1. Ένα ρυθμιστικό διάλυμα περιέχει μίγμα ενός ασθενούς οξέος με συγκέντρωση 0,01 Μ  και του μετά νατρίου άλατος του οξέος με συγκέντρωση 0,001 Μ. Το pH αυτού του διαλύματος είναι κατά προσέγγιση: 

Α) pK^‘_a+ 2    B) pK^‘_a -1    C) pK^‘_a+ 1    D)pK^‘_a -2   E) pK^‘_a

(Απ: B).

2. Ένας ασθενής πάσχει από κλινικό διαβήτη, είναι αρρύθμιστος και εισάγεται στο νοσοκομείο. Τα συμπτώματα που έχει είναι δίψα, συχνουρία, απώλεια βάρους, υπέρπνοια και κούραση. Η ανάλυση αίματος επίπεδα γλυκόζης πάνω απ’ το φυσιολογικό, και κάτω του φυσιολογικού τα επίπεδα pH και μερικής πίεσης διοξειδίου άνθρακα P_CO2. Με ποια από τις ακόλουθες διατυπώσεις θα μπορούσαμε να αποδώσουμε την κατάσταση του ασθενούς:

Α) Αναπνευστική οξέωση με αντιρροπούμενη μεταβολική αλκάλωση

Β) Αναπνευστική αλκάλωση με αντιρροπούμενη μεταβολική οξέωση

C) Μεταβολική οξέωση με αντιρροπούμενη αναπνευστική αλκάλωση

D) Μεταβολική οξέωση με αντιρροπούμενη αναπνευστική οξέωση

E) Μεταβολική αλκάλωση με αντιρροπούμενη αναπνευστική οξέωση

(Απ: C).

3. Ένας ασθενής είναι αρρύθμιστος και πάσχει από κλινικό διαβήτη. Στα ούρα του ανιχνεύονται γλυκόζη και ακετοξικό οξύ, και παρουσιάζει ρηχή – αβαθή αναπνοή. Η ανάλυση αίματος δείχνει τιμές [HCO₃^–]=16 mM και P_CO2 = 30 mmHg

Ένα δείγμα ούρων του ασθενούς περιέχει συνολικά 30 mmol ακετοξικού οξέος (pK^‘_a=4,8) – ακετοξικού ανιόντος. Το pH των ούρων του είναι 4,8. Υποθέτοντας ότι το Na⁺ εκκρίνεται ως αντισταθμιστικό ιόν με ισοδύναμη ποσότητα συζυγούς βάσης, πόσο Na⁺ εκκρίνεται μαζί με αυτό το κέτο-οξύ;

A) 20 mmol   B) 25 mmol   C) 15 mmol   D) 10 mmol   E) 5 mmol

(Απ: C).

4. Ένας ασθενής είναι αρρύθμιστος και πάσχει από κλινικό διαβήτη και εισάγεται στο νοσοκομείο. Στα ούρα του ανιχνεύονται γλυκόζη και ακετοξικό οξύ, και παρουσιάζει ρηχή και αβαθή αναπνοή. Η ανάλυση αίματος δείχνει τιμές [HCO₃^–]=16 mM και P_CO2 = 30 mmHg.

Το pH του αίματος του ασθενούς αναμένεται να έχει τιμή:

A) 7,40   B) 7,90   C) 4,85   D) 7,15   E) 7,35

(Απ: E).

5. Ένας ασθενής είναι αρρύθμιστος και πάσχει από κλινικό διαβήτη και εισάγεται στο νοσοκομείο. Στα ούρα του ανιχνεύονται γλυκόζη και ακετοξικό οξύ, και παρουσιάζει ρηχή και αβαθή αναπνοή. Η ανάλυση αίματος δείχνει τιμές [HCO₃^–]=16 mM και P_CO2 = 30 mmHg.

