Έρχεται το Πάσχα
Ήρθε η Πασχαλιά
Λένε τα πουλιά
Πάνω στα κλαδάκια !
Ήρθε η Πασχαλιά
Λένε όλο χαρά
Και τα λουλουδάκια .
Ήρθε η Πασχαλιά
Λέει καθώς κυλά
Και το ποταμάκι !
Ήρθε η Πασχαλιά
Και τσουγγρίζει αυγά
Το καλό παιδάκι !
Χάρης Σακελλαρίου
Ανθολόγιο Α-Β δημοτικού
ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Το Πάσχα με απόφαση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, το 325 μ.Χ., ορίστηκε να γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας.
Με τη λέξη Πάσχα, Λαμπρή και Λαμπρά (Κύπρο) εννοούμε δυο βδομάδες που αρχίζουν από την Ανάσταση του Λαζάρου και τελειώνουν την Κυριακή του Θωμά.
Από τα βυζαντινά χρόνια, τον καιρό της τουρκοκρατίας μέχρι σήμερα σ’ όλη την χώρα οι χριστιανοί προετοιμάζονται καιρό πριν για τις πασχαλινές γιορτές, γιατί το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού.
(Φωτόδεντρο)
ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ
Ο Λάζαρος
Το «Λαζαροσάββατο», το Σάββατο πριν από τη Μεγάλη Βδομάδα ο λαός γιορτάζει την ΄Εγερση’ του φίλου του Χριστού.
Σε πολλά μέρη της χώρας μας για να απεικονίσουν την Ανάσταση του Λαζάρου, να συμβολίσουν δηλαδή τη Νίκη του Χριστού απέναντι στο θάνατο, αλλά παράλληλα και για να υποδηλώσουν την ανάσταση της φύσης, έφτιαχναν ένα ομοίωμα του Λάζαρου.
Στη Μήλο οι γιαγιάδες την παραμονή στολίζουν ξύλινους σταυρούς και καλαθάκια με λουλούδια. Τα παιδιά κρατώντας τα γυρίζουν το πρωί του Σαββάτου στα σπίτια και τραγουδούν το Λάζαρο, για να διηγηθούν την ιστορία του αναστημένου φίλου του Χριστού. Οι νοικοκυρές βάζουν στο καλάθι των παιδιών χρήματα, κεράσματα και ωμά αυγά.
Ήρθε ο Λάζαρος ,ήρθαν τα βάγια .
Ήρθε κι ο υιός της Παναγίας.
Πού ’σαι Λάζαρε ; Πού ‘σαι κρυμμένος;
Κάτω στα βαθιά πεθαμένος.
Δώσε μου λίγο νεράκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι ,
της καρδιάς μου ,των χειλέων
και μη μ ’αρωτάτε πλέον.
Δεντρολίβανο και κυπαρίσσι.
που φυτεύουνε στο παραδείσι.
Άγιος Στρατουλάς ,βοήθειά μας
και τ’αυγό μες στην κοιλιά μας.
Και του χρόνου!!!!!!
Τα λαζαράκια
Το Σάββατο του Λαζάρου οι νοικοκυρές ζυμώνουν τα «λαζαράκια», μικρά ψωμάκια που έχουν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου .Την τελευταία μέρα πριν τις διακοπές ζυμώσαμε κι εμείς από τα σπίτια μας και οι κυρίες από το σχολείο τα δικά μας «λαζαράκια».
dav
Πασχαλινά κουλούρια
Σε όλα τα σπίτια τη Μεγάλη Εβδομάδα οι νοικοκυρές φτιάχνουν κουλούρες ,κουλούρια ,τσουρέκια,λυχναράκια, καλασούνες, τυρένιες και διάφορα άλλα γλυκίσματα. Φτιάξαμε κι εμείς στη διαδικτυακή μας τάξη ,όλοι μαζί δημοτικό και νηπιαγωγείο κουλουράκια και το χαρήκαμε πολύ.
Βάψιμο αυγών
Τη Μεγάλη Πέμπτη σε όλα τα σπίτια βάφονται τα αυγά κόκκινα.
Η χριστιανική παράδοση θέλει τα αυγά, σύμβολο της γονιμότητας και της έναρξης ενός νέου κύκλου ζωής, να βάφονται κόκκινα, γιατί συμβολίζουν το Αίμα του Χριστού.
Η λάμπάδα
Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ πηγαίνουμε όλοι στην Ανάσταση κρατώντας τη λαμπάδα. Τη λαμπάδα στα παιδιά τη φέρνει πάντα η νονά .Φέτος σχεδιάζαμε να φτιάξουμε κι εμείς λαμπάδες στην τάξη ,αλλά οι συνθήκες δε μας επέτρεψαν.Η κυρία Πετρούλα τις έφτιαξε για μας ….Και του χρόνου!!!
Ο μπαρουτοπόλεμος και το κάψιμο του Ιούδα.
Το Πάσχα στη Μήλο αναβιώνει το έθιμο του μπαρουτιού. Υπάρχουν δύο οικισμοί ο ένας αντικριστά στον άλλο (ο Τριοβάσαλος και ο Πέρα Τριοβάσαλος). Αντικριστά είναι και οι εκκλησίες τους, ο Άγιος Σπυρίδωνας και ο Άγιος Γεώργιος. Την Κυριακή του Πάσχα το μεσημέρι, οι κάτοικοι του κάθε οικισμού συγκεντρώνονται μπροστά στην εκκλησία τους. Αφού κάψουν πρώτα τον Ιούδα, αχυρένιο ομοίωμα του μαθητή του Χριστού ,ο οποίος έχει «κρεμαστεί» από το πρωί έξω από την εκκλησία, χτυπούν τις καμπάνες τρεις φορές. Μετά τον τρίτο κτύπο και οι δυο πλευρές αρχίζουν να πετάνε δυναμίτιδες που «σκάνε» στον αέρα ενώ συγχρόνως φωνάζουν και τη λέξη «άλειμμα». Το ζητούμενο είναι ποιος οικισμός θα πετάξει τους πιο πολλούς.
Το έθιμο της κούνιας
Το έθιμο της κούνιας, όπου νέοι έφτιαχναν μια ξύλινη κούνια σε ένα κεντρικό σημείο του χωριού και κουνιόνταν μέχρι την Ανάληψη και αυτό συμβόλιζε την αναγέννηση της Φύσης. Επίσης το έθιμο αυτό εξυπηρετούσε και την συνάντηση των νέων ώστε να έχουν μια ευκαιρία να γνωριστούν και να ερωτευτούν.
