John Keats
Στη μαύρη του Δεκέμβρη νυχτιά] Στη μαύρη του Δεκέμβρη νυχτιά, δεντρί μου ευτυχισμένο, κάθε κλαδί, παγωμένο, ξεχνά πως έχαιρε ανθισμένο· μα ο βοριάς, όσο αν σφυρίξει, και σφοδρότατα αν φυσήξει, χάμω δεν μπορεί να τα ρίξει – κι η άνοιξη θα ξαναρθεί. Στη μαύρη του Δεκέμβρη νυχτιά, ρεματιά μου μακαρισμένη, τ’ Απόλλωνα τη…
