ΕΝΟΤΗΤΑ 2 ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ, ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Γ ΚΛΙΣΗΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ, ΑΦΩΝΟΛΗΚΤΑ Γ ΚΛΙΣΗΣ
17 Οκτωβρίου 2023 ΑΡΚΟΥΛΗ ΕΛΕΝΗ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Ἂλλ’ ἐπεὶ τῶν πολεμίων ὁ στόλος | Αλλά όταν ο στόλος των εχθρών |
τῇ Ἀττικῇ κατὰ τὸ Φαληρικὸν προσφερόμενος | πλησιάζοντας στην Αττική από την πλευρά του Φαλήρου |
τοὺς πὲριξ ἀπέκρυψεν αἰγιαλούς, | απέκρυψε τις γύρω παραλίες |
πάλιν ἐπάπταινον οἱ Πελοποννήσιοι πρὸς τὸν Ἰσθμόν. | οι Πελοποννήσιοι φοβισμένοι πάλι σκέφτονταν να αποπλεύσουν για τον Ισθμό. |
Ἔνθα δὴ ὁ Θεμιστοκλῆς ἐβουλεύετο | Ενώ λοιπόν έτσι είχε η κατάσταση, ο Θεμιστοκλής σκεφτόταν |
καὶ συνετίθει τὴν περὶ τὸν Σίκινον πραγματείαν. | και κατάστρωνε τέχνασμα με το Σίκινο. |
Ἦν δὲ τῷ μὲν γένει Πέρσης ὁ Σίκινος, | Ο Σίκινος ήταν Πέρσης στην καταγωγή, |
αἰχμάλωτος, εὔνους δὲ τῷ Θεμιστοκλεῖ | αιχμάλωτος, φιλικός στον Θεμιστοκλή |
καὶ τῶν τέκων αὐτοῦ παιδαγωγός. | και παιδαγωγός των παιδιών του. |
Τοῦτον ἐκπέμπει πρὸς τὸν Ξερξην κρύφα, | Αυτόν τον στέλνει κρυφά προς τον Ξέρξη, |
κελεύσας λέγειν ὅτι Θεμιστοκλῆς | διατάζοντάς τον να πει ότι ο Θεμιστοκλής, |
ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς αἱρούμενος τὰ βασιλέως | ο στρατηγός των Αθηναίων, παίρνοντας το μέρος του Πέρση βασιλιά |
ἐξαγγέλλει πρῶτος αὐτῷ | στέλνει πρώτος σ’ αυτόν την πληροφορία |
τοὺς Ἕλληνας ἀποδιδράσκοντας, | ότι οι Έλληνες προσπαθούν να δραπετεύσουν |
καὶ διακελεύεται ἐπιθέσθαι καὶ διαφθεῖραι τὴν ναυτικὴν δύναμιν | και συμβουλεύει να τους επιτεθεί και να τους εξοντώσει τη ναυτική δύναμη |
ἐν ᾧ ταράττονται τῶν πεζῶν χωρὶς ὄντες. | ενώ βρίσκονται σε σύγχυση χωρίς το πεζικό. |
Ταῦτα δ’ ὁ Ξερξης ὡς ἀπ’εὐνοίας λελεγμένα δεξάμενος, ἥσθη | Ο Ξέρξης, επειδή δέχτηκε αυτά πιστεύοντας ότι είχαν λεχθεί με φιλική διάθεση, ευχαριστήθηκε |
καὶ εὐθὺς ἐξέφερε πρὸς τοὺς ἡγεμόνας τῶν νεῶν | και έδωσε αμέσως διαταγή στους κυβερνήτες των πλοίων |
διακοσίαις ναυσὶν ἀναχθέντας ἤδη | αφού αποπλεύσουν με διακόσια καράβια |
διαζῶσαι τάς νήσους, ὅπως ἐκφύγοι μηδεὶς τῶν πολεμίων. | να περικυκλώσουν τα νησιά, για να μη ξεφύγει κανείς από τους εχθρούς. |
Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Θεμιστοκλῆς 12.2-6 (διασκευή)
ΠΗΓΗ
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos
ΤΡΙΤΗ ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
Κατά την τρίτη κλίση κλίνονται ονόματα και των τριών γενών περιττοσύλλαβα (=ανισοσύλλαβα).
ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΣ
Τα τριτόκλιτα ουσιαστικά στην ονομαστική ενικού λήγουν σ’ ένα από τα φωνήεντα α, ι, υ, ω, ή σ’ ένα από τα σύμφωνα ν, ρ, ς (ξ, ψ)·
στην γενική ενικού λήγουν σε -ος, -ως, ή -ους.
ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΤΟΚΛΙΤΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
Α) ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΗΚΤΑ
Τα ουσιαστικά της Γ΄κλίσης που σχηματίζουν την ονομαστική ενικού με την κατάληξη –ς και λέγονται καταληκτικά (ἥρω-ς, ἰχθύ-ς).
Τα ουσιαστικά της Γ΄κλίσης που σχηματίζουν την ονομαστική ενικού χωρίς καμιά κατάληξη και λέγονται ακατάληκτα(χιών, ἠχώ, σῶμα).
Β) ΜΟΝΟΘΕΜΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΟΘΕΜΑ
Από τα ουσιαστικά της γ΄ κλίσης άλλα έχουν σε όλες τις πτώσεις ένα μόνο θέμα και γι’ αυτό λέγονται μονόθεμα (χιτών, χιτῶν-ος).
Άλλα παρουσιάζονται με δύο θέματα και γι’ αυτό λέγονται διπλόθεμα (ἡγεμόν-ος, ἡγεμών).
Ισχυρό και αδύναμο θέμα
Στα διπλόθεμα τριτόκλιτα το θέμα που έχει στην τελευταία συλλαβή μακρόχρονο φωνήεν λέγεται ισχυρό θέμα (ποιμήν, ῥήτωρ), ενώ το άλλο που έχει στην τελευταία συλλαβή βραχύχρονο φωνήεν λέγεται αδύνατο θέμα (ποιμεν-, ῥητορ-).
Πώς βρίσκω το θέμα στα ουσιαστικά της Γ΄κλίσης;
Το θέμα στα μονόθεμα ουσιαστικά της γ΄ κλίσης βρίσκεται από τη γενική του ενικού, αφού αφαιρεθεί από αυτήν η κατάληξη: πίνακ-ος (θ. πινακ-), κλητῆρ-ος(θ. κλητηρ-). Στα διπλόθεμα το ισχυρό θέμα βρίσκεται από την ονομαστική του ενικού και το αδύνατο από τη γενική του ενικού, αφού αφαιρεθεί η κατάληξη: ὁ ἡγεμὼν (ισχυρό θ. ἡγεμων-), τοῦ ἡγεμόν-ος (αδύνατο θ. ἡγεμον-)· ὁ ποιμὴν (ισχυρό θ. ποιμην-), τοῦ ποιμέν-ος (αδύνατο θ. ποιμεν-).
Γ) ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ
Κατά το χαρακτήρα (= τελευταίο γράμμα του θέματος που βρίσκω από τη γενική αν αφαιρέσω την κατάληξη), τα ουσιαστικά της γ΄ κλίσης διαιρούνται:
α) σε φωνηεντόληκτα: ἥρω-ς, ἥρω-ος/ πόλις, πόλε-ως·
β) σε συμφωνόληκτα: κόραξ, κόρακ-ος/ σωλήν, σωλῆν-ος.
Γ΄ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ
α. Καταληκτικά διπλόθεμα φωνηεντόληκτα σε –ις (γεν. –εως)
Τα ουσιαστικά αυτής της κατηγορίας χαρακτηρίζονται διπλόθεμα, γιατί παρουσιάζουν ένα θέμα σε -ι (στην ονομ., αιτ. και κλητ. ενικού) και ένα σε -ε (στη γεν. και δοτ. ενικού και σε όλο τον πληθυντικό), π.χ. ονομ. εν. πρᾶξι-ς, αιτ. εν. πρᾶξι-ν, δοτ. πληθ. πράξε-σι.
ενικός αριθμός | πληθυντικός αριθμός | |
ονομ. γεν. δοτ. αιτ. κλητ. |
ἡ δύναμις τῆς δυνάμεως τῇ δυνάμει τὴν δύναμιν (ὦ) δύναμι |
αἱ δυνάμεις τῶν δυνάμεων ταῖς δυνάμεσι(ν) τὰς δυνάμεις (ὦ) δυνάμεις |
Παρατηρήσεις
- Στη γενική ενικού η κατάληξη είναι -ως. Τονίζονται στη γενική ενικού και πληθυντικού στην προπαραλήγουσα, μολονότι η λήγουσα είναι μακρά.
- Η κλητική ενικού είναι ακατάληκτη.
- Τα δίχρονα φωνήεντα στις καταλήξεις των ουσιαστικών της γ΄ κλίσης είναι βραχέα.
