1. Ο τετραγωνισμός του κύκλου, να κατασκευαστεί με χάρακα και διαβήτη τετράγωνο εμβαδού ίσο με το εμβαδόν δοθέντος κύκλου. 2. Ο διπλασιασμός του κύβου, να κατασκευαστεί με χάρακα και διαβήτη κύβος όγκου διπλάσιου του όγκου δοθέντος κύκλου. 3. Η τριχοτόμηση γωνίας, να χωριστεί με χάρακα και διαβήτη δοθείσα γωνία σε τρία ίσα μέρη. Τα προβλήματα αυτά απασχόλησαν σχεδόν όλους τους γεωμέτρες της αρχαιότητας και έγιναν ευρέως γνωστά, όπως φαίνεται από την αναφορά τους, ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. σε τουλάχιστον δύο θεατρικά έργα της εποχής. Ο Ευρυπίδης(485-407 π.Χ.) αναφέρει το πρόβλημα του διπλασιασμού του κύβου και ο Αριστοφάνης(452-385 π.Χ.) το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου. Τι σημαίνει κατασκευή με χάρακα και διαβήτη; Γεωμετρικά σημαίνει ότι στη λύση επιτρέπεται η χρήση μόνο ευθειών και κύκλων. Οι Αρχαίοι Έλληνες έλυσαν όλα τα παραπάνω προβλήματα χωρίς όμως τον περιορισμό η κατασκευή να γίνει με χάρακα και διαβήτη, δηλαδή εκτός από ευθείες και κύκλους στη λύση χρησιμοποίησαν και άλλες καμπύλες. Από τότε που τέθηκαν τα παραπάνω προβλήματα πέρασαν περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια ώσπου οι μαθηματικοί να καταφέρουν να αποδείξουν ότι τα προβλήματα αυτά δεν λύνονται μόνο με χάρακα και διαβήτη. Οι αποδείξεις στηρίχτηκαν στην ανάπτυξη της Αναλυτικής Γεωμετρίας και της Άλγεβρας. Συγκεκριμένα, η απόδειξη της αδυναμίας λύσης με χάρακα και διαβήτη του προβλήματος του τετραγωνισμού του κύκλου δόθηκε από τον Lindemann το 1882, του διπλασιασμού του κύβου από τον Mobius το 1829 και της τριχοτόμησης της γωνίας από τον Wantzel το 1837. 1. Ο τετραγωνισμός του κύκλου Ο τετραγωνισμός του κύκλου, δηλαδή η εύρεση του εμβαδού του κύκλου απασχόλησε τους μαθηματικούς από την εποχή των Αιγυπτίων και Βαβυλωνίων, Πολλοί είναι οι Έλληνες μαθηματικοί που ασχολήθηκαν με τέτοια προβλήματα και που σε αρκετές περιπτώσεις τα έλυσαν. Μερικοί από αυτούς είναι Αναξαγόρας από τις Κλαζομενές(499-428 π.Χ.), Ιπποκράτης ο Χίος, Αντιφών ο Βρύσωνας(5ος αιώνας π.Χ.), Δεινόστρατος(4ος αιώνας π.Χ.) που χρησιμοποίησε την τετραγωνίζουσα(μια μη αλγεβρική καμπύλη) για να τετραγωνίσει τον κύκλο και Αρχιμήδης(287-212 π.Χ.). Ο Αρχιμήδης χρησιμοποίησε την επίπεδο έλικα για να τετραγωνίσει τον κύκλο. Επίσης με την μέθοδο Εξάντλησης του Ευδόξου ο Αρχιμήδης χρησιμοποιώντας εγγεγραμμένα και περιγεγραμμένα κανονικά πολύγωνα σε κύκλο, απέδειξε ότι το εμβαδόν ενός κύκλου ισούται με το εμβαδόν ενός ορθογωνίου τριγώνου που η μία κάθετη πλευρά είναι ίση με την ακτίνα και η άλλη με την περιφέρεια του κύκλου. Με το θεώρημα αυτό ο τετραγωνισμός του κύκλου ανάγεται στην προσπάθεια να βρεθεί ο λόγος της περιφέρειας του κύκλου προς την διάμετρο, που σήμερα συμβολίζεται με το π. Ο στόχος του βιβλίου του Αρχιμήδη Κύκλου Μέτρησις είναι να υπολογίσει αυτόν το λόγο χρησιμοποιώντας εγγεγραμμένα και περιγεγραμμένα κανονικά πολύγωνα σε κύκλο. Η μέθοδος αυτή του Αρχιμήδη χρησιμοποιήθηκε αργότερα από Άραβες, Ινδούς και Ευρωπαίους μαθηματικούς για τον υπολογισμό του π με συνεχώς μεγαλύτερη ακρίβεια, χρησιμοποιώντας κανονικά πολύγωνα με όλο και περισσότερες πλευρές. 2. Ο διπλασιασμός του κύβου Το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό και σαν Δήλιο πρόβλημα, από τον χρησμό που δόθηκε στους κατοίκους της Δήλου ότι οι ταλαιπωρίες τους θα σταματούσαν αν διπλασίαζαν τον κυβικό βωμό του Απόλλωνα που βρισκόταν στη Δήλο. Οι Δήλιοι ζήτησαν τη βοήθεια του Πλάτωνα όταν πέρασε από το νησί τους. Ο Πλάτωνας τους εξήγησε ότι ο Θεός με τον χρησμό αυτό ειρωνεύεται τους Έλληνες επειδή παραμελούν την παιδεία και τους ζητάει να μελετήσουν πιο συστηματικά τη Γεωμετρία. Ο Πλάτωνας παρέπεμψε τους Δήλιους στους μαθηματικούς Εύδοξο τον Κνίδιο και Ελίκωνα τον Κιζυκινό, που ξέρουν πως να λύσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα. Τόνισε όμως ότι ο Θεός δεν ζητάει να λύσουν τον πρόβλημα, αλλά με τον χρησμό προστάζει τους Έλληνες να σταματήσουν τον πόλεμο και να ασχοληθούν με τις Μούσες(Επιστήμες), να καταπραΰνουν τα πάθη τους και με τη Φιλοσοφία και τα Μαθηματικά να βελτιώσουν τις σχέσεις τους. Το Δήλιο πρόβλημα απόκτησε δημοσιότητα όταν το ανέφερε, σε μια τραγωδία o βασιλιάς της Κρήτης Μίνως διαμαρτυρόμενος γιατί το κενοτάφιο, που προοριζόταν για το γιο του Γλαύκο, ήταν πολύ μικρό για βασιλικό μνημείο και απαιτούσε το διπλασιασμό του όγκου του χωρίς να αλλάξει το κυβικό του σχήμα. Το πρόβλημα του διπλασιασμού του κύβου είναι ουσιαστικά η κατασκευή της κυβικής ρίζας του 2. Ο πρώτος που είχε ουσιαστική συμβολή στη λύση του διπλασιασμού του κύβου ήταν ο Ιπποκράτης ο Χίος που το 430 π.Χ. περίπου, μετασχημάτισε το πρόβλημα, στην εύρεση δύο μέσων αναλόγων σε δύο δοθέντα μεγέθη. Όλοι οι μαθηματικοί που έδωσαν λύσεις στηρίχτηκαν στην παρατήρηση του Ιπποκράτη. Η πρώτη λύση δόθηκε από τον Αρχύτα(430-365 π.Χ.) που χρησιμοποίησε έναν κύλινδρο εκ περιστροφής, έναν κώνο εκ περιστροφής και έναν τόρο. Ο Εύδοξος ο Κνίδιος(408-355 π.Χ.) χρησιμοποίησε για τη λύση μια αλγεβρική καμπύλη τετάρτου βαθμού που είναι γνωστή σαν Καμπύλη του Ευδόξου. Ο Μέναιχμος χρησιμοποίησε ζεύγος κωνικών τομών για να διπλασιάσει τον κύβο: ή δύο παραβολές ή μια παραβολή και μια υπερβολή. Ο Πλάτωνας και ο Ερατοσθένης έδωσαν μηχανικές λύσεις. Ο Νικομήδης έδωσε λύση με την κογχοειδή του, μια αλγεβρική καμπύλη τετάρτου βαθμού, ο Απολλώνιος από την Πέργη(270-186 π.Χ.) χρησιμοποιώντας έναν κύκλο και μια υπερβολή και ο Διοκλής με την κισσοειδή του καμπύλη, μια αλγεβρική καμπύλη τρίτου βαθμού. 3. Η τριχοτόμηση γωνίας. Το πρόβλημα της της τριχοτόμησης γωνίας ζητά να χωριστεί δοθείσα γωνία σε τρία ίσα μέρη. Και σε αυτό το πρόβλημα δόθηκαν πολλές λύσεις από διάφορους μαθηματικούς που χρησιμοποιούσαν πάντοτε και άλλες καμπύλες εκτός από ευθείες και και κύκλους. Ο Ιππίας χρησιμοποίησε μια μη αλγεβρική καμπύλη την οποία χρησιμοποίησε και ο Δεινόστρατος για να λύσει το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου. Ο Αρχιμήδης έδωσε δύο λύσεις, η πρώτη χρησιμοποίησε μια τεταρτοβάθμια καμπύλη και η δεύτερη μια μη αλγεβρική καμπύλη, την επίπεδη έλικα. Ο Νικομήδης τριχοτόμησε την γωνία με την κογχοειδή καμπύλη με την οποία έλυσε και τον διπλασιασμό του κύκλου. Πηγή: http://omakoeio.blogspot.com Εικόνα: https://gr.pinterest.com/pin/752171575248118020/ Πηγή : www.lecturesbureau.gr

Πώς η επιλογή σπουδών στους κλάδους των νέων τεχνολογιών, της διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού και της υγείας μπορεί να οδηγήσει σε μια επιτυχημένη καριέρα – Γιατί συγκεκριμένες θέσεις εργασίας απαιτούν διαρκή εμπλουτισμό γνώσεων Παπαματθαίου Μάρνυ 23.11.2022, 10:55 Mια νέα «επικαιροποιημένη» λίστα όλων των συντελεστών που θα διαμορφώσουν την εξεταστική περίοδο του 2023 τις Ελάχιστες Βάσεις Εισαγωγής (ΕΒΕ) για τα ΑΕΙ δόθηκε ήδη στη δημοσιότητα από το υπουργείο Παιδείας, ανοίγοντας εκ νέου την συζήτηση περί επιτυχημένων και… κορεσμένων επαγγελμάτων. Παρά την προβολή των πτυχίων μεγάλων πανεπιστημίων διαφορετικών χωρών του κόσμου, η αγορά σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αλλάξει και πολλές ζηλευτές θέσεις εργασίας προσφέρονται πλέον σε νέους και νέες που μπορεί και να μην έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση αλλά διαθέτουν τις κατάλληλες γνώσεις σε επίπεδο διαχείρισης ηλεκτρονικών υπολογιστών ή σημαντικές κοινωνικές δεξιότητες.

Περιζήτητες ειδικότητες

Σε κάθε περίπτωση οι ειδικότητες που εξασφαλίζουν σήμερα μια πορεία με πολλές και διαφορετικές επαγγελματικές προοπτικές είναι όλες εκείνες που αφορούν τους τομείς των νέων τεχνολογιών, μηχανικής, μαθηματικών, αλλά πλέον και εκείνες που αφορούν τους τομείς της ψυχολογίας, της διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού ή της διαχείρισης και υποστήριξης ασθενών στα υγειονομικά μας συστήματα, οι ανάγκες των οποίων και αυξήθηκαν μετά τα τρία χρόνια της πανδημίας που προηγήθηκαν. Οσον αφορά τις πανεπιστημιακές σπουδές, η υγεία, η πληροφορική και η διοίκηση επιχειρήσεων «πληρώνονται» καλύτερα σε διεθνές επίπεδο, ενώ στις επαγγελματικές κατευθύνσεις που… υστερούν λόγω συνθηκών εργασίας φαίνεται ότι εντάσσεται η επικοινωνία αλλά και (θλιβερό συμπέρασμα αλλά δυστυχώς αληθινό) η εκπαίδευση. Τα παραπάνω καταγράφονται σε όλο και περισσότερες έρευνες επιστημονικών ινστιτούτων που μελετούν τις αλλαγές στην αγορά εργασίας διεθνώς.

