Στο τελευταίο εργαστήριο δεξιοτήτων μας δόθηκε η ευκαιρία να ενώσουμε την ομάδα μας. Μπορεί να πορευόμαστε τρία χρόνια στην ίδια σχολική παρέα αλλά άραγε γνωριζόμαστε μεταξύ μας; Έχουμε παρατηρήσει προσεκτικά ο ένας τον άλλον; Έχουμε άραγε ομοιότητες με κάποιον; Ποιες να είναι οι διαφορές μας;

Πρωταρχική μας δραστηριότητα ήταν να καθίσουμε σιωπηλά σε έναν κύκλο και να παρατηρήσουμε τους συμμαθητές μας. Σκοπός μας ήταν να επιλέξουμε δύο παιδιά που να έχουν δύο κοινά αλλά και δύο διαφορές. Ήταν μια πολύ ωραία διαδικασία που μας χαλάρωσε και ανέδειξε ομοιότητες που δεν είχαμε προσέξει μέχρι εκείνη τη στιγμή.

‘

Εν συνεχεία, φτιάξαμε το σχεδιάγραμμα από τις παλάμες μας και καταγράψαμε πέντε χαρακτηριστικά μας. Μέσα από μια ακόμη ατομική δραστηριότητα γνωρίσαμε καλύτερα τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μας και εντοπίσαμε ομοιότητες και διαφορές μας.

Σειρά είχε να γίνουμε ζευγαράκια. Συζητήσαμε μεταξύ μας και προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε στοιχεία κοινά αλλά και διαφορετικά. Ανακαλύψαμε ίδιες προτιμήσεις σε φαγητά, ίδιες προτιμήσεις σε εξωσχολικές δραστηριότητες διαφορετική προτίμηση σε είδος μουσικής ή διαφορετικό αγαπημένο χρώμα. Εν συνεχεία, κάθε ζευγαράκι παρουσίασε τις ομοιότητες και τις διαφορές στην ολομέλεια της τάξης.

Σύντομα γίναμε μια ομάδα και μελετήσαμε τις ομοιότητες και τις διαφορές μας. Με μια παιγνιώδη δραστηριότητα κληθήκαμε να χωριστούμε σε ομάδες ανάλογα με το αν μας αρέσει ή όχι αυτό που διαβάζω κάθε φορά. Οι μπάμιες δίχασαν την τάξη…το ίδιο και οι φακές! Το κόκκινο χρώμα όμως και οι τηγανιτές πατάτες (φυσικά!!) μας έδεσαν για τα καλά!!

Στην επόμενη δραστηριότητα δόθηκε στα παιδιά ένα φύλλο εργασίας. Σε αυτό το φύλλο εργασίας υπήρχε ένας κατάλογος με τα χαρακτηριστικά κάποιων υποθετικών παιδιών. Τα παιδιά, έπρεπε να σκεφτούν ατομικά και να επιλέξουν ποιο παιδί θα διάλεγαν για να καθίσουν στο ίδιο θρανίο μαζί, ποιο παιδί θα διάλεγαν για να συνεργαστούν σε μια ομαδική δραστηριότητα κλπ. Προβληματιστήκαμε αρκετά και συζητήσαμε παρέα. Γιατί κάποια παιδιά έμειναν απ’ έξω; Γιατί κάναμε αυτές τις επιλογές; Μέσα από ανάλυση και αρκετή συζήτηση βάζοντας στο μικροσκόπιο τις επιλογές μας, καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα: Όλοι είμαστε διαφορετικοί / Η διαφορετικότητα είναι κάτι το υγιές / Διαφέρουμε σε πολλά αλλά έχουμε και ομοιότητες / Είμαστε διαφορετικοί αλλά ίσοι / Δεν κρίνουμε κανέναν/Αγκαλιάζουμε και αποδεχόμαστε το διαφορετικό