Μετά από χορήγηση ινσουλίνης, το pH του αίματος επιστρέφει στη φυσιολογική τιμή (7,4) και η [HCO₃^–] αυξάνεται σε 21 mM. Η [CO₂] στο πλάσμα του αίματος θα είναι:

A) 35,0 mM   B) 12,5 mM   C) 1,05 mM   D) 0,03 mM   E) 0,95 mM

(Απ: C).

6. Ένας ασθενής είναι αρρύθμιστος και πάσχει από κλινικό διαβήτη και εισάγεται στο νοσοκομείο. Στα ούρα του ανιχνεύονται γλυκόζη και ακετοξικό οξύ, και παρουσιάζει ρηχή και αβαθή αναπνοή. Η ανάλυση αίματος δείχνει τιμές [HCO₃^–]=16 mM και P_CO2 = 30 mmHg.

Ποια από τις ακόλουθες διατυπώσεις χαρακτηρίζει καλύτερα την κατάσταση του ασθενούς;

Α) Μη αντιρροπούμενη μεταβολική αλκάλωση  B) Αναπνευστική οξέωση η οποία μερικώς αντιρροπείται από μεταβολική αλκάλωση  C) Μεταβολική αλκάλωση η οποία μερικώς αντιρροπείται από αναπνευστική οξέωση  D) Μεταβολική οξέωση η οποία μερικώς αντιρροπείται από αναπνευστική αλκάλωση  E) Αναπνευστική αλκάλωση η οποία μερικώς αντιρροπείται από μεταβολική οξέωση

(Απ: D).

7. Ένα διάλυμα γαλακτικού οξέος CH₃CH(OH)COOH έχει pH = 2,4. Πόσο υδροξείδιο του νατρίου (NaOH) απαιτείται για να ογκομετρηθούν 100 ml του διαλύματος έως το τελικό σημείο;

A) 100 ml 0,1 M   B) 2,4 mEq   C) 100 Eq   D) 0,1 mmol   E) 100 mEq

(Απ: A).

8. Ένας φοιτητής Ιατρικής έχει υπερβολικό άγχος το βράδυ της παραμονής των εξετάσεων βιοχημείας, με αποτέλεσμα να κάνει ανεξέλεγκτη υπέρπνοια. Εάν η εξέταση αναβληθεί για 3 μέρες και ο φοιτητής συνεχίσει την υπέρπνοια, πως θα ανταποκριθεί το σώμα του στην κατάσταση αυτή;

A) Οι νεφροί θα αυξήσουν την έκκριση των Η⁺ και την επαναπορρόφηση των HCO₃^–   Β) Πραγματοποιείται αντιρροπούμενη μεταβολική αλκάλωση.    C) Πραγματοποιείται αντιρροπούμενη αναπνευστική οξέωση.    D) Οι νεφροί μειώνουν την έκκριση Η⁺ και την επαναπορρόφηση των HCO₃^–     E) η [HCO₃^–] στο πλάσμα αίματος αυξάνει.

(Απ: D).

1. Ποιά από τις ακόλουθες ενώσεις ΔΕΝ ειναι δισακχαρίτης ή πολυσακχαρίτης που να περιέχει μια μονάδα γλυκόζης τουλάχιστον;

Α) Μανόζη   Β)Λακτόζη   Γ) Σακχαρόζη   Δ) Κυτταρίνη   Ε) Αμυλόζη

(Απ: Α).

2. Ποιο από τα παρακάτω σάκχαρα ΔΕΝ είναι πεντόζη;

Α) Ριβόζη Β)Ριβουλόζη Γ) Ξυλουλόζη Δ) Αραβινόζη Ε) Ερυθρουλόζη

(Απ: Ε).

3. Οι β ανωμερείς τύποι της D-γλυκόζης και D-γαλακτόζης, είναι εξόζες που σχετίζονται στενά (προσομοιάζουν) από δομική άποψη. Αυτές οι δομές ονομάζονται επιμερή (ή επιμερές ζεύγος). Ποιά από τις ακόλουθες διατυπώσεις ισχύει για τις δομές αυτές.

Α) Έχουν σχέση ειδώλου προς αντικείμενο.

Β) Διαφέρουν μόνο ως προς την δισμόρφωση του άνθρακα 3.

Γ) Η μία είναι αλδόζη και η άλλη κετόζη.

Δ) Είναι οπτικά ισομερή.

Ε) Η D-διαμόρφωση δείχνει ότι και οι δύο στρέφουν το επίπεδο του πολωμένου φωτός προς τα δεξιά (+).

(Απ: Δ)

5. Ποια από τις ακόλουθες διατυπώσεις είναι ΛΑΘΟΣ; 

Για ένα διάλυμα σακχάρου, οι παράγοντες που επηρεάζουν τη γωνία κατά την οποία στρέφει το επίπεδο του πολωμένου φωτός:

Α) Η συγκέντωση του διαλύματος    Β) Το εύρος (πάχος) της διαδρομής του φωτός   Γ) Η θερμοκρασία του διαλύματος   Δ) Η φύση του διαλύτη Ε) Το μήκος κύματος του φωτός.

(Απ:Β)

6. Ποια από τις ακόλουθες διατυπώσεις είναι ΣΩΣΤΗ;

Η Φρουκτόζη:

Α) Υφίσταται σε διάλυμα κυρίως υπό τη μορφή δακτυλίου πυρανόζης.

Β) Είναι πεντόζη.

Γ) Είναι κετοαλδόζη.

Δ) Φωσφορυλιώνεται από την ATP μέσω μιας ενζυμικής φωσφατάσης.

Ε) Απαιτεί ινσουλίνη για την απορρόφησή της από τα μυϊκά κύτταρα.

(Απ: Α)

Οι ακόλουθες πληροφορίες αναφέρονται στις ερωτήσεις   7-11.

Καθένας από τους ακόλουθους όρους αναπαρίσταται (συνδέεται) με ένα γράμμα του αλφαβήτου:

Α) Ανωμερή    Β) Διαστερεομερή    Γ) Εναντιομερή    Δ) Επιμερή    Ε) Συντακτικά ισομερή

Να επιλέξετε ένα από τα γράμματα Α έως Ε ως απάντηση για καθεμία από τις ακόλουθες ερωτήσεις.

7. Ποιος από τους παραπάνω όρους περιγράφει καλύτερα τη σχέση μεταξύ D-γλύκόζης και L-γλυκόζης.

(Απ: Γ)

8. Ποιος από τους παραπάνω όρους περιγράφει καλύτερα τη σχέση μεταξύ α-D-γλυκοπυρανόζης και β-D-γλυκοπυρανόζης.

(Απ: Α)

9. Ποιος από τους παραπάνω όρους περιγράφει καλύτερα τη σχέση μεταξύ D-γλυκόζης και D-φρουκτόζης.

(Απ: Ε)

10. Ποιος από τους παραπάνω όρους περιγράφει καλύτερα τη σχέση μεταξύ D-γαλακτόζης και D-μανόζης.

(Απ: Β)

11. Ποιος από τους παραπάνω όρους περιγράφει καλύτερα τη σχέση μεταξύ D-γλυκόζης και D-γαλακτόζης.

(Απ: Δ)

Οι ακόλουθες πληροφορίες αναφέρονται στις ερωτήσεις   12 – 14.

Καθένας από τους ακόλουθους αριθμούς, ή ομάδες αριθμών αντιστοιχεί σε ένα γράμμα του αλφαβήτου. Οι αριθμοί ή ομάδες αριθμών δηλώνουν τον αριθμό ανθράκων ενός σακχάρου –  εξόζης.

Α) 3       Β) 4        Γ) 2,3        Δ) 3,4        Ε) 1,3,4 

Να επιλέξετε ένα από τα γράμματα Α έως Ε ως απάντηση για καθεμία από τις ακόλουθες 3 ερωτήσεις:

12) Στην α-D-γλυκοπυρανόζη, ποιος από τους παραπάνω αριθμούς ή ομάδες αριθμών, δείχνει τον αριθμό ατόμων άνθρακα των οποίων η υδροξυλομάδα ή οι ομάδες , είναι στην ίδια πλευρά του πυρανοζικού δακτυλίου με τον άνθρακα με αριθμό 6:

(Απ: Α)

12) Στην β-D-φρουκτοφουρανόζη, ποιος από τους παραπάνω αριθμούς ή ομάδες αριθμών, δείχνει τον αριθμό ατόμων άνθρακα των οποίων η υδροξυλομάδα ή οι ομάδες , είναι στην ίδια πλευρά του πυρανοζικού δακτυλίου με τον άνθρακα με αριθμό 6:

(Απ: Γ)

13) Στην β-D-φρουκτοφουρανόζη, ποιος από τους παραπάνω αριθμούς ή ομάδες αριθμών, δείχνει τον αριθμό ατόμων άνθρακα των οποίων η υδροξυλομάδα ή οι ομάδες , είναι στην ίδια πλευρά του πυρανοζικού δακτυλίου με τον άνθρακα με αριθμό 6:

(Απ: Γ)

14) Στην β-D-γαλακτοπυρανόζη, ποιος από τους παραπάνω αριθμούς ή ομάδες αριθμών, δείχνει τον αριθμό ατόμων άνθρακα των οποίων η υδροξυλομάδα ή οι ομάδες , είναι στην ίδια πλευρά του πυρανοζικού δακτυλίου με τον άνθρακα με αριθμό 6:

(Απ: Ε)

Οι ακόλουθες πληροφορίες αναφέρονται στις ερωτήσεις   15-18.

Καθένας απ’ τους ακόλουθους δισακχαρίτες παριστάνεται με ένα γράμμα.

Α) β-D-galactopyranosyl-(1→4)α-D-glucopyranose

Β) α-D-glucopyranosyl-(1→2)β-D-fructofuranosite

Γ) α-D-glucopyranosyl-(1→4)α-D-glucopyranose

Δ) α-D-glucopyranosyluronate-(1→3)2-acetamido-2-deoxy-β-D-glucopyranose

Ε) α-D-glucopyranosyl-(1→3)β-D-fructofuranose

15. Ποιος από τους παραπάνω δισακχαρίτες είναι η σακχαρόζη;

(Απ: Β)

16. Ποιος από τους παραπάνω δισακχαρίτες είναι ένα απ’ τα ανωμερή της λακτόζης;

(Απ: Α)

17. Ποιος από τους παραπάνω δισακχαρίτες, όταν συνδέεται με (1→4) γλυκοζιτικούς δεσμούς περιγράφει τη δομή της αμυλόζης;

(Απ: Γ)

18. Ποιος από τους παραπάνω δισακχαρίτες, όταν συνδέεται με (1→4) γλυκοζιτικούς δεσμούς περιγράφει τη δομή του υαλουρονικού οξέος;

(Απ: Δ)

1) Ποια συγκέντρωση NaCl απαιτείται για να παρασκευαστεί ισοτονικό προς το φυσιολογικό ορό (9 g NaCl/L) διάλυμα;

A) 0,05 M   B) 0,1 M  Γ) 0,15 Μ  Δ) 0,2 Μ  Ε) 0,3 Μ

(Απ: Γ)

2. Ποια συγκέντρωση σακχαρόζης (ζάχαρης) απαιτείται για να παρασκευαστεί ισοτονικό προς το φυσιολογικό ορό (9 g NaCl/L) διάλυμα;

A) 0,05 M   B) 0,1 M  Γ) 0,15 Μ  Δ) 0,2 Μ  Ε) 0,3 Μ

(Απ: Ε)

3. Για να παρασκευαστούν 50 ml 0,30 M νιτρικού οξέος (HNO₃) από ένα διάλυμα stock 0,80 Μ απαιτούνται:

Α) 40 ml 0,80 M HNO₃ και 10 ml νερό.    Β) 20 ml 0,80 M HNO₃ και 30 ml νερό.  Γ) 2,0 ml 0,80 M HNO₃ και 48 ml νερό.  Δ) 19 ml 0,80 M HNO₃ και 31 ml νερό.  Ε) 24 ml 0,80 M HNO₃ και 26 ml νερό.

