Κάλαντα
Κάλαντα Λαζάρου Κεχρινιάς
Σήμερον έρχεται ο Χριστός, ο επουράνιος θεός, εν την πόλη Βηθανία. Μάρθα κλαίει και Μαρία Λάζαρον τον αδερφό της τον γλυκύ και καρδιακό της.
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν και τον μοιρολογούσαν. Την ημέρα την τετάρτην κίνησε ο Χριστός για να ’ρθει. Τότε βγήκε και η Μαρία έξω από τη Βηθανία. Σκύβει εμπρός γονατιστή και τους πόδες του φιλεί.
– Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου, δεν θα πέθαινε ο αδερφός μου. Μα κι εγώ τώρα πιστεύω και καλότατα εξεύρω ότι δύνασαι αν θέλεις και νεκρούς να ανασταίνεις.
Τότε ο Χριστός δακρύζει και τον Άδη φοβερίζει:
– Άδη, Τάρταρε και Χάρε. Λάζαρε να μη σε πάρει. Σήκω πάνω Λάζαρέ μου, φίλε μου και αγαπητέ μου.
Τότε ο Λάζαρος σηκώθει, αναστήθει και λυτρώθει. Ζωντανός σαβανωμένος και με το κερί ζωσμένος.
Τότε Μάρθα και Μαρία, τότε όλη η Βηθανία δόξα το Θεό φωνάζουν και τον Λάζαρο εξετάζουν.
– Πες μας Λάζαρε τι είδες εις στον Άδη που επήγες;
– Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους. Δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι, το φαρμάκι των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον.
«Εκπαίδευση δεν είναι η εκμάθηση γεγονότων, αλλά ή εξάσκηση του μυαλού να σκέφτεται»
Albert Einstein.
Το σχολείο μας χτίστηκε το 1964. Είναι ένα όμορφο παραδοσιακό πέτρινο κτήριο με προστατευτικό σκέπαστρο-υπόστεγο.
Εσωτερικά αποτελείται από 3 αίθουσες και ακόμη μια στην οποία συστεγαζόταν το Νηπιαγωγείο μέχρι πριν λίγα χρόνια.
Επίσης, συστεγάζεται το περιφερειακό ιατρείο Κεχρινιάς, το οποίο λειτουργεί κάποιες μέρες του μήνα.
Στην μπροστινή όψη υπάρχει μια αυλή με δύο μπασκέτες και στην πίσω όψη ένα μεγάλο γήπεδο ποδοσφαίρου.
Σχετικά με τον διαθέσιμο υλικοτεχνικό εξοπλισμό του σχολείου, θα λέγαμε ότι είμαστε πλήρης. Διαθέτουμε υπολογιστές , λαπτοπ, προτζέκτορες, ταμπλετ, εκτυπτωτές, φωτοτυπικό κλπ, τα οποία χρησιμοποιούνται στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Επίσης, διαθέτουμε επαρκή εξοπλισμό φυσικής αγωγής.
Τέλος, στο σχολείο μας λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη για τους μικρούς μας μαθητές, η οποία εμπλουτίζεται διαρκώς με βιβλία νέων εκδόσεων.