Επικαιροποίηση των γνώσεων

Στα παραπάνω «Το Βήμα» έψαξε τις γνώμες των ειδικών. Οπως λέει ο σύμβουλος σταδιοδρομίας Χρήστος Ταουσάνης, σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι (ειδικά στα επαγγέλματα που δεν είναι «εύκολα» από πλευράς αναζήτησης μιας επιτυχημένης καριέρας) θα πρέπει να θυμούνται να εμπλουτίζουν και να επικαιροποιούν τις γνώσεις τους όσο περισσότερο μπορούν. Ο ίδιος κατατάσσει έτσι τις επαγγελματικές επιλογές για έναν νέο σήμερα σε δύο κατηγορίες: τα επαγγέλματα που έχουν πολλές πιθανότητες σήμερα να προσφέρουν εύκολα μια επιτυχημένη σταδιοδρομία και εκείνα που πιθανώς να οδηγήσουν στην… απογοήτευση. Σε αρκετές αναφορές, όπως εξηγεί, επελέγη αγγλική ορολογία για δύο λόγους: ο πρώτος είναι πως έχει καθιερωθεί και είναι ευρύτερα αντιληπτός στην επαγγελματολογία και ο δεύτερος πως ακόμη δεν έχει αποδοθεί στα ελληνικά με μια αντιπροσωπευτικά αποδεκτή περιγραφή.

Τα επαγγέλματα της επιτυχίας

Πολλά είναι τα επαγγέλματα που υπόσχονται σήμερα μια ζωή επαγγελματικά «ανέφελη». Οι σπουδές γι’ αυτά προσφέρονται τόσο στα ελληνικά πανεπιστήμια όσο βέβαια και στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Τα επαγγέλματα ανά κλάδο είναι τα εξής: ^l Μηχανική – Ηλεκτρονική – Ηλεκτρολογία: Μηχανικός Ρομποτικής, Quality Assurance (QA) Engineer, Βιομηχανικός σχεδιαστής, Μηχανικός Μηχανικής Εκμάθησης, Μηχανικός Δεδομένων, Μηχανικός Διαδικτύου των Πραγμάτων, Τεχνικός Τρισδιάστατης Εκτύπωσης, Τεχνικός Ηλεκτρολογικών Συστημάτων, Εγκαταστάσεων και Δικτύων, Μηχανικός Κυβερνοασφαλείας. ^l Νέες Τεχνολογίες (IT) and Development: Cloud Architect, Τεχνικός Αυτοματισμών, Προγραμματιστής Αλγορίθμων, Προγραμματιστής/ειδικός Επιχειρηματικής Ευφυΐας, Full Stack Developer, Back-end Developer, Video Game Designer, Quality Assurance (QA) / Software Tester, Database Administrator (DBA), VR – AR Specialist, Αναλυτής Δεδομένων. ^l Θετικές Επιστήμες: Αναλογιστής, Στατιστικός, Υπεύθυνος Συμμόρφωσης, Ελεγκτής Ποιότητας, Τοξικολόγος, Τεχνολόγος Τροφίμων, Γεωπόνος – Ειδικός Γεωργίας Ακριβείας. ^l Οικονομία – Διοίκηση: Ναυτιλιακός οικονομολόγος, Στέλεχος εφοδιαστικής αλυσίδας, HR Analyst, Talent Acquisition Specialist, Digital Marketeer, Ειδικός επικοινωνιολόγος για θέματα ενίσχυσης ταυτότητας (Branding), Creative Director, Search Engine Optimization (SEO) Specialist, Μηχανικός Οικονομίας και Διοίκησης, Μεσίτης Πληροφοριών και Δεδομένων, Αναλυτής Επιχειρηματικής Ευφυΐας, Χρηματιστής Ενέργειας. ^l Ανθρωπιστικές – Κοινωνικές Επιστήμες: Σύμβουλος Σταδιοδρομίας, Εκπαιδευτής-παιδαγωγός STEM, Συμπεριφορικός αναλυτής, Οργανωσιακός ψυχολόγος, Recruitment Specialist, Διαμεσολαβητής Εκπαιδευτής Καινοτομίας, Εκπαιδευτικός Νευροεκπαίδευσης, Copywriter (Δημιουργός Περιεχομένου), Πολιτισμικός Πληροφορικός. ^l Υγεία – Πρόνοια: Γενετιστής, Τεχνικός Εξωσωματικής Κυκλοφορίας, Επιδημιολόγος, Εργοθεραπευτής, Ψυχίατρος, Γναθοχειρουργός, Αναισθησιολόγος, Γιατρός Τηλεματικής, Γεροντολόγος, Μηχανικός Βιοϊατρικής, Προσθετικός κατασκευαστής, Τεχνολόγος Ανάλυσης Δεδομένων Υγείας, Οδοντοτεχνίτης.

Η ανάγκη επιμόρφωσης

Φυσικά, όπως εξηγεί ο κ. Ταουσάνης, αρκετές από τις προαναφερθείσες ειδικότητες, με βάση τον φορέα και τον κλάδο, διαφοροποιούνται. Ετσι, σε πολλές περιπτώσεις περιλαμβάνονται σε έναν γενικότερο επαγγελματικό ρόλο ενώ σε άλλες, τόσο επί του παρόντος όσο και μελλοντικά, εμπλουτίζονται διαρκώς με νέες απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες. «Για παράδειγμα, οι Software Testers στην παρούσα φάση μπορεί να χρησιμοποιούν εργαλεία όπως SQL, Selenium και γλώσσες προγραμματισμού όπως Python και Java και σε έναν χρόνο να χρειάζεται να κατακτήσουν πρόσθετες γνώσεις και να εκπαιδευτούν σε πιο αποτελεσματικά εργαλεία και σε διαφορετικές τεχνικές» αναφέρει.

