Αρκετοί  από εσάς μπορεί να ακούσετε από το παιδί σας σε ένα πρωινό ξύπνημα το εξής: «Δεν θέλω να πάω σχολείο!». Τη φράση αυτή μπορεί να την ακούσετε με πολλούς τρόπους: κλαίγοντας, θυμωμένα, απειλητικά ή εκβιαστικά κ.λπ. Το ερώτημα είναι γιατί δεν θέλει να πάει σχολείο.

Οι πιο συνηθισμένες δικαιολογίες είναι: γιατί είμαι άρρωστος ή γιατί με πειράζει ο συμμαθητής μου ή γιατί δεν μου αρέσει η δασκάλα. Πολλοί γονείς, κατά καιρούς, έχετε ακούσει αυτά τα λόγια από το στόμα των παιδιών σας. Εκτός από τις αληθοφανείς δικαιολογίες, συχνά τα παιδιά εκδηλώνουν και ορισμένα σωματικά συμπτώματα: νευρικότητα, ανησυχία, κλάμα, δυσκολεύονται να κοιμηθούν ή έχουν διαταραγμένο ύπνο, πόνους στην κοιλιά, ναυτία, εμετό, διάρροια, ταχυκαρδία, πονοκέφαλο, δυσκολεύονται να φάνε κ.λπ. Όσο δε πλησιάζει η ώρα του σχολείου, τόσο τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα. Οι γονείς, από την άλλη, θυμώνουν, αγχώνονται, απειλούν, εκλιπαρούν, υπόσχονται δώρα ή αποδέχονται την επιθυμία του παιδιού τους, αφού δεν μπορούν να βρουν λύση.

Τι να κάνετε

Κατ’ αρχήν, αν το παιδί διατείνεται ότι έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, καλό είναι να ελέγξετε αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, αναζητώντας ίσως και τη συμβουλή κάποιου γιατρού. Αν διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας απ’ αυτή την πλευρά, τότε ας κουβεντιάσετε με το παιδί σας τους λόγους που δεν θέλει να πάει στο σχολείο. Σκύψετε με προσοχή και αγάπη στο πρόβλημά του και δείξετε έμπρακτα ότι είστε δίπλα του στη νέα του ζωή.

Στον έξω κόσμο

Πολλά παιδιά τις πρώτες μέρες ή εβδομάδες από την είσοδό τους στο σχολείο παθαίνουν μικρό ή μεγάλο σοκ, καθώς καλούνται να αντιμετωπίσουν μόνα τους την κοινωνία του σχολείου, τον κόσμο τους δηλαδή. Έναν κόσμο που δεν είναι πια μόνο δικός τους, αλλά το «βασίλειό» τους θα πρέπει να τον μοιραστούν και με άλλους αγνώστους, αρχικά. Το παιδί, με άλλα λόγια, αντιδρά με δυσφορία όταν οι γονείς το αφήνουν στο σχολείο και απομακρύνονται. «Κολλάει» πάνω τους. Oι γονείς, συνήθως η μητέρα καταβάλλει προσπάθειες να το «απογαλακτίσει» με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών, που προσπαθούν αφενός να ηρεμήσουν το έντρομο νήπιο και αφετέρου να την διαβεβαιώσουν ότι, μόλις απομακρυνθεί, η κατάσταση θα τεθεί υπό έλεγχο. Οι γονείς συχνά νιώθουν αμηχανία, ντροπή, ακόμα και ενοχές μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, παρερμηνεύοντας αυτές τις εμπειρίες ως ένα πρόβλημα, και μάλιστα ενίοτε άλυτο.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχει αποδειχτεί ότι αυτός ο «μεγάλος σαματάς» είναι παροδικό φαινόμενο. Η κατάσταση εξελίσσεται ευνοϊκά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, και το νήπιο προσαρμόζεται στη νέα πραγματικότητα: αποδέχεται την παρουσία των άλλων, ανιχνεύει τις διαφορές των ρόλων, σημειώνει τα όρια της αυτονομίας του, γεγονός που του επιτρέπει να δέχεται τις συμβουλές του ενήλικα και βιώνει σιγά σιγά το αίσθημα της ταυτότητας μέσα από τη χαρά της επικοινωνίας.