Στην τελική φάση του εργαστηρίου μελετήσαμε τη διαφορετικότητα μέσα από τη λογοτεχνία. Διαβάσαμε και ακούσαμε παραμυθάκια, συνεργαστήκαμε σε ομάδες, απαντήσαμε σε ερωτήσεις και τα παρουσιάσαμε στην ολομέλεια της τάξης. Συγκεκριμένα, ασχοληθήκαμε με τον Τριγωνοψαρούλη (Ηλιόπουλος Βαγγέλης), τη Μπουμπού και την Μπαμπαλού (Βούλα Παπαγιάννη) και το  Χαρούμενο λιβάδι (Νικολούδη Φυλλιώ). Μέσω της λογοτεχνίας μας δόθηκε ακόμη μια φορά η ευκαιρία να δούμε τα λάθη που κάνουμε οι άνθρωποι και κρίνουμε κάποιον εξαιτίας ενός διαφορετικού από εμάς χαρακτηριστικού και να αναδείξουμε τη διαφορετικότητα όχι ως εμπόδιο, αλλά ως κίνητρο για την ανάπτυξη μιας σπουδαίας σχέσης μεταξύ των ανθρώπων. Εξάλλου, όλοι ξέρουμε ότι τα κομμάτια του παζλ είναι πάντα διαφορετικά…είναι όμως όλα όμορφα και όλα απαραίτητα για να συνθέσουν μια τελική αρμονική εικόνα!!

Σε αυτό τον σταθμό ασχοληθήκαμε με τη θεματική ενότητα της παγκόσμιας και τοπικής κληρονομιάς. Κάναμε ένα ταξίδι στο παρελθόν μας αναζητώντας τις προσωπικές μας διαδρομές από το χθες στο σήμερα.

Από πού προέρχεται το επίθετο μας; Σημαίνει άραγε κάτι; Κρύβει μήπως κάποια ιστορία; Μήπως οι καταλήξεις των επιθέτων μας οδηγούν σε έναν συγκεκριμένο τόπο καταγωγής; Αυτές οι ανησυχίες αποτέλεσαν την αφετηρία για να αναζητήσουμε τις ιστορίες των επιθέτων και να κατασκευάσουμε έναν εννοιολογικό χάρτη στον πίνακα της τάξης μας. Στο μικροσκόπιο φυσικά μπήκαν και τα δικά μας επίθετα. Δυσκολευτήκαμε αρκετά σε κάποια αλλά με όπλο τη φαντασία μας βρήκαμε τις δικές μας ιστορίες που κρύβονται πίσω από τα επίθετά μας και το διασκεδάσαμε πολύ!!

Σειρά είχαν οι συνεντεύξεις. Γονείς, γιαγιάδες και παππούδες μας βοήθησαν ώστε να κατασκευάσουμε το γενεαλογικό μας δέντρο και να ανακαλύψουμε πώς βρεθήκαμε σε αυτόν τον τόπο. Ακούστηκαν διάφορες ιστορίες μέσα στην τάξη με ομοιότητες και διαφορές και έτσι καταγράψαμε τις χώρες προέλευσης των μαθητών, τους διάφορους τόπους καταγωγής, τους λόγους που μετακινήθηκαν διάφορες οικογένειες από τη μία χώρα στην άλλη ή από τη μία πόλη στην άλλη.

Εν συνεχεία, μελετήσαμε και την έννοια του πολιτισμού. Λέξεις όπως μουσική, ιστορία, διατροφή, μνημεία, έθιμα, ήθη ήρθαν στην επιφάνεια και μας έδωσαν την ευκαιρία να αναζητήσουμε έθιμα διαφόρων περιοχών και λαών αλλά και παραδοσιακές συνταγές που αναμφισβήτητα μας άνοιξαν την όρεξη!!

Στο τέλος αυτού του ταξιδιού επικεντρωθήκαμε στο τόπο που ζούμε τώρα, στην πόλη του Ηρακλείου. Ανακαλύψαμε τα τοπικά μνημεία και συλλέξαμε πληροφορίες για κάποια από αυτά. Σε αυτό το σημείο ήρθε και η εκδρομή μας στην Κνωσό και στο αρχαιολογικό μουσείο, γεγονός που μας έφερε ακόμα πιο κοντά με την ιστορία του τόπου μας.

Κάπως έτσι ολοκληρώσαμε και αυτό το ταξίδι στον χρόνο.

Ένα ταξίδι που μας έφερε πιο κοντά…

Ένα ταξίδι που μας βοήθησε να ανακαλύψουμε τις ρίζες μας…

Ένα ταξίδι που μας βοήθησε να βρούμε κοινά στοιχεία με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μας…

Ένα ταξίδι που μας έφερε σε επαφή με άλλους πολιτισμούς…

Ένα ταξίδι που σίγουρα θα μας μείνει αξέχαστο!!!

