ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

20 Φεβρουαρίου 2022 ΑΡΚΟΥΛΗ ΕΛΕΝΗ

ΤΑ  ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΑΡΟΥ ΤΟ 1959

Γράφει ο Γιώργος Τσ. από το Β2 τμήμα

    Η γιαγιά μου το 1959 ήταν μαθήτρια Δημοτικού Σχολείου και η μητέρα της δασκάλα. Έψαξα να βρω ομοιότητες με το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά ήταν πολύ λίγες.

Στο σχολείο υπήρχαν μόνο 4 δάσκαλοι. Ένας είχε τη πρώτη τάξη, άλλος τη δεύτερη, άλλος τη τρίτη και τη τέταρτη τάξη μαζί και άλλος τη πέμπτη και την έκτη. Η κάθε τάξη είχε 15 παιδιά περίπου. Επομένως, οι τάξεις που ήταν συγχωνευμένες  είχαν 30 παιδιά.

Τα παιδιά διδάσκονταν γλώσσα, αριθμητική, ιστορία, θρησκευτικά, φυσική, ιστορία, γεωγραφία, μουσική, γυμναστική, ζωγραφική και καλλιγραφία. Τα ίδια μαθήματα διδάσκονται και σήμερα εκτός από τη καλλιγραφία.

Τα παιδιά στο δημοτικό έγραφαν με μολύβι ενώ τα παιδιά στο γυμνάσιο έγραφαν με πένα και μελάνι κι όταν έπεφτε πολύ μελάνι χρησιμοποιούσαν το στυπόχαρτο για να το απορροφήσει.

Τα παιδιά πήγαιναν στο σχολείο και τα Σάββατα ενώ τις Κυριακές ήταν υποχρεωτικός ο εκκλησιασμός. Το μάθημα ξεκινούσε στις 8 και  διαρκούσε μέχρι τις 12. Άρχιζε ξανά στις 2 και διαρκούσε μέχρι τις 5.

Τα βιβλία και στο δημοτικό και στο γυμνάσιο ήταν γραμμένα στην καθαρεύουσα μέχρι το 1981. Στην έκτη και στην πέμπτη δημοτικού οι μαθητές έγραφαν διαγωνισμούς κάθε τετράμηνο. Τα αγόρια φορούσαν πηλήκιο, κοντό παντελόνι και ποδιά  και τα κορίτσια ποδιά και κορδέλα στα μαλλιά.

Ο δάσκαλος είχε βέργα και, όταν κάποιος μαθητής δεν ήξερε το μάθημα της ημέρας, του χτυπούσε την παλάμη. Αυτή ήταν μια από τις τιμωρίες. Υπήρχαν κι άλλες όπως να μείνει ο μαθητής νηστικός αφού τον άφηναν στο σχολείο όλο το μεσημέρι.

Οι δάσκαλοι  ζούσαν στον τόπο που δίδασκαν καθώς δεν υπήρχε μεταφορικό μέσο για να πηγαινοέρχονται. Η μητέρα της γιαγιάς μου είχε 5 παιδιά. Δεν μπορούσε να τα παίρνει μαζί της όταν πήγαινε σε άλλο χωριό ως δασκάλα. Πήγαινε στην οικογένειά της μόνο την Κυριακή με τα πόδια ή με το γαϊδούρι.

Πριν την έναρξη των μαθημάτων, κάποιες μέρες  μοίραζαν στους μαθητές γάλα, ενώ στο σχολείο τους έδιναν ψωμί με τυρί. Στο γυμνάσιο υπήρχε συσσίτιο με κανονικό φαγητό  το μεσημέρι.

Τα παιδιά στις εθνικές εορτές έπαιζαν θέατρο και χόρευαν παραδοσιακούς χορούς και στο τέλος της χρονιάς έκαναν γυμναστικές επιδείξεις. Εκδρομές πήγαιναν με τα πόδια  μόνο εντός Πάρου.

Τέλος, για να πάνε τα παιδιά στο σχολείο χτυπούσε η καμπάνα της εκκλησίας, μιας και δεν υπήρχαν ρολόγια.

Από  όλα τα παραπάνω, διαπιστώνουμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα στις μέρες μας έχει βελτιωθεί. Οι συνθήκες εργασίας για τους εκπαιδευτικούς  είναι καλύτερες και έχουν περισσότερα μέσα για να μεταδίδουν γνώσεις στους μαθητές. Όσο για τους μαθητές δεν υπάρχει ο φόβος της βέργας και οι συνθήκες μάθησης είναι πολύ καλύτερες.

Δημοσιευμένο στην κατηγορία  ΓΛΩΣΣΑ Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ,ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ Β΄ ΤΑΞΗΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ .