Μάθημα: Ιστορία Κατεύθυνσης
Όνομα: ……………………….
Βαθμός: ……………………
ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
( ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ)
(σελ. 116 – 169 )
Να απαντήσετε σε όλες τις ερωτήσεις
1.Να αντιστοιχίσετε τα στοιχεία της Α΄ με τα στοιχεία της Β΄ στήλης
2.Να γράψετε σύντομα τους ορισμούς των παρακάτω όρων:
• Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής: ………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………
……………………………
• Συμφωνία των Αθηνών:
……………………………………………………………………………………………. ………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
(Μον. 20 )
3.Η σημασία των προσφυγικών μετακινήσεων κατά το 19ο αιώνα:
…………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………….
(Μον.20 )
4.Ποιες μορφές πήρε η καταπίεση που υπέστησαν οι Έλληνες της Μ. Ασίας μετά την είσοδο της Τουρκίας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο; ( Να απαντήσετε με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και τις πληροφορίες που αντλείτε από την πηγή. )
(Μον. 40 )
Οι περισότεροι μόλις ακούσανε τον προορισμό, τρέξανε να κρυφτούνε. Εγώ συμφώνησα με τη γνώμη του φίλου μου, του Κώστα Πανάνογλου• ……………..Έλεγα: Έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε δυο στραβά κι ανάποδα. Το ένα κακό είναι να κρυφτείς• το ’ζησες και ξέρεις τι λογιώ είναι. Τ’ άλλο το άγνωστο είναι τ’ Αμελέ Ταμπούρια. Τα λένε για χειρότερα, μα πώς να τ’ αναμετρήσει ο λογισμός σα δεν τα ξέρει; Όσα κι αν είχα ακουστά για τα Τάγματα δε με τρομάζανε. Εγώ σκιαζόμουνα κείνα που είδανε τα δικά μου μάτια. Κάθε χτύπος στην πόρτα να κόβει χρόνια από το γονιό σου! Να σε κυνηγούνε παντού και να μην έχεις καντούνι να σταθείς. Να ζεις σαν ποντικός στα ταβάνια και στους υπόνομους, ακίνητος, θαμμένος ζωντανός. Χίλιες φορές καλύτερα τ’ Αμελέ Ταμπούρια. Εκεί θα παλεύεις με το θάνατο, μα θα παλεύεις στήθος με στήθος, χνότο με χνότο, ορθός σε πέτριν’ αλώνια. Τέτοια κρίση έβγαλα και πήγα.
Διδώ Σωτηρίου
«Ματωμένα χώματα»