Κορεσμός και στασιμότητα

Οπως είναι φυσικό, υπάρχουν και τα επαγγέλματα που δείχνουν να έχουν κορεστεί και παρουσιάζουν μια στασιμότητα λόγω της πληθώρας των αποφοίτων, προσθέτει ο κ. Ταουσάνης. Κατ’ επέκταση οδηγούν σε περιορισμένη απασχολησιμότητα. Ποια είναι αυτά; Εικονολήπτης, ηχολήπτης, θεολόγος, φιλόλογος, δημοσιογράφος, πολιτικός επιστήμονας, κλωστοϋφαντουργός, ηθοποιός, μουσικός, σκηνοθέτης, γυμναστής, εθνολόγος, περιφερειολόγος. Πηγή : www.tovima.gr

Δημήτρης Τσιριγώτης «Που θα μου χρειαστούν τα μαθηματικά στη ζωή μου κύριε;» ή «εγώ κυρία θέλω να ακολουθήσω θετική κατεύθυνση, που θα μου χρησιμέψουν τα αρχαία και η λογοτεχνία;» ή ακόμα ακόμα «εγώ κύριε πιστεύω ότι το σχολείο είναι εντελώς άχρηστο και δεν μαθαίνουμε στην πραγματικότητα τίποτα». Όσοι είναι εκπαιδευτικοί σίγουρα θα έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με ερωτήσεις μαθητών που αφορούν την χρησιμότητα των γνώσεων που παίρνουν από τα μαθήματα του σχολείου. Παραδείγματα τέτοιων ερωτήσεων είναι τα εξής: «που θα μου χρειαστούν τα μαθηματικά στη ζωή μου κύριε;» ή «εγώ κυρία θέλω να ακολουθήσω θετική κατεύθυνση, που θα μου χρησιμέψουν τα αρχαία και η λογοτεχνία;» ή ακόμα ακόμα «εγώ κύριε πιστεύω ότι το σχολείο είναι εντελώς άχρηστο και δεν μαθαίνουμε στην πραγματικότητα τίποτα». Αυτές οι απόψεις των μαθητών είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξουν, μπορεί να στριμώξουν τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν την χρησιμότητα των μαθημάτων ενδέχεται να αυτοπαγιδευθούν και να προκαλέσουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Και τα φτωχά επίσης Πρώτα από όλα ας δούμε μερικά από τα συνηθισμένα λάθη που κάνουν οι εκπαιδευτικοί στην προσπάθειά τους να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της χρησιμότητας των σχολικών γνώσεων. Ας πάρουμε για παράδειγμα την χρησιμότητα των μαθηματικών τα οποία παρεμπιπτόντως είναι από τους «βασικούς κατηγορούμενους». Ένα κρίσιμο λάθος που κάνει ο εκπαιδευτικός, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τα μαθηματικά, είναι ότι αρχίζει να αραδιάζει έναν κατάλογο με εφαρμογές των μαθηματικών στις επιστήμες, στην έρευνα, στην τεχνολογία και στις καθημερινές συναλλαγές των πολιτών( εκπτώσεις, αυξήσεις, υπολογισμού εφορίας κ.α). Αν το κάνει αυτό ο εκπαιδευτικός σύντομα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση όταν ο μαθητής θα πάρει ξανά τον λόγο και θα ρωτήσει: «κύριε εγώ που δεν θέλω να ασχοληθώ με επιστήμες που περιέχουν μαθηματικά γιατί θα πρέπει να τα μάθω;» ή «που θα μου χρησιμέψει το πυθαγόρειο θεώρημα στη ζωή μου;». Άρα το πρώτο λάθος του εκπαιδευτικού είναι ότι λέει πολλά. Το δεύτερο λάθος είναι ότι αυτά που λέει το πιθανότερο είναι ότι τα ξέρουν ήδη οι μαθητές. Ένα και μόνο επιχείρημα αρκεί τις πιο πολλές φορές Προτιμότερο είναι ο εκπαιδευτικός να εστιάσει σε ένα και μοναδικό επιχείρημα το οποίο μάλιστα να εκπλήξει και να αιφνιδιάσει τους μαθητές. Για να καταλήξει όμως σε ένα και μοναδικό επιχείρημα που θα «φέρει τούμπα» τις απόψεις των μαθητών βασική προϋπόθεση είναι να έχει κατανοήσει το πραγματικό νόημα της ερώτησης των μαθητών: «που θα μας χρειαστούν οι σχολικές γνώσεις στη ζωή μας;». Το πιο σημαντικό λοιπόν είναι να αποκρυπτογραφήσουμε τι εννοούν οι μαθητές όταν λένε «στη ζωή μας». Εννοούν στην καθημερινή τους ζωή, ούτε στην φοιτητική τους, ούτε στην επαγγελματική τους, ούτε στην ζωή του ανθρώπινου είδους γενικά. Εννοούν στις καθημερινές δικές τους ανάγκες, συναλλαγές με άλλους ανθρώπους και ασχολίες. Προφανώς οι μαθητές, με τη μέχρι τώρα πορεία ζωής, έχουν διαπιστώσει ότι οι σχολικές γνώσεις έχουν για αυτούς ελάχιστη χρηστική αξία και προβλέπουν ότι αυτό θα συνεχιστεί και στην μελλοντική τους ζωή. Είναι εντελώς ανώφελο να προσπαθήσουμε να τους πείσουμε για το αντίθετο. Έχοντας προσωπικά υποπέσει σε πάρα πολλά λάθη αντιμετώπισης του θέματος αυτού, που μου «έχουν γυρίσει μπούμερανγκ» όλα τα επιχειρήματά μου όσον αφορά την υπεράσπιση της χρησιμότητας των σχολικών γνώσεων και μαθημάτων, έχω καταλήξει σε έναν τρόπο προσέγγισης που μέχρι σήμερα δεν με έχει διαψεύσει. Θα σας τον περιγράψω με παραδείγματα: ΈΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ (ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΏΝ) Κατά την διάρκεια ενός μαθήματος μαθηματικών παίρνει τον λόγο ένας μαθητής με το όνομα Γιώργος. Μαθητής( Γιώργος): «Κύριε, εγώ πιστεύω ότι αυτά που κάνουμε στα μαθηματικά μας είναι εντελώς άχρηστα» Καλό είναι ο καθηγητής να μην απαντήσει αμέσως αλλά να θέσει την άποψη του Γιώργου ως ερώτημα σε όλα το τμήμα για να ανιχνεύσει και να προετοιμάσει το έδαφος για αυτό που θα ακολουθήσει. Καθηγητής: «Τι πιστεύετε οι υπόλοιποι μαθητές;» Αφού ακουστούν οι απόψεις κάποιων μαθητών, ο καθηγητής μπορεί να ρωτήσει: Καθηγητής: «Εσείς ποια πιστεύετε ότι είναι η χρησιμότητα των μαθηματικών;» Εδώ κάποιοι μαθητές, συνήθως οι πιο μελετηροί, θα απαντήσουν για την χρηστική αξία των μαθηματικών στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στην εξέλιξη της ανθρωπότητας κ.λ.π. Τότε ο καθηγητής ας διακόψει και ας πει: Καθηγητής: «Μα δεν νομίζω ότι ο συμμαθητής σας μιλάει για αυτά. Λέει ότι τα μαθητικά δεν του χρειάζονται πουθενά στη δική του καθημερινή  ζωή. Έτσι δεν είναι Γιώργο;» Ο Γιώργος είναι σίγουρο ότι εδώ θα γνέψει καταφατικά με ενθουσιώδη τρόπο. Είναι πολύ κοντά η στιγμή που ο καθηγητής ενώ θα μοιάζει ότι είναι πεσμένος στο καναβάτσο, θα σηκωθεί και θα φέρει ένα και μοναδικό λάκτισμα στις απόψεις του Γιώργου όσον αφορά την χρησιμότητα των μαθηματικών. Καθηγητής: «Λοιπόν Γιώργο αν μας ρωτάς που θα σου χρησιμέψει η δευτεροβάθμια εξίσωση ή οι ταυτότητες στη ζωή σου, πρέπει να σου απαντήσω με ειλικρίνεια. Πουθενά.» Σαστισμάρα και βουβαμάρα στη τάξη. Οι μαθητές δεν περίμεναν μια τέτοια απάντηση.  