Στα πλαίσια του καλωσορίσματος των μαθητών της Α΄τάξης (κα Δέλλιου), πραγματοποιήσαμε κοινή δράση με τα φετινά πρωτάκια μας. Η επαφή αυτή είχε ως στόχο να αναγνωρίσουν οι μαθητές της Α’ τάξης τον εαυτό τους, ως μέρος της ευρύτερης ομάδας του σχολείου. Ουσιαστικά προχωρήσαμε σε μια αδελφοποίηση των δύο τμημάτων. Με αυτόν τον τρόπο, τα πρωτάκια μας μπορούν να απευθυνθούν και κάπου αλλού, εκτός από την δασκάλα τους, για οτιδήποτε τα απασχολεί, ενώ τα εκτάκια κρατούν τα μάτια τους ανοιχτά για ότι μπορούν να χρειαστούν τα πρωτάκια.
Εκεί αφού φέραμε αρχικά σε επαφή τα παιδιά των δύο τάξεων, τους μιλήσαμε και τους εξηγήσαμε ότι από εδώ και πέρα κάθε παιδί θα αποκτήσει ένα μεγαλύτερο φίλο και ένα μικρότερο φίλο αντίστοιχα, των οποίων οι σχέσεις θα είναι ουσιαστικές και θα αποδεικνύονται κάθε μέρα μέσα από την επικοινωνία και την παροχή βοήθειας, όποιας μορφής και αν είναι αυτή. Στη συνέχεια δώσαμε τη δυνατότητα στα πρωτάκια μας, να επιλέξουν αυτά όποιο παιδί της έκτης ήθελαν. Η διαδικασία τους άρεσε πολύ.
Έπειτα αφού γνωρίστηκαν μεταξύ τους, τους είπαμε ότι θα παίξουν διάφορα παιχνίδια στις ομάδες τους με σκοπό να χτιστεί η εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Τα παιχνίδια αυτά ήταν ο καθρέφτης και ο οδηγός.
Στον καθρέφτη ένα μέλος της ομάδας πραγματοποιούσε διάφορες στατικές κινήσεις και το άλλο μέλος έπρεπε να τις μιμηθεί.
Στην επόμενη δραστηριότητα, οι μικροί μας μαθητές έκλεισαν τα μάτια τους και εμπιστεύτηκαν πλήρως το έτερο μέλος της ομάδας για να τους καθοδηγήσει μέσα στο χώρο με ασφάλεια. Τα παιδιά μικρά και μεγάλα αφέθηκαν και το διασκέδασαν.
Έπειτα, με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού των εικαστικών, κυρίας Αργυρώς Δρακουλάκη, γεμίσαμε με φύλλα τα δέντρα της πρώτης και της έκτης δημοτικού, στην είσοδο του σχολείου. Φορώντας όλοι οι μαθητές γάντια, αρχικά οι της πρώτης δημοτικού με τη βοήθεια των μεγαλύτερων φίλων τους, άφησαν το αποτύπωμά τους στον τοίχο, γεμίζοντας έτσι το πρώτο μας δέντρο. Στη συνέχεια τα μεγαλύτερά μας παιδιά με τον ίδιο τρόπο, γέμισαν με φύλλα και το δικό τους δέντρο. Τα δέντρα έγιναν φανταστικά και τα παιδιά ένιωσαν μεγάλη χαρά, που τα δικά τους χεράκια διακόσμησαν το σχολείο τους.
