Τον Ιανουάριο είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στη αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας την κουκλοθεατρική παράσταση “Ο Ψαροτρομάρας”, ένα έργο της Φρόσως Χατόγλου που μιλάει για την δημοκρατία, την αλληλεγύη και την Οικολογία! Η παράσταση δόθηκε από το Θέατρο Κούκλας Κου-Κλο. Ο συγκεκριμένος κουκλοθίασος χρησιμοποιεί την εντυπωσιακή τεχνική του Μαύρου Θεάτρου.
Δείτε ένα βίντεο από το έργο:
Δείτε μια παρουσίαση, που επιμελήθηκαν ο δάσκαλος και οι μαθητές της Στ΄τάξης και στην οποία γίνεται μια σύντομη αναφορά στην ιστορία του κουκλοθεάτρου:
[slideboom id=958644&w=425&h=370]
Φτιάξαμε τα δικά μας νευρόσπαστα από πηλό
Εργαστήριο Κούκλας
Κούκλες από Χαρτοπολτό
Η κ.Μαρία Ζουμίδη επισκέφθηκε επανειλημμένα την τάξης μας προκειμένου να μας βοηθήσει στην κατασκευή κούκλας από χαρτοπολτό. Την ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας, γιατί αφιέρωσε με μοναδική γενναιοδωρία αρκετές ώρες από το χρόνο της και πρόσφερε απλόχερα τις γνώσεις της για την επίτευξη του στόχου μας.
Κούκλες από χαρτί και χαρτοσακούλες
Κούκλες από ανακυκλώσιμα υλικά
Αφιερώσαμε αρκετό χρόνο στην κατασκευή κούκλας από καθημερινά ανακυκλώσιμα υλικά, όπως κουτιά γάλακτος, μπουκάλια κτ.λ.
Καλτσοκούκλες
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Μία από τις αγαπημένες μας δραστηριότητες ήταν η συγγραφή, η εικονογράφηση και η έκδοση των δικών μας παραμυθιών και ιστοριών. Στο τέλος της χρονιάς θα επιλέξουμε να διασκευάσουμε μια από αυτές τις ιστορίες για κουκλοθέατρο και να ανεβάσουμε τη δική μας παράσταση. Κάνετε κλικ και διαβάστε Τα Δικά μας Παραμύθια
Κατασκευή έργων με την τεχνική του Decoupage
Η Αγιογράφος κ.Ειρήνη Αποστολίδου επισκέφτηκε την τάξη μας και μας μίλησε για την τέχνη της Αγιογραφίας. Στη συνέχεια μας μύησε στην κατασκευή έργων με την τεχνική του Decoupage, προκειμένου να την αξιοποιήσουμε για την κατασκευή των σκηνικών της παράστασης μας.
Οι μαθητές ως κουκλοποιοί, κουκλοπαίχτες, συγγραφείς και σκηνογράφοι
Το ταξίδι των Χρυσών συναισθημάτων (διασκευή ενός από τα παραμύθια που γράψαμε)
Αφηγητής: Μια φορά κι ένα καιρό σε μια ταβέρνα της πόλης Αντούμπαλα συναντήθηκαν έντεκα φοβεροί πειρατές για να συζητήσουν πώς θα βρουν το σεντούκι ενός χαμένου θησαυρού. Είχαν μαζί τους, ο καθένας, από ένα κομμάτι κάποιου χάρτη που είχαν κληρονομήσει από τους πατεράδες τους που ήταν κι αυτοί πειρατές. Πρώτοι έφτασαν ο Ενέο ο Τυφλοπόντικας και ο Πέτρος το Πιθηκάκι. Δεν άργησαν όμως να φανούν