β. Καταληκτικά μονόθεμα φωνηεντόληκτα σε –εύς (γεν. -έως)
ενικός αριθμός | πληθυντικός αριθμός | |
ονομ. γεν. δοτ. αιτ. κλητ. |
ὁ ἱππεύς τοῦ ἱππέως τῷ ἱππεῖ τὸν ἱππέα (ὦ) ἱππεῦ |
οἱ ἱππεῖς τῶν ἱππέων τοῖς ἱππεῦσι(ν) τοὺς ἱππέας (ὦ) ἱππεῖς |
Παρατηρήσεις
- To -υ- αποβάλλεται, όταν ακολουθεί φωνήεν στην κατάληξη.
- Στη δοτική ενικού το -ε- του θέματος συναιρείται με το -ι της κατάληξης σε -ει.
- Η κλητική ενικού είναι ακατάληκτη.
ΑΦΩΝΟΛΗΚΤΑ
Τα αφωνόληκτα τριτόκλιτα ουσιαστικά κατά το χαρακτήρα είναι:
α) ουρανικόληκτα (δηλ. με χαρακτήρα ουρανικό κ, γ, χ)·
β) χειλικόληκτα (δηλ. με χαρακτήρα χειλικό π, β, φ)·
γ) οδοντικόληκτα (δηλ. με χαρακτήρα οδοντικό τ, δ, θ).
α) Ουρανικόληκτα καταληκτικά μονόθεμα
(θ. κορακ-) | (θ. πτερυγ-) | (θ. ὀνυχ-) | ||||
Ενικός αριθμός | ||||||
ον. | ὁ | κόραξ (κ-ς) | ἡ | τττέρυξ (γ-ς) | ὁ | ὄνυξ (χ-ς) |
γεν. | τοῦ | κόρακ-ος | τῆς | πτέρυγ-ος | τοῦ | ὄνυχ-ος |
δοτ. | τῷ | κόρακ-ι | τῇ | πτέρυγ-ι | τῷ | ὄνυχ-ι |
αιτ. | τὸν | κόρακ-α | τὴν | πτέρυγ-α | τὸν | ὄνυχ-α |
κλ. | (ὦ) | κόραξ (κ-ς) | (ὦ) | πτέρυξ (γ-ς) | (ὦ) | ὄνυξ (χ-ς) |
Πληθυντικός αριθμός | ||||||
ον. | οἱ | κόρακ-ες | αἱ | πτέρυγ-ες | οἱ | ὄνυχ-ες |
γεν. | τῶν | κοράκ-ων | τῶν | πτερύγ-ων | τῶν | ὀνύχ-ων |
δοτ. | τοῖς | κόραξι(κ-σι) | ταῖς | πτέρυξι (γ-σι) | τοῖς | ὄνυξι (χ-σι) |
αιτ. | τοὺς | κόρακ-ας | τὰς | πτέρυγ-ας | τοὺς | ὄνυχ-ας |
κλ. | (ὦ) | κόρακ-ες | (ὦ) | πτέρυγ-ες | (ὦ) | ὄνυχ-ες |
β) Χειλικόληκτα καταληκτικά μονόθεμα
(θ. γῡπ-) | (θ. Ἀραβ-) | (θ. γῡπ-) | (θ. Ἀραβ-) | |||
Ενικός αριθμός | Πληθυντικός αριθμός | |||||
ον. | ὁ | γὺψ (π-ς) | Ἄραψ (β-ς) | οἱ | γῦπ-ες | Ἄραβ-ες |
γεν. | τοῦ | γυπ-ὸς | Ἄραβ-ος | τῶν | γυπ-ῶν | Ἀράβ-ων |
δοτ. | τῷ | γυπ-ὶ | Ἄραβ-ι | τοῖς | γυψὶ (π-σὶ) | Ἄραψι (β-σι) |
αιτ. | τὸν | γῦπ-α | Ἄραβ-α | τοὺς | γῦπ-ας | Ἄραβ-ας |
κλ. | (ὦ) | γὺψ (π-ς) | Ἄραψ (β-ς) | (ὦ) | γῦπ-ες | Ἄραβ-ες |
γ) Οδοντικόληκτα καταληκτικά μονόθεμα
με χαρακτήρα απλό οδοντικό τ ή δ ή θ
(θ. ταπητ-) | (θ. πατριδ-) | (θ. ὀρνιθ-) | |||||
Ενικός αριθμός | |||||||
ον. | ὁ | τάπης (τ-ς) | ἡ | πατρὶς (δ-ς) | ὁ | ὄρνις (θ-ς) | |
