Ο τελευταίος… κερδίζει

Ένας βασιλιάς στην Ανατολή ανακοινώνει ότι επιθυμεί να παντρέψει την κόρη του. Εμφανίζονται ως μνηστήρες δύο πρίγκιπες στους οποίους ανακοινώνει ότι θα λάβουν μέρος σε αγώνα ταχύτητας με τις καμήλες τους και την κόρη του θα πάρει «αυτός τού οποίου η καμήλα θα βγει δεύτερη».

Παρατάσσονται οι πρίγκιπες με τις καμήλες τους και ο βασιλιάς δίνει το έναυσμα. Οι πρίγκιπες με τις καμήλες τους μένουν ακίνητοι, κανείς δεν ξεκινάει δεδομένης τής ιδιομορφίας τού αγώνα. Περνάνε οι ώρες, οι μέρες χωρίς να αλλάξει τίποτα.

Την 7η μέρα περνάει ένας γέρος σοφός, τους βλέπει και παραξενεύεται. Αφού ρωτάει και μαθαίνει περί τίνος πρόκειται τούς πλησιάζει και τους ψιθυρίζει κάτι. Ξαφνικά, οι πρίγκιπες επιδίδονται σε έναν ξέφρενο αγώνα για το ποιός θα βγει πρώτος.

     Τι τους είπε ο γέρο σοφός;

Ο σοφός γέρος τούς είπε: «Αλλάξτε καμήλες».

Οπότε  πήρε ο καθένας την καμήλα του άλλου και ξεκίνησε να τρέχει ούτως ώστε όποιος βγει πρώτος να κερδίσει.

Ένα παράδοξο του Ζήνωνα…Ο Αχιλλέας και η χελώνα

Έχουμε δύο δρομείς, τον Αχιλλέα, που τρέχει γρήγορα, και τη χελώνα, που πάει πιο αργά από τον Αχιλλέα, οι οποίοι συμμετέχουν σε αγώνα δρόμου. Μιας και η χελώνα είναι πιο αργή της χαρίζεται ένα προβάδισμα από τον Αχιλλέα, το οποίο όμως φαίνεται να επιδρά καθοριστικά στο να νικά πάντα η χελώνα, όσο μικρό κι αν είναι το προβάδισμα και όσο μεγάλη και να είναι η απόσταση που θα διανύσουν στον αγώνα δρόμου. Για να προσπεράσει ο Αχιλλέας τη χελώνα πρέπει πρώτα να φτάσει στο σημείο από το οποίο η χελώνα ξεκίνησε. Όμως αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ όσο η χελώνα συνεχίζει να προχωρά, όσο αργή κι αν είναι. Ώσπου να καλύψει ο Αχιλλέας την απόσταση αυτή, η χελώνα θα έχει προχωρήσει λίγο πιο πέρα. Έτσι ο Αχιλλέας υποχρεούται να διανύσει κι άλλο διάστημα, ως τη νέα θέση της χελώνας. Ώσπου να διατρέξει το νέο αυτό διάστημα, η χελώνα θα έχει προχωρήσει κι άλλο, στον χρόνο που ο Αχιλλέας χρειάζεται για να φτάσει στο προηγούμενο σημείο. Το διάστημα που τους χωρίζει μπορεί να γίνεται ολοένα και πιο μικρό, όμως ποτέ ο γρήγορος Αχιλλέας δε μπορεί να φτάσει την αργή χελώνα, όσο ο χώρος μπορεί και διαιρείται σε όλο και πιο μικρά μέρη.