και οι υπόλοιποι: ο Ευγένης ο Τσιουάουα, ο Ματθαίος ο Τιτάνας, ο Ηλίας ο Σκαντζόχοιρος, η Αλμπίνα Σπάροου, η Μαριλένα Παραπάν, η Ζαΐρα η Τρομερή, ο Αλέξανδρος ο Κατσικοπόδαρος, η Αναστασία η Ονειροπαρμένη και ο Σιδερής το Αρκουδάκι. Ένωσαν τα κομμάτια του χάρτη και αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να βρουν το θησαυρό. Η Ζαΐρα η Τρομερή αποφασίστηκε να είναι η καπετάνισσα του πλοίου. Πρώτα έπρεπε να πάνε στη νησί της Καλυψούς για να βρουν το κλειδί του σεντουκιού και μετά στο νησί των Λωτοφάγων όπου βρίσκονταν το σεντούκι. Την άλλη μέρα πρωί-πρωί σάλπαραν…
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ευγένης ο Τσιουάουα, Ματθαίος ο Τιτάνας, Ηλίας ο Σκαντζόχοιρος, Ζαΐρα η Τρομερή, Αλέξανδρος ο Κατσικοπόδαρος, Αναστασία η Ονειροπαρμένη, Σιδερής το Αρκουδάκι, Αλμπίνα Σπάροου και η Μαριλένα Παραπάν
ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
(Στη σκηνή φαίνεται ένα καράβι που ταξιδεύει. Εμφανίζεται η καπετάνισσα να δίνει οδηγίες)
Ζαΐρα: Βίρα τις άγκυρες! Όρτσα τα πανιά! Σαλπάρουμε για το νησί της Καλυψούς!
(Φεύγει το πλοίο και εμφανίζεται πάλι ο Αφηγητής)
Αφηγητής: Μετά από αρκετές μέρες ταξίδι αντίκρισαν επιτέλους το νησί της Καλυψούς. Βγήκαν όλοι στη στεριά να ψάξουν για το κλειδί του σεντουκιού. Μόνο ο Τυφλοπόντικας και ο Τσιουάουα έμειναν πίσω για να δέσουν και να προσέχουν το πλοίο. Η ομάδα δεν είχε απομακρυνθεί πολύ από την ακτή, όταν ακούστηκαν οι φωνές του Τυφλοπόντικα και του Τσιουάουα.
Τσιουάουα: Βοήθεια, το πλοίο μας! Τυφλοπόντικα, που είσαι, το πλοίο μας φεύγει! (Το πλοίο φαίνεται να απομακρύνεται)
Τυφλοπόντικας: Αμάν τι πάθαμε! Τι θα πούμε τώρα στους άλλους
Τσιουάουα: Αν δε χάζευες και είχες το νου σου δε θα έφευγε το πλοίο.
Τυφλοπόντικας: Εγώ χάζευα ή εσύ που εξαπέλυσες κανονική επίθεση στα μπανανόδεντρα; Δική σου δουλειά ήταν να δέσεις το πλοίο. (πιάνει τον Τσιουάουα από το λαιμό και ο Τσιουάουα κάνει το ίδιο)
Τσιουάουα: Θα σου δώσω ένα βρωμόξυλο που θα το θυμάσαι! (ο Τιτάνας άκουσε τις φωνές και πήγε να δει τι συμβαίνει)
Τιτάνας: Τι έχετε και μαλώνετε; Οι φωνές σας ακούγονται σε όλο το νησί. Ηρεμήστε λιγάκι, μη σας αρχίσω στις κλωτσιές!
Τσιουάουα : Δεν έδεσε το πλοίο ο Τυφλοπόντικας και ο άνεμος το παρέσυρε στα ανοιχτά.
Τυφλοπόντικας: Βρε παλιοψεύτη, θα σε κάνω μαύρο σαν κοράκι από τις μπουνιές!
Τσιουάουα : Για δοκίμασε, μη σε αρχίσω στα φαπίδια και σε κάνω μπριζολίδια!
Τυφλοπόντικας: Εσύ παράτησες το πλοίο και σκαρφάλωνες στις μπανανιές για να κόψεις μπανάνες.