Καθηγητής: «Ξέρεις πόσες φορές Γιώργο μου έχει χρειαστεί εμένα στη ζωή μου έξω από το σχολείο το πυθαγόρειο θεώρημα; Καμία» Ακόμα και ο Γιώργος μοιάζει έκπληκτος. Και τώρα το νοκ-ντάουν κτύπημα: Καθηγητής: «Από την άλλη όμως όλα αυτά που έμαθα μέσω των μαθηματικών μου έχουν σώσει τη ζωή πάρα πολλές φορές, μέχρι σήμερα. Αν δεν είχα διδαχθεί μαθηματικά πιθανόν να μην είχα αντιμετωπίσει πολλές καταστάσεις της ζωής μου όπως έπρεπε. Και ίσως σήμερα να μην ήμουν εδώ μπροστά σας». Παύση. Αγωνία και απορία. Καθηγητής: «Το πιστεύω πολύ αυτό που θα σας πω. Τι λύνουμε παιδιά στα μαθηματικά; Προβλήματα. Τι χρειάζεται να επιλύσουμε στην καθημερινή μας ζωή για είμαστε καλά; Προβλήματα. Με τα μαθηματικά ένα παιδί μαθαίνει να αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τα δεδομένα ενός προβλήματος και να φτάνει στη λύση του. Με αυτό τον τρόπο προετοιμάζουμε το μυαλό μας για τις προβληματικές καταστάσεις που μας εμφανίζονται πολλές φορές και στη ζωή μας (προσωπικές, οικονομικές, επαγγελματικές, υγείας κλπ). Άρα το ποιο σημαντικό που μετράει στα μαθηματικά δεν είναι η ίδια η ύλη των μαθηματικών αλλά η καλλιέργεια της μαθηματικής σκέψης. Η μελέτη των μαθηματικών μας βοηθά να βάζουμε το μυαλό μας σε μια σειρά, να μην πελαγώνουμε. Το να μπορούμε να διακρίνουμε τα δεδομένα σε κάθε πρόβλημα και τη βοήθεια ορθολογικών σκέψεων και μεθόδων να φτάνουμε στην επίλυσή του μπορεί κυριολεκτικά να μας σώσει από το χάος. Αυτό λοιπόν παιδιά κάνουν τα μαθηματικά, μας μαθαίνουν να ανακαλύπτουμε τον πιο καλό δρόμο για να λύνουμε τα προβλήματά μας. Ειλικρινά δεν θέλω να σκέφτομαι τι λάθη θα είχα κάνει στη ζωή μου αν δεν τα είχα αντιμετωπίσει όπως έμαθα μαθαίνοντας μαθηματικά». Νοκ ντάουν επιχείρημα για κάθε μάθημα ξεχωριστά  Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αποσαφηνίσω κάποια πράγματα: καταρχάς τα όσα περιγράφω παραπάνω είναι εντελώς εμπειρικά, ως εκ τούτου δεν σημαίνει ότι επειδή λειτουργούν για μένα, θα λειτουργούν για όλους. Επίσης όταν αναφέρομαι στο ένα και μοναδικό τρανταχτό επιχείρημα που είναι ικανό να αντιστρέψει την αρνητική προδιάθεση των μαθητών για την χρησιμότητα ενός μαθήματος, το πιο βασικό είναι αυτό το επιχείρημα να ικανοποιεί και εμάς τους ίδιους. Μόνο αν πείθει εμάς μπορεί να πείσει και τους μαθητές. Επίσης να αναφέρω ότι κάθε μάθημα πιθανότατα έχει κάποιο εντελώς ξεχωριστό επιχείρημα. Τι εννοώ; ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ Επί παραδείγματι αν ρωτήσουμε τους μαθητές για την χρησιμότητα της φυσικής στη ζωή τους, η συντριπτική πλειοψηφία θα απαντήσει πως η φυσική έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της τεχνολογίας. Ξέρουν ότι χάρη στη φυσική έχουν σήμερα όλες αυτές τις τόσο σημαντικές για αυτούς ψηφιακές λιχουδιές ( κινητά, υπολογιστές, ίντερνετ κλπ). Εγώ όμως προσωπικά θα τους μίλαγα για κάτι άλλο σε σχέση με τη φυσική που πιθανότατα δεν θα έχουν ποτέ σκεφτεί. Θα εστίαζα στον αντιδογματικό χαρακτήρα της φυσικής: «Η φυσική προβάλλει τη δοκιμή(πείραμα) και τις αποδείξεις ενάντια στις πεποιθήσεις, στα δόγματα, στις δεισιδαιμονίες και στις αυθαίρετες βεβαιότητες. Η φυσική λοιπόν καλλιεργεί στους μαθητές τον υγιή σκεπτικισμό και την αμφισβήτηση απέναντι σε οτιδήποτε επιδιώκει αυθαίρετα να καθιερωθεί ως πρότυπο. Άρα οι μαθητές μαθαίνουν να μην γίνονται θύματα της οποιασδήποτε προπαγάνδας, του κάθε επιτηδείου ή παραμυθά. Με την φυσική όλα τίθενται υπό αμφισβήτηση και δοκιμή που είναι τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ελεύθερου να αποφασίζει ανθρώπου». ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Για την Λογοτεχνία θα εστίαζα σε μια φράση του Προυστ: «είμαστε αναγνώστες του εαυτού μας». Θα έλεγα λοιπόν στους μαθητές: «Όταν κάποιος διαβάζει ένα λογοτεχνικό κείμενο ενδόμυχα αναζητά τον εαυτό του μέσα στο κείμενο αυτό. Ανάλογα με την προσωπικότητά του και τα βιώματά του επιλέγει τη ματιά με την οποία θα κοιτάξει τους ήρωες οι οποίοι στην πραγματικότητα αποτυπώνονται μέσα του ως εκφάνσεις του εαυτού του, δηλαδή καθρεπτίζεται μέσα σε αυτούς ακόμα και ασυνείδητα. Με την Λογοτεχνία λοιπόν κανείς διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει αντικειμενική αντίληψη του κόσμου και ότι αντιλαμβανόμαστε τα πάντα ως δικές μας προβολές πάνω σε αυτά. Θα τόνιζα λοιπόν στους μαθητές ότι με την Λογοτεχνία, πέρα από τον πλούτο του Λόγου, μπορεί κάποιος να μάθει πολύτιμα πράγματα για τον εαυτό του. Και όταν κάποιος ανακαλύψει τον εαυτό του, έχει γίνει το πιο σημαντικό βήμα για να τον αλλάξει. Η Λογοτεχνία, το πιστεύω βαθιά αυτό, μπορεί κυριολεκτικά να σου αλλάξει τον τρόπο που βλέπεις τη ζωή». Από το μερικό στο γενικό (από το μάθημα στο σχολείο) Όπως καταλαβαίνουμε υπάρχουν επιχειρήματα για την αξία και των άλλων μαθημάτων, δεν έχουμε λοιπόν να κάνουμε τίποτα παραπάνω παρά να βρούμε το πιο δυνατό για κάθε μάθημα και το πιο δυνατό είναι εκείνο που συγκινεί και εμάς τους ίδιους. Όμως προσοχή! Μαζί με αυτό το επιχείρημα οφείλουμε να λέμε πάντα και ένα δεύτερο συμπληρωματικό το οποίο αφορά την γενικότερη αξία όλου του σχολείου. Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία πως ένα παιδί που αναρωτιέται για την χρησιμότητα ενός συγκεκριμένου μαθήματος στο πίσω μέρους του μυαλού του αμφισβητεί και την χρησιμότητα του σχολείου εν γένει. Το δικό μου επιχείρημα που αφορά την αξία του σχολείου είναι το εξής: «Τι είναι το σχολείο λοιπόν παιδιά; Είναι ένας τόπος συνάντησης. Σε αυτό τον τόπο συνάντησης συναντιόμαστε εμείς με τους προγόνους μας. Οι πρόγονοί μας, μέσω των αντιπροσώπων τους, τους εκπαιδευτικούς, παραδίδουν στους μαθητές τις πιο σημαντικές τους γνώσεις, τις πιο σημαντικές τους ανακαλύψεις και τα πιο σημαντικά επιτεύγματα από όλη την ιστορία του ανθρώπινου είδους. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε για μια τέτοια ανεκτίμητη κληρονομιά είναι πως είναι χρήσιμη». Δημήτρης Τσιριγώτης, Φυσικός Πηγή : www.alfavita.gr

