Αυτές τις μέρες πολλά ακούγονται για τις αποταμιεύσεις μας στις τράπεζες. Για όσους έχουν βέβαια αποταμιεύσεις αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Το καίριο ερώτημα, αυτό που μας βασανίζει εδω και καιρό είναι το αν θα πρέπει να βγάλουμε ή να αφησουμε τα πολλά ή τα λιγοστά ευρώπουλα μας απο τις τράπεζες που εμπιστευτήκαμε. Η απαντηση μου σαυτο το ερώτημα ειναι ΝΑΙ αν γυρισουμε στην δραχμή και ΟΧΙ αν παραμείνουμε στο ευρώ. Γιατί όμως ναι. Ο συλλογισμός μου έχει ως εξής. Εστω πως στην τράπεζα έχω 1 Ευρώ. Εάν λοιπόν επιστρέψομε στη δραχμή αυτο το 1 Ευρώ θα μετατραπει αυτοματα σε 340,75 δρχ. με βάση την ισοτιμία που κλείδωσε το 2001. Βέβαια η επιστροφή στη δραχμή θα σημάνει αναπόφευκτα και την υποτίμηση της. Έτσι θα υπάρξει υποτίμηση της δραχμής. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως για μια βδομάδα δεν θα γινονται αναλήψεις και καταθέσεις προκειμένου να προετοιμαστούν οι τράπεζες. Αν υποθέσουμε λοιπόν πως η δραχμουλα μας θα υποτιμηθει κατα 50% τότε το 1 Ευρώ θα κοστίζει 511,13 δρχ. Συνεπως αν εγω αφήσω τα ευρώ μου στην τράπεζα θα εχω 340,75 δρχ μετά την υποτίμηση ενώ αν τα ειχα σπίτι μου και πήγαινα να αγοράσω δρχ. δηλαδή να τα εξαργυρώσω μετά την υποτίμηση θα είχα 511,13δρχ. Κι αυτό είναι το καλύτερο σενάριο μια και υποτίμηση της τάξεως του 50% είναι υπόθεση δική μου. Κανείς δεν μας διασφαλίζει το αν η υποτίμηση θα είναι της τάξεως του 50% η του 75% Αρα ναι ειναι καλυτερο να πάρω τα λεφτα απο την τράπεζα σε περιπτωση επιστροφης στη δραχμή.
Αν όμως δεν επιστρέψουμε στη δραχμή οι καταθέσεις μεχρι του ποσου των 100000 Ευρω είναι εγγυημένες συνεπως δεν θεωρώ πως τιθεται λογος ανησυχίας.
Όλα τα παραπάνω βέβαια ισχύουν για τους έχοντες καταθέσεις Για εμάς τους εκπαιδευτικούς δεν υπάρχει λογος ανησυχίας μια και λεφτά δεν υπάρχουν
Τσαλίκης Δημήτριος