Το ταξίδι μας συνεχίστηκε ολοταχώς και ο δεύτερος σταθμός στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, μας έφερε σε επαφή με τον θεματικό κύκλο: Δημιουργώ και Καινοτομώ- Δημιουργική Σκέψη και Πρωτοβουλία και συγκεκριμένα  με την επιμέρους ενότητα :  «Επιχειρηματικότητα – Αγωγή Σταδιοδρομίας – Γνωριμία με επαγγέλματα».  Σε αυτό τον θεματικό κύκλο επιλέξαμε να ασχοληθούμε με το πρόγραμμα: «Στην τσέπη χαρτζιλίκι».

Η έναρξη του προγράμματος, μας έφερε σε επαφή με τις διάφορες μεθόδους πληρωμής. Μέσα από την καταγραφή τους αλλά και την ταξινόμησή τους σε δύο ομάδες: ψηφιακές μέθοδοι πληρωμής και μετρητά, καταφέραμε να τις γνωρίσουμε αλλά και να κατανοήσουμε πότε ενδείκνυται ο εκάστοτε τρόπος ως μέθοδος πληρωμής. Ωστόσο, η ψηφιακή εποχή μας τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και έτσι εύκολα καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι είναι θέμα χρόνου να καταργηθούν τα μετρητά.

Εν συνεχεία, μιλήσαμε για το πώς μπορεί κάποιος να κερδίζει χρήματα για να ζήσει. Τα παιδιά γνώριζαν ότι η εργασία είναι αυτή που μας εξασφαλίζει τα απαραίτητα χρήματα αλλά ανακαλύψαμε παρέα και τους τρόπους που τα παιδιά μπορούν να τα κερδίσουν. Ήρθε στην επιφάνεια, λοιπόν, η λέξη χαρτζιλίκι  και οι τρόποι που αυτό αποκτάται.  Με την κατασκευή ενός εννοιολογικού χάρτη στον πίνακα ανακαλύψαμε πώς κερδίζεται το χαρτζιλίκι (γενέθλια, γιορτή, βοήθεια σε μια δουλειά, επιβράβευση για μια επιτυχία κ.λπ.)  Ωστόσο, δεν παραλείψαμε να μιλήσουμε για εκείνες τις περιπτώσεις που η δουλειά και ο κόπος κάποιου δεν ανταμείβεται με χρήματα αλλά με άλλους τρόπους όπως είναι μια επιβράβευση λεκτική, ένα αυτοκόλλητο ή ένα μικρό δωράκι.

Σημαντικό σημείο σε αυτό μας το ταξίδι, αποτέλεσε η οριοθέτηση και η διάκριση των όρων: έχω ανάγκη και επιθυμώ . Οι μαθητές εδώ δούλεψαν ομαδικά και κατάφεραν να επεξεργαστούν εικόνες που τους δόθηκαν ώστε να τις ταξινομήσουν στη σωστή κατηγορία. Στο τέλος, παρουσίασε η κάθε ομάδα τη δουλειά της στην ολομέλεια της τάξης και έτσι καταλήξαμε σε έναν ορισμό των δύο εννοιών.

Πώς όμως διαχειρίζομαι έξυπνα τα χρήματά μου; Ήρθε η ώρα να το ανακαλύψουμε. Αναπτύσσοντας επιχειρηματική σκέψη οι μαθητές κλήθηκαν να διαχειριστούν ορθά τα χρήματά τους, τα οποία συμβολίζονταν ως φασόλια.  Δουλεύοντας αυτή τη φορά ατομικά επέλεγαν την κατανομή των φασολιών-χρημάτων τους σε κάποιες υποθετικές δραστηριότητες. Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα όταν περνώντας από τα θρανία τους, τους “έκλεψα” μερικά φασόλια και τώρα έπρεπε να αξιολογήσουν ποιες δραστηριότητες είναι απαραίτητες και αναγκαίες και ποιες μπορούν να παραλειφθούν διότι αποτελούν απλώς μια επιθυμία. Στο τέλος αυτής της δραστηριότητας, συζητήσαμε διάφορες μελέτες περίπτωσης και δώσαμε, ως τάξη, λύσεις σε διάφορα προβλήματα διαχείρισης του εισοδήματος ενός άλλου προσώπου.