H Placebo Events παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη, την εμβληματική έκθεση του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού την οποία απόλαυσαν εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες στα δέκα χρόνια λειτουργίας της στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Η πιο πετυχημένη έκθεση που διοργανώθηκε ποτέ στην Αθήνα και εντυπωσίασε κοινό και ακαδημαϊκούς, είναι έτοιμη να υποδεχθεί μαθητές κι εκπαιδευτικούς, καθώς κι επισκέπτες κάθε ηλικίας. «Υπάρχει σε όλα λύση; Ταξίδι στον Κόσμο των Αρχαίων Ελληνικών Μαθηματικών» Από 5 Νοεμβρίου Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης/ Περίπτερο 1 Mια εντυπωσιακή έκθεση που αφορά την ιστορία των αρχαίων ελληνικών μαθηματικών, η οποία επιχειρεί να προβάλει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και να καταδείξει μέσω του παιδαγωγικού, διαδραστικού και ψυχαγωγικού της χαρακτήρα πως τα μαθηματικά μπορούν να είναι ενδιαφέροντα, ευχάριστα και κατανοητά. Μια έκθεση που θα κάνει μικρούς και μεγάλους να αγαπήσουν τα μαθηματικά και να μάθουν την ιστορία τους.

https://www.youtube.com/watch?v=JAl-sDsq-9o

Ορισμένα από τα ερωτήματα : Υπάρχει τελικά σε όλα λύση, με κανόνα και διαβήτη; Ελάτε να γνωρίσουμε τα τρία άλυτα προβλήματα της αρχαιότητας. Ποιος είπε …«Δώσε μου κάπου να σταθώ και θα κουνήσω τη γη»; Ελάτε να γράψουμε αριθμούς με βάση τα ιερογλυφικά σύμβολα των αρχαίων Αιγυπτίων και τη σφηνοειδή γραφή των Βαβυλωνίων. Ποια ερωτήματα μπορούν να μας γεννηθούν αν κοιτάξουμε τον ουρανό από τη Γη; Και πολλά ακόμη που θα αναρτούνται στην σελίδα της έκθεσης στο facebook.

