Ντοκουμέντα από το πεδίο των μαχών του Τρωικού πολέμου
17 Δεκεμβρίου 2015 ΑΡΚΟΥΛΗ ΕΛΕΝΗ
Μια σελίδα από το ημερολόγιο του Αγαμέμνονα (από τον Στέλιο Μ. μαθητή του Β2 τμήματος)
Τροία
Χτες συγκάλεσε συνέλευση ο Αχιλλέας μετά από τόσες μέρες λοιμού ! Μα είναι δυνατόν; Ακούς εκεί! Εγώ δεν είμαι βασιλιάς; Τι δουλειά είχε αυτός;
Ήρθε μετά ο μάντης Κάλχας και έδωσε μαντεία να δώσω πίσω την κόρη του Χρύση. Μα δεν είναι το δικό μου δώρο, μετά την επιδρομή του στρατού μας; Από που και ως που να μου την πάρει; Με έπεισε όμως τελικά και του την έδωσα. Είναι κι αυτός ο λοιμός που με ανησυχεί….
Άλλα κι αυτός ο Αχιλλέας! Λύσσαξε «δώσ’ τη και δώσ’ τη». Μη χάσει… Ε, λοιπόν, γι’ αυτό του είπα να μου δώσει εκείνος το δικό του δώρο, την Βρισηίδα. Αυτός θύμωσε γιατί λέει πως πάντα αυτός είναι πρώτος στην μάχη και σώζει τους Αχαιούς. Αμάν πια! Μπορούμε και χωρίς αυτόν! Είναι δυνατόν εγώ, ο βασιλιάς να μην έχω δώρο και να έχει αυτός;
Άσε που οι θεοί ούτε που νοιάστηκαν για τα λόγια που μου είπε! Δεν τον τιμώρησαν καθόλου. Έρχεται μετά και ο Νέστορας για να μας πει να σταματήσουμε. Εδώ τον άκουγαν οι Κένταυροι και δεν τον άκουσε ο Αχιλλέας!! Αυτός νομίζει πως, επειδή τον γέννησε θεά, θα έχει το δικαίωμα να ξεπερνά τα όρια και να προσβάλλει τους ανώτερούς του.
Αργότερα πετά και το σκήπτρο του κάτω και μας απειλεί πως αν αυτό βγάλει φύλλα, τότε θα ξαναέρθει στην μάχη! Ποιος νομίζει πως είναι τέλος πάντων; Στέλνω λοιπόν και εγώ κήρυκες μετά τη συνέλευση να του πάρουν το δώρο! Ας πρόσεχα τα λόγια του κι ας μην επέμενε να δώσω το δικό μου δώρο. Από εκείνον δεν ζήτησε κανείς το δώρο του. Αν του το ζητούσαν είμαι σίγουρος πως ούτε εκείνος το έδινε.
Αχ! Πολύ δύσκολο να είσαι ο ανώτατος βασιλιάς και αρχιστράτηγος…
Δημοσιευμένο στην κατηγορία ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ Β΄ ΤΑΞΗΣ ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ .
Πρόσφατα σχόλια