Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σήμερα ήταν μια πολύ περίεργη μέρα. Καθώς ήμασταν λοιπόν, στο ποτάμι με την βασιλοπούλα Ναυσικά, εμφανίστηκε ξαφνικά ένας δυνατός, ημίγυμνος άντρας μέσα από τους θάμνους. Φυσικά, τρόμαξα πάρα πολύ και το έβαλα στα πόδια μαζί με τις υπηρέτριες της βασιλοπούλας. Κρυφτήκαμε στις όχθες του ποταμού, αλλά η Ναυσικά ήταν ακίνητη και ψύχραιμη οπότε κάπως ηρεμήσαμε. Ο άντρας πλησίασε κοντά της και την ικέτευσε-με πολλά κοπλιμέντα- να του δείξει την πόλη και να του δώσει ρούχα να σκεπαστεί. Η Ναυσικά ως σωστή βασιλοπούλα δέχτηκε. Του είπε λίγες πληροφορίες για την πόλη και για την ίδια. Τέλος, διέταξε τις υπηρέτριες να τον λούσουνε, να του δώσουν φαγητό και κάποιο αφέψημα για να πιει.

Ο άντρας μου φάνηκε λίγο ντροπαλός και κατάλαβα μόνο και μόνο από την εμφάνισή του, πως έχει περάσει πολλά. Τον συμπάθησα, αλλά στην αρχή με τρόμαξε πολύ καθώς νόμιζα πως ήταν εχθρός των Φαιάκων. Η Ναυσικά φάνηκε σαν να ήξερε ποιος ήταν, σαν να της το είχε πει κάποιος, αλλά παρόλο που προσπάθησα να την ψαρέψω, δεν μου εξομολογήθηκε κάτι. Εγώ πάντως θα την συμβούλευα να κρατήσει μια επιφύλαξη απέναντί του γιατί ποτέ δεν ξέρεις.