Για τον ΣΕΒ, ο αποτελεσματικός Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός αποτελεί κοινωνικό αγαθό Βασικά ευρήματα – Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη σε ποσοστό φοιτητών (46% έναντι περίπου 33% στην ΕΕ-28 αλλά 28η σε ποσοστό αποφοιτήσεων (8.9% έναντι 25%) σύμφωνα με την ΕΘΑΕΕ 2020 (εδώ). – Σύμφωνα με έρευνα του PISA 2018, οι προτιμήσεις των 15χρονων μαθητών για τη μελλοντική σταδιοδρομία τους συγκεντρώνονται σε μόλις 10 επαγγέλματα. – Στην Ελλάδα, ο θεσμός του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού παραμένει περιθωριοποιημένος, παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες για την ποιοτική αναβάθμιση και ενίσχυσή του. Σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό μαθητών χωρίς πρόσβαση σε δραστηριότητες Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (52%). – Καμία σταδιοδρομία δεν είναι απρόσιτη. Όμως, τα καθήκοντα, οι γνώσεις και οι δεξιότητες που απαιτούνται, σχεδόν για κάθε επάγγελμα, αλλάζουν με ταχύτητα και οι σύγχρονες τάσεις στην αγορά εργασίας απαιτούν ευελιξία και προσαρμοστικότητα. Είναι σημαντικό το εκπαιδευτικό σύστημα να παρέχει στους μαθητές όλα τα απαραίτητα εφόδια για την επιτυχή επαγγελματική τους εξέλιξη σε αυτό το περιβάλλον. Εφόδια που θα τους επιτρέψουν ευρεία ενημέρωση για τα επαγγέλματα και την απασχόληση, την αύξηση της αυτογνωσίας τους, και την ετοιμότητά τους, ώστε να πραγματοποιήσουν επιλογές που θα τους ικανοποιούν σε βάθος χρόνου. – Για τον ΣΕΒ, ο αποτελεσματικός Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός αποτελεί κοινωνικό αγαθό, αφού η επιλογή κατάλληλης επαγγελματικής διαδρομής έχει θετικό αντίκτυπο στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, σε όρους απασχόλησης, παραγωγικότητας και οικονομικής ανάπτυξης. – Η επιχειρηματική κοινότητα αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφόρησης και έμπνευσης για τους μαθητές και ιδιαίτερα για τους λιγότερο προνομιούχους. Τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι η οργανωμένη συμμετοχή της επιχειρηματικής κοινότητας σε δραστηριότητες επαγγελματικού προσανατολισμού έχει σημαντική και μετρήσιμη επίδραση στην επαγγελματική εξέλιξη των ατόμων, ειδικά όταν πραγματοποιείται στην πρώιμη εφηβική ηλικία. – Στην Ελλάδα, η συνεργασία σχολείων – επιχειρήσεων στο πεδίο του επαγγελματικού προσανατολισμού δεν έχει αναπτυχθεί συστηματικά αν και ο σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός αποτελεί την ουσιαστική απαρχή της Διά Βίου Μάθησης. – Ο ΣΕΒ έχει καταθέσει προτάσεις για την ενίσχυση της συνεισφοράς της επιχειρηματικής κοινότητας στον επαγγελματικό προσανατολισμό των μαθητών. Περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:

• Τη δημιουργία προϋποθέσεων για την καλλιέργεια κουλτούρας συνεργασίας μεταξύ της εκπαιδευτικής και επιχειρηματικής κοινότητας.
• Την ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών ενίσχυσης της εταιρικής σχέσης σχολείων-επιχειρήσεων σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης.
• Την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών για άμεση πρόσβαση σχολείων και μαθητών όλης της χώρας σε ευκαιρίες βιωματικής επαφής με τον κόσμο της εργασίας.
• Την αξιοποίηση και ανάδειξη καλών πρακτικών κινητοποίησης της επιχειρηματικής κοινότητας στο πεδίο του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
• Τη συστηματική παρακολούθηση και αποτίμηση της συνεργασίας σχολείων και επιχειρήσεων στο πεδίο του επαγγελματικού προσανατολισμού.
• Την ενθάρρυνση των επιχειρήσεων για ενίσχυση της συνεισφοράς τους στο πεδίο του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού, ειδικά μέσω προσφοράς στελεχών σε ρόλο εθελοντή μέντορα.

Ο ΣΕΒ και οι επιχειρήσεις μέλη του, στηρίζουν έμπρακτα το θεσμό με διάφορες δράσεις, όπως ενδεικτικά, η ίδρυση του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων Junior Achievement Greece και η προσφορά εθελοντών μεντόρων για την υλοποίηση των προγραμμάτων του στα σχολεία, η εκπόνηση υλικού για την Επιχειρηματικότητα στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, η επικοινωνιακή εκστρατεία video «Η Ελλάδα παράγει: Επαγγέλματα με Μέλλον» για την ευαισθητοποίηση των νέων για τα κρίσιμα επαγγέλματα της βιομηχανίας κλπ. Πηγή : www.worldenergynews.gr Η έκθεση του ΣΕΒ :
Λήψη αρχείου

Ένας στους δύο 15χρονους δεν έχει επαρκή γνώση γύρω από την αγορά εργασίας όταν αποφασίζει για τη σταδιοδρομία του

Απόστολος Λακασάς 21.09.2022 • 13:50 Με ποια κριτήρια επιλέγουν οι έφηβοι κλάδο σπουδών και κατ’ επέκτασιν επαγγελματικό προσανατολισμό; Πόσο τους επηρεάζουν τα στερεότυπα της κοινωνίας; Τους βοηθάει ή τους εγκλωβίζει η στάση των γονιών τους; Η επιλογή σταδιοδρομίας απαιτεί επαρκή γνώση των επαγγελμάτων και της αγοράς εργασίας, αλλά και αυτογνωσία και κριτική ικανότητα. Ωστόσο, οι Ελληνες μαθητές είναι αβοήθητοι, χωρίς πλοηγό για μία τέτοια κρίσιμη απόφαση. Ο θεσμός του ΣΕΠ εισήχθη στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα πριν από επτά δεκαετίες, το 1953, αλλά παρά τις προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς παρέμεινε υποβαθμισμένος. Στο πλαίσιο αυτό, ύστερα από εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) το υπουργείο Παιδείας εισάγει το μάθημα του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΣΕΠ) στη μέση εκπαίδευση, συγκεκριμένα στη Γ΄ Γυμνασίου, ευελπιστώντας αυτή τη φορά το μάθημα να γίνεται ουσιαστικά κερδίζοντας το ενδιαφέρον των μαθητών. Ο ΣΕΒ καταθέτει σειρά δράσεων συνεργασίας των σχολείων με τις επιχειρήσεις στο πεδίο του ΣΕΠ.