Η αναζήτηση των ορίων του

Ένας άλλος λόγος που αρνείται το παιδί να πάει στο σχολείο μπορεί να είναι η αναζήτηση των ορίων του. Αυτός ο μικρός άνθρωπος είναι ξεκάθαρο ότι ψάχνει και χρειάζεται τα όριά του, που αν οι γονείς δεν τα θέσουν ξεκάθαρα από την αρχή, πολύ φοβάμαι ότι θα ανοίξουν… οι ασκοί του Αιόλου! Οι γονείς με σταθερή και ήρεμη συμπεριφορά εξηγούν στο νήπιο τούς λόγους που πρέπει να πάει στο σχολείο: θα γνωρίσει φίλους, θα μάθει καινούργια πράγματα, νέα παιχνίδια, κι έτσι θα έχει πολλές ιδέες κ.λπ. Βέβαια, όταν ένα νήπιο δεν θέλει να πάει σχολείο, συνήθως διαισθάνεται (ναι, διαισθάνεται, όσο παράξενο κι αν σας ακούγεται) την αδυναμία των γονιών του, και κυρίως της μητέρας, να αφήσουν από την αγκαλιά τους το αγγελούδι τους στη νέα του ζωή.

Καλό είναι σε αυτές τις περιπτώσεις το νήπιο να πηγαίνει στο σχολείο με τον γονιό που είναι πιο αποστασιοποιημένος και ψύχραιμος. Η επαφή των μελών της οικογένειας με το παιδί επηρεάζουν αποφασιστικά την εξέλιξη και την ένταξή του στο σχολικό περιβάλλον και, γενικότερα, στη μετέπειτα ζωή του. Αυτό σημαίνει ότι οι εμπειρίες που αποκομίζει το παιδί από την οικογένειά του είναι καθοριστικές για την επιτυχία ή την αποτυχία στα τυχόν προβλήματα που θα συναντήσει στο σχολείο του. Με λίγα λόγια, η συναισθηματική ευστάθεια και η ισορροπία, η ασφάλεια και η θαλπωρή που θα αισθανθεί αποτελούν πηγές τροφοδοσίας για να υπερκεραστούν δύσκολες καταστάσεις, όπως είναι η ένταξή του στον νέο του χώρο. Συναισθηματική ευστάθεια ένα παιδί αισθάνεται όταν οι επαφές του με τους γονείς είναι ουσιαστικές, αληθινές και γνήσιες.

Σημασία δεν έχει ο χρόνος που θα αφιερώσει ένας γονιός με το παιδί του, αλλά η ποιότητα του χρόνου που θα είναι μαζί. Αν ο χρόνος του πατέρα ή της μητέρας φτάνει μόνο για να διαβάσει ένα παραμύθι ή να κάνει ένα παζλ μαζί του, ας γίνει έτσι, αλλά πρέπει να είναι εκεί με τη φυσική του παρουσία, με το μυαλό του και την αγάπη του. Τότε, και οι δύο θα είναι ευχαριστημένοι, ικανοποιημένοι και έτοιμοι ο ένας να αποχωριστεί τον άλλον για λίγο. Κάθε αλλαγή, ευχάριστη ή δυσάρεστη, δημιουργεί άγχος και αποζητά αντίστοιχη προσαρμογή. Καλούμαστε τότε να αντιμετωπίσουμε τις όποιες αλλαγές και δυσκολίες, με ωριμότητα και αμοιβαία συμπαράσταση.

πηγή

Τι ρόλο παίζει η προσοχή στη μάθηση και πότε διαταράσσεται ;

Εκτός από την κατηγορία των γνωστικών διαταραχών τις οποίες προαναφέραμε και οι οποίες έχουν να κάνουν με επιμέρους γνωστικές ικανότητες υπάρχει και μία άλλη διαταραχή που αφορά την δυνατότητα ενός παιδιού να συγκεντρωθεί και να προσέξει εκλεκτικά τα διάφορα περιβαλλοντικά ερεθίσματα.

Η δυνατότητα της συγκέντρωσης ενός παιδιού είναι βασική στην μάθηση. Ένα παιδί το οποίο δεν μπορεί να συγκεντρωθεί σ΄αυτό που βλέπει ή ακούει ή αισθάνεται δεν μπορεί να το μάθει.Όταν λοιπό ένα παιδί έχει διάσπαση προσοχής στην ουσία κινδυνεύει να μείνει πίσω σε όλες τις μαθησιακές δραστηριότητες, ακριβώς γιατί η προσοχή είναι προϋπόθεση της μάθησης.

Η διαταραχή της προσοχής μπορεί να υπάρχει από μόνη της αλλά πολύ συχνά συνοδεύει και άλλα προβλήματα όπως π.χ καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου, ΕΜΔ και άλλα. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίον στην προσπάθεια να ταξινομηθούν οι μαθησιακές διαταραχές τα πράγματα περιπλέκονται .

Πολύ συχνά παιδιά τα οποία έχουν επί μέρους διαταραχές στις γνωστικές τους λειτουργίες, έχουν παράλληλα και διάσπαση προσοχής, οπότε εμφανίζονται να υπολείπονται σε πολλούς τομείς αλλά σε κάποιους πολύ περισσότερο απ’ ότι σε άλλους .

πηγή

Μπορείτε να κάνετε και το προτεινόμενο τεστ ώστε να έχετε μια πρώτη εικόνα της κατάστασης του παιδιού σας, εφόσον σκέφτεστε ότι υπάρχει πιθανότητα το παιδί να έχει ΔΕΠΥ. Φυσικά σε καμία περίπτωση μην εκλάβετε το τεστ σαν επιβεβαίωση, αλλά απευθυνθείτε σε έναν ειδικό, ειδικά εάν τα συμπεράσματα συμφωνούν με τις δυσκολίες που βλέπετε να αντιμετωπίζει το παιδί σας. Κάντε κλικ στον σύνδεσμο.

ΤΕΣΤ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Οτάγκο της Νέας Ζηλανδίας, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής Pediatrics, τα μικρά παιδιά αλλά και οι έφηβοι που βλέπουν συνεχώς τηλεόραση μπορεί κάποια στιγμή να εκδηλώσουν βίαιες συμπεριφορές, να γίνουν αντικοινωνικοί και  επιθετικοί ενώ στην μελέτη δεν αποκλείουν και την εκδήλωση εγκληματικής συμπεριφοράς.

Η ομάδα των επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Μπομπ Χάνκοξ του Τμήματος Προληπτικής και Κοινωνικής Ιατρικής, μελέτησε περισσότερα από 1.000 παιδιά ηλικίας πέντε έως 15 ετών, που είχαν γεννηθεί τις χρονιές 1972 και 73. Όσα από αυτά τα παιδιά παρακολουθούσαν περισσότερη τηλεόραση, είχαν αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν αργότερα αντικοινωνική προσωπικότητα ακόμη και να καταδικαστούν για κάποια εγκληματική πράξη που θα έκαναν μέχρι να φτάσουν 26 ετών. Μάλιστα οι επιστήμονες τόνισαν ότι, ο κίνδυνος αυτός αυξανόταν κατά 30% με κάθε παραπάνω ώρα που ως παιδιά περνούσαν μπροστά στην τηλεόραση μέσα στην ημέρα.

Η έρευνα διευκρινίζει ότι η παραβατική συμπεριφορά αφορά τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια που βλέπουν συνέχεια τηλεόραση και μάλιστα πρόκειται για έναν παράγοντα (η παρακολούθηση τηλεόρασης δηλαδή) ανεξάρτητο, που δεν σχετίζεται με την οικογένεια την οικονομική κατάσταση των γονέων, τον γονικό έλεγχο κ.α.

Όπως δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Χάνκοξ: «Τα παιδιά που παρακολουθούν πολλή τηλεόραση, είναι πιθανότερο στη συνέχεια να εκδηλώσουν αντικοινωνική συμπεριφορά. Μολονότι δεν υποστηρίζουμε ότι η τηλεόραση προκαλεί όλη την αντικοινωνική συμπεριφορά, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η μείωση του χρόνου παρακολούθησης τηλεόρασης μπορεί να μειώσει τα ποσοστά αυτής της αντικοινωνικής συμπεριφοράς».

Πάντως η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συστήνει στους γονείς να μην αφήνουν τα παιδιά τους να βλέπουν τηλεόραση περισσότερο από 120 λεπτά τη μέρα. Και προτρέπουν η παρακολούθηση της τηλεόρασης να αφορά ποιοτικά προγράμματα ή ντοκιμαντέρ.

πηγή

Τη προηγούμενη Παρασκευή στο σχολείο μας είχαμε έναν μικρό επισκέπτη. Ένα κουτάβι ήρθε στη πόρτα του σχολείου μας και αναζητούσε παρέα. Οι εφημερεύοντες πήραν το σκυλάκι και κατόπιν συζήτησης, αποφάσισε ο σύλλογος διδασκόντων να το κρατήσουμε στο σχολείο μέχρι να βρεθούν τα αφεντικά του ή μια πιο μόνιμη λύση. Τα παιδιά καταχάρηκαν με τον ‘νέο συμμαθητή’ τους και ενθουσιάστηκαν με τη προοπτική να έχουμε έναν ‘φύλακα’ στο σχολείο. Φωτογραφίες του ‘Γουργούρη’, όπως τον ονόμασαν τα παιδιά, θα δείτε στη συνέχεια.

Αναζητήσαμε τις προηγούμενες μέρες, τον ιδιοκτήτη του σκύλου και ευτυχώς βρέθηκε. Ο σκυλάκος περιπλανήθηκε αρκετά μακριά από το σπίτι του, εξερευνώντας μάλλον τη περιοχή και χάθηκε…

Με την ευκαιρία αυτή, μπορούμε να διαβάσουμε μερικές πληροφορίες στη συνέχεια για τις ευεργετικές συνέπειες που έχει η συνύπαρξη του παιδιού με έναν κατοικίδιο σκύλο.

Γιατί να πάρετε στο παιδί σας σκυλί
● Mαθαίνει τι σημαίνει φιλία. Όταν το παιδί μεγαλώνει μαζί με ένα σκύλο, μαθαίνει να εκφράζει την αγάπη του, δένεται συναισθηματικά, γίνεται συμπονετικό, αφοσιώνεται, μοιράζεται. Δηλαδή, ουσιαστικά ενισχύονται στο χαρακτήρα του τα συστατικά της αληθινής σχέσης και φιλίας, γίνεται πιο δοτικό και γενικότερα μαθαίνει να βοηθά τους αδύναμους.
● Aναπτύσσεται κοινωνικά. Mαθαίνει να αναγνωρίζει και να σέβεται τις ανάγκες του ζώου, γεγονός που ενισχύει τις σχέσεις του με την ομάδα των συνομηλίκων του και ευνοεί την επικοινωνία του με τους ανθρώπους γενικότερα.
● Γίνεται υπεύθυνο. Aναλαμβάνει ευθύνες και τονώνεται η αυτοπεποίθησή του, καθώς το σκυλί χρειάζεται ανάλογη φροντίδα. Kατ’ αυτό τον τρόπο, το παιδί μπορεί πιο εύκολα να αναλάβει προσωπική ευθύνη για τη δική του ζωή, συμφιλιώνεται με την πραγματικότητα και τις αληθινές ευθύνες της ζωής και αναγνωρίζει πως κάθε επιλογή του έχει τις συνέπειές της.
● Διαχειρίζεται καλύτερα τα «θέλω» του. Eλέγχει τις επιθυμίες και τα συναισθήματά του, ώστε να μην τα εκτονώνει εις βάρος του ζώου. Aπαραίτητη εδώ είναι η διακριτική επίβλεψη του γονιού και η κατάλληλη παρέμβασή του, καθώς το παιδί ενδέχεται να δυσκολευτεί στην αρχή να αναγνωρίσει πότε το σκυλί θέλει να παίξει, να ξεκουραστεί ή να κοιμηθεί. O γονιός μπορεί, συζητώντας με το παιδί, να το βοηθήσει να αναγνωρίσει την επιθυμία του, αλλά και να την οριοθετήσει, εφόσον αυτή είναι αντίθετη προς τις ανάγκες του ζώου. Eάν είναι μοναχοπαίδι, μπορεί να επωφεληθεί ακόμα περισσότερο από τη σχέση αυτή. Θα το βοηθήσει να περιορίσει τον εγωισμό και την επιθετικότητα που μπορεί να έχει ή ακόμα και να μειώσει την εγωκεντρικότητά του.
● Mαθαίνει τι σημαίνει αρρώστια & απώλεια. Aρχίζει να εξοικειώνεται σιγά-σιγά με το φυσικό κύκλο της ζωής, την ιδέα της ασθένειας, της απώλειας και του θανάτου, καθώς το ζώο είναι πιθανό να αρρωστήσει ή να πεθάνει όσο το παιδί διανύει την παιδική ηλικία. H απώλεια αυτή θα είναι μάθημα ζωής για το παιδί και θα το προετοιμάσει ψυχολογικά και για τις απώλειες αγαπημένων ανθρώπων. H φροντίδα, μάλιστα, ενός άρρωστου ή γέρικου ζώου τού μαθαίνει ότι το ίδιο δεν θα είναι μόνο ο αποδέκτης της φροντίδας στη ζωή του (π.χ. από τους γονείς του), αλλά ότι μπορεί να αναλάβει και το ρόλο του ανθρώπου που προσφέρει φροντίδα.

πηγή

Διασκεδάστε με τα παιδιά σας μέσα από επτά Χριστουγεννιάτικες ιδέες και «δεθείτε» περισσότερο σαν οικογένεια. Οι αργίες των εορτών αποτελούν μια έξυπνη ευκαιρία για να ξεφύγετε από τη ρουτίνα και να ανεβάσετε τη διάθεση της οικογένειάς σας στα ύψη! Ήρθε η ώρα για να κάνετε βόλτες με τα παιδιά σας, να χαμογελάσετε με μια Χριστουγεννιάτικη ταινία και να φτιάξετε μαζί μια γιορτινή κατασκευή. Παρακάτω θα βρείτε επτά δραστηριότητες για να περάσετε όμορφες στιγμές με τα παιδιά σας τις φετινές γιορτές…

Επισκεφθείτε τον Άγιο Βασίλη στα Χριστουγεννιάτικα χωριά

Είτε στην Αθήνα, είτε τη Θεσσαλονίκη, τα Χριστουγεννιάτικα events θα βρεθούν στο κέντρο των γιορτών. Εκεί θα υπάρχουν εργαστήρια παιχνιδιών, παγοδρόμια, σπιτάκια με γλυκίσματα και live εορταστική μουσική. Βγείτε στο κέντρο με τα παιδιά σας και αφήστε τα να βγάλουν μια φωτογραφία με τον Αϊ Βασίλη και τα ξωτικά ή να δώσουν τη λίστα με τις επιθυμίες τους. Τα παιδιά θα θυμούνται αυτή την εμπειρία για πάντα!

Διαβάστε του ένα Χριστουγεννιάτικο βιβλίο δίπλα στο τζάκι

Καθίστε δίπλα στο τζάκι, ανάψτε μερικά κεράκια και διαβάστε του ένα Χριστουγεννιάτικο βιβλίο. Με βαθιά φωνή, προσπαθήστε να κάνετε ζωντανή την ανάγνωσή σας, δείχνοντάς του παράλληλα τις εικόνες. Αφήστε το να πιει το «βραδινό» γάλα του και να κοιμηθεί μέσα στην αγκαλιά σας. Ενδεικτικά, μερικά από τα πιο όμορφα Χριστουγεννιάτικα βιβλία είναι τα εξής: «Το παιδί και το όνειρο» της Κάρμεν Ρουγγέρη, «Ένα δώρο για τον Αϊ-Βασίλη: Μια μαγική 3-D περιπέτεια» του David Wood, «Χριστουγεννιάτικη  συναυλία στο δάσος» της Fiona Watt κ.α.

Μετατρέψτε μια νύχτα… σε βραδιά «Χριστουγεννιάτικων ταινιών»!

Δεν υπάρχει παιδί που να μην λατρεύει τις Χριστουγεννιάτικες ταινίες, όπως είναι «To πολικό express», το «Μόνος στο Σπίτι 1», το «Μπετόβεν: Χριστουγεννιάτικη Περιπέτεια» και το «Ο γιος του Άι-Βασίλη». Καθίστε οικογενειακώς στο σαλόνι, φτιάξτε ποπ κορν και ζεστή σοκολάτα και απολαύστε τη μαγεία του κινηματογράφου. Το χαμόγελο των παιδιών σας δεν θα αργήσει να σχηματιστεί…

Πλάστε μαζί cookies και μελομακάρονα

«Ναι» στα παιδιά δεν αρέσει μόνο η γεύση του γλυκού, αλλά και η ίδια η ζαχαροπλαστική. Αγοράστε μερικά Χριστουγεννιάτικα κουπ-πατ και βρείτε σχέδια με αστεράκια, Άγιους Βασίληδες, ταράνδους, χιονάνθρωπους κ.α. Δώστε την ευκαιρία στα παιδιά σας να φτιάξουν το σχέδιο των μελομακάρονων και να τα διακοσμήσουν με ζάχαρη και κομμάτια σοκολάτας.

Φτιάξτε γιορτινές κατασκευές, κάρτες και στολίδια

Χριστούγεννα χωρίς φαντασία και δημιουργικότητα δεν γίνεται! Κατασκευάστε μαζί με τα παιδιά σας κάρτες για τους συγγενείς και βάλτε τις κάτω από το δέντρο. Παράλληλα, φτιάξτε χειροποίητα στολίδια για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο με κορδέλες, πηλό και χρυσόσκονη ή άλλα γιορτινά διακοσμητικά, όπως είναι το αρωματικό χώρου με πορτοκάλι και γαρύφαλλα.

Κατασκευάστε ένα Χριστουγεννιάτικο στεφάνι

Προμηθευτείτε διάφορα εποχιακά διακοσμητικά (κλωνάρια από έλατο, κουκουνάρια, χρυσά κουδουνάκια, κορδέλες) και με μια δυνατή κόλλα κατασκευάστε το Χριστουγεννιάτικο στεφάνι που θα κρεμαστεί στην εξώπορτά σας. Αφήστε τα παιδιά σας να πάρουν πρωτοβουλίες και να γεμίσουν με αυτοπεποίθηση.

Χαρίστε παλιά παιχνίδια σε φτωχά παιδιά

Ένας τρόπος για να μεταφέρετε το εθελοντικό πνεύμα στα παιδιά σας και να τους δείξετε τη σημασία της προσφοράς… είναι να χαρίσετε τα παλιά παιχνίδια τους σε οικογένειες με ανάγκες. Εναλλακτικά, διαλέξτε μαζί μερικά τρόφιμα και στείλτε τα σε ένα bazaar. Ωστόσο, εάν γνωρίζετε κάποια φτωχή οικογένεια, μπορείτε να τους κάνετε το γεύμα, ώστε να μάθει το παιδί σας να εκτιμά όσα έχει.

Θεομητορική εορτή της Χριστιανικής Εκκλησίας, με την οποία τιμάται η είσοδος για τους Ορθοδόξους και η εμφάνιση για τους Καθολικούς (Presentazione della Beata Vergine Maria) της μικρής Μαριάμ (Μαρίας) μαζί με τους γονείς της Ιωακείμ και Άννα στο Ναό του Σολομώντος στην Ιερουσαλήμ, προκειμένου η μέλλουσα Θεοτόκος να αφιερωθεί στον Θεό. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου και από τις δύο Εκκλησίες.

Η αναφορά για το περιστατικό των Εισοδίων της Θεοτόκου δεν γίνεται σε κάποιο από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά σε δύο απόκρυφα Ευαγγέλια: το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου (κεφ. 6-7) και το Ευαγγέλιο του Ψευδο-Ματθαίου. Σύμφωνα με αυτά, οι ευσεβείς γονείς της Θεοτόκου, Ιωακείμ και Άννα, έπειτα από εικοσαετή έγγαμο βίο, ήσαν άτεκνοι και παρακαλούσαν θερμά τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί. Ο Θεός τους ανάγγειλε με Άγγελο ότι η επιθυμία τους θα εκπληρωθεί και η Άννα έμπλεη χαράς υποσχέθηκε να αφιερώσει το παιδί στον Θεό. Πράγματι, η Άννα έμεινε έγκυος και μετά από εννέα μήνες απέκτησε κόρη, τη Μαριάμ (Μαρία).

Όταν η Μαριάμ έγινε τριών ετών, οδηγήθηκε από τους γηραιούς γονείς της στο Ναό του Σολομώντος, προκειμένου να εκπληρωθεί το τάμα τους προς τον Θεό. Η Μαρία ανήλθε μόνη της τα 15 σκαλοπάτια που οδηγούσαν στον Ναό και παραδόθηκε από τους γονείς της στα χέρια του ιερέα Ζαχαρία. Αυτός την αγκάλιασε, την ευλόγησε και είπε: «Εμεγάλυνε ο Κύριος το όνομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώση τους υιούς του Ισραήλ». Στη συνέχεια ανέβασε την τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου, όπου ο Θεός της πρόσφερε τη Χάρη του. Το νεαρό κορίτσι υπηρέτησε τον Ναό μέχρι τα 14 χρόνια του, οπότε αρραβωνιάστηκε τον Ιωσήφ και στη συνέχεια έγινε η μητέρα του Ιησού Χριστού.

Τα Εισόδια της Θεοτόκου καθιερώθηκαν ως εκκλησιαστική εορτή κατά τον 7ο αιώνα, πρώτα στην Ανατολή και πολύ αργότερα στη Δύση. Αναφορές υπάρχουν στα γραπτά του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητή και των πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιου και Γερμανού. Με τα Εισόδια της Θεοτόκου συνδέεται και η βασιλική της Αγίας Μαρίας της Νέας, που χτίστηκε δίπλα στα ερείπια του Ναού του Σολομώντος και εγκαινιάστηκε στις 21 Νοεμβρίου 543 από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Εξ αυτού του γεγονότος φαίνεται να επελέγη από την εκκλησία ο εορτασμός των Εισοδίων της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου. Επί αυτοκράτορος Μανουήλ Α’ Κομνηνού (1143-1180) καθιερώθηκε ως ημέρα αργίας για το Βυζάντιο.

Στις μέρες μας, με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάζονται τα Εισόδια της Θεοτόκου στα Χανιά, τη Λειβαδιά, την Αμφίκλεια και την Κίμωλο. Αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου είναι η Καπνικαρέα, το θαυμάσιο αυτό βυζαντινό ναΐδριο του 11ου αιώνα, που βρίσκεται στο μέσο της οδού Ερμού στην Αθήνα. Στις 21 Νοεμβρίου γιορτάζουν ο Παναγιώτης, η Μαρία, η Δέσποινα, αλλά και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις γιορτάζουν την «Υπέρμαχο στρατηγό» τους.