Έχοντας μια πιο ορθή ματιά στη διαχείριση χρημάτων, ξεκίνησε ο ατομικός προϋπολογισμός. Τι ξοδεύω; Πόσα χρήματα μου μένουν; Επιλέγω σωστά; Οι μαθητές σημείωσαν τα έξοδα τους για μια ολόκληρη εβδομάδα (σε φαγητό, δραστηριότητες, διασκέδαση, φροντιστήρια κ.λπ.) και έφεραν το εβδομαδιαίο ημερολόγιο εξόδων στην τάξη. Εκεί, χωρίσαμε σε μεγαλύτερες κατηγορίες τα έξοδα τους και είδε ο καθένας χωριστά πόσα ξοδεύει.  Όταν όμως τους έδωσα ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό, βρέθηκαν αντιμέτωποι με πολλά διλήμματα. Ποια και πόσα από τα έξοδά μου είναι αναγκαία; Ποια είναι περιττά; Πόσα μπορώ να αποφύγω; Ήταν μια ώρα περισυλλογής, ατομικών αποφάσεων και συνειδητοποίησης των περιττών αλλά και των απαραίτητων εξόδων.

Ένα σημαντικό σημείο σε αυτό το πρόγραμμα ήταν επίσης και η ενασχόληση με την έννοια του δανεισμού. Τι σημαίνει δανεισμός και πότε αυτός ο όρος αποκτά θετικό και αρνητικό πρόσημο ήταν μερικά από τα στοιχεία που συζητήσαμε σε αυτό το σημείο.

Το τέλος αυτού του προγράμματος περιλάμβανε παιχνίδι!! Μάλιστα, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που έμοιαζε αρκετά με την κλασική και γνωστή μας monopoly  αλλά και το φιδάκι. Τις κάρτες του παιχνιδιού τις κατασκεύασαν τα παιδιά δουλεύονται ομαδικά με όπλο το χιούμορ και τη φαντασία τους. Συγκεκριμένα, σκέφτηκαν και δημιούργησαν με μεγάλη επιτυχία:

1. Κάρτες όπου μια ενέργεια μου έχει ως αποτέλεσμα να κερδίσω χρήματα ή να προχωρήσω βήματα μπροστά.
2. Κάρτες όπου μια λανθασμένη μου ενέργεια με οδηγεί στο να χάσω χρήματα ή να προχωρήσω βήματα πίσω.
3. Κάρτες σχετικές με την έννοια του δανεισμό και την επιστροφή όπου πάλι κερδίζω ή χάνω χρήματα αλλά και προχωρώ βήματα μπροστά ή πίσω.

Χωρισμένοι σε ομάδες, έπαιξαν, διασκέδασαν και ολοκλήρωσαν μ’ ένα χαμόγελο το πρόγραμμα αυτό.

Ως λίγο παραπάνω σοφοί στο θέμα διαχείρισης των χρημάτων μας, προχωράμε ακάθεκτοι στον επόμενο σταθμό…τι λέτε να είναι;

Η φετινή χρονιά ξεκίνησε δυναμικά και έφερε και μια καινούρια αλλαγή. Στο αναλυτικό πρόγραμμα της κάθε τάξης  έχουν εισέλθει και τα εργαστήρια δεξιοτήτων αντικαθιστώντας τη μέχρι τώρα γνωστή μας Ευέλικτη ζώνη. Μέσα από τα εργαστήρια δεξιοτήτων, οι μαθητές καλούνται να ασχοληθούν σε βάθος με διάφορα ενδιαφέροντα θέματα, ανάλογα με την τάξη στην οποία φοιτούν.

Έτσι, η τρίτη τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Μαλίων, στο πλαίσιο της ευρύτερης θεματικής: Ζω καλύτερα-Ευ ζην, ασχολήθηκε με το πρόγραμμα: Γνωρίζω, αγαπώ και προστατεύω το σώμα μου.

Η ενασχόλησή μας με αυτό το θέμα διήρκεσε δύο μήνες και είχαμε αρκετό χρόνο για να μελετήσουμε το ανθρώπινο σώμα, να το γνωρίσουμε εξωτερικά και εσωτερικά, να βρούμε τρόπους να το προστατεύουμε, να το φροντίζουμε και φυσικά να αντιληφθούμε την αξία του.