Τιτάνας: Αμάν, τι κάνατε; Και δεν ξέρει κανείς από μας μπάνιο. Τώρα είναι που θα σας αρχίσω στις κλωτσιές, θα σας λιώσω! (Μπλέκονται και οι τρεις… Καταφθάνει η Ζαΐρα )
Ζαΐρα: Εεε, σταματήστε! Τι γίνεται εδώ πέρα; Γιατί τσακώνεστε; (Μιλούν όλοι μαζί και δε βγαίνει κανένα νόημα) Χίλιες φορές σας έχω πει να μιλάτε ένας- ένας με τη σειρά, δεν είμαστε σε τηλεοπτικά παράθυρα εδώ να μιλάτε όλοι μαζί.
Τιτάνας: Καπετάνισσα, αυτοί οι δύο άφησαν το πλοίο να φύγει. Πάει το πλοίο μας, είμαστε χαμένοι! Πώς θα το φέρουμε πίσω;
Ζαΐρα: Μα καλά, πώς έγινε αυτό;
Τιτάνας: Ο Τσιουάουα νόμιζε ότι το έδεσε ο Τυφλοπόντικας και ο Τυφλοπόντικας νόμιζε ότι το έδεσε ο Τσιουάουα. Στο τέλος κανείς δε φρόντισε να δέσει το πλοίο.
(Ακούγονται από το βάθος οι φωνές των άλλων πειρατών. Άλλοι υποστηρίζουν τον Τσιουάουα και άλλοι τον Τυφλοπόντικα)
Πειρατές: Ο Τσιουάουα φταίει!!!
Πειρατές: Ο Τυφλοπόντικας φταίει!!!
Ζαΐρα: Σταματήστε όλοι, δε βοηθάτε την κατάσταση με αυτόν τον τρόπο, την κάνετε χειρότερη. Σίγουρα ο καθένας έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης για αυτό που συνέβη. Όμως, αντί να μαλώνετε μεταξύ σας γιατί δεν βάζετε το μυαλό σας να δουλέψει, να βρείτε μια λύση στο πρόβλημα.
Τιτάνας: Δεν υπάρχει λύση, καπετάνισσα, θα αφήσουμε τα κοκαλάκια μας σε αυτό το νησί! Αφού κανένας μας δεν ξέρει κολύμπι πως θα πάμε στο πλοίο;
Ζαΐρα: Πάντα υπάρχουν λύσεις, αρκεί να μην φτάνουμε στα άκρα και να είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε. Ό,τι έγινε, έγινε και δεν αλλάζει. Τιτάνα, πήγαινε αμέσως και φώναξε μου την Αναστασία την Ονειροπαρμένη. (Φεύγουν ο Τιτάνας, ο Τσιουάουα και ο Τυφλοπόντικας).
Ονειροπαρμένη: Με φώναξες καπετάνισσα;
Ζαΐρα: Ναι! Εσένα που το μυαλό σου κόβει και ράβει, κοίτα να σκεφτείς κάτι για να πάρουμε πίσω το πλοίο.
Ονειροπαρμένη: (Σκέφτεται Για λίγο) Το βρήκα! Να κατασκευάσουμε μια γέφυρα που θα ενώνει τη στεριά με το πλοίο.
Ζαΐρα: Κάτι πιο απλό;
Ονειροπαρμένη: (Σκέφτεται Πάλι) Να κατασκευάσουμε έναν καταπέλτη και να εκτοξεύσουμε κάποιον από εμάς στο πλοίο.
Ζαΐρα: Θα ήθελα κάτι λίγο πιο απλό!
Ονειροπαρμένη: (Σκέφτεται Πάλι) Το βρήκα! Να φτιάξουμε μια σχεδία να μας μεταφέρει στο πλοίο.
Ζαΐρα: Αυτό είναι! Σταματήστε τον καβγά και στρωθείτε στη δουλειά.
(Εμφανίζονται στη σκηνή ο Τσιουάουα και ο Τυφλοπόντικας να δουλεύουν μαζί για την κατασκευή της σχεδίας. Ο Τσιουάουα κουβαλάει ένα ξύλο.)
Τσιουάουα: Τυφλοπόντικα βοήθα με να κουβαλήσω αυτό το ξύλο, γιατί μου πέφτει βαρύ. Συγγνώμη που σε κατηγόρησα πριν! Φοβήθηκα, όμως, τι θα πουν οι άλλοι και ήθελα να ρίξω από πάνω μου την ευθύνη.
Τυφλοπόντικας: Δεν έφταιγες μόνο εσύ, ήταν και δικό μου λάθος αυτό που έγινε. Κι εγώ σου ζητώ συγγνώμη!
Τσιουάουα: Ας δώσουμε τα χέρια και ας δούμε τι γίνεται από δω και πέρα! Άντε βάλε ένα χέρι να κουβαλήσουμε το ξύλο.
(Φεύγουν και εμφανίζεται ο Τιτάνας.)
Τιτάνας: Ουφ, πεθάναμε στη δουλειά, αλλά η σχεδία είναι έτοιμη! Καπετάνισσα, καπετάνισσα! (Εμφανίζεται η Ζαΐρα).
Ζαΐρα: Τι συμβαίνει Τιτάνα;
Τιτάνας: Σας ενημερώνω ότι μετά από σκληρή δουλειά η σχεδία που θα μας μεταφέρει στο πλοίο είναι έτοιμη.
Ζαΐρα: Κι εγώ έστειλα ήδη τον Κατσικοπόδαρο με μια ομάδα να βρει το κλειδί του θησαυρού. Μήπως τον είδε κανείς;
Κατσικοπόδαρος: Εδώ είμαι καπετάνισσα. Βρήκαμε το κλειδί μέσα σε μία καρύδα, θαμμένο κάτω από τον φοίνικα που έδειχνε ο χάρτης.
Ζαΐρα: Θαυμάσια! Ας επιβιβαστούμε όλοι στη σχεδία να σαλπάρουμε αμέσως για το νησί των Λωτοφάγων.
ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
Αφηγητής: Οι πειρατές ήταν περίπου στη μέση της διαδρομής και, όπως όλα έδειχναν, θα έφταναν στο προορισμό τους χωρίς απρόοπτα. Όμως, ξαφνικά ξέσπασε μια τρομερή καταιγίδα. Θεόρατα κύματα τους παρέσυραν προς ένα άγνωστο νησάκι και άρχισαν να κοπανούν το πλοίο στα βράχια του.
(Ακούγονται ηχητικά εφέ καταιγίδας και φωνές πειρατών από το βάθος που φωνάζουν βοήθεια).
Πιθηκάκι: Ωχ, τι πάθαμε! Θα βουλιάξουμε!
Σκαντζόχοιρος: Το καράβι είναι ακυβέρνητο!
Παραπάν: Πάμε καρφί για τα βράχια!
Πιθηκάκι: Χτυπήσαμε στο βράχο! Ευτυχώς όμως δεν βουλιάξαμε!
Σκαντζόχοιρος: Το καράβι έχει πάθει τρομερές ζημιές. Πού να είμαστε άραγε; Γιατί ένας Θεός ξέρει πόσο ξεφύγαμε από την πορεία μας.
Παραπάν: Μακάρι να’ ξερα! Αυτός εκεί ο μεγάλος βράχος στην μέση του νησιού μοιάζει με γιγάντιο κύκλωπα.
Πιθηκάκι: Θα το ονομάσουμε το νησί του Κύκλωπα Πολύφημου.
Σκαντζόχοιρος: Τι θα κάνουμε τώρα; Είμαστε χαμένοι, θα πεθάνουμε σε αυτό το παλιόνησο.
Παραπάν: Να σας πω και το άλλο για να αγχωθείτε ακόμα περισσότερο. Τα βαρέλια με το νερό που είχαμε στο αμπάρι και όλα μας τα τρόφιμα κατέληξαν στη θάλασσα.
Πιθηκάκι: Ουφ! Μου φαίνεται ότι θα σκάσω!
Σκαντζόχοιρος: Δεν θα τα καταφέρουμε αυτή τη φορά!
(Ακούγεται η φωνή της Αλμπίνας Σπάροου που τραγουδάει ένα από τα αγαπημένα της τραγούδια).
Παραπάν: Εδώ χανόμαστε και αυτή στην κοσμάρα της!
