι έγιναν για λίγο συγγραφείς γράφοντας τη δική τους συνέχεια στο παραμύθι.
Για όσους δεν γνωρίζουν το παραμύθι παρατίθεται μια σύντομη περίληψή του:
Το παραμύθι μας μιλάει για ένα πλούσιο βασιλιά, που ό,τι επιθυμούσε η καρδιά του το ’χε. Κάποτε όμως έπαθε μια παράξενη ανορεξία και δεν είχε όρεξη να βάλει τίποτα στο στόμα του. Τότε πολλοί γιατροί πήγαν να τον δουν, μα οι θεραπείες που του έδιναν δεν μπορούσαν να τον γιατρέψουν.Κάποια μέρα, έτυχε να περνάει από το παλάτι του ένας ασπρομάλλης γέροντας φτωχός, που ήτανεόμως σοφός κι ήξερε από γιατρικά. Του είπανε λοιπόν για το βασιλιά, κι ανέβηκε να τον δει. Σκέφτηκε, σκέφτηκε λίγο ο γέροντας και είπε στο βασιλιά ότι για να γίνει καλά , πρέπει να φάει τοπιο γλυκό ψωμί. Τότε βασιλιάς έδωσε διαταγή στους φουρναραίους του παλατιού να ζυμώσουν και να του ψήσουν «το πιο γλυκό ψωμί του κόσμου! ». Όμως , όση ζάχαρη κι αν έβαλαν στο ψωμί , ο βασιλιάς δε γιατρευόταν με τίποτα .Γι’ αυτό το λόγο , ο σοφός γέροντας είπε στο βασιλιά , ότι η μόνη λύση είναι να τον πάρει μαζί του για 3 ημέρες και να κάνει ότι του πει. Τον πήρε λοιπόν μαζί του ο γέρος και για τις επόμενες 3 ημέρεςτον υποχρέωσε να κάνει όλες τις εργασίες που χρειάζονταν για να φτιαχτεί το ψωμί ( να θερίσει, να αλωνίσει, να λιχνίσει, να αλέσει , να ζυμώσει και να φουρνίσει). Στο τέλος, όταν κουρασμένος και πεινασμένος έφαγε από το ψωμί που έφτιαξε ο ίδιος με τόσο κόπο και ιδρώτα, θεραπεύτηκε.
Και στον παρακάτω σύνδεσμο βρίσκονται τα δημιουργήματα των μαθητών: