Παλαιότερα δεν ήταν αυτονόητο ότι τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην προστασία και την φροντίδα. Δυστυχώς, χρειάστηκε πολύς αγώνας, προκειμένου να τους αναγνωριστούν δικαιώματα. Αντίθετα με ό,τι ίσως πιστεύoυν πολλοί, τα παιδιά δεν αποτελούν «μικρογραφίες» ενηλίκων. Κάθε παιδί είναι μια ολοκληρωμένη οντότητα με δικαιώματα, όπως αυτά των ενηλίκων -ανεξάρτητα από την εθνική ταυτότητα, την θρησκεία, την καταγωγή, το χρώμα και το φύλο. Το 1989 υπεγράφη η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών. Η διεθνής αυτή συνθήκη ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεσπίζει την προστασία των παιδιών ως προς βασικές ελευθερίες και δικαιώματα. Με μοναδικό γνώμονα την δημιουργία προϋποθέσεων ως προς το όφελος των παιδιών. Η συγκεκριμένη συνθήκη αποτελεί μια παγκόσμια νομικής φύσεως δέσμευση, προκειμένου να προασπισθούν τα δικαιώματα των παιδιών. Μέχρι σήμερα, η σύμβαση αυτή έχει επικυρωθεί από 193 κράτη, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας, η οποία υπέγραψε το 1992. Γι’ αυτό τον λόγο ο ΟΗΕ, μαζί με την UNICEF, καθώς και άλλους φορείς, γιορτάζει την Υπενθύμιση σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού κάθε χρόνο στις 20 Νοέμβριου. Ο αγώνας για την προστασία των παιδιών συνεχίζεται όχι μόνο στις θεωρητικά υπανάπτυκτες χώρες, αλλά και στις ανεπτυγμένες. Γι’ αυτό τον λόγο είναι ωφέλιμο τα παιδιά να γνωρίζουν σχετικά με τα δικαιώματά τους. Η Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού θα πρέπει να γιορτάζεται κάθε μέρα στην πράξη, ακούγοντας ο γονέας το παιδί και προσπαθώντας να κατανοήσει τις ανάγκες του. Η σωστή φροντίδα διασφαλίζει ότι τα παιδιά είναι χαρούμενα. Συνεπώς, το οικογενειακό περιβάλλον πρέπει να μπορεί να προσφέρει αγάπη, προκειμένου το παιδί να μπορεί να αναπτύξει αρμονική προσωπικότητα. Η οικογένεια αποτελεί την θεμελιώδη ομάδα της κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος, που θα ορίσει την ευημερία των παιδιών. Ένας λόγος για την έλλειψη υποστήριξης για τα δικαιώματα των παιδιών εδράζεται στην πεποίθηση ότι τα παιδιά δεν είναι ικανά να λάβουν σωστές αποφάσεις. Το πρόβλημα είναι η σύγκρουση μεταξύ της ανάγκης για φροντίδα των παιδιών και της ανάγκης τους για ελευθερία. Η σωστή φροντίδα για τα παιδιά είναι η εκπαίδευση και συνεπώς η γνώση, καθώς και η ενθάρρυνση, ώστε, όταν ενηλικιωθούν, να μπορούν να μάθουν πώς να λύσουν τα δικά τους προβλήματα.