Απολυτίκιον

Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν˙ Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.

Λαογραφία

• Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου για τους αγρότες, που την ονομάζουν, «της Παναγιάς της Αρχισπορίτισσας», της «Μεσοσπορίτισσας» ή της «Ξεσπορίτισσας», ανάλογα σε ποιο στάδιο βρίσκεται η σπορά. Λέγεται και «Πολυσπορίτισσα», επειδή την ημέρα αυτή συνηθίζουν να βράζουν σπόρους από τα γεωργικά τους προϊόντα, που άλλα τρώγουν και άλλα προσφέρουν για τα «χρόνια πολλά» και την ευδοκίμηση της σποράς. Σπόρους πηγαίνουν για ευλογία και στην εκκλησία.
• Συνηθίζονται και μετεωρολογικές προβλέψεις. Όπως λέγουν «την ημέρα αυτή βασιλεύει η Πούλια, και όπως θα κάμει αυτή τη μέρα, θα κάμει και τις κατοπινές σαράντα μέρες».

πηγή

Εξαιρετικό άρθρο από το μπλογκ prwtakia.blogspot.gr/

Το σωστό κράτημα του μολυβιού είναι μια σημαντική συνήθεια που τα παιδιά πρέπει να κατακτήσουν κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στο Νηπιαγωγείο. Καθώς αυτό δε συμβαίνει πάντα δίνουμε μεγάλη έμφαση και στην πρώτη τάξη του Δημοτικού. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι κατατοπιστικές για το σωστό κράτημα του μολυβιού:

Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες για το κράτημα του μολυβιού συνεργάζονται τρία δάκτυλα, ο αντίχειρα, ο δείκτης και το μεσαίο δάκτυλο.

Το μεσαίο δάκτυλο μπαίνει κάτω από το μολύβι, σαν μαξιλαράκι, και τα άλλα δύο κρατούν τις δύο πλευρές του μολυβιού χωρίς να σκεπάζει το ένα δάκτυλο το άλλο.

Το σωστό κράτημα του μολυβιού απασχολεί τους ανθρώπους διεθνώς και το διαδίκτυο βρίθει από σχετικά άρθρα σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Χαρακτηριστική και η επόμενη εικόνα που περιλαμβάνει οδηγίες στα αγγλικά:

Στην εικόνα αυτή τονίζεται και κάτι ακόμη σημαντικό, το πώς στηρίζεται το χέρι που γράφει πάνω στο θρανίο. Μια τέτοια στήριξη του χεριού προϋποθέτει αρκετή προσπάθεια εκ μέρους του παιδιού καθώς θα πρέπει να μάθει να λυγίζει τον καρπό του και να κρατά το χέρι την ώρα που γράφει κάτω από τη γραμμή και όχι δίπλα ή πολύ χειρότερα από πάνω.

Μια ακόμη κατατοπιστική φωτογραφία που δείχνει και τη θέση των τριών δακτύλων γύρω από το μολύβι, πώς στηρίζεται το χέρι στο θρανίο όταν γράφει και πώς λυγίζει ο καρπός  αλλά και πού ακουμπά το μολύβι στο πάνω μέρος, στη διχάλα που δημιουργεί η παλάμη μας ανάμεσα στον αντίχειρα και στο δείκτη. Παρατηρήστε ότι στην κατάσταση αυτή και όπως είναι λυγισμένα τα δάκτυλα χωράει ανάμεσά τους μια μικρή σφαίρα, όπως τονίζουν διάφοροι ειδικοί…

 

Για να διευκολύνουμε όσα παιδιά δυσκολεύονται στο σωστό κράτημα, υπάρχουν στο εμπόριο ειδικά «δακτυλίδια» από καουτσούκ που μπαίνουν στο μολύβι και αναγκάζουν το παιδί να αφήνει κενό ανάμεσα στα τρία δάκτυλα που κρατούν το μολύβι.

 

Να και ένας λανθασμένος τρόπος κρατήματος του μολυβιού, που δυστυχώς τον εφαρμόζουν πολλά παιδάκια, αν σχολείο και γονείς δεν επιμείνουν να τοποθετεί σωστά τα δάκτυλά του. Ένας τέτοιος λανθασμένος τρόπος δεν επιτρέπει στο παιδί να γράψει όμορφα και επιπλέον το γράψιμο γίνεται μια κουραστική υπόθεση που του δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα.