Λιγοστές προτιμήσεις

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι περισσότεροι 15χρονοι έχουν διαμορφώσει μια πρώτη αντίληψη για το επάγγελμα που θέλουν μέσα από ένα περιορισμένο φάσμα επιλογών, με τις προτιμήσεις τους να συγκεντρώνονται σε ελάχιστα επαγγέλματα: γιατρός, στέλεχος επιχειρήσεων, μηχανικός, δικηγόρος, εκπαιδευτικός. «Οι επαγγελματικές φιλοδοξίες των νέων δεν συνδέονται με την πραγματική ζήτηση στην αγορά εργασίας, ούτε βασίζονται στο πραγματικό δυναμικό των ίδιων. Αντίθετα, εκπορεύονται συχνά από στερεότυπα και αντιλήψεις», παρατηρεί ο ΣΕΒ σε έρευνά του. Οπως προκύπτει από μελέτη του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα εμφανίζει το υψηλότερο ποσοστό (52%) μαθητών χωρίς πρόσβαση σε δραστηριότητες, μαζί με την Ιταλία (31%), την Κροατία (29%), το Αζερμπαϊτζάν και τη Βραζιλία (28%).

Πρέπει να δοθεί βάρος στην πρακτική άσκηση των μαθητών, όπως υποδεικνύεται και μέσα από μελέτη του ΣΕΒ.

Την ίδια στιγμή, με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης η Ελλάδα εμφανίζει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά φοιτητικού πληθυσμού (46,2% έναντι μ.ό. Ε.Ε.-27 33,4% το 2019). Κατέχει όμως την τελευταία θέση στην Ευρώπη όσον αφορά το ποσοστό αποφοίτησης από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, μόλις 8,91% έναντι μ.ό. Ε..Ε-27 25,33%. «Μεγάλη μερίδα των νέων που φοιτούν σήμερα στα ελληνικά ΑΕΙ δεν θα αποκτήσει πτυχίο και, συνεπώς, είτε θα κατευθυνθεί, εκ των υστέρων, σε άλλη εκπαιδευτική ή επαγγελματική διαδρομή ή θα καταλήξει στην ανεργία. Mια ματιά στα ποσοστά φοίτησης σε επιμέρους επιστημονικά πεδία υποδηλώνει ότι προγράμματα σπουδών που οδηγούν σε επαγγέλματα και κλάδους με υψηλή ζήτηση στην αγορά εργασίας δεν κατέχουν αντίστοιχα υψηλή θέση στις προτιμήσεις των φοιτητών. Ενδεικτικά, το ποσοστό φοίτησης στις επιστήμες υγείας περιορίζεται σε επίπεδα κάτω του 10% (7,86 έναντι 13,54% μ.ό. Ε.Ε. το 2019), παρά την υψηλή ζήτηση στους κλάδους υγείας, ενώ ακόμη πιο ανησυχητική είναι η εξαιρετικά περιορισμένη συμμετοχή στα προγράμματα σπουδών πληροφορικής και επικοινωνιακών συστημάτων, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς (3,42% και 4,92% στην Ελλάδα και στην Ε.Ε. αντίστοιχα, το 2019), αν αναλογιστεί κάποιος τις αυξημένες ανάγκες της αγοράς εργασίας και τις θετικές προοπτικές που διαγράφονται για τους επιστήμονες της πληροφορικής ενόψει του ψηφιακού μετασχηματισμού της οικονομίας», επισημαίνει ο ΣΕΒ, προτείνοντας τη συνεργασία πολιτείας και επιχειρήσεων στο πεδίο του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού.

Προτάσεις και δράσεις

Ενδεικτικές δράσεις είναι οι επισκέψεις σε επιχειρήσεις και χώρους εργασίας, η οργάνωση προγραμμάτων καθοδήγησης, οι ομιλίες επιχειρηματικών στελεχών στην τάξη, οι ημέρες σταδιοδρομίας, οι εκστρατείες ενημέρωσης για κλάδους και επαγγέλματα με ζήτηση. Σημαντική είναι επίσης η οργάνωση εργαστηρίων στο πλαίσιο των οποίων οι μαθητές καταπιάνονται εντατικά με συγκεκριμένο θέμα, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Τα εργαστήρια μπορούν να πραγματοποιηθούν είτε στο σχολείο είτε στην επιχείρηση (π.χ. εξοικείωση με την τεχνολογία, ανάπτυξη τεχνολογικής εφαρμογής). Τέλος, βάρος πρέπει να δοθεί στην πρακτική άσκηση των μαθητών. Οπως αναφέρει η μελέτη του ΣΕΒ, «η πρακτική άσκηση γίνεται στο πλαίσιο της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, αλλά κερδίζει σταδιακά έδαφος και στο πεδίο της γενικής εκπαίδευσης. Η παρακολούθηση εργασίας είναι μια πιο απλοποιημένη εκδοχή της πρακτικής άσκησης, στο πλαίσιο της οποίας ο μαθητής παρακολουθεί έναν πραγματικό εργαζόμενο κατά την άσκηση της εργασίας του, χωρίς να επωμίζεται συγκεκριμένα καθήκοντα. Και οι δύο αυτές δραστηριότητες αποκτούν ιδιαίτερη προστιθέμενη αξία όταν συνοδεύονται από οργανωμένες δραστηριότητες ανατροφοδότησης (αξιολόγηση, αποτίμηση)». Πηγή : https://www.kathimerini.gr

Λήψη αρχείου