(Απ: Δ)

4. Ποια είναι η molarity ενός διαλύματος ουρίας (NH₂)₂CO  5 % (w/v). Η σχετική μοριακή μάζα της ουρίας M_r = 60.

Α) 0,83 Μ     Β) 1,2 Μ     Γ) 8,3 Μ     Δ) 0,12 Μ     Ε) 5 Μ

(Απ: Α)

5. Μετατρέψτε μια ανάγνωση φασματοφωτομέτρου 47 % διαπερατότητας (transmitance), σε απορρόφηση (absorbance).

A) 0,235     B) 0,34     Γ) 0,43     Δ) 0,47     Ε) 0,74

(Απ: Β)

6. Η βάση αδενίνη έχει συντελεστή γραμμομοριακής απορροφητικότητας (molar absorbance coefficient) ε = 13200 M^-1cm^-1 στα 263 nm. Ποια είναι η γραμμομοριακή (molar) συγκέντρωση ενός διαλύματος αδενίνης όγκου 3 ml το οποίο παρουσιάζει απορροφητικότητα 0,42 στα 263 nm σε κυψελίδα με μήκος διαδρομής φωτός 1 cm;

A) 1,6 x 10^-6 M     B) 3,2 x 10^-6 M     Γ) 6,4 x 10^-6 M    Δ) 1,6 x 10^-5 M    Ε) 3,2 x 10^-5 M

(Απ: Ε)

7. Πόσα μmoles αδενίνης υπάρχουν στην κυψελίδα της προηγούμενης ερώτησης;

Α) 0,096      Β) 0,144      Γ) 0,96      Δ) 1,44      Ε) 14,4

(Απ: Α)

8. Η πρωτεΐνη οξυαιμοσφαιρίνη έχει τις ακόλουθες τιμές συντελεστή γραμμομοριακής απορροφητικότητας:  ε_276nm = 3,44 x 10⁴ M^-1cm^-1    και    ε_415nm = 1,25 x 10⁵ M^-1cm^-1. Αν ένα διάλυμα οξυαιμοσφαιρίνης παρουσιάζει απορρόφηση 0,086 στα 276 nm, ποια είναι η απορρόφηση στα 415 nm;

Α) 0,0156      Β) 0,0313      Γ) 0,156      Δ) 0,313      Ε) 0,624

(Απ: Δ)

9. Ποια είναι η απορρόφηση στα 415 nm, ενός διαλύματος αιμοσφαιρίνης 0,1 % (w/v); Η σχετική μοριακή μάζα της αιμοσφαιρίνης είναι  M_r = 64500 και ο συντελεστής γραμμομοριακής απορροφητικότητας  ε_415nm = 1,25 x 10⁵ M^-1cm^-1. Η μέτρηση γίνεται σε κυψελίδα με μήκος διαδρομής φωτός 1 cm.

Α) 0,194    Β) 0,97    Γ) 1,94    Δ) 9,7    Ε) 19,4

(Απ: Γ)

10. Ποιο είναι το pH ενός ρυθμιστικού διαλύματος, που παρασκευάζεται με ανάμιξη ίσων όγκων 0,1 Μ οξικού οξέος CH₃COOH και 0,05 Μ οξικού νατρίου;  (pK_{a CH3COOH} = 4,76).

Α) 4,16     Β) 4,46     Γ) 4,76     Δ) 5,16     Ε) 5,46

(Απ: Β)

11. Σε μια πειραματική διαδικασία απαιτείται μια συγκέντρωση ερυθροκυττάρων της τάξης 2,5 x 10⁹ κύτταρα/ml. Δεδομένου ότι ο συνολικός όγκος αίματος ενός ενήλικου ατόμου είναι περίπου 5 L, και περίπου 50 % αυτού του όγκου είναι ερυθροκύτταρα, πόσο πρέπει να αραιωθεί ένα δείγμα αίματος ώστε να επιτευχθεί η απαιτούμενη συγκέντρωση. (Ο όγκος ενός ερυθροκυττάρου είναι 0,1 pL).

Α) 1 : 100     Β) 1 : 20     Γ) 1 : 10     Δ) 1 : 5       Ε) 1 : 2

(Απ: Ε)

12. Η ραδιενέργεια συνήθως εκφράζεται με δύο τύπους μονάδων:

Curie (Ci): Η ποσότητα ραδονίου σε ραδιενεργό ισορροπία με 1 g ραδίου, ισοδυναμεί με την ποσότητα ισοτόπου που υφίσταται 3,7 x 10¹⁰ διασπάσεις ανά sec (dps) ή 2,22 x 10¹² διασπάσεις ανά min (dpm).

Becquerel (Bq): Η μονάδα ραδιενέργειας στο SI, που ισοδυναμεί με μία διάσπαση το δευτερόλεπτο: 1 dps.

1 Bq = 2,7 x 10^-11 Ci                      1 Ci = 3,7 x 10¹⁰ Bq

Δύο δείγματα (α) και (β) ραδιενεργού λευκίνης [³Η]Leu, σημάνθηκαν μέχρι τα επίπεδα των 5 Ci/mmol και 20 GBq/mmol αντίστοιχα.  Όσον αφορά στην ειδική ενεργότητα, ποια από τις ακόλουθες προσεγγίσεις είναι αληθής:

Α) Η (α) έχει ∼ 100 φορές την ειδική ενεργότητα της (β)

Β) Η (α) έχει ∼ 10 φορές την ειδική ενεργότητα της (β

Γ) Η (α) έχει περίπου την ίδια ειδική ενεργότητα με τη (β)

Δ) Η (α) έχει ∼ 0,1 φορές την ειδική ενεργότητα της (β)

Ε) Η (α) έχει ∼ 0,01 φορές την ειδική ενεργότητα της (β)

(Απ: Γ)

13. Ένα διάλυμα stock ραδιενεργού [¹⁴C]Leu έχει ειδική ενεργότητα 12,7 GBq. mmol^-1 και ραδιενεργό συγκέντρωση 1,85 MBq. ml^-1. (Η σχετική μοριακή μάζα της λευκίνης είναι Μ_r[Leu] = 131).

Ποιος όγκος του διαλύματος δίνει 10⁵ dpm;

Α) 0,3 μL    Β) 0,6 μL    Γ) 0,9 μL    Δ) 1,2 μL    Ε) 1,5 μL

(Απ:  Γ)

14. Πόσα picomoles λευκίνης από το διάλυμα της προηγούμενης ερώτησης, περιέχονται στον όγκο που δίνει 10⁵ dpm;

Α) 33     Β) 66     Γ) 99     Δ) 132     Ε) 165

(Απ: Δ)

15. Ποιος όγκος από το stock διάλυμα Leu (της ερώτησης 13) πρέπει να αραιωθεί ώστε να πάρουμε 100 ml διαλύματος Leu του οποίου 10 ml δίνουν 5 x 10⁴ dpm;

Α) 0,45 μL     B)0,90 μL     Γ) 4,50  μL     Δ) 9,00 μL     Ε) 18,0 μL

(Απ: Γ)

16. Πόση ποσότητα μη-ραδιενεργού λευκίνης πρέπει να προστεθεί σε διάλυμα της ερώτησης 13, όγκου 100 ml που δίνει 5 x 10⁵ dpm ώστε να προκύψει τελική συγκέντρωση 1 mM;

