Αρχείο για την κατηγορία 'Γλώσσα'
28 Οκτωβρίου 1940
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Γλώσσα, Ιστορία στις 25 Οκτ 2023
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Γλώσσα, Διάφορα στις 17 Νοέ 2020
Αφηγηματική Έκθεση
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Γλώσσα στις 30 Νοέ 2014
Θέμα «Ένα Σαββατοκύριακο στο Ναύπλιο».
| Α/Α | ΙΔΕΕΣ | ΣΥΜΒΟΛΑ |
| 1 | Ποιος είμαι, πού πήγα; | Με λένε Γιάννη και είμαι μαθητής της ΣΤ’. Θα σας αφηγηθώ μια απρόσμενα όμορφη εκδρομή που έκανα με τους γονείς μου και τη μικρή μου αδερφή, τη Ράνια, στο Ναύπλιο και μια «περιπέτεια» που είχαμε εκεί. |
| 2 | Πότε και γιατί πήγα; | Πήγαμε δύο βδομάδες πριν, ένα ηλιόλουστο Σάββατο πρωί. Ο μπαμπάς είχε μια μικρή δουλειά στο Ναύπλιο, απ’ όπου κατάγεται και αποφάσισε να μας πάρει μαζί για να συνδυάσει και δουλειά και διασκέδαση! Άλλο που δε θέλαμε εμείς! |
| 3 | Τι είναι το Ναύπλιο; | Το Ναύπλιο είναι μια πανέμορφη πόλη, στην Αργολίδα. Είναι η πρωτεύουσά της, αλλά παλιά –πολύ παλιά!- ήταν και πρωτεύουσα της Ελλάδας, η πρώτη πρωτεύουσα μάλιστα. Το Ναύπλιο έχει ένα μικρό αλλά γραφικό λιμάνι, πολλά παλιά αλλά καλοδιατηρημένα σπίτια και τρία κάστρα. Ναι, δεν σας κάνω πλάκα, τρία! Τα δύο πάνω από την πόλη και το τρίτο μέσα στη θάλασσα. Το Παλαμήδι είναι ψηλά στο βουνό πάνω από το Ναύπλιο, ενώ η Ακροναυπλία είναι ένα μικρότερο κάστρο πάνω απ’ την πόλη. Το Μπούρτζι είναι ένα καστράκι, πάνω σε ένα νησάκι τόσο δα, μέσα στο λιμάνι. |
| 4 | Τι με εντυπωσίασε; | Όπως καταλάβατε, τα κάστρα μου αρέσουν πολύ, αλλά το Ναύπλιο μου άρεσε και για πολλούς άλλους λόγους. Πρώτα απ’ όλα μου άρεσαν τα όμορφα πέτρινα σπίτια με τις μπουκαμβίλιες και τα γεράνια να κρέμονται από τα μικρά μπαλκόνια. Μ’ εντυπωσίασαν τα στενά δρομάκια γεμάτα χαρούμενο κόσμο. Πολύ με εντυπωσίασε και το αρχαιολογικό μουσείο, όπου είδαμε απίστευτα ευρήματα από τις Μυκήνες, το Ηραίο και την Τίρυνθα. Κάτι με λύπησε, όμως. Τι; Στο Παλαμήδι, στο μεγάλο κάστρο του Ναυπλίου, είδα τη φυλακή που είχαν βάλει τον Κολοκοτρώνη. Ήταν μια τρύπα που δύσκολα χωράει άνθρωπος και αυτοί είχαν βάλει τον ήρωα της επανάστασης του 1821! |
| 5 | Η κυρία που άφησε τη σακούλα με το «περιεχόμενο». | Την Κυριακή, δεύτερη μέρα που ήμασταν στην πόλη και αφού είχαμε δει τα περισσότερα μέρη, είπαμε να πάμε μια βόλτα μέχρι το λιμάνι για να πιούμε αναψυκτικό και να φάμε παγωτό. Καθώς περπατούσαμε προς την πλατεία, μας προσπέρασε βιαστική μια κυρία, η οποία λίγο πιο κάτω άφησε μπροστά σ’ έναν γεμάτο κάδο σκουπιδιών μια μικρή μπλε σακούλα. Η μαμά σχολίασε τις κακές συνήθειες μερικών ανθρώπων να πετάνε τα σκουπίδια τους αντί για μέσα στους κάδους, μπροστά τους! |
| 6 | Ο μικρούλης σκυλάκος | Καθώς πλησιάζαμε τον κάδο, η Ράνια, η αδερφούλα μου που προπορευόταν, μας φωνάζει: «Κουνιέται η σακούλα!» «Περίεργο», σκέφτηκα. Πλησιάσαμε κι εμείς και πράγματι η μικρή πλαστική σακούλα κουνιόταν. Και από μέσα έβγαιναν και κάτι φωνίτσες. Σκύβει η μαμά και την ανοίγει. Τι να δούμε! Κάτι πολύ μικρό και κανελί κουνιόταν και κλαψούριζε. «Τι είναι, μαμά;» ρωτήσαμε και οι δύο. «Ένα κουταβάκι!» Τρελαθήκαμε! Ένα μικρούτσικο, τόσο δα, κουταβάκι, μιας-δυο ημερών, μας κοιτούσε με τα τεράστια μαύρα ματάκια του και έκανε και κάτι παραπονιάρικα κλαματάκια. Έτρεμε το καημενάκι! |
| 7 | Η λύση | Η μαμά που αγαπά πολύ τα ζώα ήταν πυρ και μανία με την βιαστική κυρία που είχε πετάξει το πλαστικό σακουλάκι με τέτοιο «περιεχόμενο» στα σκουπίδια. Η Ράνια από την άλλη ήταν ανένδοτη: Ήθελε να πάρουμε το σκυλάκι σπίτι μας! Οι γονείς μας αρχικά είχαν αντίρρηση και ήθελαν να πάμε το κουταβάκι σε κάποιο φιλοζωικό σωματείο, αλλά πού να το βρίσκαμε, ήταν και Κυριακή, ε, πίεσα κι εγώ λιγάκι … Δεν μπορούσαν να επιμείνουν άλλο. Κι έτσι ο μικρούλης που ονομάστηκε επιτόπου «Λάζαρος» βρέθηκε με καινούρια οικογένεια! |
| 8 | Η επιστροφή | Στο ταξίδι της επιστροφής παρόλες τις όμορφες εντυπώσεις που είχαμε από το Ναύπλιο, η συζήτησε περιστράφηκε γύρω από τον «Λάζαρο» και στη διάσωσή του από βέβαιη ασφυξία. Πραγματικά μου έκανε πολύ άσχημη εντύπωση πώς ένας άνθρωπος μπόρεσε να αφήσει ένα ανυπεράσπιστο ζωάκι, ένα νεογέννητο, έτσι δεμένο μέσα σε μια σακούλα, καταδικάζοντάς το σε βέβαια θάνατο Όμως ο Λαζαράκος που έπινε γαλατάκι από ένα μικρούλι μπουκαλάκι που είχε μετατρέψει σε μπιμπερό η μαμά, ήταν τυχερός που ήμασταν εμείς κοντά. |
| 9 | Οι εντυπώσεις μου | Πραγματικά η εκδρομή στο Ναύπλιο θα μου μείνει αξέχαστη για όλα τα υπέροχα μέρη που είδαμε, τις βόλτες που κάναμε, αλλά πάνω απ’ όλα για τον καινούριο φίλο που αποκτήσαμε, τον μικρούλη Λαζαράκο |