Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας ξυλοκόπος που ζούσε μόνος στο δάσος. Κάθε πρωί ξυπνούσε νωρίς και πήγαινε να κόψει ξύλα.
Μια μέρα μετά από κάμποσες ώρες δουλειάς έκατσε να ξεκουραστεί ξεφωνίζοντας, “ οχ η μέση μου”. Έκατσε λίγα λεπτά και καθώς πήγε να σηκωθεί είδε δίπλα του μερικές λίρες. Δεν έδωσε σημασία και συνέχισε τη δουλειά του.
Την άλλη μέρα το πρωί πάλι το ίδιο και αυτό συνεχιζόταν πολλές μέρες. Έτσι ο ξυλοκόπος κάποτε είπε “ οχ! Η μέση μου” και παραφύλαξε να δει ποιος άφηνε τις λίρες. Ξαφνικά βλέπει να βγαίνει ένα φίδι από την τρύπα του -εκεί δίπλα του- και ν’ αφήνει τις λίρες.
Από εκείνη την ημέρα έγιναν οι δυο τους οι καλύτεροι φίλοι.Ο ξυλοκόπος πήρε το φίδι στο σπίτι του. Πήγαν ψώνισαν τρόφιμα, έπιπλα και ό,τι άλλο λαχταρούσαν.Μαγείρεψαν και το βράδυ έκατσαν να δειπνήσουν. Γέλια, χαρές, μουσική γέμισαν το σπίτι.
Μέτα από αρκετή ώρα κουράστηκαν και πήγαν στο κρεβάτι να κοιμηθούν. Ξαπλώνει πρώτα ο ξυλοκόπος και ύστερα ξαπλώνει και το φίδι με το πρόσωπο του από την πλευρά του ξυλοκόπου.Τότε ο ξυλοκόπος λέει στο φίδι, “γύρισε απ’ την άλλη μυρίζουν τα χνώτα σου” και το φίδι απαντά “πάρε τον μπαλτά και δώσε μου μια στην πλάτη”.Ο ξυλοκόπος το αρνήθηκε. Το φίδι όμως επέμενε .Τι να έκανε ο ξυλοκόπος, πιάνει τον μπαλτά στα χέρια του και τον κατεβάζει στην πλάτη του φιδιού.
Το φίδι έφυγε και ο ξυλοκόπος έκανε μήνες να το δει, παρόλου που εκείνος πήγαινε κάθε μέρα στο δάσος.Ύστερα από πολύ καιρό, εκεί που ο ξυλοκόπος καθόταν να ξεκουραστεί συνάντησε το φίδι και το ρώτησε αν είναι καλά και το φίδι του αποκρίθηκε:
“ θυμάσαι που μου έδωσες μια με τον μπαλτά;”
“Ναι” απάντησε ο ξυλοκόπος.
Τότε το φίδι του είπε:“η πληγή από τον μπαλτά έκλεισε .Η πληγή από την κουβέντα που μου είπες δεν έχει κλείσει ακόμα”.
