Ο «Μεγαλέξανδρος» του ελληνικού ποδοσφαίρου μιλά στα «ΦΥΛΛΑΡΑΚΙΑ»
του Σωτήρη-Απόστολου Παπαναστασίου(Β3)
Θείο Δώρο ο Ιβάν Σαββίδης για τον ΠΑΟΚ
Δε χρειάζεται να είσαι ΠΑΟΚ για να ξέρεις το Γιώργο Κούδα. Αρκεί να αγαπάς το ποδόσφαιρο ή απλώς να έχεις γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη. Ακόμη κι έτσι όμως να μην είναι, όποια ηλικία κι αν έχεις, δε μπορεί. Κάπου θα έχει πάρει το αυτί σου, το «Πότε Βούδας πότε Κούδας…» των Μανώλη Ρασούλη και Πέτρου Βαγιόπουλου από τη φωνή του Νίκου Παπάζογλου. Και τότε, θα κατάλαβες γιατί πολλοί βλέπουν τον Κούδα σα «Θεό»… Τον συναντήσαμε λίγο μετά τη μεγάλη νίκη του ΠΑΟΚ και το πρωτάθλημα που έφερε ο δικέφαλος του Βορρά στη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος, σεμνός, γλυκομίλητος, χαμηλών τόνων, καταδεκτικός. Τίποτα στη συμπεριφορά του δεν έδειχνε πως είχαμε απέναντί μας έναν θρύλο του ελληνικού ποδοσφαίρου..
Ποια τα συναισθήματα μετά τη μεγαλειώδη βραδιά του πρωταθλήματος;
Έχω ζήσει 2 σχεδόν πρωταθλήματα αλλά αυτό που συνέβη την Κυριακή δεν το είχα ξαναδεί. Πιο πολύ με συγκίνησε αυτός ο άνθρωπο. Ο Ιβάν Σαββίδης. Που έχει τέτοιο σεβασμό μέσα του και το έδειξε για την ιστορία όλης αυτής της ομάδας. Ειλικρινά δεν περίμενα ένα τέτοιο δώρο. Ήταν πράγματι συγκλονιστικό. Εννοώ το θείο δώρο που ακούει στο όνομα Ιβάν Σαββίδης. Με μία λέξη μπορώ να τον χαρακτηρίσω: «Άνθρωπο»
Τι σημαίνει για σας ο ΠΑΟΚ και η Τούμπα;
Πρόκειται για το δεύτερο σπίτι μου. Τη δεύτερη οικογένειά μου. Το ένιωθα τότε, όταν το 1958 σε ηλικία 12 ετών είχα υπογράψει το δελτίο εκείνης της εποχής, σα να λέμε σήμερα κάτι σα συμβόλαιο και ήταν ένα συμβόλαιο ζωής για μένα. Ε, αυτό το νιώθω και τώρα, ύστερα από τόσα χρόνια. Ότι το δεύτερό μου σπίτι, η δεύτερή μου οικογένεια είναι ευτυχισμένη και ζει τέτοιες στιγμές. Χάρις στον Ιβάν Σαββίδη. Που σέβεται όλη την Ιστορία.
Ποιος αγώνας σας έμεινε στη μνήμη και δεν θα ξεχάσετε ποτέ?
Πάντα υπάρχουν ορισμένα πράγματα που στην ποδοσφαιρική ζωή εγγράφονται ωστόσο η ιστορία μετρά ανάλογα με τα τρόπαια που κερδίζεις… Κι εγώ σαν πρώτο τρόπαιο έχω αυτό που πήραμε το 1972. Με δύο γκολ δικά μου που με έκαναν πολύ χαρούμενο. Και προχθές, στη μεγάλη βραδιά, είδα στο video wall την ιστορία της προσφυγιάς που την έζησα εκείνα τα χρόνια και της βαθιάς επιθυμίας που είχαμε να πάρει αυτή η ομάδα έναν τίτλο.
Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ γιατί είναι τόσο «πωρωμένοι» με την ομάδα τους;
Μπορώ να πω εξαιτίας αυτών που έχουμε ζήσει… Όταν αυτά που ζούμε στη ζωή μας, μας κάνουν αυτό που είμαστε. Όταν νιώθουμε την αδικία να μας πληγώνει, να μην παίρνουμε αυτά που θέλουμε, αυτά που μας αξίζουν, αυτά που πρέπει, ε, όλο αυτό μας κάνει πιο δυνατούς. Έτσι παρουσιάζεται αυτό το φαινόμενο, οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ να είναι πιο φανατικοί
Έχετε μετανιώσει για κάτι που κάνατε στη ζωή ή την καριέρα σας;
Για μένα ήταν μεγάλη δοκιμασία τα δύο χρόνια που έλειπα από τον ΠΑΟΚ από το 1966 έως το 1968. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη δοκιμασία που πέρασα καθώς έβλαψα τον εαυτό μου. Δυο χρόνια έξω από το ποδόσφαιρο, μακριά από την ομάδα που αγαπούσα από την ομάδα που ήμουν ερωτευμένος μαζί της..
Κατά τη γνώμη σας ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι παίκτες που πέρασαν από το ελληνικό ποδόσφαιρο;
Κοιτάξτε, ίσως να κάνω και λάθος…Με το δικό μου κριτήριο, υπήρξε ο Δομάζος εκείνη την εποχή, υπήρξε ο Σιδέρης, ο Δεληκάρης, αργότερα που με πρόλαβε για λίγα χρόνια ο Βασίλης ο Χατζηπαναγής. Ίσως το βεληνεκές αυτό να είναι μέχρι τα ελληνικά σύνορα εγώ όμως πιστεύω ότι αυτοί οι παίκτες μπορούσαν να είναι και στην Ευρώπη.
Υπάρχει κάποιος παίκτης στον ΠΑΟΚ τον οποίο ξεχωρίζετε;
Δε βάζουμε στη ζυγαριά για να ζυγίσουμε πού είναι και πόσο το ταλέντο..Για μένα αυτό που μετρά είναι η προσωπικότητα. Κι αυτή τη στιγμή επειδή μου έρχεται η οσμή από τα αποδυτήρια και από τη δουλειά που γίνεται από τον προπονητή αλλά και από την ισχυρή προσωπικότητα που είπε « όχι» στον Σαββίδη σε μια στιγμή που μπορούσε να καταστραφεί ο ΠΑΟΚ, θα αναφέρω τον Αντελίνο Βιεϊρίνια. Είναι αρχηγός, μεγάλη προσωπικότητα, αθλητής, ποδοσφαιριστής αλλά πάνω από όλα «άνθρωπος».
Σύντομο βιογραφικό: Ήταν άριστος τεχνίτης της μπάλας, πολύ καλός οργανωτής και εξίσου καλός σκόρερ. Οι περίτεχνες ενέργειές του τον έκαναν εξαιρετικά αγαπητό στους φιλάθλους του ΠΑΟΚ όπου αγωνίστηκε από το 1963 έως το 1984. Οι φίλοι του ΠΑΟΚ τον αποκαλούσαν “Μεγαλέξανδρο”
Αγωνίστηκε σε 504 αγώνες πρωταθλήματος και σημείωσε 133 γκολ, ενώ στο κύπελλο σε 70 συμμετοχές σκόραρε 27 γκολ. Συνολικά μαζί με τους ευρωπαϊκούς αγώνες και τους φιλικούς έχει αγωνιστεί 780 φορές με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, σκοράροντας 220 τέρματα. Κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας την περίοδο 1975-76 και 2 κύπελλα Ελλάδας, το 1972 και 1974. Ως αρχηγός της ομάδας, ευτύχησε ο ίδιος να σηκώσει πρώτος αυτά τα τρόπαια. Στο διάστημα 1967-1982 ο Γιώργος Κούδας υπήρξε διεθνής 43 φορές με την εθνική Ελλάδας, ενώ υπήρξε μέλος της στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 1980 στην Ιταλία.
