Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία – 3 Δεκεμβρίου
Συζητήσαμε στις τάξεις μας και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε… πόσο δυσκολεύεται κάποιος, όταν σε κάτι υπολείπεται…
Μετά συνειδητοποιήσαμε πως δεν ήταν αυτό το βασικό νόημα αλλά το ….
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ … ακόμη και αν έχει κάποιου είδους αναπηρία… και…
ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΦΟΔΙΟ.
Εμείς, οι μαθητές της Στ’ τάξης, αφού παρακολουθήσαμε την ιστορία της Έλεν Κέλερ, μιας γυναίκας που ούτε άκουγε ούτε έβλεπε εξαιτίας κάποιας ασθένειας, κατανοήσαμε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως κάθε δεξιότητά μας μπορεί να μειωθεί ή να χαθεί εξαιτίας κάποιου τυχαίου γεγονότος. Τι κάνουμε τότε; ή Τι κάνουμε, αν κάποιος γεννηθεί με κάποια αναπηρία;
Μαθαίνουμε…
Μαθαίνουμε να είμαστε δυνατοί και να προσπαθούμε
Όταν κάτι μας λείπει …. μπορούμε να το αντικαταστήσουμε με… ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΕΠΙΜΟΝΗ, ΣΕΒΑΣΜΟ, ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, ΣΤΗΡΙΞΗ, ΒΟΗΘΕΙΑ, ΦΡΟΝΤΙΔΑ, ΦΙΛΙΑ, ΠΕΙΣΜΑ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ….