Σπάροου: Για ακούστε να σας πω! Έχουμε αφήσει το άγχος μας κυριεύσει και δεν σκεφτόμαστε καλά. Αν καθόμαστε όλη την ώρα και κλαίμε την μοίρα μας δεν θα βγει τίποτα. Προτείνω για σήμερα το βράδυ να κάνει ο καθένας από εμάς κάποια πράγματα που τον ευχαριστούν για να χαλαρώσει λίγο. Έτσι, αύριο το πρωί θα σκεφτούμε με πιο καθαρό μυαλό τι θα κάνουμε.
Σκαντζόχοιρος: Καλή ιδέα! Εγώ θα πάω μια βόλτα να εξερευνήσω το νησί. (Φεύγει).
Παραπάν: Εγώ θα πάω να βρω την φίλη μου την Ονειροπαρμένη να μου πει καμιά από αυτές τις φοβερές της ιστορίες για να χαλαρώσω. (Φεύγει).
Πιθηκάκι: Εγώ θα ξαπλώσω ανάποδα στην αμμουδιά και θα κάααθομαι. (Κάνει ότι ξαπλώνει).
Σπάροου: Εγώ θα πω κανένα τραγουδάκι να ξεχαστώ και να διασκεδάσω και τους υπόλοιπους. (Αρχίζει να τραγουδά το ήταν ένα μικρό καράβι και ζητά και από το κοινό να τη συνοδέψει:
Ήταν ένα μικρό καράβι
που ήταν αταξίδευτο
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι
μέσα εις τη Μεσόγειο
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Και σε πέντε έξι εβδομάδες
σωθήκαν όλες οι τροφές
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Και τότε ρίξανε τον κλήρο
να δούνε ποιος θα φαγωθεί
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Κι ο κλήρος πέφτει στα αγόρια
που ήταν σαν σκυλόψαρα
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Κι ο κλήρος πέφτει στα κορίτσια
που ήταν σαν σκουπόξυλα
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Κι αν σας αρέσει αυτή η ιστορία
την ξαναλέμε, λέμε απ’ την αρχή
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
(Όταν τελειώνει το τραγούδι εμφανίζεται η Ζαΐρα).
Ζαΐρα: Μπράβο παιδιά! Μην αφήσετε το άγχος να σας νικήσει. Χαλαρώστε όπως μπορεί ο καθένας και αύριο το πρωί τα ξαναλέμε.
(Φεύγει και μένει στη σκηνή ο Πέτρος το Πιθηκάκι που ροχαλίζει…Σε λίγο ξυπνάει).
Πιθηκάκι: (Χασμουριέται) Μωρέ τέτοιο ύπνο είχα να κάνω από τότε που ήμουνα μωρό. (Εμφανίζεται η Ζαΐρα)
Ζαΐρα: Τώρα που όλοι νιώθουμε καλύτερα, θα χωριστούμε σε ομάδες και θα δουλέψουμε όλοι μαζί για να μπορέσουμε να φύγουμε από αυτό το νησί. Πιθηκάκι, εσύ και ο Τιτάνας θα φροντίσετε για την επισκευή του πλοίου.
Πιθηκάκι: Μείνε ήσυχη καπετάνισσα, (φεύγει)
Ζαΐρα: Σκαντζόχοιρεεεε… (του φωνάζει).
Σκαντζόχοιρος: Διατάξτε καπετάνισσα!
Ζαΐρα: Εσύ, ο κατσικοπόδαρος και το Αρκουδάκι θα πάτε να μαζέψετε όσες μπανάνες μπορείτε για τροφή.
Σκαντζόχοιρος: Φεύγουμε τώρα αμέσως!
Ζαΐρα: Παραπάν και Σπάροου…(εμφανίζονται και οι δύο).
Παραπάν και Σπάροου: (Με μια φωνή) Διατάξτε καπετάνισσα!
Ζαΐρα: Εσείς θα αναλάβετε να μαζέψετε από την παραλία του νησιού όσα βαρέλια του νερού έχουν ξεβραστεί από τα κύματα
Παραπάν και Σπάροου: (Με μια φωνή) Μείνετε ήσυχη καπετάνισσα! (φεύγουν και εμφανίζεται η Ονειροπαρμένη).
Ονειροπαρμένη: Καπετάνισσα έχω μια ιδέα που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα.
Ζαΐρα: Για να ακούσω…
Ονειροπαρμένη: Να αποικήσουμε το νησί. Αν κάνουμε το νησί αυτό σπίτι μας, τότε δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε με την ιδέα ότι πρέπει να επιστρέψουμε στο σπίτι μας. Μένουμε εδώ και όλα είναι μια χαρά!
Ζαΐρα: Θα λάβω υπόψη μου την πρότασή σου. Προς το παρόν, όμως, πήγαινε να βοηθήσεις του άλλους.
Ονειροπαρμένη: Πάω, αλλά σκεφτείτε καλά αυτό που σας είπα. (Φεύγει)
Αφηγητής: Δουλεύοντας σκληρά και χωρίς άγχος, οι πειρατές κατάφεραν μέσα σε περίπου ένα μήνα να φτιάξουν το καράβι τους και να αποθηκεύσουν αρκετή τροφή και νερό για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Αρκουδάκι: Ζήτω! Όλε! Όλε! Τα καταφέραμε! Καπετάνισσα, καπετάνισσααααα…
Ζαΐρα: Τι έχεις να μου πεις Αρκουδάκι;
Αρκουδάκι: Λαμβάνω την τιμή να αναφέρω ότι το πλοίο είναι έτοιμο για να συνεχίσει το ταξίδι του. Οι ζημιές διορθώθηκαν και έχουμε αποθηκεύσει αρκετή τροφή και νερό.
Ζαΐρα: Είδατε που τελικά τα καταφέραμε! Εμπρός για το νησί των Λωτοφάγων και το θησαυρό.
ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ
Αφηγητής: Μετά από λίγες μέρες ταξίδι και χωρίς άλλα απρόοπτα έφτασαν στο νησί των Λωτοφάγων. Πήγαν αμέσως στο σημείο που έπρεπε να βρίσκεται ο θησαυρός σύμφωνα με το χάρτη. Έψαξαν εδώ κι εκεί, αλλά θησαυρός δεν υπήρχε πουθενά. Καθώς έσκαβαν άκουγαν κάτι περίεργους θορύβους.
(Στη σκηνή εμφανίζονται ο Τιτάνας, ο Κατσικοπόδαρος και ο Σκαντζόχοιρος).
Κατσικοπόδαρος: Κουράστηκα να σκάβω όλη μέρα!
Σκαντζόχοιρος: Και ο θησαυρός είναι άφαντος. Κάναμε τόσο κόπο για το τίποτα.
Τιτάνας: Ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά! Ακούω κάτι ύποπτους θορύβους πίσω από τα κείνα τα δέντρα.
Κατσικοπόδαρος: Είδα τώρα κάποιον να κινείται πίσω από τα δέντρα. Εεεεε…. Εσύ; Βγες από εκεί γιατί θα πυροβολήσω (βγαίνει ένας Πυγμαίος).
Κατσικοπόδαρος: Μωρέ τι είναι τούτο το πράγμα; Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο.
Τιτάνας: Είναι κοντός και μικροσκοπικός αλλά δεν μοιάζει για παιδί.
Σκαντζόχοιρος: Είναι ένας Πυγμαίος. Έχω διαβάσει για αυτούς.
Κατσικοπόδαρος: Πώς σε λένε άνθρωπέ μου;
Πυγμαίος: Μόκο τσίκο πάκο λόκο.
Τιτάνας: (Προς τον Σκαντζόχοιρο) Για κάνε μου μια μετάφραση.
Σκαντζόχοιρος: Νομίζω ότι θέλει να τον ακολουθήσουμε στο χωριό του
Πυγμαίος: (Πάλι τα ίδια) Μόκο τσίκο πάκο λόκο.
Κατσικοπόδαρος: Εμένα μου φαίνεται ότι μας βρίζει. Θα σου σπάσω τα μούτρα, ρε…
Πυγμαίος: Πάκο λόκο πάκο λόκο.