Να μερικά ακόμη σημαντικά για το άνετο και ωραίο γράψιμο πράγματα που πρέπει να προσέξουμε:

1. Όταν γράφει το παιδί μας φροντίζουμε το κάθισμα και το τραπέζι να του επιτρέπουν να πατάει καλά τα πόδια του στο δάπεδο. Ναι, βεβαίως, δε γράφουμε με τα πόδια! όμως παίζουν το δικό τους σημαντικό ρόλο για να μπορέσει το χέρι να αποδώσει όσα παραπάνω αναφέραμε.

2. Προσοχή και στη θέση της πλάτης και του κεφαλιού. Όχι στο υπερβολικό σκύψιμοπου ζημιώνει και τη σπονδυλική στήλη και τα μάτια. Η άνετη θέση της πλάτης βοηθάει και στην αποφυγή της κόπωσης.

3. Δείτε επίσης πώς τοποθετούμε το τετράδιο όταν γράφουμε, λιγάκι λοξά. Η κλίση του τετραδίου είναι φυσικά διαφορετική για δεξιόχειρες και διαφορετική για αριστερόχειρες. Αυτή η κλίση του τετραδίου διευκολύνει και το λύγισμα του καρπού ενώ όταν το τετράδιο στέκεται κάθετα ο καρπός ζορίζεται υπερβολικά για να βρει τη σωστή θέση.

4. Στην εικόνα δε δείχνει πού βάζουμε το άλλο χέρι όταν γράφουμε. Όμως είναι σημαντική και η δική του θέση. Πρέπει να βρίσκεται πάνω στο τραπέζι ώστε να μη στραβώνει η σπονδυλική στήλη, μα να μη σκεπάζει το γραπτό με τρόπο που οφωτισμός να μειώνεται. Και μια και αναφερθήκαμε στο φωτισμό να υπογραμμίσουμε και το δικό του ρόλο. Το φως την ώρα που γράφουμε πρέπει να πέφτει με τέτοιο τρόπο που να μην προκαλεί το χέρι μας σκιά στο σημείο που γράφουμε.

Πηγή

1. Διαβάζω πάντα στο δωμάτιό μου και όχι στο σαλόνι ή στην κουζίνα.
2. Προσπαθώ να διαβάζω τις ίδιες ώρες κάθε ημέρα, αφού βεβαιωθώ πως έχω ξεκουραστεί από το σχολείο.
3. Φτιάχνω ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα με όλα τα μαθήματα τής κάθε ημέρας, αλλά και τις εξωσχολικές μου δραστηριότητες.
4.Συμβουλεύομαι το πρόγραμμά μου, πριν ξεκινήσω τη μελέτη μου και βγάζω τα βιβλία με τα αντίστοιχα τετράδια για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας.
5. Αδειάζω και καθαρίζω το γραφείο μου, αφήνοντας μόνο δύο καλά ξυσμένα μολύβια, γόμα και υπογραμμιστικό μαρκαδοράκι.
6. Ξεκινάω με τα πιο δύσκολα και κουραστικά μαθήματα, για να έχω περισσότερη ενέργεια και πιο καθαρό μυαλό.
7. Βάζω πάνω στο γραφείο μου μόνο το βιβλίο, τετράδιο ή φυλλάδιο τού μαθήματος που έχω επιλέξει να μελετήσω.
8. Αφού ολοκληρώσω τις ασκήσεις μου, διαγράφω από το πρόγραμμα το μάθημα αυτό, για να ξέρω πως το τελείωσα, αλλά και για να βλέπω την πρόοδό μου. Εάν έχω απορίες, κυκλώνω με έντονο χρώμα τις ασκήσεις για να μην τις ξεχάσω και ζητάω τη βοήθεια των γονιών μου.
9.Κάνω διάλειμμα, όχι μεγαλύτερο από 5′ και όχι αφήνοντας την άσκησή μου στη μέση.
10. Ορίζω πόσο χρόνο θα χρειαστώ για κάθε μάθημα και βάζω ένα «ν» (τικ), όποτε πετυχαίνω το στόχο μου ή ένα «x», όποτε αποτυγχάνω, σημειώνοντας τι με δυσκόλεψε. Χρησιμοποιώ ένα ξυπνητήρι για να με βοηθήσει.
Για παράδειγμα:
Γλώσσα: 30′ x, γιατί έπαιζα με το μολύβι μου και πέρασε η ώρα.
Μαθηματικά: 20′ ν
Ιστορία: 20′ x, γιατί είχα κουραστεί και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ.

ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥΝΑΚΟΥ
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια

πηγή