Πρωταρχικό μας μέλημα ήταν να μελετήσουμε τον ανθρώπινο σκελετό και να φτιάξουμε με φαντασία και όρεξη μια κατασκευή με μπατονέτες.

Στη συνέχεια, πιάσαμε σκληρή δουλειά μιας και έπρεπε να μελετήσουμε βασικά όργανα του ανθρώπινου σώματος, όπως οι πνεύμονες, η καρδιά, ο εγκέφαλος και το πεπτικό μας σύστημα. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες, συνεργάστηκαν, απάντησαν σε φύλλα εργασίας μελετώντας το υλικό που τους είχε δοθεί και τέλος ζωγράφισαν το εκάστοτε όργανο. Μόλις ολοκλήρωσαν τις εργασίες τους , τις παρουσίασαν στην ολομέλεια της τάξης. Ενδεικτικά φαίνεται παρακάτω η δουλειά των παιδιών.

Σειρά είχε η μελέτη του τρόπου με τον οποίο μπορούμε να προστατεύσουμε το σώμα μας. Πάλι χωρισμένοι σε ομάδες οι μαθητές, αυτή τη φορά με διαφορετική σύνθεση ώστε να συνεργαστούν με άλλους συμμαθητές και συμμαθήτριες τους, μελέτησαν τους κινδύνους που υπάρχουν στο σχολείο, στο δρόμο ως πεζοί και ως οδηγοί αλλά και στο σπίτι. Επίσης, μια ομάδα μελέτησε τους κινδύνους με τους οποίους έρχεται σε επαφή ο οργανισμός μας (μικρόβια, ιοί). Μετά την ενασχόληση τους με τα αντίστοιχα φύλλα εργασίας, τα παιδιά έφτιαξαν αφίσες για τους τρόπους που μπορούμε να προστατεύσουμε και να κρατήσουμε ασφαλή τον οργανισμό και το σώμα μας.

Η ασφάλεια στο σχολείο

Εν συνεχεία, με αφορμή την τελευταία αφίσα, μελετήσαμε όλοι παρέα τους τρόπους που μπορούμε να θωρακίσουμε τον οργανισμό μας από την εισβολή ιών και μικροβίων και υπογραμμίσαμε τη σημασία της υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής η οποία μπορεί να γίνει η ασπίδα προστασίας μας. Με εκπαιδευτικά βίντεο και φύλλα εργασίας γνωρίσαμε τις ομάδες τροφίμων και την θρεπτική αξία της καθεμίας. Τελικό προϊόν αυτής της δράσης ήταν η κατασκευή μια ομαδικής αφίσας με την πυραμίδα της διατροφής η οποία πλέον κοσμεί τον τοίχο της τάξης μας.

Προς το τέλος της θεματικής μας ενότητας μιλήσαμε για τον κανόνα των εσωρούχων και κατανοήσαμε ότι το σώμα μας, μας ανήκει και κανένας δεν επιτρέπεται να μας αγγίζει στα σημεία που φοράμε μαγιό. Ένα δίκτυ ασφαλείας με άτομα που εμπιστευόμαστε είναι πολύ σημαντικό για να μπορούμε να μιλήσουμε αν μας συμβεί κάτι που δε μας άρεσε ή μας στεναχώρησε.

Τελειώσαμε την ενότητα μιλώντας για την εξωτερική μας εμφάνιση. Ζωγραφίσαμε ανά δύο άτομα το δικό μας παιδάκι, ένα περίγραμμα δηλαδή, που στην αρχή δεν είχε φύλο και δεν ξεχωρίζαμε αν είναι αγόρι ή κορίτσι μιας και όλοι μας έχουμε 2 χέρια..2 πόδια..2 αυτιά..2 μάτια κλπ. Ντύνοντας  όμως το παιδάκι και ολοκληρώνοντας τη ζωγραφιά μας δημιουργήσαμε κοριτσάκια και αγοράκια όπως τα φανταζόμαστε εμείς!!

Το τραγουδάκι: Εγώ είμαι εγώ, μας βοήθησε να καταλάβουμε πόσο μοιάζουμε και πόσο μοναδικοί είμαστε.

Με συνεργασία, χαμόγελο και με εφόδια τις νέες μας γνώσεις ολοκληρώσαμε το πρώτο μας ταξίδι και είμαστε έτοιμοι να σαλπάρουμε για νέους προορισμούς.