Κατσικοπόδαρος: Είναι ένας άγριος και απολίτιστος ιθαγενής. Δεν πρέπει να τον εμπιστευτούμε
Τιτάνας: Δεν ξέρω τι να πω! Ας τον ακολουθήσουμε να δούμε τι θέλει, αλλά με μεγάλη προσοχή. (Φεύγουν, ακολουθώντας τον Πυγμαίο)
Αφηγητής: Ο Πυγμαίος τους οδήγησε στο χωριό του όπου τους υποδέχθηκαν με χαρά και τους φιλοξένησαν με τον καλύτερο τρόπο. Περνούσαν πολύ όμορφα μαζί και σιγά-σιγά έμαθαν ο ένας τη γλώσσα του άλλου.
(Εμφανίζεται η Ονειροπαρμένη, η Σπάροου και η Παραπάν)
Ονειροπαρμένη: Δεν το περίμενα ότι οι Πυγμαίοι θα ήταν τόσο καλοί και φιλικοί μαζί μας
Παραπάν: Τέτοια φιλοξενία, τόσα χρόνια στη πειρατεία, δεν την έχω βρει πουθενά αλλού.
Ονειροπαρμένη: Και τι ωραία που κάθονται και ακούν τις ιστορίες μου. Κανείς άλλος δε μου έχει δώσει τόση σημασία.
Παραπάν: Αν καταλάβαιναν και τι τους έλεγες…
Σπάροου: Τελικά έχουμε πολλά κοινά με τους Πυγμαίους. Και σε κείνους αρέσει το παιχνίδι, η επικοινωνία, η καλή παρέα, η μουσική.
Παραπάν: Και τιμούν πάρα πολύ τους φίλους και την οικογένεια τους όπως και μείς.
Ονειροπαρμένη: Μάθαμε κι ένα σωρό πράγματα από αυτούς. Τις προάλλες μου έδωσαν μερικούς σπόρους από κάτι πανέμορφα εξωτικά φυτά και μου έδειξαν πώς να τους καλλιεργήσω.
(Ακούγεται η φωνή της Ζαΐρας από το βάθος)
Ζαΐρα: Σύντροφοι, σε μια ώρα θα βρεθούμε όλοι στο πλοίο. Επιστρέφουμε στην πατρίδα!
(Εμφανίζεται στη σκηνή ο Κατσικοπόδαρος και η Ζαΐρα)
Κατσικοπόδαρος: Καπετάνισσα, όλοι είναι έτοιμοι για να ξεκινήσουμε, μένει μόνο να αποχαιρετίσουμε τους φίλους μας.
Ζαΐρα: Βλέπω το φίλο μας Κίτσομιτσίκου να έρχεται προς τα εδώ.
Κατσικοπόδαρος: Κρατά ένα σεντούκι στα χέρια του
Πυγμαίος: (Μιλάει κοφτά και με συντακτικά λάθη) Αυτό σεντούκι για σας. Δώρο από μας, θυμάστε φίλους σας!
Κατσικοπόδαρος: Δεν το πιστεύω! Πρέπει να είναι το σεντούκι του θησαυρού!
Πυγμαίος: Για μας αυτό άχρηστο! Για εσάς μπορεί έχει αξία!
Ζαΐρα: Ευχαριστούμε πολύ, καλοί μας φίλοι! Δε θα σας ξεχάσουμε ποτέ! Βίρα τις άγκυρες! Όρτσα τα πανιά! Σαλπάρουμε για τη πατρίδα.
ΤΕΛΟΣ
ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Αλλούση Αλμπίνα
Αρμενάκης Ηλίας
Βογιατζή Μαριλένα
Βούμβας Πέτρος
Γιαννόπαπας Ματθαίος
Γκουιντέα Έρρικα
Κουνάκης Ισίδωρος
Κρεατσούλας Ευγένιος
Λούλι Ενέο
Μηνιώτης Αλέξανδρος
Μόσχου Βαλάντω
Νεαμονίτη Αναστασία
Νικηφορίδη Χριστίνα
| Επιμέλεια: Ο Δάσκαλος της Τάξης | |
| Ντούλης Δημήτριος |