Αρχείο ημέρας 27 Νοέμβριος 2016

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ .

Το παιχνίδι, από τα πολύ παλιά χρόνια ακόμα, αποτελούσε τρόπο έκφρασης του ανθρώπου, έναν τρόπο διοχέτευσης της ενέργειάς του. Για αυτό και  συντελεί στην πολύπλευρη ανάπτυξη του ατόμου.παιχνίδι

Μέσα από το παιχνίδι το άτομο έχει τη δυνατότητα να δράσει ελεύθερα, να ζήσει σε ένα κόσμο φανταστικό , να εκφράσει τα συναισθήματα του και να μάθει τον εαυτό του . Το παιχνίδι, όπως και το χιούμορ, κάνει τον άνθρωπο ευέλικτο, περισσότερο ανθεκτικό στην κατάθλιψη, ευπροσάρμοστο και διευκολύνει τις σχέσεις του με τους άλλους. Κυρίως, όμως, τον ενισχύει με δημιουργική φαντασία, συστατικό απαραίτητο για τη δημιουργικότητα.

Τα παιχνίδια τα συναντάμε σε διάφορες μορφές. Τα παλαιότερα χρόνια τα παιδιά έπαιζαν στους δρόμους και στις αλάνες παιχνίδια αυτοσχέδια, τα οποία κατασκεύαζαν με ό,τι αντικείμενα είχαν στη διάθεσή τους. Στην πορεία κάποια από τα παιχνίδια αυτά διατηρήθηκαν και προσαρμόστηκαν στη νέα εποχή και στις συνθήκες των αστικών κέντρων. Σήμερα, και έπειτα από τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, τα παιδιά αρκούνται σε παιχνίδια που είναι διαθέσιμα σε ηλεκτρονικές συσκευές (κινητά, υπολογιστές, tablets).

ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΚΑΡΤΑ ΜΕ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ

Τα Κάλαντα αποτελούν δημοτικά ευχητικά και εγκωμιαστικά τραγούδια που ψάλλονται εθιμικά κατ΄ έτος, κυρίως την παραμονή μεγάλων θρησκευτικών εορτών όπως των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς (Αγ. Βασιλείου), των Θεοφανίων, ακόμη και των Βαΐων (ή Λαζάρου), με εξαίρεση εκείνων της Μεγάλης Παρασκευής που είναι κατανυκτικά. Κύρια παραδοσιακά μουσικά όργανα που συνοδεύουν τα κάλαντα είναι το τρίγωνο, το λαούτο, το νταούλι, η τσαμπούνα, η φλογέρα κ.ά.

Λαογραφία

Τα κάλαντα ψάλλονται κυρίως από παιδιά αλλά και από ενήλικα άτομα, είτε μεμονωμένα είτε καθ’ ομάδας, που περιέρχονται οικίες, καταστήματα, δημόσιους χώρους κ.λπ. με τη συνοδεία του πατροπαράδοτου σιδερένιου τριγώνου, αλλά ενίοτε και άλλων μουσικών οργάνων (φυσαρμόνικας, ακκορντεόν, τυμπάνου,φλογέρας κ.λπ.).Lytras_Nikiforos_Carols

Κύριος σκοπός των τραγουδιών αυτών είναι, μετά το “Χρόνια Πολλά”, το φιλοδώρημα είτε σε χρήματα (σήμερα) είτε σε προϊόντα (παλαιότερα). Σχετική με αυτό είναι και η παρασκευή “κουλούρας”.

Τα κάλαντα ξεκινούν κυρίως με χαιρετισμό, στη συνέχεια αναγγέλλουν τη μεγάλη χριστιανική εορτή που φθάνει και καταλήγουν σε ευχές. imageskalantaprotoxroniatika-kalanta

Κάλαντα Χριστουγέννων

Πηγές φωτογραφιών:

Ο ΑΓΙΟΣ – ΒΑΣΙΛΗΣ ! ! !

Την 1η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ. πεθαίνει στην Καισάρεια της Καππαδοκίας σε ηλικία μόλις 49 χρονών, ο Μέγας Βασίλειος. Οι σύγχρονοί του, ενώ ζούσε ακόμη, τον ονόμασαν «Μέγα», τόσο για την πίστη και τη σοφία του, όσο και για τη φιλανθρωπία και τη γενναιοδωρία του. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Μητροπολίτης Καισάρειας μερίμνησε να χτιστούν παντού νοσοκομεία, φτωχοκομεία, ορφανοτροφεία και γηροκομεία και φρόντιζε πάντα όσους είχαν την ανάγκη του. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια, μα πέθανε πάμφτωχος, έχοντας σπαταλήσει όλη την περιουσία του για τη φροντίδα του ποιμνίου του. Η Εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο και Μέγα και καθιέρωσε τη γιορτή του την ημέρα του θανάτου του, την 1η Ιανουαρίου και μαζί τη δημιουργία του θρύλου του Αϊ-Βασίλη των Ελλήνων.

Ο Αϊ-Βασίλης των παιδιών και των δώρων

Ο χριστουγεννιάτικος Αϊ-Βασίλης αποτελεί σήμερα μια διεθνή λαογραφική μορφή, η οποία διανέμει δώρα σε παιδιά και ενηλίκους, που υπήρξαν «καλοί» κατά τη διάρκεια του έτους. Είναι κυρίαρχο πρόσωπο του εορτασμού των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Η γνωστή μορφή με:

  • την κόκκινη στολή
  • τη λευκή γενειάδα
  • τον σάκο του γεμάτο δώρα

πάντα χαμογελαστός πάνω σε έλκηθρο που το σέρνουν ζωηρά ελάφια ή τάρανδοι αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα τον πλέον αγαπημένο ήρωα των παιδιών τις ημέρες των εορτών, ακόμη και σε χώρες μη χριστιανικές. Ξεκινά κάθε χρόνο από κάποιαν άγνωστη χώρα του Βορρά για να χαρίσει δώρα και χαρά σ’ όλα τα παιδιά της Γης.

Η παράδοση αυτή έχει τις ρίζες της στη γιορτή του Χειμερινού Ηλιοστασίου, που γιόρταζαν, από την προϊστορική ακόμη εποχή, όλοι σχεδόν οι λαοί της Βόρειας και Δυτικής Ευρώπης. Την ημέρα εκείνη οι άρχοντες κάθε τόπου συνήθιζαν να γιορτάζουν μαζί με τους υπηκόους τους στους δρόμους, προσφέροντας δώρα στα μικρά παιδιά, φυτεύοντας και στολίζοντας αειθαλή δένδρα και φτιάχνοντας στεφάνια από τα κλωνάρια τους, σύμβολο αιώνιας ζωής….