Α) 1,31 μg     Β) 13,1 μg     Γ) 131,00 μg     Δ) 1,31 mg     E)13,10 mg

(Απ: Ε)

17. Μονόκλωνο DNA μήκους 6870 νουκλεοτιδίων, ελήφθη με εκχύλιση σωματιδίων βακτηριοφάγου, και το διάλυμα που παρασκευάστηκε είχε συγκέντρωση DNA 120 ng . μL^-1. Ένα δείγμα 12 μL από το διάλυμα αυτό, αναμίχτηκε με 5 μL ενός διαλύματος 17μερούς ολιγονουκλεοτιδίου το οποίο είχε συγκέντρωση 2,5 ng. μL^-1. Υπολογίστε τη γραμμομοριακή αναλογία του ολιγονουκλεοτιδίου προς το μεγαλύτερο μονόκλωνο DNA.

Α) 3,5:1     Β) 2,5:1     Γ) 1,5:1     Δ) 1:1,5     Ε) 1:2,5

(Απ: Α)

18. Τα νουκλεοτίδια μπορούν να διαχωριστούν με χρήση δι- διάστατης χρωματογραφίας λεπτής στοιβάδας, σε χρωματογράφημα πολεαιθυλενοϊμίνο (PEI) – κυτταρίνης. Χρησιμοποιώντας αυτή τη διεργασία, [¹⁴C]-ιχνηθετημένο ATP απομονώθηκε από 500 μL ενός αιωρήματος ερυθροκυττάρων που παρείχε 0,0315 cpm ανά κύτταρο από το[¹⁴C]-ATP. Με δεδομένο ότι η μερηθείσα  απόδοση για τον [¹⁴C] ήταν 81 %, η ειδική ραδιο-ενεργότητα του [¹⁴C]-ATP που απόμονώθηκε ήταν 5 pCi/pmol και ο κυτταρικός όγκος ενός ερυθροκυττάρου είναι 0,1 pL, ποια είναι η συγκέντρωση της ATP στα ερυθροκύτταρα αυτά; (1 pCi = 2,22 dpm).

A) 3,5 x 10^-4    Β) 7,0 x 10^-4   Γ) 3,5 x 10^-3   Δ) 7,0 x 10^-3   Ε)3,5 x 10^-2

(Απ: Γ)

19. Η συγκέντρωση αλκοόλης στο πλάσμα ενός οδηγού που εμφάνισε θετικό τεστ εκπνοής, μετρήθηκε με την ακόλουθη μέθοδο που στηρίζεται στην αναγωγή του NAD⁺ από την αιθανόλη. Σε πλάσμα αίματος όγκου 0,1 μL, που αραιώθηκε σε λόγο 1/50 με 0,9 % NaCl, προστέθηκαν 2,6 ml “αντιδρώντος μίγματος”, που περιλαμβάνει όλους τους απαραίτητους παράγοντες για την ολοκλήρωση της αντίδρασης. Η απορρόφηση μετρήθηκε σε φασματοφωτόμετρο στα 340 nm, σε κυψελίδα διαδρομής φωτός 1 cm, και συγκρίθηκε  με εκείνη ενός δείγματος ελέγχου που δεν περιείχε καθόλου αιθανόλη. Οι απορροφήσεις ήταν

δείγμα του οδηγού 0,485      δείγμα ελέγχου 0,341

Με δεδομένο ότο ο συντελεστής γραμμομοριακής απορροφητικότητας για το NADH είναι 6,20 x 10³ M^-1cm^-1, ποιά ήταν η ακριβής συγκέντρωση αλκοόλης σε g/100 ml πλάσματος;

Α) 0,432     Β) 0,139     Γ) 0,235     Δ) 2,35     Ε) 0,144

(Απ Ε)

Λήψη αρχείου

Λήψη αρχείου