γεν. | τοῦ | τάπητ-ος | τῆς | πατρίδ-ος | τοῦ | ὄρνιθ-ος | |
δοτ. | τῷ | τάπητ-ι | τῇ | πατρίδ-ι | τῷ | ὄρνιθ-ι | |
αιτ. | τὸν | τάπητ-α | τὴν | πατρίδ-α | τὸν | ὄρνιν | |
κλ. | (ὦ) | τάπης (τ-ς) | (ὦ) | πατρὶς | (ὦ) | ὄρνι | |
Πληθυντικός αριθμός | |||||||
ον. | οἱ | τάπητ-ες | αἱ | πατρίδ-ες | οἱ | ὄρνιθ-ες | |
γεν. | τῶν | ταπήτ-ων | τῶν | πατρίδ-ων | τῶν | ὀρνίθ-ων | |
δοτ. | τοῖς | τάπησι (τ-σι) | ταῖς | πατρίσι (δ-σι) | τοῖς | ὄρνισι (θ-σι) | |
αιτ. | τοὺς | τάπητ-ας | τὰς | πατρίδ-ας | τοὺς | ὄρνιθ-ας | |
κλ. | (ὦ) | τάπητ-ες | (ὦ) | πατρίδ-ες | (ὦ) | ὄρνιθ-ες | |
δ) Οδοντικόληκτα καταληκτικά μονόθεμα με θέμα σε -ντ
(ον. -ας, γεν. -αντος και ον. -ους, γεν. -οντος)
(θ. ἱμᾰντ-) | (θ. γιγαντ-) | (θ. ὀδοντ-) | ||
Ενικός αριθμός | ||||
ον. | ὁ | ἱμὰς (ντ-ς) | γίγας (ντ-ς) | ὀδοὺς (ὀδόντ-ς) |
γεν. | τοῦ | ἱμάντ-ος | γίγαντ-ος | ὀδόντ-ος |
δοτ. | τῷ | ἱμάντ-ι | γίγαντ-ι | ὀδόντ-ι |
αιτ. | τὸν | ἱμάντ-α | γίγαντ-α | ὀδόντ-α |
κλ. | (ὦ) | ἱμὰς | γίγαν | ὀδοὺς (ὀδόντ-ς) |
Πληθυντικός αριθμός | ||||
ον. | οἱ | ἱμάντ-ες | γίγαντ-ες | ὀδόντ-ες |
γεν. | τῶν | ἱμάντ-ων | γιγάντ-ων | ὀδόντ-ων |
δοτ. | τοῖς | ἱμᾶσι (ᾰντ-σι) | γίγασι (αντ-σι) | ὀδοῦσι (ὀδόντ-σι) |
αιτ. | τοὺς | ἱμάντ-ας | γίγαντ-ας | ὀδόντ-ας |
κλ. | (ὦ) | ἱμάντ-ες | γίγαντ-ες | ὀδόντ-ες |
ε) Οδοντικόληκτα ακατάληκτα διπλόθεμα με θέμα σε -ντ
(ον. -ων, γεν. -οντος)
(θ. γεροντ-)
Ενικός | Πληθυντικός | |||||
ον. | ὁ | γέρων | οἱ | γέροντ-ες | ||
γεν. | τοῦ | γέροντ-ος | τῶν | γερόντ-ων | ||
δοτ. | τῷ | γέροντ-ι | τοῖς | γέρουσι (γέροντ-σι) | ||
αιτ. | τὸν | γέροντ-α | τοὺς | γέροντ-ας | ||
κλ. | (ὦ) | γέρον | (ὦ) | γέροντ-ες |
ζ) Οδοντικόληκτα ουδέτερα ακατάληκτα
μονόθεμα σε -α (γεν. -ατος)
(θ. κτηματ-)
Ενικός | Πληθυντικός | |||
ον. | τὸ | κτῆμα | τὰ | κτήματ-α |
γεν. | τοῦ | κτήματ-ος | τῶν | κτημάτ-ων |
δοτ. | τῷ | κτήματ-ι | τοῖς | κτήμασι (ατ-σι) |
αιτ. | τὸ | κτῆμα | τὰ | κτήματ-α |
κλ. | (ὦ) | κτῆμα | (ὦ) | κτήματ-α |
ΠΗΓΗ: http://ebooks.edu.gr
Δημοσιευμένο στην κατηγορία ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ .
Πρόσφατα σχόλια